Gastrobanda

O Gastrobandzie w sumie dowiedziałem się przypadkiem. Jakiś czas temu dostałem newsletter z Empiku, w którym regularnie dostaję propozycje z książkami w promocji i gdy otworzyłem maila, przeszedłem na stronę księgarni, zacząłem przeglądać różne książki. Jednak w sekcji ?Zobacz więcej? moją uwagę przykuła właśnie ?Gastrobanda?, zapewne przez to, że sam pracuję też w gastronomii, więc i tytuł chwytliwy mnie przyciągnął. Zacząłem przeglądać opinie, spośród których jedne mnie zachęcały, inne z kolei zniechęcały do przeczytania książki, ale wiadomo ? ile ludzi tyle opinii. Jednakże pewnego razu siedząc z laptopem w kawiarni znajoma, która była ze mną szła do Empiku po drugiej stronie ulicy, bo potrzebowała jakiejś książki, więc poprosiłem żeby tylko zapytała czy Gastrobanda jest na stanie, na co po Jej powrocie dała mi książkę w prezencie, a więc postanowiłem ją zrecenzować.


O książce

?Gastrobanda? to nie jest typowa książka, jaką warto poczytać przed snem. Autorzy opisują w niej realia pracy w gastronomii nie owijając w bawełnę. Przykłady z życia wzięte dotyczące pracy na różnych stanowiskach, współpracy poszczególnych działów, sytuacje z irytującymi gośćmi restauracji, ale także konkretnie i szczegółowo opisane to, co dzieje się z zamówieniem po przyjęciu przez kelnera, jak wygląda organizacja pracy na kuchni, struktury w gastronomii. Wielu sytuacji z książki sam doświadczyłem ? może nie takich ekstremalnych, jak podają autorzy o kucharzach dodających coś od siebie, ale irytujących gości w restauracjach jest na potęgę.

Swoją drogą, trzeba mieć nieźle poprzestawiane w głowie żeby pracować w gastro, jednakże branża ta niesamowicie uczy życia, kultury i savoir vivre?u. Jednakże nie bez powodu często mówi się, że praca w gastro jest bardziej stresująca niż praca chirurga podczas operacji ? to akurat prawda.

Książka jest podzielona na 7 rozdziałów poza wstępem, w których każdy opisuje inne zakątki gastronomii. Natkniemy się na historie o kantowaniu gości za czasów, kiedy nie było kas fiskalnych, choć niektóre patenty nadal działają. Bywają historie o podaniu gościom kota zamiast królika czy kaszanki z dodatkiem od kucharza. Jest nieco o funkcjonowaniu dostawców, obsłudze, a także ciekawe uogólnienie różnych rodzajów restauracyjnych gości. Znajdziemy także mniej wulgarne działy, ale bardziej szczegółowe jak np. ten, w którym autorzy opisują co się dzieje po przyjęciu przez kelnera zamówienia, ale też jest nieco o posiadaniu własnego lokalu, a dla mniej obeznanych w gastronomicznym slangu, autorzy na końcu umieścili krótki słowniczek z opisem zrozumiałym dla przeciętnego Kowalskiego.


Czego mogę się nauczyć z książki?

Dokładnie tego o czym już wspomniałem powyżej ? realiów gastronomii. Jeśli chcesz zacząć pracę w restauracji, zapewne prędzej czy później zetkniesz się z różnymi sytuacjami opisanymi w książce, więc jak to mówią, przezorny zawsze ubezpieczony.

Jeśli jednak nie planujesz kariery w gastro, również warto abyś zapoznał, zapoznała się z treścią książki ? zapewne zdarza Ci się jeść na mieście czy wychodzić do kawiarni, więc dowiesz się z książki czego nie robić aby nie wyjść na totalnego buraka i na starcie stracić szacunek osoby, która Cię obsługuje.


Moim zdaniem

W opiniach ludzie piszą, że nie jest to książka dla wszystkich ? to pewne, ale ocenianie, że w książce branżowej ? gastronomicznej, opisującej realia pracy w gastro, jest za dużo przekleństw to przesada. Tym bardziej, że we wstępie autorzy wyraźnie zaznaczają ?To nie jest książka dla, powiedzmy językowych wegan. Tu się rzuca mięsem. Pozwól, że zademonstruję: ch** i ku***. Jeśli te dwa słowa przyprawiły Cię o zawał albo wzbudziły w tobie gwałtowną potrzebę leżenia krzyżem, to lepiej nie czytaj dalej.?

Idąc dalej, z mojej perspektywy jako osoby siedzącej już trochę w polskiej gastronomii książka z jednej strony przywołała trochę zabawnych wspomnień, z drugiej uświadomiła kilka rzeczy, ale myślę, że czas poświęcony na jej czytanie nie był stracony ? każda wiedza prędzej czy później się przydaje.

Patrząc na książkę od strony technicznej ? dobre wykonanie, wyraźny tekst, nie za mały jak często w wielu publikacjach, wyraźne zdjęcia, choć uważam, że za ładne ? mogłyby być bardziej ekstremalne w takiej książce, np. kelner wylewający zupę na gościa, dzięki czemu podkreślałyby treść książki.


Podsumowanie

Reasumując, książka dla każdego, kto choćby od czasu do czasu stołuje się na mieście czy wychodzi na piwo ze znajomymi. Nie jest to co prawda podręcznik Savoir Vivre?u dla gości restauracyjnych, ale jak w podtytule ?Wszystko co powinieneś wiedzieć, zanim wyjdziesz coś zjeść? ? dzięki tej wiedzy i zastosowaniu jej, możesz mieć pewność, że obsługa nie dorzuci nic od siebie do Twojego dania. Osobiście zdecydowanie polecam lekturę książki ? zaledwie 300 stron, a dzięki nim nie zostaniesz znienawidzony w restauracji, barze, kawiarni.

GASTROBANDA ? i tyle w temacie.

Idąc do restauracji na kolację, czy do klubu na drinka nie zdajemy sobie sprawy, co dzieje się za tzw. kulisami, czy jak kto woli ?na zapleczu?. ?Gastrobanda? odkrywa przed nami tę wiedzę i choć chciałoby się tego uniknąć, żyć dalej w nieświadomości, to jestem pewna, że po przeczytaniu tej książki inaczej zaczniemy patrzeć na świat gastronomii. Jakub Milszewski i Kamil Sadkowski wspólnymi siłami stworzyli książkę, która otwiera oczy i momentami sprawia, że nie chcą się one zamknąć, stając się wielkości pięciozłotówki z wrażenia, przerażenia, szoku.

?Wódkę każdy potrafi pić. Grunt, żeby potrafił też być odpowiedzialnym człowiekiem.?

?Gastrobanda? to swego rodzaju poradnik, kompendium wiedzy na temat gastronomii, którą każdy powinien przyswoić. Jeśli ktoś teraz pomyślał, że to książka kulinarna, to od razu wyprowadzam z błędu. Milszewski i Sadkowski na podstawie własnych doświadczeń napisali prawdę o restauracjach, klubach, miejscach gdzie można zjeść. Czasami ta prawda jest bardzo szokująca, no bo nie każdy zdaje sobie sprawę, co takiego dzieje się na kuchni, na zapleczu knajpy do której idziemy, do czego zdolny jest kelner czy kucharz, gdy mu podpadniemy. Osoby związane ze światem gastronomii niechętnie dzielą się taką wiedzą, ale na szczęście mamy ?Gastrobandę?.

?To nie jest książka dla, powiedzmy językowych wegan. Tu się rzuca mięsem. Pozwól, że zademonstruję: ch** i ku**. Jeśli te dwa słowa przyprawiły Cię o zawał albo wzbudziły w tobie gwałtowną potrzebę leżenia krzyżem, to lepiej nie czytaj dalej.?

Autorzy nie owijają w bawełnę ? piszą ostro, prawdziwie, na temat. Książka napisana jest mocnym i odważnym językiem. Nie brakuje wulgaryzmów, ale pasują one do kontekstu wypowiedzi. Są po prostu ?na miejscu?. Przez to tekst staje się bardziej wyrazisty, a jego przesłanie dobitniejsze. Autorzy na początku uprzedzają, że ich książka to nie lanie wody i mówienia na wszystko naj.

Prócz poznania światka gastronomii od tej, no cóż powiedzmy to, gorszej strony, mamy okazję poznać kilka praktycznych porad, co wypada, a czego nie wypada robić podczas wypadu do restauracji. Niektóre z nich są tak oczywiste, a jeszcze wielu z nas wciąż popełnia te błędy. Chyba każdy widział osobę, która zaraz po zajęciu stolika w lokalu wyciąga telefon. Do restauracji idziemy zazwyczaj z kimś, a więc mamy towarzystwo i niepotrzebny nam Internet, smsy, czy co tam jeszcze mamy w urządzeniach mobilnych. Nie wspomnę o nałogowym robieniu zdjęć potraw, które są nam serwowane, a czasem nawet potraw sąsiadów. No ale niestety to jak walka z wiatrakami.

Osoby, które chcą zacząć swoją przygodę z gastronomią, nie tylko jako kucharze, czy kelnerzy również powinni sięgnąć po tę książkę. W ?Gastrobandzie? znajdziecie porady jak rozkręcić biznes związany z gastronomią, jakie błędy najczęściej są popełniane przez początkujących inwestorów. Z ?Gastrobandy? chyba najbardziej wpadają nam w pamięć sytuacje, które wyprowadzają kelnerów i kucharzy z równowagi do tego stopnia, że ?mszczą się oni na klientach?. I są to sytuacje prawdziwe, kiedyś się zdarzyły. Autorzy zapewniają o ich autentyczności, a czasami nawet byli ich świadkami. No ale jak ?Kuba Bogu, tak Bóg Kubie?. Nie ma co się dziwić ? kelner czy kucharz to też człowiek i każdemu mogą puścić czasem nerwy.

?Podsumowując: najlepszą drogą do dobrej i satysfakcjonującej pracy w gastronomii jest ciężka harówka. Przykro mi.?

Książkę polecam wszystkim, którzy stołują się ?na mieście?. Milszewski i Sadkowski szokują ale i sprowadzają na ziemię, tych którzy myślą, że gastronomia to łatwy biznes. Burzą ten stereotyp i mam nadzieję, że czytelnicy ich posłuchają. Ja jestem zadowolona, że mogłam dowiedzieć się tych wszystkich rzeczy, które skrywa ?Gastrobanda? i bez obaw polecam tę wiedzę każdemu. Choć tak jak wspomniałam na początku, czasami mamy ochotę tego nie wiedzieć, jednak mimo wszystko powinniśmy. Polecam!

Gastrobanda pozwala czytelnikowi przyjrzeć się kulisom pracy w gastronomii. Autorzy tłumaczą, na co należy zwracać uwagę, będąc gościem restauracji. Piszą, do czego zdolni są kucharze lub kelnerzy, jeżeli klient stanie się niegrzeczny w stosunku do obsługi. Przedstawia hierarchię w kuchni, począwszy od właściciela restauracji, przez szefa kuchni i obsługę, aż po osoby stojące na zmywaku. Opisuje, jak powinni się zachowywać, jak zwracać do gości restauracji, a nawet jak powinni się ubierać. Pokazuje etapy od złożenia zamówienia do podania jedzenia na stół. Wspominają o edukacji, a raczej jej braku, ponieważ w Polsce nie ma stosownych uczelni, w których mogliby się szkolić kucharze. Kończąc technikum gastronomiczne, tak naprawdę wiedza jest żadna. Pokazali również, na jakie kategorie obsługa dzieli klientów, znajdą się tutaj: randkowicze, rodzina, grupa znajomych, biznesmeni, starsze małżeństwa, urlopowicze, młodzież, osoby niepełnosprawne, dzieci, single oraz Vip-y.

Gastrobanda to książka, w której nie znajdziecie pięknego, kwiecistego i subtelnego języka, wprost przeciwnie. Język jest dosadny, rzeczowy i męski, występują soczyste wulgaryzmy. Książka napisana z pewną dozą humoru. Autorzy zaznaczają, że tak ma być, bo właśnie takim słownictwem w dużej mierze posługują się ludzie pracujący w branży gastronomicznej. Dlaczego? Otóż praca w gastronomii do lekkich nie należy, jest ciężka i stresująca ? w końcu to praca na czas! Należy wszystko ogarnąć w jak najkrótszym czasie, aby gość nie musiał długo czekać na zamówienie, ale jednak z odpowiednim odstępem, aby wszystkie dania nie pojawiły się na stole w jednej chwili. Jak wiadomo, je się również oczami, toteż danie ma nie tylko smakować, ale również apetycznie wyglądać. Kuchnia podzielona jest na kilka sekcji, w której każda odpowiedzialna jest za swoje stanowisko i wydawane dania. Jeżeli w pewnym etapie coś pójdzie nie tak, to inna sekcja musi czekać, dlatego nierzadko rzucają inwektywami, aby dać ujście emocjom.

Reasumując. Książka jest całkiem dobra i czytałam ją z dużym zainteresowaniem. Nic na to nie poradzę, że lubię literaturę faktu. Zdaję sobie sprawę, że wszystko ? lub prawie wszystko ? zostało oparte na prawdziwych zdarzeniach i miało miejsce w rzeczywistości. Moim skromnym zdaniem książka zasługuje na uwagę, czyta się ją błyskawicznie. Jeżeli nastawiliście się, że dostaniecie przepisy kulinarne, to byliście w dużym błędzie. To nie jest książka typowo kulinarna z przepisami, to pozycja prawdziwa, aż do bólu, posiadająca trafne spostrzeżenia na temat gastronomii.