Gra pozorów

Nie mogłam odmówić sobie przeczytania książki, której autor dla nabrania weny piecze ciasta
Jest to już czwarty tom serii. Dla mnie pierwsze spotkanie. Nieznajomość wcześniejszych perypetii głównej bohaterki w niczym nie przeszkadza.

Cóż liczyłam na dobry kryminał a dostałam rewelacyjny kryminał. Autor wspaniale przeplata wątki obyczajowe z mrocznymi stronami tej opowieści. Delikatne retrospekcje pozwalają bez problemu odnaleźć się w obecnych wydarzeniach, jak i emocjach głównej bohaterki.

Sierżant Jessica Daniel jest świadkiem wypadku. Ginie w nim kierowca jednego z samochodów a w bagażniku tego auta zostają znalezione zwłoki chłopca. Nie wiadomo kim był kierowca oraz co ma oznaczać pewna mapa znaleziona w samochodzie. Natomiast bez problemu identyfikują zamordowane dziecko.
Zaczyna się śledztwo, które pochłonęło całą moją uwagę.

Podoba mi się klimat jaki stworzył autor. Jego sposób narracji, zwroty akcji jak i niedopowiedzenia. Pewne fakty cofają nas do wydarzeń sprzed 14 lat. Które mimo śledztwa pozostały niewyjaśnione.
Czy Jessica poradzi sobie z tymi zagadkami? Polecam przekonać się samemu.

Moja jedna mała uwaga to ta, że początkowo autor namiętnie używa imienia bohaterki. Jest ono na tyle często powtarzane, że w którymś momencie uśmiechnęłam się pod nosem myśląc... jak zadzwoni telefon to chyba powiem ,,słucham tu Jessica" na szczęście to pierdoła, która nie ma wpływu na odbiór całości. Zresztą świetnej całości.

Miałam obawy przed czytaniem czwartego tomu nieznanej serii, ale były one przesadzone. Bez problemu odnalazłam się w tej historii. Każda część serii to odrębne śledztwo, choć główni bohaterowie są ci sami. Ciekawa byłam, co wydarzyło się wcześniej w życiu policjantki pracoholiczki, że zerwała ze swoim partnerem, że tak bardzo skupia się na pracy i jest jej oddana. Zabrakło mi znajomości jej życiowych turbulencji, zwłaszcza miłosnych. Polubiłam tę kobietę, jej dosadność, sarkastyczne poczucie humoru, antytalent kulinarny i zaliczenie wpadki. Także niezłomność i wytrwałość oraz jej nietypowe metody działania i zaangażowanie w śledztwo. Wątek obyczajowy dotyczący życia osobistego detektyw przeplata się z kryminalnym i trochę odciąga od dochodzenia.
Płynnie weszłam w policyjny świat i z boku obserwowałam kolejne podejmowane działania. Brak postępów w śledztwie, stres, presja przełożonych, zbliżające się Boże Narodzenie nie pomagają. Detektyw Daniels czuje silną potrzebę przełomu. Woli sama ścigać sprawców i działać w terenie. Wtedy nie zawsze trzyma się reguł i nagina prawo, choć w imię wyższego celu, a jednocześnie prowokuje niebezpieczne sytuacje. Wątek porwania chłopca naturalnie splata się z posterunkową Diamond, która jest w ciąży. Autor pokazuje niepokój matki o przyszłość jej nienarodzonego dziecka.
?Gra pozorów? to w mojej ocenie dobry kryminał. Nie było fajerwerków, tylko solidne śledztwo, które trwało i trwało. Akcja rozpoczęła się mocno. Potem tempo było niespieszne, jak dla mnie zbyt powolne. Fabuła dobra, a temat porywania dzieci ciekawy i wciąż aktualny. Niepokój wkradał się stopniowo i utrzymywał się na tym samym poziomie. Intryga mało skomplikowana, logicznie skonstruowana i spójna. Zakończenie trzyma w napięciu, choć mnie nie zaskoczyło. Nie wiem dlaczego. Bardziej zdumiona byłam rozwiązaniem innej sprawy.
Niektóre opisy można by pominąć i nadać tempa akcji. Niefortunne było porównanie zmasakrowanej odłamkami szkła twarzy w wypadku do pewnej potrawy. Zazgrzytało. Rzadko w dialogach wyłapywałam jakąś nienaturalność. Mroczno nie było. Mimo tego kryminał płynnie mi się czytało. Sprawdził się on w ramach codziennego relaksu. Nie skłonił mnie wprawdzie do głębszych refleksji, ale stanowił dobrą rozrywkę na kilka popołudni.
?Gra pozorów? to bezkrwawa, prosta kryminalna historia z wolnym tempem akcji i kilkoma pozorami, która nie wyróżnia się na tle gatunku. Motywy działania sprawców tak bardzo ludzkie i oczywiste, że się o nich po prostu nie pamięta. Ta książka o tym przypomina i podkreśla, jak ważne są więzi z dzieckiem.

ak dla nas tytuł ?Gra pozorów? jest trafiony w dziesiątkę. Książka ta złapie was i traficie do labiryntu pełnego ślepych zaułków. Kochani zapraszamy na recenzję książki o przygodach detektyw Jessici Daniels, czyli ?Gra pozorów? od Wydawnictwa Dragon.

Od razu chciałyśmy powiedzieć, że nie jest to pierwszy tom i my polecamy przeczytać pozostałe, chociaż same przeczytałyśmy tylko dwie części. Jednak można na spokojnie ją przeczytać bez znajomości pozostałych, wszystko jest wyjaśnione, nie ma żadnych niejasności.

Historia ta jest przeznaczona dla fanów kryminałów. Oj dawno nie czytałyśmy dobrego kryminału i w końcu wpadła w nasze ręce ta właśnie książka i powiemy, że nie żałujemy, więc polecamy wszystkim miłośnikom tego gatunku sięgnąć po tą książkę, bo autor wykonał kupę dobrej roboty.

Jessica to pani detektyw, policjantka która pewnego dnia podczas służby jest świadkiem wypadku samochodowego. Kobieta od razu stara się pomóc i odkrywa, że kierowca auta, które brało udział w wypadku nie żyje. Jednak najstraszniejszą rzeczą jaką odkrywa to zwłoki małego dziecka w samochodzie. Daniels zaczyna dochodzenie, które jest dosyć skomplikowane, gdyż kierowca prowadzący po pierwsze nie żyje, po drugie jego twarz po wypadku jest zmasakrowana i nie można rozpoznać kim był tak naprawdę.

Czy po tym opisie macie ciarki na rękach ? Bo my tak. Książka jest pełna zakrętów, które odkrywają przed nami nowe drogi. Wszystkie zdarzenia w niej przestawione to złudzenia, które na końcu ukazują okropną prawdę.

Powiemy tak, że książka w której występuje zabójstwo dziecka wywołuje wiele emocji, a jeszcze szczególnie taka w której ginie drugie dziecko. U nas emocje rosły, ale nie martwię się nie było aż tak źle, z czasem ujawniają się pewne fakty, które pomagają w rozwiązaniu sprawy. Jednak bardzo podoba nam się klimat książki, nie jest zbyt mroczny i pojawiają się nawet momenty, w których się uśmiechałyśmy, pomimo sprawy, którą prowadzi policjantka.

Fabuła opiera się na rozwiązaniu zagadki, więc czasem jest szybka, czasem wręcz przeciwnie staje w martwym punkcie, w którym bohaterowie nie wiedzą co zrobić. My uwielbiamy takie trochę zawirowania i tego typu układ zdarzeń w książkach, zawsze dajemy za to plusika. Akcja tak jak fabuła jest zmienna, ale nigdy nie jest nudno zapewniamy.

Główna bohaterka Jessica, ma bardzo ciekawy charakter, jest bardzo wytrwała w swoich postanowieniach, nie ulega i nie poddaje się. Pod maską niezłomności ukrywa się jednak bardzo normalna dziewczyna. Możemy stwierdzić, że jest jedną z naszych ulubionych postaci, ponieważ posiada w sobie bardzo dużo interesujących cech, które same chciałybyśmy mieć.

Powieść czytało się bardzo szybko, pochłonęła nas na maxa i trzymała do samego końca. Jest to bardzo nieprzewidywalna opowieść. Śledztwo posiada tak dużo wątków i jest tak zagmatwana, że ciężko samemu domyślić się zakończenia.

Mamy nadzieję, że będzie kolejna cześć, ponieważ kochamy pismo pana Wilkinsona, jest nie tylko mroczne, jak również bardzo zabawne, takie bardzo przyjemne do odbioru czytelnika.

Polecamy wam ją serdecznie i odmeldowujemy się. Miłego wieczoru.

Pierwszy raz od dawna nie bardzo wiem, co napisać o przeczytanej książce. I żebyście mnie dobrze zrozumieli, ?Gra pozorów? to nie jest zła książka, ma szansę spodobać się wielu czytelnikom.

Akcja w książce rozpoczyna się dość mocno, od wypadku samochodowego, w którym ginie kierowca, a w bagażniku znajdują się zwłoki dziecka. W toku prowadzonego dochodzenia pojawiają się nowe tropy, wracają nierozwiązane sprawy sprzed lat i znika kolejny chłopiec. W tym wszystkim jest potencjał, a jednak mi czegoś zabrakło. Może spodziewałam się szaleńczego tempa akcji, a tu toczy się ona niespiesznie. Miałam wrażenie, że niektóre wątki pojawiły się bez powiązania z całością. A mimo to, książkę czytało mi się szybko. Główna bohaterka wzbudziła moją sympatię, a jej niesztampowe metody ciekawiły mnie. Jeśli chodzi o zakończenie, to chociaż niedawno zetknęłam się z podobnym wątkiem, tu mnie ono całkowicie zaskoczyło.

?Grę pozorów? polecam wielbicielom książek kryminalnych, w których nie ma szaleńczego tempa i krwawych opisów.

?Gra pozorów? to czwarty tom serii kryminalnej o przygodach Sierżant Jessiki Daniel. Z uwagi na to, że każda książka jest poświęcona odrębnemu śledztwu, poszczególne części serii można czytać bez znajomości poprzednich lub w dowolnej kolejności. To jest olbrzymi plus.
?Gra pozorów? to kryminał który wciąga od pierwszej strony. Tym razem Sierżant Jessica Daniels, będąc pierwsza na miejscu tragicznego w skutkach wypadku samochodowego, odkrywa kierowca nie żyje, a w bagażniku auta znajdują się zwłoki zaginionego niedawno dziecka. Zdarzenie to daje początek zakrojonemu na szeroką skalę śledztwu. Jessica próbuje ustalić tożsamość kierowcy samochodu. Trop prowadzi do zakopanych w lesie ubrań innego chłopca, który zaginął 14 lat temu. Pojawia się też tajemnicza lista z danymi dzieci z okolicy. Wkrótce kolejny chłopiec znika bez śladu. Rozpoczyna się wyścig z czasem. W śledztwie jest mnóstwo różnych scenariuszy, jednak każdy wydaje się być bez sensu. Jest też szereg pytań. I za każdym razem, gdy policjanci znajdują odpowiedź, pojawia się kolejne pytanie.

Czy doświadczona policjantka, pracoholiczka, której powołaniem jest wnikanie w umysły przestępców i dowiadywanie się dlaczego zrobili to, co zrobili, zdoła rozwiązać tą niebanalną zagadkę?
Czy nie przeoczy najbardziej oczywistych faktów, dostrzeże niuanse?
Czy zaufa przeczuciom?

Jessica Daniels, to kobieta, której życiem zawładnęła praca. Cierpliwość nie jest jej najmocniejszą stroną. Pracuje z poświęceniem, nawet jeśli oznacza to przekraczanie pewnych granic. I choć często balansuje na krawędzi, w jej przypadku działając w imię prawdy, cel uświęca środki.

?Gra pozorów? to świetny kryminał z serii tych nieprzewidywalnych. Rozbudza ciekawość i nie pozwala się odłożyć na zbyt długo. Główna bohaterka wzbudza sympatie, a jej poczucie humoru, choć nieco szorstkie, dodaje uroku.
Ta książka to wspaniała rozrywka i świetny pomysł nie tylko na deszczowy dzień.

Polecam????.