Gniewa

Całą serię przeczytałam "jednym tchem", rewelacja! Dawno tak nie wciągnęła mnie książka. Jestem pod wrażeniem, fabuła, bohaterowie, wydarzenia przedstawione przez autorkę super. Po przeczytaniu czułam lekki niedosyt... może przydałby się ciąg dalszy losów bohaterów (intrygujący wątek "nowego"Boga ognia). Gorąco polecam super relaks z dreszczykiem!

?Gniewa? to kolejna część cyklu ?Kwiat paproci? autorstwa Katarzyny Berenik Miszczuk. Od razu na wstępie rodzi się pytanie: ?Skoro to kolejna część to czy można sięgną po nią nie znając poprzednich tomów?? Odpowiedź brzmi tak. Dzięki temu, że główna bohaterka opowiada swoją historię z przeszłości nie ma się wrażenia iż coś nas ominęło. Po prostu poznaje się historię Jarogniewy. Niemniej jedynka jak zawsze zachęcam do sięgnięcia po całą serię ? ja na pewno nadrobię braki w znajomości tej serii.
Jak już możecie się domyślić było to moje pierwsze spotkanie z tą serią a także ogólnie z twórczością autorki. Od razu mogę się przyznać, że po tym jednym tomie zakochałam się w serii i na pewno sięgnę po resztę tomów. Jest ona bardzo klimatyczna, wciągająca i po prostu magiczna. Mamy tu do czynienia ze stuprocentowym słowiańskim klimatem. Szeptuchy, dawne wierzenia, obrządki, zioła czy też dawne bóstwa. Nic tylko zagłębiać się w tak zapominaną kulturę słowiańską. Mamy tu do czynienia z czymś innym, wyjątkowym i rzadko spotykanym, a na dodatek świetnie napisanym. Nie mogę nie wspomnieć o samym stylu pisania autorki, gdyż jest on bardzo lekki i przyjemny. Na uwagę i brawa zasługuje również to jak autorka zadbała o klimat. Mamy tu staropolskie imiona, gwarę, poznajemy imiona dawnych bogów, upiory, obrządki oraz zachowania ludzi, jak i ich motywacje. Wszystko pięknie opisane oraz spójne. Dzięki tej książce można poznać wiele ciekawostek. Marzannę każdy z nas kojarzy, ale czy wiecie kim jest Dziewana? Bądź czy kojarzycie kim była Mokosz czy Swarożyc? Ja już wiem i Wy też możecie się tego dowiedzieć sięgając po tę pozycję.
?Gniewa? to przyjemna i bardzo klimatyczna historia. Jest to idealna pozycja dla fanów słowiańsko-wiedźmińskich klimatów jak i dla tych, krótszy lubią wyjątkowe oraz dobrze napisane opowiadania. Z całego serca Wam ją polecam!

W moje ręce trafiła "Gniewa" katarzyna_berenika_miszczuk
która premierę miała 8 czerwca 2022 roku.
Przyznam się szczerze, że nie znam tej serii i zaczęłam przygodę z szeptuchą od tego tomu. Nie znam poprzednich perypetii szeptuchy, a jak dowiedziałam się jest to szósty tom.
Jeśli lubicie czytać książki fantasy i chcecie dowiedzieć się czegoś więcej o mitologii słowiańskiej oraz o staropolskich obyczajach to ta książka będzie dla Was idealna.
Ja chociaż nie jestem fanką fantasy zostałam mile zaskoczona przez autorkę. Znajdziecie tutaj ciekawą i nietuzinkową fabułę oraz świetnie wykreowanych bohaterów.
Z tej książki można dowiedzieć się dużo ciekawych informacji.
Świetnie bawiłam się biorąc udział w śledztwie.
Idealna książka dla fanów fantasy.
Nie będziecie nudzić się ani przez chwilę.
Ten tom to historia o znudzonej swoim monotonnym trybem życia Jarogniewie, która wykonuje spokojną pracę. Jednak nie wie co ją czeka.
Otóż kilka dni po Nocy Kupały zostają znalezione zwłoki jej klientki. Ostatnią osobą, która ją widziała jest Jarogniewa. Podejrzenia padają na nią. Jarogniewa postanawia poszukać winnego.
Czego dowie się szeptucha?
Czy śmierć kobiety ma coś wspólnego z magiczną miksturą szeptuchy?
Czy może z tajemniczym ukochanym klientki?
Kto zabija jej pacjentów?
Czy uda jej się rozwiązać zagadkę?
O tym przekonacie się czytając tę książkę.
Polecam!

?Gniewa? jest kontynuacją ?Jagi? i serii ?Kwiat paproci?, który jest lekką historią ze słowiańskim klimatem. Pochłonęłam ją w kilka wieczorów. Główny wątek (Ludomiły) jest ciekawy jednak nie był on aż tak intrygujący jak ten grabarza z poprzedniej części. Myślę, że brakowało mi tutaj takiego zaskoczenia i dreszczyku, który towarzyszył mi przy czytaniu ?Jagi?. Nie było również takiego kontrastu miedzy spotkaniami z demonami. W tej części były one utrzymane w mrocznej wersji (co na pewno nie jest złe). Poza tym było dobrze ? byli bogowie, demony, słowiańskie tradycje i przesądy, przyśpiewki, czyli wszystko czego oczekiwałam po kontynuacji serii. Oczywiście to wszystko doprawione ironią i humorem, za który tak polubiłam autorkę. Jaga tak jak jej imię wskazuje nadal pozostała gniewna i sarkastyczna. Natomiast Mszczuj był tutaj zabawną postacią nadal lekko fajtłapowatą, ale na swój sposób uroczą. Po prostu uwielbiałam jak zwracał się do głównej bohaterki ?Jagusiu?. A ta scena z drugim imieniem (byłej) narzeczonej Mszczuja również jest cudowna. Pani Bronce też udało się wywołać uśmiech na mojej twarzy. Mamy chyba podobne (bezproblemowe) podejście do życia i wyboru narzeczonego.
Katarzyna Berenika Miszczuk stworzyła naprawdę dobry słowiański cykl, do którego wracam z przyjemnością i mam nadzieję, że wrócę do niego ponownie za jakiś czas. Naprawdę jestem ciekawa dalszych przygód Jarogniewy i ?skrycie? liczę, że kolejna cześć rozwinie historię braci.

Czas na powrót do Bielin... Jaga uraczy nas swoją historią, przybliży nam kawałek swojego życia. Jarogniewy kłopoty się imają, ale tym razem czas płynął monotonnie i leniwie a chwilę wypełniały jej obowiązki szeptuchy, aż do znalezienia zwłok... dziewczyna wysmarowała się specyfikiem od Jagi a ta musi, ale to musi się dowiedzieć czy owa młoda dzierlatka, nie zeszła do krainy Welesa przypadkiem przez skutki uboczne jej autorskiego mazidła. Wszak nie może pozwolić na utratę klienteli. Interes może nie kwitnie, ale da się wyżyć, więc szkoda byłoby okryć się złą sławą. Oczywiście prywatne śledztwo to nie wszystko. Jaga, jakby było mało jej przygód, z dobroci serca zgadza się udawać narzeczoną Mściwoja. Trochę pierdołowaty kapłan, chyba nawet nie zdaje sobie sprawy w jakie kłopoty się pakuje. A w między czasie Gniewa będzie zacieśniać więzy ze Swarożycem. Ale czy wyjdzie jej to na dobre? Wierzcie lub nie, ale nie ma drugiej takiej serii, jaką stworzyła pani Katarzyna. Czekałam ma tą część z utęsknieniem. Jaga sama w sobie wiodła, tak w młodości jak i na starość, żywot dość bujny. Tak więc, nie zabraknie wam rozrywki w czasie lektury. Znajdzie się i zagadka kryminalna i galimatias miłosny a to wszystko połączone ze słowiańskimi wierzeniami. Lektura zarazem nieprzewidywalna i nieodkladalna. W życiu Jagi nic nie jest oczuwiste a już napewno nie jest tylko czarne i białe. W każdym razie pamiętajcie, żeby nie narzekać na nudę a orzyjamniej uważać na życzenia, bo te potrafią się bardzo szybko spełnić i przynieść nadprogramową dawkę rozrywki. Przyznaję, że bardzo przyjemnie było wrócić do tych bohaterów, do Bielin i okolic Łusej Góry. Liczę na kolejne spotkanie ?????

Komisarz Jakub Mordka powraca w wielkim stylu.
Ta noc w Warszawie okazuje się bardzo pracowita. Na komendę ,,dostarczono" świadka morderstwa. Świadka, który zgrywa ważniaka, jego zeznania niby trzymają się kupy, ale facet coś kręci i zataja. To przesłuchanie będzie dłuuugie i męczące. Zwłaszcza dla świadka...
Anka po nieudanych miłosnych zawirowaniach i ostatniej wielkiej miłości, gdzie rycerz na białym koniu pozbawił ją sakiewki pełnej grosza, decyduje się wyjść na ulicach celem jej uzupełnienia. W zasadzie, dziewczyna ciągle miała pod górkę. W domu czeka dziecko i matka wiecznie gderająca nad nieudolnością córki.
Kolejnym elementem układanki jest facet w białym jeepie, który w imię chorych i tylko sobie znanych zasad, pragnie krwi. Ta noc wydaje się być jego ostanią na wolności. A może jednak nie?
No i mamy naszego Mortkę, trochę starszego, stetranego życiem, zmęczonego obowiązkami, ale mimo wszystko, jak zawsze, gotowego do akcji, który ma swoje priorytety i jest wierny kiedyś obranym zasadom.

Jak do tej pory nie zawiodłam się na panu Chmielarzu. Trochę zmęczył mnie wątek pandemii, ale widzę, że to się często przewija w książkach pisanych w szczycie tej zarazy, locdownach itp., więc zdzierżyłam. Za to autorowi udało się wpleść wątek homoseksualistów i świetnie zobrazować skale problemu jakim jest dyskryminacja. W zasadzie, Mortka w tym temacie się nie popisał, szkoda. Ale wątek jest bardzo dobrze poprowadzony i zobrazowany.
Zagadka kryminalna nie jest specjalnie zawiła, dość szybko można się domyśleć rozwiązania. Summa summarum zdecydowanie ciekawszy okazał się wątek Komisarza i jego syna. Lektura dość lekka, żeby nie napisać banalna jak na pana Wojtka, ale mam sentyment do Mordki, więc jakikolwiek oboktywizm, można w tym przypadku wykluczyć.

O wszyscy bogowie słowiańscy! Jak ja tęskniłam za tym światem! Za Gniewą, Mszczujem, Swarożycem i całą resztą boskiej i wiejskiej bandy.

Jest to kolejny tom serii Kwiat Paproci, swoista kontynuacja Jagi.

To było świetne, lekkie, niebanalne, zakręcone, wciągające i w ogóle super

Poznajemy młode, burzliwe, lata Gniewy. Jej zdolność do pakowania się w kłopoty, pyskaty język do Swarożyca, słabość do nieporadnego Kapłana.

To się samo czyta! Sceny pojawiają się w głowie niczym ujęcia filmowe. Ja jestem zachwycona. Z utęsknieniem czekałam na tą książkę - humor, komizm sytuacyjny (wielbię!), barwni bohaterowie, niezwykłe ujęcie słowiańskich wierzeń, bliskość natury.

Takie ujęcie mitologii to ja szanuję , czekam na kolejne przygody niesfornej Jagi

Myśleliście kiedyś co by było gdyby Polska pozostała krajem pogańskim i Mieszko I nie wziął by chrztu? Katarzyna Berenika Miszczuk w swojej serii Kwiat Paproci przychodzi z odpowiedzią na to pytanie! Kolejna odsłona przygód Jarogniewy tym razem w tomie pod tytułem "Gniewa". Jest to bezpośrednia kontynuacja książki "Jaga". Najnowsza powieść została wydana nakładem Wydawnictwa Mięta. Okładka, którą widzicie na zdjęciu pasuje do poprzednich części, a książka jest również dostępna w twardej oprawie. Obie okładki są dziełem Agnieszki Zawadki.

Tym razem nasza szeptucha pada ofiarą oskarżeń i jest posądzana o śmierć swojej klientki. Jaga postanawia odkryć prawdę i co naprawdę spotkało kobietę, która ciągle kupowała u szeptuchy mikstury miłosne. Jaga już przestaje narzekać na nudę i spokój. To jednak nie jedyne zmartwienia naszej bohaterki. Do Mszczuja przyjeżdżają jego rodzice wraz z jego byłą narzeczoną. Chcą by wrócił do domu i wziął z nią swadźbę. On jednak ma inne plany i wplątuje w nie Jagę. Zgadza się ona udawać jego narzeczoną i wpada się w znacznie większe kłopoty. Do tego wszystkiego Swarożyc zleca jej ważne zadanie i nie będzie ono tak łatwe jak się może wydawać. Co tym razem czeka Jarogniewę i jak wybrnie z kłopotów? Kto okaże się odpowiedzialny za śmierć jej klientki? Na te i inne pytania, które zrodzą się w trakcie lektury znajdziecie odpowiedzi w powieści!

Serię uwielbiam i dzięki książkom autorki obecnie jestem nałogowym książkopożeraczem, więc zawsze będzie miała specjalne miejsce w moim sercu. Ten tom jeszcze bardziej mi się spodobał od poprzednich! Uwielbiam Jarogniewę, nie tylko za charakter, ale i za świetne poczucie humoru. Fabularnie książka jest niezwykle wciągająca, a kolejne przygody Jagi są nie tylko ciekawe, ale i trochę zabawne. Styl autorki niesamowicie mi się podoba i dzięki temu przez książkę wręcz się płynie. Czytałam już 17 książek autorki i nadal mi mało! Ogromnie podoba mi się wizja świata przedstawionego w powieści i słowiański klimat. To dzięki tej serii zaczęłam się bardziej interesować mitologią słowiańską. Jedyną wadę jaką tu znalazłam jest brak kolejnego tomu, po który mogłabym już sięgnąć.

Tą powieść jak i wszystkie powieści w tej serii Wam bardzo polecam! Mam nadzieję, że pokochacie słowiańską Polskę tak jak i ja!
...