Evergreen

Magia przybiera różne oblicza , lecz największą moc z jaką może mieć do czynienia człowiek jest miłość.
Siedemnastoletni Quill jest nietuzinkową postacią -zielonowłosy, nieśmiały chlopak jest bowiem pierwszą męską driadą w historii.
Brzmiałoby świetnie, gdyby nie fakt, że nastolatek nigdy nie opuścił swojego domu oraz zaczarowanego ogrodu, którym się opiekuje.
Pewnego wieczoru Quilla budzi pewien hałas, a on odkrywa ,że na schodach przeciwpożarowych jest ktoś jeszcze. Okazuje się, że to nowy sąsiad rodziny - Liam..
Wkrótce potem wraz z siostrą -Laurel zauważają,że nieznana im osoba włamała się do magicznego miejsca.
Rodzeństwo postanawia odkryć tożsamość nieproszonego gościa.
Jednocześnie siedemnastolatek jest coraz bardziej zafascynowany nowym lokatorem ich domu i wymyka się z domu na potajemne spotkania łamiąc zakazy mamy dotyczące spotkań z ludźmi.
Uczucia kwitną przysłaniając obraz sytuacji i kamuflują realne zagrożenie..

Ta historia jest niezwykła. Ma w sobie coś magicznego i nie chodzi wcale o wątek fantasy zawarty na jej kartach.
Jest niesamowicie piękna, pełna emocji i otulająca. Komfortowa i przyjazna porysza wątek relacji męsko-męskiej i obfituje zarówno w momenty niebezpieczne jak i bardzo słodkie.
Polecam

Quill, nasz narrator i główny bohater, jest dosyć skrytym i wycofanym nastolatkiem. Nie zna świata poza swoim domem, bo odkąd pamięta, matka ze względów bezpieczeństwa zakazuje mu wychodzić do ludzi. Jest męską driadą, czyli istotą (dosłownie) jedyną w swoim rodzaju. Niestety nie posiada żadnych mocy podobnych do tych jego matki i siostry, a przynajmniej nic takiego jeszcze się nie uwidoczniło. Odizolowanie Quilla dobiega końca wraz z poznaniem nowego sąsiada - energicznego Liama.

?Evergreen? to urocza i lekka romantyczna historia dla młodzieży. Relacja pomiędzy bohaterami rozkwita bardzo naturalnie, miło było czytać o ich rozmowach i przekomarzaniach (kto się czubi, ten się lubi). Dla Quilla każde wydarzenie było czymś nowym, a z drugiej strony Liam dostał okazję, żeby spojrzeć na swoją rzeczywistość pod innym kątem.

Cieszę się, że autor tak rozwinął fantastyczną stronę tej powieści. Driady są wiarygodne, faktycznie potrafią używać swojej magii i trochę inaczej odbierają różne rzeczy (np. Quill zatruł się chlorem w wodzie). Sam romans nie jest jedynym istotnym wątkiem w książce, w tle ogród rodzinny driad powoli się zmienia, co zapowiada dosyć niebezpieczne wydarzenia.

To była przyjemna lektura, taka akurat na lato, do rozluźnienia się i naładowania pozytywną energią. Przypominała mi trochę klimatem ?Heartstoppera?, ale z dodatkiem magii fantasy. Polecam młodym czytelnikom.