Girl, goddess, queen

Od pierwszej chwili, kiedy w moich rękach znalazła się powieść Bei Fitzgerald, miałam ogromną ochotę przeczytać tę powieść jak najszybciej. Życie jednak zweryfikowało moje plany, a lektura musiała chwilę poczekać. Nadszedł jednak ten czas, kiedy nareszcie mogę opowiedzieć Wam o swoich wrażeniach po jej skończeniu ? a te należą do naprawdę pozytywnych!

Lata temu ktoś zaczął rozpowiadać, że Persefona pełniła funkcję tylko i wyłącznie pionka w politycznej grze. Ponadto ? podstępem zmuszono ją do poślubienia Hadesa... Jednak co, jeśli to wcale nie było tak? Ta Persefona sama postanowiła wskoczyć do Hadesu, ale nie żeby wyjść na zapatrzonego w siebie władcę, ale by zawrzeć pewien układ... Tylko jak przekonać tak upartego boga do planu, który ma wstrząsnąć całym Olimpem?

Zaczynając lekturę tej powieści, nastawiłam się na dobrą rozrywkę, tak po prostu. Czytałam wcześniej kilka opinii na jej temat, większość z nich przedstawiała ten tytuł w jasnych barwach, tak więc i ja postanowiłam zachować optymizm. Szybko okazało się, że faktycznie ? powieść zdołała wciągnąć mnie od pierwszej strony, a charyzmatyczna Persefona skutecznie skupiła na sobie moją uwagę.

Skoro o niej już wspomniałam, to i poszerzę swoją wypowiedź. Persefona to tego typu postać, której zachowanie może jednocześnie wzbudzać niedowierzanie, ale i pewnego rodzaju podziw. Szczerze mówiąc pomysł, by to ona sama wskoczyła w podziemia Hadesu, z własnej nieprzymuszonej woli był... naprawdę ciekawy. Uważam tę bohaterkę za dobrze wykreowaną, którą naprawdę da się lubić i która po prostu przyciąga wzrok.

Hades z kolei... No jak to Hades. Rzekłabym nawet, że jak typowy bad boy, postanowił uraczyć mnie swoim charakterkiem, którego nie sposób okiełznać. Poznawanie jego oraz obserwowanie rozwoju relacji pomiędzy nim a Persefoną było okrutnie ciekawym doświadczeniem i muszę przyznać, że chemia pomiędzy nimi była naprawdę wyczuwalna (przynajmniej w moim odczuciu).

Bea Fitzgerald ma naprawdę dobre pióro, co przyznam szczerze, mnie zaskoczyło, ale oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Autorka doskonale zadbała o to, by opisywana akcja była dynamiczna, a kolejne zwroty akcji okazywały się na tyle wciągające, bym nie potrafiła przestać myśleć o tej pozycji chociaż na chwilę. Tak, zdarzało się, że i w pracy wracałam myślami do tej historii i pragnęłam za wszelką cenę czytać dalej.

Mimo moich zachwytów to nie jest w stu procentach książka idealna. Poza momentami, w których działo się bardzo dużo, zdarzały i się chwile zastoju, w których lektura powieści nie trzymała mnie przy sobie na tyle mocno, bym faktycznie mogła pochłonąć tę książkę w jeden wieczór ? z tego względu lekturę rozłożyłam sobie na kilka dni.

Girl, Goddess, Queen to pozycja, która zaskoczyła mnie pozytywnie pod wieloma względami i uważam, że jest to naprawdę dobra książka ? zaskakująca, wciągająca i sprawiająca, że przez niektóre fragmenty nie sposób nie myśleć o tej historii. Cieszę się, że miałam szansę ją poznać i jeśli zostanie wydana u nas jakaś inna książka spod pióra autorki ? z przyjemnością po nią sięgnę.

Lubicie retellingi zarówno bajek, jak mitów? Ja sięgam po nie bardzo chętnie, często okazują się być świetnymi opowieściami.

"Girl, Goddess, Queen" trafiła w moje ręce właśnie dlatego, że jest rettelingiem. Jest to opowieść o Persefonie, i tak, nie jest to pierwsza próba stworzenia czegoś nowego, ostatnio ich całe mnóstwo. Zatem, czy ta się wyróżnia w jakiś sposób?

Kora, czyli postać stworzona na wzór Persefony to osoba, która na każdym kroku jest naciskana przez matkę. To toksyczna relacja, w której młoda kobieta ma wyjść za maż i to najlepiej za jednego z najpotężniejszych Bogów i wmawia jej się, że jej dziewictwo to łakomy kąsek. Tylko, że ona ma zupełnie inne plany, jest buntowniczką i każda decyzja ojca i matki przyprawia ją o ogrom złości i żalu. Nie mówiąc już o tym, że na samą myśl, że miałaby być żoną człowieka, którego nie darzy nawet odrobiną uczucia, zwyczajnie się trzęsie ze strachu. W ten sposób ląduje w Hadesie, do którego ucieka w pośpiechu. Tam jej nie dosięgną macki matki. A może to tylko złudzenie? No i czy Hades może być jej przychylny?

Spodziewałam się fantasy z wątkiem romantycznym, w którym poruszone będą trudne tematy, a wszystko zostanie wrzucone we współczesność. I taka właśnie jest ta książka. To idealny przykład rettelingu, w którym dodatkowo bardzo ciekawie są opisane relacje rodzinne i pozycje społeczne konkretnych osób. I choć ostatnio czytałam dwie inne, w tym Neon Gods, to ta zdecydowanie jest napisana najlepiej, a przy tym jest także najbardziej obszerna.

No i właśnie, ilość stron jak dla mnie, to tutaj mistrzostwo, bo tej historii wcale się nie chce zostawić ani na moment. Jest bardzo ciekawa, ocierająca się o komedię romantyczną mimo tego, że jest również dość mroczna. Czytałam z ogromną przyjemnością, z wypiekami na twarzy i chętnie sięgnę po kolejne książki autorki.

A zakładałam, że będzie to przeciętna opowiastka, pewnie erotyk pełną parą ze względu na to, że autorkę okrzyknięto gwiazdą tiktoka! A okazuje się, że można zadbać o dobre tłumaczenie, korektę i od razu czyta się lepiej historię, która nie jest stworzona tylko po to, by zarabiać na zasięgach, a coś sobą reprezentuje.

Recenzja powstała we współpracy z wydawnictwem Jaguar.

Z mitologią nie było i nie jest mi po drodze, ale w takiej wersji mogę ją poznawać ????

Książka ?Girl, Goddess, Queen? to taka alternatywna wersja mitu o Persefonie i Hadesie. Poza imionami nie wiedziałam prawie nic o tej bogini i bogu, a po lekturze sprawdziłam sobie, co pochodzi z mitologii, a co jest wytworem wyobraźni autorki. I powiem Wam, że sporo rzeczy się pokrywa, ale jest też sporo różnic, dzięki którym myślę, że jest ciekawiej, bardziej współcześnie. Fabuły streszczać nie będę, ale powiem Wam o moich odczuciach. A bawiłam się wybornie, poza drobnymi wyjątkami. Nie ukrywam, że najbardziej wkręcił mnie wątek uczucia łączącego Persefonę z Hadesem. Jednocześnie to on też najbardziej mnie irytował ???? Jak dla mnie trochę za długo ciągnięty był wątek udawania. Na początku wzbudziło to moje zainteresowanie, ale im dłużej to trwało, tym bardziej odczuwałam już znużenie tą sytuacją. Podobała mi się zmiana, jaka zaszła w głównej bohaterce. Z niedojrzałej, dziecinnej dziewczyny stała się odważną i pewną siebie kobietą. Na plus, jak dla mnie zasługują też sceny łóżkowe. Autorka ich nie pomija, ale nie poświęca im zbyt dużo uwagi, pozostawiając więcej miejsca na wyobraźnię czytelnika. Zakończenie jest raczej otwarte, nie zdziwię się, gdy pojawi się kolejna część, ale wystarczy mi też to, z czym zostałam zamykając książkę.

Jeśli lubicie mitologię i retelling mitu o Persefonie i Hadesie, to jest to książka dla Was.

Jak wiecie, bądź nie, uwielbiam mitologię grecką, wiem, że wy również w niej gustujecie. Pewnie mit o Hadesie i Persefonie jest wam znany dobrze. Powiem wam, że ostatnio mnóstwo książek powstało właśnie o tych postaciach, jedne były gorsze inne lepsze, jedne bardzo zapadły mi w pamięci, inne za to przyciągały mnie okładką, a kolejne kusiły pikantnymi scenami.


Jak myślicie, nie za dużo ostatnio wyszło książek o Hadesie i Persefonie?


?Girl, Goddness, Queen? Bea Fitzgerald, to kolejna książka, która opowiada historię Kory, później zwanej Persefoną i Hadesa. Przyznaję się, że do książki podchodziłam z ogromnym entuzjazmem, nie tylko z powodu historii, którą uwielbiam, ale również przez okładkę, która jest dopracowana w każdym szczególe. Prosta grafika na okładce, plus wytłoczenia i ostry róż nie jest może czymś spektakularnym, jednak mi się spodobała, właśnie dzięki swojej prostocie.
Sama historia nie wstrząsnęła moim światem, slow-burn, który tu był zastosowany, bardzo mnie zdziwił, ponieważ bardzo często Hades jest przedstawiany w całkiem inny sposób. Tutaj to Kora miała większy pazur, niż sam król Podziemia. Trochę mi to przeszkadzało, ale ostatecznie muszę przyznać, że historia była dość przyjemna, jednak nie była pozbawiona wad.


Kora, córka Demeter i Zeusa, ukrywana przez lata, zamieszkuje pewną wyspę i przygotowuje się do swoich przyszłych zaślubin. Jednak w chwili, gdy ją poznajemy, już możemy się domyślić, że Kora nie jest do końca cichą panienką, bezgranicznie posłuszną matce. W chwili, gdy zostaje spuszczona z oczu, Kora rzuca się w Otchłań, przedostając się przez nią do Podziemi, w których to panuje narcystyczny Hades. Władca nie jest zadowolony z niezapowiedzianych odwiedzin młodej bogini, jednak zgodnie z ogólnymi zasadami nie odmawia jej gościny, co ostatecznie ukazuje obojgu całkiem nową perspektywę na wieczne życie.


Slow-Burn
Znacie taki wątek w książkach?
Lubcie go? A może wolicie, gdy uczucie, które łączy bohaterów, wybucha gwałtownie zaraz na samym początku. Wiele książek, które czytałam, często właśnie przedstawiają wątek romantyczny w bardzo wybuchowy sposób i często dosłownie rozwija się on błyskawicznie. Osobiście wolę, gdy uczucie między bohaterami stopniowo się rozwija, a napięcie między bohaterami jest bardzo intensywne.
Dojdźmy jedna do tego co mi się nie podobało w tej książce. Strasznie mi się dłużyła, akcja mnie wciągała, co chwilę odkładałam ją, ponieważ myśli mi uciekały i ciężko było mi się na niej skupić. Nie wiem, czy to było spowodowane moim przeziębieniem, czy fakt, że historię znam na pamięć. Chociaż ostatnio spotkałam się ze słowami, że ulubione historie można czytać wiele razy i nigdy się nie nudzą. Brakowało mi tu jakiegoś większego napięcia między głównymi bohaterami. Sami bohaterowie za to nie porwali mnie, oprócz Styks, ona nadrabia swoim charakterem za wszystkich.
Po lekturze ?Girl Goddness Queen? mam poczucie, że czytałam tę historię już po raz wtóry i po raz kolejny mnie nie porwała. Na rynku wydawniczym jest już sporo książek z tymi bohaterami, którzy porwali mnie swoją historią i myślałam, że w tym wypadku też tak będzie, jednak nie było. Historia była przyjemna, dobrze się ją czytało, jednak brakowało mi iskry, dzięki której bym poczuła jakiekolwiek większe przywiązanie do tej historii.

Bogowie byli w błędzie... Demeter, Zeus i inni byli pewni, że Hades porwał ich córkę i więzi ją w Zaświatach. A co, jeśli Kore nie jest tak delikatna i niewinna jak sądzili? Co jeśli sama wprosiła się do Piekła i wymusiła na Hadesie gościnę i ochronę? Młoda bogini zrobi wszystko żeby tylko nie zmuszono ją do małżeństwa z Bogiem wybranym przez rodziców. I chyba właśnie znalazła sobie sojusznika... Tylko co jeśli Hades wcale nie jest tak przesiąknięty złem jak o nim mówią? Co jeśli odnajdzie w nim kogoś więcej niż przyjaciela? Tak czy inaczej miłość musi zejść na dalszy plan. Otóż Persefona ma inny plan...

Zakochałam się w tej historii! Czytałam ją od deski do deski z zapartym tchem i planuję zrobić sobie niebawem powtórkę. Uwielbiam książki z bogami olimpijskimi w roli głównej, a tu Persefona i Hades szczególnie skradli moje serce. Każdy fragment książki jest bardzo ciekawy, każda podjęta przez Persefonę decyzja ma bardzo duży wpływ na przyszłość nie tylko jej, ale i tych żywych jak i umarłych. Okazuje się, że bogini ma ogromną moc a wskoczenie do Piekła tylko ją rozbudziła.
Ucieczka przed zamążpójściem to jedno, ale "wyskok" Kore miał też tragiczny wpływ na ludzkość. Wszyscy sądzili że zrozpaczona Demeter zesłała na Ziemię zagładę, jednak czy to aby prawda? Kto jest winny rozprzestrzeniającej się wszechobecnej śmierci? Czy Persefona będzie miała na tyle siły by walczyć o swoją przyszłość i wolność, ale i o ludzi? Musicie przekonać się sami!

Mitologie dają autorom szerokie pole do popisu, wiele książek wydano, gdzie w sposób współczesny lub nieco inny mieliśmy okazję zapoznać się z wieloma opowieściami widzianymi z innej perspektywy. Wciągające powieści literackie oddają ponadczasowy klimat, czy fantastykę dla młodzieży, nadającą nowy wymiar antycznym opowieściom. ?Girl, goddess, queen? jest ret elingiem, w którym to kobieta ma plan i chce wziąć wszystko, czego tylko zapragnie, a cala reszta, cóż powinna się temu podporządkować. Zapewne kojarzycie mit o Hadesie i Persefonie, gdzie zakochany bóg złapał kobietę sprowadzając ją do królestwa podziemi, gdzie uczynił z niej swoją kobietę. W powieści Becci Fitzgerald wszystko potoczyło się inaczej, jesteście ciekawi, kim okaże się Hades? Jaki niecny plan ma Persefona?
Główną bohaterką książki pod tytułem ?Girl, goddess, queen? jest młoda dziewczyna, skromna, dobrze ułożona, która ma marzenia. Persefona zdecydowała się zmienić swoje przeznaczenie. Była zdesperowana, chciała uciec przed zaaranżowanym małżeństwem z egoistycznym, boskim zalotnikiem, wybranym przez jej rodziców, postawiła udać się w miejsce, w którym nikt nie spodziewałby się jej znaleźć. Może się w nim ukryć na jakiś czas, dopóki nie wymyśli lepszego planu uniknięcia gniewu ojca i matki. Tak oto dziewczyna wskoczyła z własnej woli w piekielne odmęty mając plan, który może okazać się znacznie trudniejszy do realizacji niż przypuszczała. Król Zaświatów nie jest taki, jakiego oczekiwała, Hades ukrywa swoje pragnienia przed światem, odgrywając bezwzględną rolę, jakiej oczekują od niego poddani i bogowie. Czy przystanie na szalony plan bogini?
?Girl, goddess, queen? to powieść, która zaskoczyła nie jednego czytelnika, Hades jest tutaj zupełnie inny, sposób, w jaki postrzegają go inni jest jedynie grą, jaką musi prowadzić. Nie jest taki niesympatyczny, jakby można było przypuszczać. Jest uroczą, ujmującą i kreatywną duszą, która unika typowych krwiożerczych, narcystycznych męskich cech. W Persefonie dostrzegam odwagę, aby stanąć w obronie siebie, kobieta nie chciała się bać, chciała mówić ?nie?, kiedy naprawdę czegoś nie chce. Nie bać się brać odpowiedzialności za własne życie. Miała dość życia pod pantoflem ojca i kierowania sobą, czy można było jej to mieć za złe? Persefona i Hades tańczą wokół swoich prawdziwych uczuć, oboje boją się zrujnować wyjątkową więź, którą stworzyli. ?Girl, goddess, queen? to zupełnie inne spojrzenie na mit o Hadesie i Persefonie, jest bardziej feministyczny, ukazujący silną osobowość Persefony, która chciała mieć u stóp świat. Podczas lektury książki przychodziły takie momenty, że czułam rozbawienie, przekomarzanki sprawiały, że uśmiechałam się i chciałam lepiej poznać punkt widzenia dziewczyny. Akcja powieści rozwija się tutaj wolno, nie każdemu się to spodoba, jednak odczuwałam przyjemność podczas czytania książki. Becca Fitzgerald nie stworzyła idealnej powieści, ale taką, którą przyjemnie się czyta.

"Girl, goddess, queen" to kolejna pozycja, która przenosi nas do realiów starożytnej Grecji i przedstawia zupełnie inne spojrzenie na powszechnie znaną historię o Persefonie i Hadesie. Jako ogromna fanka retellingów nie mogłam więc przejść obok niej obojętnie. Czy autorce udało się stworzyć coś świeżego?

Od wieków wierzy się, że Persefona podstępem została uprowadzona przez Hadesa i wbrew swojej woli zamieszkała w Podziemiu. Jednak co jeśli historia potoczyła się zgoła inaczej? Dziewczyna od najmłodszych lat była kryta przed mężczyznami na wyspie, gdzie jej matka wraz z nimfami przygotowywały ją na nieuchronny dzień ślubu ze szczęśliwcem z Olimpu. Ona jednak nigdy nie była zainteresowana małżeństwem. W akcie desperacji postanawia więc zwrócić się po pomoc do Hadesa- boga, który jako jedyny wśród olimpijczyków nie słynie z niestosownych i brutalnych zachowań wobec kobiet. Postanawiają zawrzeć układ, który zapewni Persefonie bezpieczeństwo, a jemu pomoc w stopniowym zmienianiu Podziemia. Tylko czy taki plan ma szansę się powieść?

Pomysł na fabułę uważam za świeży i nieoczywisty. Autorka dużą uwagę poświęciła kobietom (głównie boginiom) występującym na kartach mitologii i przedstawiła ich często pozbawiony perspektyw żywot, którego celem było zamążpójście. Uważam, że zrobiła to w naprawdę świetny sposób, a serce niejednokrotnie krajało mi się na myśl o losie głównej bohaterki, o którym nie miała zbyt dużo do powiedzenia, dopóki nie wzięła spraw w swoje ręce. Persefona to zdecydowanie postać, która wie, czego chce i nie zawaha się sięgnąć po nieoczywiste środki, by to osiągnąć. Imponowała mi jej postawa, ale jednocześnie czasami miałam wrażenie, że pląta się w tym, co jest jej prawdziwym celem i nie dostrzega oczywistości. W takich chwilach miałam ochotę wejść do świata z książki i mocno nią potrząsnąć, bo o ile, na co dzień używała swojego ostrego umysłu, czasami zdecydowanie ją zawodził.

Hades został tu przedstawiony mniej jako budzący postrach pan Podziemi, a naprawdę kochany i pomocny mężczyzna. Myślę, że odnajdzie drogę do wielu serc i sama również darzę go sympatią. Osoby, które spodziewają się jednak po nim szarego moralnie charakteru, mogą się lekko rozczarować.

Moim największym problemem z tą historią jest jej styl. Niestety uważam, że autorka zbyt mocno go upotoczniła, odbierając książce część jej powagi. I oczywiście rozumiem, że dzięki temu powieść miała stać się przystępniejsza, ale uważam, że jest granica między lekkim językiem, a bardzo współczesnymi wyrażeniami i przekleństwami, które nie pasowały do olimpijskich bóstw.

Przy "Girl, Goddess, Queen" spędziłam naprawdę cudowny czas, rozkazując się kolejnym retellingiem ze świetnie poprowadzonym wątkiem feministycznym i przekomarzankami między bohaterami, którzy zdecydowanie mieli między sobą chemię. Nie jest to jednak historia pozbawiona wad i myślę, że przypadnie do gustu bardziej młodzieży niż starszym osobom. Mi dała dużo rozrywki i pozwoliła po raz kolejny rozkoszować się greckimi klimatami.