Giant Days

Cóż poradzę na to, że lubię te dziewczyny. Za ich luz. Za ich charakter. A może charakterek. Za nieporadność życiową typową dla późnych nastolatków. Gdy komiks z ich przygodami wpada w moje ręce, to nie potrafię go odłożyć. Jedyna pociecha w tym, że nie jest to wielostronicowa lektura. W części szóstej natkniemy się na wielkie zmiany. W życiu domowym dziewczyn ? włamanie i przeciągająca się wizyta taty Susan. Naprawdę nie wiadomo, które z tych wydarzeń będzie miało bardziej opłakane skutki. W życiu osobistym też nie ma nudy ? Daisy się zakocha. Lektura, po którą sięga się niczym po pudełko z pralinami. Pełne zadowolenie. A żarcik, to ta chrupiąca posypka z prażonych orzechów na wierzchu kilku czekoladek. Polecam.

Tym razem bohaterki opuszczają miasteczko akademickie, by wynająć własny kąt. Już poszukiwanie i meblowanie lokum było trudne, teraz czas na mieszkanie w nim. I tu pojawiają się pierwsze problemy: z czego zapłacić za czynsz, czy możemy przyjmować gości na noc, kto będzie sprzątał, gotował czy robił wspólne zakupy. Sama dobrze pamiętam, że z powodu niedomówień kto ma kupić cukier ja i moje współlokatorki wolałyśmy przejść na herbatę bez słodziwa niż przyznać się kto miał jako kolejny ten kilogram białej śmierci kupić. Nawet się opłacał upór ? nie słodzę do dziś! Ale wróćmy do naszych Brytyjek, bo mają więcej problemów niż kilo cukru. Oto ich mieszkanie zostaje okradzione, w sąsiedztwie mieszka po jednej stronie były Susan, a po drugiej gburowaty staruszek, Esther, oderwana od kasy rodziców, musi w trybie pilnym znaleźć w miarę dobrze płatną pracę, a Daisy zakochuje się w mocno energetycznej pierwszorocznej. I jak tu wydorośleć, jak nie ma na to czasu?