Gdyby dzisiaj miało jutro

Powieść obrazuje ludzkie wybory,które nie są proste,gdy w związku pojawia się trzecia osoba pokazująca to,czego brakuje nam w relacji-pożądania i uczucia! Przez to świat staje się inny-lepszy.Jednak w tym trójkącie są dzieci i ich uczucia,które trzeba widzieć i szybko reagować,aby nie stała się tragedia.

Historia pokazuje,że czasem warto o siebie zawalczyć.O swoje marzenia,rozwój zawodowy bądź szczęście w życiu prywatnym.Trzeba pokazać swoją odwagę i uwierzyć,że nawet przegrana bitwa nie oznacza przegranej wojny!

Ukazanie elementów przeszłości bohaterów daje nam pełny obraz na ich czasem dziwne zachowanie i decyzje.To często przeszłość kreuje naszą przyszłość i wychowanie dzieci jest rola mądrych rodziców!

Niejednokrotnie serce łamie się podczas czytania.Bardzo poruszyły mnie emocje dzieci i ich strach o przyszłość.Również zachowanie Hanii opiewa na brawa za trzymaniu nerwów na wozy w hardcorowych momentach życiowych.Potrafiła podejmować racjonalne decyzje wobec siebie i najbliższych.

Historia bardzo mnie poruszyła.Pokazuje realia ludzi mogących być naszymi znajomymi,sąsiadami bądź przypadkowo spotkanymi osobami.Dzięki temu jest życiowa i mocno ją się przeżywa.

Ja jestem zachwycona poznaną historią i ogromnie wam ja polecam!

"Gdyby dzisiaj miało jutro" jest kontynuacją losów Hani z "Gdyby dzisiaj było wczoraj", których byłam bardzo ciekawa, gdyż Julia Maj pozostawiła mnie z wieloma pytaniami bez odpowiedzi. Tu mamy do czynienia z kobietą, która jakby przebudza się z długiego snu. Zaczyna inaczej patrzeć na swoje życie i otaczający ją świat.

Niewielka objętościowo książka dostarcza sporo emocji. Na pewno nikt, kto zacznie czytać tę książkę, nie pozostanie wobec niej obojętnym. Napisana w formie pamiętnika, pozwala na lepsze poznanie rozterek, dylematów i motywów, jakimi kieruje się główna bohaterka. Wybory, jakich dokonuje, okazują się dla niej niezwykle bolesne, niekiedy dramatyczne. My sami również odczuwamy wagę tych decyzji, dostrzegając wiele wspólnego z Hanią. W pewnym momencie spadają na nas refleksje o życiu, związkach, rodzinie i sobie samym. Ten ostatni aspekt jest najbardziej zaskakujący. Zajrzałam w głąb siebie... Co tam dostrzegłam? Pozwólcie, że to zachowam dla siebie. Pewnie każdy z nas odkryje coś innego. Tylko pamiętajcie, by pochopnie nie oceniać Hani.

W pierwszej części zabrakło mi punktu widzenia męża Hani na ich małżeństwo. Tu ta kwestia została rozwinięta, a nawet więcej. Poznajemy motywy jego zachowania. Autorka również świetnie wybrnęła z tego, dlaczego Tomek nagminnie nazywany był Tomeczkiem. 

Cięty, dosłowny, ironiczny, z dużą ilością wulgaryzmów język; tam, gdzie trzeba żartobliwy, a gdzie indziej poważny ton książki; ogień i namiętność, dynamiczna akcja - to wszystko czyni lekturę realną. 

"Gdyby dzisiaj miało jutro" to poruszająca, mocna w przekazie, a przede wszystkim szczera i autentyczna historia o konsekwencjach trudnych wyborów. To książka o pragnieniu bycia kochaną, odkrywaniu siebie na nowo, odwadze, sile, ale i strachu, oczekiwaniach i marzeniach. Tylko czy da się je zrealizować? Tkwić w bezpiecznej stagnacji, a może spróbować żyć inaczej? Sprawdźcie!

Powiem wam, że czytanie tej książki, to prawdziwe emocjonalne wyzwanie. Pierwsza część była również umiejętnie nakreślona ale druga przeszła samą siebie. Dowiedziałam się jak to jest żyć w toksycznym związku, gdzie on ma zawsze rację. Miałam silne emocje w momencie, kiedy on chciał jej okazać swoją wspaniałomyślność dla rzeczy, których nie zrobiła. Nawet nie słuchał jej zlęknionych tłumaczeń, tylko przedstawiał plan ich dalszego życia w którym to wszystko jej wybacza. Nie dochodziło do niego, że ona pragnie się od niego uwolnić. Nie chciał wypuścić z rąk zdobyczy, którą mógł pomiatać w odpowiednim dla niego czasie. Z scenerii, kiedy czytamy z jego perspektywy widzimy, że on dokładnie wie, że się między nimi popsuło. Jest pewny, że to za sprawą kochanka jego Hania tak się zmieniła. Postanawia zatem wynająć detektywa. Następnie przechodzimy do czasu dużo wcześniejszego, gdzie występuje pan Tomeczek. To był bardzo zabawny zwrot zdrobnienia jego imienia przy którym wciąż się uśmiechałam. W tym czasie mamy kwitnące uczucie po rozłące, gdzie jedno nie może wytrzymać bez drugiego. I tutaj pomimo zdrobnień, było bardziej ostro, co nieco rozbudza czytelnika. Mamy mieszankę zdrobnień i wulgarności, jakby nie było decyzji jaki schemat obrać, ten delikatny, czy raczej zaborczy. Oczywiście wyjaśnia nam motyw zdrobnienia jego imienia. Historia przeplata się z czasem, który dzieje się teraz z tym o którym ona opowiada, który sobie przypomina. Widzimy, że jej mąż wyjeżdża gdzieś z dziećmi, podczas gdy ona z kimś się spotyka. Tutaj opowiada nam życie Krzysztofa, kim jest i ogólnie co się u niego dzieje. Każdy rozdział to inny czas, czasami obecny, innym razem wcześniejszy, ale zbliżający się do czasu obecnego. W tym czasie widać, że Hania chce wziąć życie w swoje ręce, i czasami jej się to udaje, ale często traci rezon, zobaczycie dlaczego. Następnie w jej życiu coś się pojawia i wtedy myśli na tematy obecne i przeszłe. Również zdanie innych na temat Hanki będzie tu opisane. Kolejne emocje we mnie wystrzeliły, kiedy jej córka opowiedziała co Krzysiek o niej mówił. Grał na uczuciach dzieci, to był chwyt poniżej pasa. Później przyszło jej się zmierzyć z wieloma osobami, ale czy one sprawią, że odmieni swoje życie? Będzie jeszcze sporo wrażeń, ale najpiękniejszy jest koniec. Pamiętajcie, że warto wszystko robić dla siebie, bo wszystko przemija, a to my jesteśmy dla siebie najdłuższym towarzystwem:-)
Cudowna, naprawdę polecam!