Erynie

Pana Marka Krajewskiego i jego twórczości nie sposób nie pokochać. Zarówno "Erynie" jak i pozostałe części cyklu oczarowują czytelnika. Choć sam gatunek, jak i makabryczne zbrodnie opisywane w książce raczej przerażają, o tyle język, jakim posługuje się autor, opisy miasta czy także jedzenia (które jest istotnym elementem, z racji tego, iż główny bohater to wielki smakosz) oczarowują istotnie. Dla samego stylu warto się z książką zapoznać, jednakże wymienić trzeba inne jej zalety.
Barwna postać głównego bohatera, Edwarda Popielskiego to z pewnością atut tej powieści, choć paradoksalnie bohater nie jest kryształowy i daleko mu do ideału. Porywczy, nieco zbyt pewny siebie, nie stroniący od alkoholu i uciech cielesnych może na pierwszy rzut oka wydawać się postacią w pewnym stopniu negatywną. Jednak w trakcie czytania i bliższego poznawania tej persony, można ją polubić i to przede wszystkim za jej wady. To jest dość zaskakujące w tej powieści, ponieważ zwykle detektyw próbujący rozwikłać zagadkę kryminalną kreowany jest przez pisarzy na postać pozytywną, dobrą, której zalety tak przysłaniają wady, że nie sposób się ich doszukać.
Sama zagadka, tajemnica osnuta wokół zbrodni nie pozwala się nudzić czytelnikowi przy lekturze. Fabuła to majstersztyk. Zaskakujące zwroty akcji, poznawane kolejne fakty i tropy prowadzą do niespodziewanego finału, którego oczywiście nie należy zdradzać. Trzeba go jednak poznać, do czego gorąco zachęcam. Z komisarzem Popielskim nie można się nudzić.

Sięgnęłam po ten tytuł z uwagi na fakt, że książka miała zostać zekranizowana i że statystowałam w tejże właśnie produkcji. Chcąc dowiedzieć się czegoś więcej na temat ?Erynii?, jak tylko zobaczyłam ową książkę to wiedziałam, że musi być moja! Pragnęłam przeczytać ją całą jeszcze przed planowaną premierą wspomianego wcześniej serialu. Niestety ?Erynie? bardzo mnie zawiodły i po kilkudziesięciu stronach odpuściłam dalsze czytanie. Akcja w ogóle nie była ciekawa, kiepsko wykreowane postacie i trudny język pełen archaizmów, zapożyczeń i wielu innych tego typu środków językowych. Niestety nie sięgnę raczej po inne książki tego autora. PS. Serial na podstawie ?Erynii? miał ukazać się już ponad rok temu a nadal nikt nic nie wie o potencjalnej dacie premiery:(

Tą książką jeden z lepszych polskich autorów rozpoczyna nową serię. Akcja z Breslau przenosi się do Lwowa, a zamiast Eberharda Mocka mamy Edwarda Popielskiego. Główna akcja (podobnie jak w serii o Breslau) dzieje się przed II wojną światową. I tym, którzy poprzednich książek Krajewskiego nie czytali, na pewno książka przypadnie do gustu. Jest wartka akcja, pokręcona fabuła i zaskakujące zakończenie. A wszystko naprawdę sprawnie opisane. Ale... ja polubiłam Krajewskiego za Breslau. Po pierwszą Jego książkę - Śmierć w Breslau - sięgnęłam tylko dlatego, że akcja dzieje się w moim ukochanym mieście. Jednak sama fabuła mnie nie zawiodła i uzupełniłam całą kolekcję. Erynie kupiłam dla sprawdzenia. I niestety, ja się zawiodłam. Choć inne miasto, inna sprawa to cały schemat ten sam. Bohater główny także skrojony na miarę wrocławskiego komisarza. Czytało się szybko, ale nie tego spodziewałam się po autorze, którego okrzyknięto mistrzem polskiego kryminału.