Gdy mrok zapada

"Gdy mrok zapada" to kolejna opowieść J.L.Horsta o komisarzu Williamie Wistingu. Niby kolejna a tak naprawdę chronologicznie jest to pierwsza historia. Historia od której wszystko się zaczyna.
A zaczyna się w 1983 r w Stavern. Bohaterem jest młody policjant, który dopiero rozpoczyna swoją drogę jako śledczy. Pracuje nad zagadką sprzed lat i krok po kroku coraz bardziej zbliza się do prawdy. Cała opowieść jak na norweski kryminał jest dość lekka, wręcz delikatna. Sam Wisting jest miłym, młodym człowiekiem, mężem, ojcem, jeszcze nie doświadczonym przez los. Do tego realistyczne opisy norweskiej przyrody i kryminał robi się przyjemną do czytania książką z przestępstwem w tle.
Ale na pewno warto. Bo jest to początek jednej z najlepszych serii kryminalnych napisanych przez norweskiego autora.
Polecam

?Gdy zapada zmrok? to kolejna wydana w Polsce książka J?rna Liera Horsta, która jednak tym razem nie kontynuuje przygód Williama Wistinga i jego córki Line, ale zabiera nas w podróż w przeszłość. Trzeba się przyzwyczaić, że tomy z tej serii są wydawane w Polsce w całkowicie przypadkowy sposób, dlatego tym razem mamy do czynienia z prequelem serii kryminałów, którą osobiście bardzo lubię i zawsze czerpię niesamowitą przyjemność z poznawania kolejnych przygód śledczego z Larviku.

Przenosimy się do roku 1983. Powoli zbliża się Boże Narodzenie. William Wisting całkiem niedawno został ojcem bliźniaków, a do tego jest bardzo ambitnym, ale jeszcze niedoświadczonym posterunkowym. Pewna koleżeńska przysługa naprowadza go na ślad przestępstwa. W starej stodole natyka się na zabytkowe auto z dziurami po kulach i postanawia wszcząć własne śledztwo. Ta sprawa ukształtuje go i otworzy drzwi do kryminalnego świata, który od tego czasu stanie się nieodłączną częścią jego życia.

?Gdy zapada zmrok? to książka idealna dla fanów serii o Williamie Wistingu, którzy w przeszłości zapoznali się już przynajmniej z dwoma jej tomami. Nie przypomina ona bowiem innych części tego cyklu. Jest zdecydowanie krótsza i bez problemów można ją przeczytać w jeden wieczór, a do tego intryga kryminalna i całe śledztwo nie są tak rozległe i rozbudowane. Autor skupił się w tym tomie bardziej na pokazaniu nam pracy policjantów śledczych z perspektywy początkującego i dopiero zagłębiającego się w ten temat Wistinga, którego wiedza nie jest jeszcze tak szeroka.

W porównaniu z innymi tomami tej serii ?Gdy zapada zmrok?, nie ma do zaoferowania tak wielowarstwowej intrygi. Nie polecam tej książki na pierwsze spotkanie z Williamem Wistingiem, ponieważ wielu czytelników mogłoby się zniechęcić. W tej części autor umożliwił spojrzenie w przeszłość bohatera i jeszcze dogłębniejsze jego poznanie. Pokazał nam, jak wiele w udało mu się osiągnąć, ale także, że początki nie są łatwe, a każdy kiedyś gdzieś zaczynał. Podczas czytania innych tomów tej serii nie rozmyślałam za wiele o przeszłości bohatera i szczerze nawet ciężko byłoby mi sobie wyobrazić doświadczonego śledczego, z wieloma osiągnięciami na koncie, jako młodzika, który o pracy śledczego nie ma zbyt wielkiego pojęcia. Właśnie z tego powodu ta książka, choć nie dorównuje kolejnym spodobała mi się tak bardzo, ponieważ miałam okazje jeszcze lepiej poznać bohatera z wrodzonymi umiejętnościami do dedukcji, który nie dostał kariery na starcie, ale do wszystkiego musiał dojść.

Wiliam Wisting należy do grona moich ulubionych literackich detektywów śledczych, dlatego zawsze z wielką chęcią pochłaniam książki z jego udziałem i tak było również z ?Gdy zapada zmrok?. Kiedy zabrałam się do lektury, nie odłożyłam jej już do samego końca. Dla fanów serii jest to pozycja obowiązkowa, jednak osobom, które jeszcze nie znają śledczego z Larviku polecam najpierw zapoznać się z innymi tomami tej serii i dopiero potem sięgnąć po jej prequel.

...

Wracam do Horsta i wierna mu pozostaję, chociaż ani w powieści ponurego mroku, ani "krwawej jatki" czy choćby gwałtownych zwrotów akcji :-) Ponownie: rzeczowość, dokładność i skrupulatność policyjnego śledztwa. Tym razem Horst przenosi nas do początków kariery Wistinga. Rok 1983, młody policjant właśnie niedawno został ojcem i konstablem w policji, ale marzy mu się praca śledczego. "Szczęśliwym" zbiegiem okoliczności trafia na ślad nierozwikłanej sprawy sprzed ponad pół wieku. W zasadzie jednak to do tej sprawy z 83 Wisting wraca w 2016 - teraz dopiero w jego ręce trafia ostatni kawałek układanki sprzed 33 lat: list, który w 83 ukryła przed nim starsza pani, a który wyjaśniłby zagadkę napaści na transport pieniędzy w roku 1925. Nie jestem przekonana co do samego pomysłu: pokazać początki Wistinga poprzez retrospekcję i opowieść o policjancie sprzed 30 lat. Nie wiem, w którym momencie swojego życia pojawia się William Wisting na kartach pierwszego tomu, bo Smak Słowa zaserwował nam norweskiego śledczego dopiero od tomu 6. (a w zasadzie nawet od 9., bo 6. ukazał się później :-)) Nie wiem więc, czy "Gdy mrok zapada" nadrabiać ma zaległości, czy zwyczajnie Horst postanowił być nieco bardziej "oryginalny" :-) Ja jednak właśnie za tę "przewidywalność" i niepodążanie ślepo za modą Horsta cenię. Zawsze wiem, co dostanę. A dostaję, co lubię :-) I o to chodzi.