Gregor i klątwa Stałocieplnych

Świat Gregora, jego siostry i przeróżnych przeznaczeń i klątw dalej w toku. Tym razem nastolatek spotyka Stałocieplnych.
Kiedy spełniły się już wcześniejsze przepowiednie, w Podziemnym Mieście zapada ciemność, która okrywa nie tylko miasto, ale też ludzi.
Padają jeden po drugim znużeni i wyczerpani. Okazuje się, że Podziemni zapadają na dziwną chorobę.
Gregor po odzyskaniu siostry jest znowu na powierzchni Ziemi w domu z rodziną.
Dopiero co spędził trochę czasu z matką, a już musi wyruszać ponownie w podróż w głąb ziemi.
Jednak jest mały problem.
Jego matka odkryła zniknięcia syna i tym razem nie pozwala w dalszą podróż.
Stawia swoje żelazne zasady i nawet ktoś taki, jak Gregor nie może jej się sprzeciwić.
Czas szybko ucieka, Podziemni umierają, choroba roznosi się na skalę epidemii, a główny bohater nic nie może zrobić. Siedzi w domu i obgryza paznokcie.
W końcu widząc męki podziemnego ludu chłopak dostrzega kim tak naprawdę jest w wielkiej Przepowiedni Krwi i postanawia za wszelką cenę uratować bliski jego sercu lud.
Niestety w swoich podróżach rutynowo spotka na swojej drodze wiele niebezpieczeństw, dziwnych stworów, a jego życie bliskie będzie strasznej śmierci.

Kolejny tom z sagi, pełen przygód, które zapierają dech w piersi. Czytając miałam wrażenie, że wszystko widziałam i słyszałam na własne oczy.
Rzeczywiste opisy, wspaniale skonstruowana fabuła i przede wszystkim łatwy i jasny język. Odbiorca, nie ważne, starszy, czy młodszy, może wszystkie trudne słowa łatwo zrozumieć. Zarys postaci przedstawiony, tak jak w poprzednich częściach, czyli bardzo dobrze.
Bawiłam się przy książce bardzo dobrze.
Okładka, rysunki i kolory jeszcze bardziej są przyjemne oku, a i czcionka jest dobra, dlatego można czytać nawet przy samej lampce.

Ocena:9/10
Polecamy, zespół...

W Podziemiu trwa zaraza, która stanowi realne zagrożenie dla wszystkich stałocieplnych stworzeń, a nawet może przyczynić się do zagłady całego Podziemia. Osoby, które czytały poprzednie części serii "Kronik Podziemia" nie miały chyba wątpliwości, że Gregor będzie musiał wrócić do tajemniczego świata i zmierzyć się z kolejną przepowiednią. Tym razem ze swoją mamą, która tylko pod takim warunkiem pozwala chłopcu i jego siostrze na niebezpieczną wyprawę. Czy wszyscy troje powrócą szczęśliwie do domu? Mogę tylko zdradzić, że książka nie kończy się zbyt optymistycznie i dla rodziny Gregora nastąpią trudne czasy.

Tajemniczy świat Podziemia wciągnął mnie od pierwszej strony. Mimo, że jest to fantazy raczej dla młodszego czytelnika, to z dużą ciekawością sięgnęłam po trzeci tom serii. Fabuła jest bardzo ciekawa. Książkę dobrze i szybko się czyta. Nie znajdziemy tu zbędnych opisów, nudnych dialogów, czy schematyczności. Nie będziemy narzekać na brak akcji. Samo odmalowanie Podziemia jest ciekawe. Nie mamy najmniejszego problemu z wyobrażeniem sobie krajobrazu, czy żyjących w nim najróżniejszych stworzeń. W trzecim tomie poznamy odpowiedzi na niedopowiedziane sprawy z poprzednich części oraz całą plejadę nowych ciekawych stworów.

Życie wybranka losu wcale nie jest łatwe. Jest pełne trudnych wyborów, cierpienia i poświęcenia dla innych, nawet ceną własnego zdrowia, czy nawet życia. Czasami trzeba zrezygnować własnych pragnień na rzecz tego, co słuszne. Czasami jest się zmuszonym do podejmowania łamiących serce decyzji. Nikt nie wybrał sobie takiego życia. Nie za taką cenę. Ale trzeba po prostu zacisnąć zęby i iść dalej, próbując nie upaść i zwyciężyć.

Gregor wypełnił już dwie przepowiednie. Teraz nadszedł czas na kolejną, Przepowiednię Krwi. Chłopiec musi wrócić do Podziemia i powstrzymać szerzącą się tam śmiercionośną zarazę, wybijającą każde stałocieplne stworzenie. Tyle, że ma pewien problem. Mama pozwoli mu iść pod warunkiem, że wybierze się tam razem z nim. Ale gdy zaraża się jedna z jego najbliższych osób, Gregor uświadamia sobie, jak mało czasu ma na znalezienie leku. Musi zrobić wszystko, aby powstrzymać chorobę i uratować mieszkańców podziemnej krainy. Czy podoła wyzwaniu?

To było już moje trzecie spotkanie z Gregorem i Podziemiem. Bardzo polubiłam tę historię i z przyjemnością sięgnęłam po kolejny tom, aby poznać jego dalsze losy, z każdą częścią wymagające większego poświęcenia i ryzyka.
Miło było wrócić do świata pełnego ludzi i obcujących z nimi zwierząt, takich jak szczury, czy nietoperze. Tyle, że w o wiele większych rozmiarach, niż te, które znamy. Mimo, że mamy do czynienia ze zwierzętami, nie brakuje intryg, kłamstw i wzajemnej walki o dominację. W Regalii nie było pokoju, a żeby uratować całe Podziemie, wrogowie musieli połączyć siły. Byli zmuszeni działać razem, aby przeżyć i wypełnić przepowiednię. Autorka sprytnie to sobie obmyśliła i tym razem jej rozwiązanie mnie zaskoczyło.

Bohaterowie byli dużą zaletą tej powieści ? świetnie wykreowani i barwni. Moim ulubieńcem w dalszym ciągu pozostał Gregor, wojownik, w którego rękach były losy całej podziemnej krainy. Nie chciał tego wszystkiego, ale musiał zmierzyć się ze swoim przeznaczeniem. Podobało mi się w nim to, że mimo swojego młodego wieku był zdolny do wielkich poświęceń. Był gotów zrobić dosłownie wszystko dla swojej rodziny i mieszkańców Regalii, chociaż ci nie pałali do niego sympatią. Pojawiło się także kilka zupełnie nowych postaci, takich jak na przykład Hamnet, którego zresztą bardzo polubiłam. Za wszystko, co zrobił. Był bardzo intrygującą postacią, tak jak Luksa, czy nawet Riperd. Tego szczura z części na część darzę coraz większą sympatią.

Zauważyłam także, że autorka lekko inspirowała się grecką mitologią. W poprzednich częściach również było to widać, ale tutaj szczególnie rzucało się w oczy. Wspólne były niektóre imiona, zwłaszcza nietoperzy, a także nazwy miejsc. Ale to już chyba stała część twórczości Suzanne Collins, ponieważ w trylogii Igrzyska Śmierci niektóre rzeczy również zostały zaczerpnięte z mitów.

Podsumowując, "Gregor i Klątwa Stałocieplnych" to opowieść o poświęceniu i walce ze śmiertelnym wirusem. Nie brakuje w niej akcji i świetnych bohaterów. Muszę przyznać, że z każdym kolejnym tomem coraz bardziej przywiązuję się do Podziemia. Ta książka bardzo mi się spodobała. Może jest przeznaczona dla nieco młodszych czytelników, ale to nie robi dla mnie żadnej różnicy. Suzanne Collins wciąż potrafi mnie zaskakiwać. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnej części. A tę serię polecam każdemu, bez względu na wiek. Jest naprawdę dobra!