Era Zero Ego: Ostatnie Starcie

"Czasem, aby zrozumieć jakąś historie, musisz spojrzeć na nią z zupełnie innej perspektywy." * Kiedy Spika trafia do idealnego świata Ery Zero od razu wie, że to nie jest miejsce dla niej -buntowniczej i rozczarowanej życiem nastolatki. Przyjazny świata pełen harmonii oraz ludzie, którzy zjednali się z przyrodą i ewoluowali w "wyższe byty" - często z mackami lub innymi dodatkami - wydają jej się absurdalni, a sama idea podejrzanie perfekcyjna. Jak się szybko okazuje cała ta sielankowa otoczka to tylko pozory. Czy Spika poradzi sobie w swojej nowej rzeczywistości i czy ta rzeczywistość poradzi sobie ze Spiką, musicie dowiedzieć się sami! * Już na wstępie zaznaczę, że "Era Zero" to nie książka dla każdego. Jeśli interesuje Cię lekka opowiastka na wieczór, to od razu możesz sobie darować. Co nie znaczy, że od tej historii łatwo się oderwać... wręcz przeciwnie. * "Era Zero" sprawia, że logika to pojęcie względne, a to, co wydaje się oczywiste, na następnej stronie może bezczelnie nas wyśmiać. Czytając tę książkę szykujcie się na zakręconą podróż, pełną niepewności i wizyt w najmroczniejszych (lub najdziwniejszych) zakamarkach umysłu bohaterki. * Jeśli chodzi o mnie to długo szukałam książki, która wprawiłaby mnie w podobny zachwyt, co moja ukochana "Alicja w Krainie Czarów" i w końcu się udało. Uwielbiam książki, w których wszędzie można doszukiwać się drugiego... a może nawet trzeciego dna - książek, w których nic nie jest oczywiste. Tym sposobem, pomimo że "Era Zero" rozpisana jest na 600 stronach, to połknęłam ją niemal na raz. * Książkę tę polecam każdemu, kto jest na tyle odważny, by zmierzyć się z najdziwniejszymi dziwactwami, gotów jest zapomnieć na chwilę o logice oraz ma chwilę, by dać się porwać nietypowej historii. Jak dla mnie 10/10 i tyle w temacie.

Spika jest lekko zbuntowaną, za to silnie rozczarowaną życiem nastolatką. Podczas nudnej klasówki dostaje dziwnego ataku, w wyniku którego przenosi się do tytułowej Ery Zero. To miejsce w przyszłości Ziemi, gdzie cywilizacja ludzka wyewoluowała w wyższe byty, zniknęły wszelkie konflikty, podziały, panuje pokój i harmonia. Dziewczyna musi przejść kolejne próby, by stać się pełnoprawną obywatelką Ery Zero. Czy jednak rzeczywiście wszystko jest tu tak idealne?

Myślałam, że książki młodzieżowe nie są dla mnie, a jednak w ?Era Zero? przepadłam kompletnie. Język nastolatki, która opowiada swoją historię, tak jakby prowadziła ze mną, czytelnikiem rozmowę, niesamowicie przypadł mi do gustu. Czułam się, jakbym razem z nią została ?zwymiotowana? przez kota i znalazła w dziwnym świecie, bez zasad, a jednak z ograniczeniami. Bez władzy, a jednak ze Starszyzną pilnującą porządku. Humor to kolejna mocna strona tej powieści i elementy fantastyczne, ogrom postaci przybierających najróżniejsze formy, kształty, kolory, moce czy talenty, którymi zostają obdarzeni. To wszystko splata się w jedną całość niezwykłej podróży po nowym ? ponoć lepszym ? świecie.

Książka zadziwia tym, jak bardzo jest o nas, o naszych ograniczeniach, które są w głowie, o tym, jak często droga wiedzie prosto, a my kluczymy bokami, nie zwracamy uwagi na pewne oczywiste rzeczy. Autorka oczami Spiki pokazuje nam oczywiste rozwiązania, a które nam tak ciężko przychodzą. W głównej bohaterce jak w lustrze będzie mogło się przejrzeć wiele osób i to wcale nie tych nastoletnich, a już bardziej doświadczonych.

Na pewno ja w tej Erze Zero znaleźć bym się nie chciała, bo podobnie do Spiki nie potrafiłabym wyzbyć się swojej ?ludzkości? - tej nieidealnej powłoki, przez którą błądzę, ale która pasuje do mnie tak jak żadna inna. I niech rządzi mną Ego i chaos, poukładany świat to jednak nie to w czym mogłabym funkcjonować :)