Ferajna ze szkolnej ławki Wehikuł czasu (twarda)

Co myślicie o książkach z wątkiem II Wojny Światowej dla dzieci i "młodszej? młodzieży"
Ja po przeczytaniu córce-drugoklasistce w tamtym roku książki "Asiunia", byłam mocno przeciw, jednak serie dla dzieciaków od wydawnictwa Skarpa Warszawska, za każdym razem skradają nasze serca. A więc gdy zobaczyłyśmy z córkami, że mają w swojej ofercie nową powieść literatury młodzieżowo-dziecięcej, musiałyśmy ją sprawdzić, zwłaszcza, że jest w niej wątek podróży w czasie, a że to rok 1941 to ja miałam mieszane uczucia. Przynajmniej początkowo.

W szkole Radka zostaje ogłoszony rewelacyjny konkurs na wynalazek, nauczyciel dzieli klasę na grupy. Chłopiec trafia do grupy z piątką ogromnie różniących się osób, choć początkowo zdaje się, że nie będą mieli szans na wygraną, odzywa się najinteligentniejszy chłopiec z grupy. Okazuje się, że Wojtek pracuje nad wehikułem czasu. Gdy grupa dzieciaków spotyka się w domu Wojtka, staje się coś strasznego? Przenoszą się w czasie i to do miejsca, które nie jest bezpieczne, do czasu gdzie ludzie trzęsą się o własne życia, gdzie nie ma komórek, gier ani hot-dogów. Dzieciaki przeniosły się do okupowanej Warszawy. Czy ich inny strój, dziwne zachowanie i strach nie wydadzą się dziwne? W jak wielkie kłopoty wpadną młodzi i czy ich przygoda na pewno skończy się dobrze?

Powiem tak, książka napisana w ten sposób jak dla mnie mogłaby być lekturą szkolne dzieciaków takich jak moja córka. Mamy opowieść o dzieciach współczesnych, które na własnej skórze odczują realia wojny, które zobaczą świat zniszczony. Bardzo podobało mi się zderzenie ludzi teraźniejszość, z ludźmi z przeszłości. To bardzo obrazowo pokazało w jaki sposób zmieniła się nasza ojczyzna. Tym razem książka z wątkiem wojennym naprawde mi się podobała. Zresztą moim córkom również.

Ogromną satysfakcję sprawiło mi przeczytanie najnowszej książki pani Joanny Jax zatytułowanej Wehikuł czasu. To pierwsza część cyklu Ferajny ze szkolnej ławki. Zapewne w tym momencie jesteście zaskoczeni. Pani Jax i książka dla dzieci (a może nawet i młodzieży, nie mówiąc, że każdy dorosły również może ją przeczytać)? Przyznam szczerze, że nie przeczytałem jeszcze żadnej książki dla dorosłych autorki, ale jako bibliotekarz wiem, że polecenia książek pani Joanny zawsze cieszą się ogromnym zainteresowaniem czytelników. Sam często sięgałem na półki, by wypożyczyć lektury pisarki i praktycznie zawsze widziałem przy zwrotach, że wypożyczający byli zadowoleni z wyboru. Zanim wybierzemy się w podróż w czasy minione, to kilka słów o pani Joannie. Pisarka mieszka w stolicy Warmii i Mazur, Olsztynie. Specjalizuje się w książkach dla dorosłych o tematyce obyczajowej, osadzonej na tle różnych wydarzeń historycznych. Zawładnęła sercami wielu czytających.

Teraz czas na to, by to samo się stało z młodymi odbiorcami słowa pisanego. Wehikuł czasu to pięknie wydana książka w twardej oprawie z ilustracjami pana Łukasza Silskiego. Na okładce widzimy grupkę dzieci na tle Zamku Królewskiego i Kolumny Zygmunta. Wiemy już, że akcja książki będzie rozgrywać się w naszej pięknej stolicy, w Warszawie.

Przejdźmy zatem do fabuły i głównych bohaterów nowego dzieła pani Joanny. Grupka dzieci z klasy Wojtek, Radek, Bożenka, Karolek, Adrian i Kasia zostają wybrani przez nauczyciela informatyki pana Dariusza do jednej grupy, by wziąć udział w konkursie, gdzie główną nagrodą będzie wyjazd do Francji, do samego Paryża. Pan Darek w klasie nie wybrał jednej najmocniejszej grupy, a tak pomieszał dzieci, żeby wszyscy mieli szanse na zdobycie atrakcyjnej nagrody. Sęk w tym, że to nie był konkurs szkolny, a ogólnopolski i okazało się, że o główny laur powalczy kilkadziesiąt zespołów z całej Polski. Dodatkowo wspomniana grupka, jakby w ogóle nie pasowała do siebie. Bardzo dobra uczennica, druga bujająca w obłokach, największy łobuziak z klasy, obżartuch, który myślał jedynie o fast foodach, no i Radek zastanawiający się, czy jest sens w takim składzie podjąć się wyzwania.


A jednak!!! Co wydarzyło się potem? Jak dzieci wraz z pewnym pieskiem "przedostały się" w inną, wcześniejszą epokę? Co tam robili? Jakie przygody im się przydarzyły? Kogo poznali? Tego wam nie zdradzę. Musicie koniecznie zajrzeć i przeczytać niniejszą książeczkę, napisaną stylem, który przypadnie do gustu przede wszystkim dzieciom. Szkolny slang, świetne dialogi, wyraźnie nakreślone młode postaci.