Fort 72

Cykl stalowych szczurów zaczęłam właśnie od Fortu 72. Ogólnie patrząc to może nie najlepszy pomysł, zważywszy na to, że patrząc na chronologię przed Fortem znalazły się 2 pozycje, ale w niczym mi to nie przeszkadzało!

Naprawdę nie czułam, że jestem wrzucona w środek fabuły. Czułam od początku do końca, że wiem gdzie jestem, wiem co się dzieje, poznaję powoli bohaterów.


W akcję wciągnęłam się bardzo szybko i nie miałam ochoty odkładać jej ani na chwile ciągle trzymając kciuki za wszystkie 3 drużyny.

Od połowy książki w zasadzie zniknęłam ze swiata i zostałam wciagnięta przez ciemność Fortu 72. Nie wypuścił mnie do samego końca. Sorry rodzino - tego dnia nie byłam w stanie zrobić obiadu, a tym bardziej go przełknąć...

Jeśli macie w planach ?Fort 72? - to zróbcie zapasy w lodowce do odgrzania dla Waszych bliskich. A Wy zamknijcie się w obje?ciach ciepłego koca, wywieście tabliczkę ?nie ma mnie? i po prostu dajcie się pochłonąć!