Finding Back to Us

Okładka oczarowała mnie już od pierwszego spojrzenia na nią???? A czy treść jest równie czarująca?

Ta książka serwuje nam przede wszystkim potężną dawkę emocji. Jest w niej sporo nienawiści, żalu i pretensji, które trzyma w sobie główna bohaterka - Callie. Przeszłość bardzo mocno rzutuje na teraźniejszość i, choćby nie wiadomo jak bardzo Callie chciała o niej nie myśleć i nie pamiętać, to ona o sobie przypomina w najmniej spodziewanych momentach.

Jest tu dużo wewnętrznych rozterek głównej postaci, takie wiecie ?i chciałabym, i boję się?, ?nienawidzę i pragnę jednocześnie?, ?nie powinnam w to brnąć i nie potrafię się powstrzymać?.

I jest ogromny dylemat, dylemat moralny, który i mnie zmuszał do myślenia. Bo czy miłość między przybranym rodzeństwem jest do przyjęcia? Czy to właściwe? No i standard ? co ludzie powiedzą?! Ten wątek budził we mnie skrajne odczucia. Z jednej strony autorka tak ciekawie i z wyczuciem opisała to, co się działo między Callie i Keithem. A z drugiej strony wydawało mi się to dziwne, bo to jednak rodzeństwo. Przybrane, niespokrewnione, ale jednak uważane za rodzeństwo. Powiem Wam, że emocji, rozterek i wahań nie brakowało.

Podsumowując uważam, że to jest dobra książka, ciekawie mi się ją czytało i Was też zachęcam do lektury.

?Finding back to us? to kolejna i zarazem najnowsza książka Bianci Iosivoni, otwierająca cykl pod tym samym tytułem. Po książkę zdecydowałam się sięgnąć z powodu pięknej okładki, ale także opisu, który mnie do siebie przyciągnął. Miałąm już okazję czytać książki autorki, dlatego też nie czułam obaw, kiedy otworzyłam powieść i pogrążyłam się w lekturze. Bianca Iosivoni, to urodzona w 1986 roku kobieta, która od dzieciństwa fascynowała się opowieściami. Takie historie towarzyszyły jej przez całe życie, dlatego też uzbrojona w głowę przepełnioną pomysłami zaczęła pisać, jako nastolatka i nie wyobrażała sobie, by kiedykolwiek mogła przestać. Byłam zaintrygowana kolejnymi pomysłami autorki, dlatego też dałam się porwać i przepadłam.
Główną bohaterką książki autorstwa Bianci Iosivoni pod tytułem ?Finding back to us? jest Callie, młoda dziewczyna, która w swoim życiu mocno przeżyła stratę kogoś bliskiego. Minęło siedem lat, odkąd miała wypadek samochodowy, który na zawsze wpłynął na jej rodzinę. Jej ojcec zmarł, a Keith, który spowodował wypadek, wkrótce potem uciekł. Od tego czasu nie widziała swojego przyrodniego brata i nigdy nie wybaczyła mu tego tragicznego wydarzenia. Callie była zmuszona wrócić do domu na trzy miesiące, z powodu młodszej siostry. Kiedy dociera na miejsce spotyka również Keitha, a wraz z tym powracają też wszelkiego rodzaju stłumione uczucia. Czy wszystkie są wrogie?
?Finding back to us? urzekła mnie już od pierwszej strony tym samym przekonując do siebie na tyle, że trudno mi było odłożyć książkę na bok. Myślę, że było tam tak wiele pytań bez odpowiedzi, że musiałam je poznać. Byłam tym niesamowicie podekscytowana. Callie była autentyczną postacią, dostrzegłam to zwłaszcza poprzez sposób, w jaki sobie radziła z żalem i stratą. Z jednej strony bardzo chciałaby zostawić swoją przeszłość za sobą, z drugiej, nigdy tak naprawdę jej nie przepracowała i nie uporała się z nią. Żyje w ciągłym wewnętrznym konflikcie, jest niezdecydowana i rozdarta. Autorka dała bohaterom czas na odnalezienie się. I chociaż wątek miłosny jest właściwie głównym elementem powieści, to nigdy nie miałam wrażenia, że był on na pierwszym planie. Fabuła zachwyca również wieloma innymi, mniejszymi aspektami, które czynią tę powieść bardzo uniwersalną. Z ?Finding back to us? można spędzić przyjemnie czas, styl pisania autorki jest naprawdę lekki i szybko się wciągnęłam. Historia została napisana z punktu widzenia Callie, co jest jednocześnie dobrym posunięciem umożliwiającym jej poznanie.

Uwielbiam w książkach autorki, tak naprawdę wszystko, ale szczególnie ujmuje mnie to, jak przekazuje emocje zawarte w lekturze swoim czytelnikom.
Czytając jej książki, zawsze czuję się jak jedna z bohaterek jej powieści, wchodzę w jej buty i w całości oddaję się temu, co przygotowała autorka. ?Finding back to us? to książka, którą pokochałam całym sercem, ale jednocześnie to serce zostało niejednokrotnie złamane podczas czytania. Historia Callie mnie poruszyła ? jej trudna przeszłość i uporczywe trzymanie się jej ? wzbudziła we mnie ogrom emocji. Książka porusza trudne tematy, którymi bez wątpienia są: trauma, żałoba po śmierci rodziców, czy nienawiść.
Ta książka uświadomiła mi, że granice mogą się zacierać, zmieniać i przesuwać: między nienawiścią a ?czymś więcej?, pomiędzy niezrozumieniem straty, nieznośnym bólem i obwinianiem, do akceptacji, zrozumienia i ukojenia. Z zaciekawieniem patrzyłam na relacje Callie i Keitha, bo to bez wątpienia oni grają w tej historii najważniejszą rolę. I powiem wam jedno, uwielbiam to, jak autorka wykreowała ich postacie. Ich droga nie była prosta, ale bez wątpienia bardzo emocjonalna i pozostawiająca wspomnienia.
?Finding back to us? to świetna historia, którą polecam.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Pierwsza książka pisarki jaką przeczytałam to "First last look" z serii first i od tego momentu całkowicie przepadałam jeśli chodzi o twórczość autorki i sięgam w ciemno po każdą kolejną historię spod jej pióra. Dlatego to oczywista oczywistość, że musiałam jak najszybciej zapoznać się z pierwszym tomem nowej serii - "Finding back to us", która całkowicie kupiła mnie swoją piękną szatą graficzną. Jest to powieść z gatunku literatury młodzieżowej. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się w ekspresowym tempie. Ja historię Callie i Keitha pochłonęłam w jeden wieczór i nie odłożyłam książki póki nie poznałam jej zakończenia. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę świetnie wykreowani. To postaci z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy. Callie i Keith to tak naprawdę młodzi ludzie, dopiero wkraczający w dorosłość, jednak już zmagający się z ciężkimi przeżyciami, które odcisnęły piętno na ich obecnym życiu. Historia została przedstawiona z perspektywy głównej bohaterki, co pozwoliło mi lepiej ją poznać, dowiedzieć się co czuje, myśli, z czym się boryka, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Żałuję jedynie, że autorka nie pokusiła się o zaprezentowanie również punktu widzenia Keitha, bo bardzo chciałam się dowiedzieć co siedzi w głowie tego tajemniczego mężczyzny. Obie postaci tak naprawdę od początku zaskarbiły sobie moją sympatię i z ogromnym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam ich relację. Bardzo podobało mi się to jak Bianca ją poprowadziła, od pierwszych stron dało się wyczuć wyraźną chemię pomiędzy nimi, która niejednokrotnie wywoływała we mnie natłok emocji i wrażeń! Zagłębiając się w losy bohaterów otrzymałam niesamowicie poruszająca, miejscami wręcz rozdzierającą serce historię z tragedią rodzinną w tle, która w ogromny sposób wpłynęła na życie każdej z osób, zarówno Callie i Keitha, jak również ich bliskich. Autorka porusza tutaj wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych kwestii, które wzbudziły we mnie nostalgię, smutek, poczucie niesprawiedliwości, ale również sprawiały, że zaczęłam wierzyć w ludzi... Momentami miałam ochotę "wejść" do tej książki i przytulić, wesprzeć bohaterów i zapewnić, że wszystko będzie dobrze! Zakończenie jakie serwuje autorka moim zdaniem jest idealne. Idealne dla tej historii. Idealne dla tych bohaterów. Poraz kolejny cudownie spędziłam czas książką Iosivoni i nie mogę się już doczekać kolejnego tomu! Polecam!

Jaka jest książka z najpiękniejszą okładką w waszej biblioteczce? Ja mam takich kilka i naprawdę trudno jest mi wybrać jedną, zwłaszcza, gdy do tego grona dołączyła nowa piękność, czyli ?Finding back to us? spod pióra Bianca Iosivoni. W tym przypadku pod osłoną przepięknej okładki, skrywa się również piękna i zarazem bolesna historia, która porusza najgłębiej ukryte zakamarki naszego serca. Historia Callie i Keitha nie jest łatwa, ale jest bardzo emocjonalna i w pewien sposób magiczna. Jest to historia miłosna, zdecydowanie inna, niż większość, które opowiadają o relacji między przyrodnim rodzeństwie. Jest z pewnością dużo bardziej dojrzała i zawiera głębię, która zabiera czytelnika w emocjonalny rollercoaster. Od razu wciągnęłam się w tę historię i choć na początku nie wiedziałam, czego się spodziewać, to właśnie to, sprawiło, że ta historia była dla mnie jeszcze bardziej interesująca.

Callie po kilku latach wraca do rodzinnego miasta. Tragiczne wydarzenia sprzed siedmiu lat ożywają na nowo, gdy pierwszą osobą, którą tam spotyka jest Keith. Jej przyrodniczy brat i chłopak, który doprowadził do tragicznego w skutkach wypadku. Dziewczyna czuje gniew, żal i nienawiść, ale również uczucie, którego nie chce wypuścić z serca. Czy Callie uda się wybaczyć Keithowi?

Bianca Iosivoni ma naprawdę lekki i ujmujący styl. Książka napisana jest z punktu widzenia Callie, co w tym przypadku jest według mnie najlepszym sposobem na poznanie jej osoby. Uczucia wypływające z tej książki idealnie ze mną rezonowały i z łatwością mogłam wczuć się w większość jej decyzji. W historii tej tak naprawdę niewiele się dzieje. Nie ma tu wielkiego dramatu, a napięcie budowane jest tu inaczej, co moim zdaniem było świetne wykonane. Nie ma tu wiele kłótni ani niszczącej związek tajemnicy, tylko prawda, która z czasem wychodzi na światło dzienne.

Od samego początku polubiłam Callie i Keitha i uwielbiałam chemię między nimi. Podobało mi się to, że między nimi wszystko rozwijało się bardzo powoli, ale dokładnie. W ten sposób relacja między nimi rozwija się stopniowo w całej książce i sprawia, że była ona bardzo realistyczna.

Muszę przyznać, że ta książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Bardzo podobała mi się fabuła i podejście do tego dość niekonwencjonalnego tematu, jakim jest związek przyrodniego rodzeństwa. Callie i Keith od razu skradli moje serce i chociaż nie wszystko było tu idealne, książka bardzo mi się podobała.

ZAKAZANA MIŁOŚĆ
Bianca Iosivoni lubi sięgać po trudne tematy i wraz z ogromnym ładunkiem emocjonalnym przelewać je na papier, dając nam jednocześnie historię, dzięki której zarwiemy nockę. Tym razem mamy Callie, która wraca po latach do domu, by spędzić wakacje z przybraną mamą i siostrą, przed podróżą dookoła świata tej drugiej. Jednak do domu wraca też ktoś jeszcze... Keith. Jej przybrany brat, którego obwinia o wypadek, w którym zginął jej ojciec, a także do którego od zawsze żywiła skomplikowane uczucia. Mamy więc traumy związane ze stratą rodziców, nienawiść zmieszaną z zakazaną miłością, próby uzyskania wybaczenia, i w końcu prawdę, która może postawić wszystko do góry nogami. Iosivoni porwała mnie już od pierwszej strony i ani się obejrzałam, a przewracałam już ostatnią. Uwielbiam sposób, w jaki autorka prowadzi swoje historie. Zawsze robi to w taki niewymuszony sposób, a jednocześnie zgrabny i wyważony. Wszystkie traumy i trudności są ukazane z wyczuciem i odpowiednią dozą delikatności i empatii. Podobała mi się również kreacja głównej bohaterki, która wydała mi się bardzo realistyczna, jednak mam wrażenie, że tu najbardziej skupiono się na Callie, ignorując nieco resztę. A szkoda, bo można było rozbudować postać nie tylko Keitha, ale też Holly, Faye, Stelli i Bradena, których udało mi się polubić z biegiem stron. Ciekawi mnie, jak to będzie w kolejnych tomach, ale z tego, co udało mi się już podpatrzeć, to będą to historie innych bohaterów (cześć Parker!), więc pewnie stracimy szansę na lepsze zbliżenie się do tej ekipy. To mój jedyny zarzut, jaki mam wobec książki.

STRUKTURA
Książka podzielona jest na numerowane rozdziały, w których pierwszoosobową narrację prowadzi Callie. Dzięki temu poznajemy całą historię jej oczami i możemy wczuć się we wszystkie emocje, które nią targają. Przez chwilę brakowało mi perspektywy Keitha, ale później zdałam sobie sprawę, że może gdybyśmy dostali się do głowy chłopaka, to niektóre fakty wyszłyby na jaw zbyt szybko i historia nie byłaby już tak ciekawa. Styl pisania B.Iosivoni jak zwykle prosty i łatwy w odbiorze, a jednocześnie przepełniony emocjami, które wciągają czytelnika. Nie miałam absolutnie żadnych zgrzytów podczas lektury.

PODSUMOWUJĄC
Finding Back To Us to książka, której główną domeną są emocje. Całe mnóstwo emocji. A także wciągające pióro autorki. Nawet jeśli miałam jakieś zarzuty, tak jak tutaj, gdy brakowało mi większego rozbudowania postaci drugoplanowych, to i tak z zaangażowaniem przewracałam strony i nie mogłam się oderwać od lektury. Jeśli więc lubicie książki autorki, to serdecznie polecam Wam tę historię, bo Bianca Iosivoni serwuje nam dokładnie to, co w jej opowieściach lubimy. ;-)

Amanda Says