SPRAWDŹ STATUS ZAMÓWIENIA
POMOC I KONTAKT
Ulubione
Kategorie

Grochów (twarda)

O Akcji

Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.
Dowiedz się więcej
  • Promocja
    image-promocja

książka

Wydawnictwo Czarne
Data wydania 2021
Oprawa twarda
Liczba stron 96
  • Wysyłamy w 24h
  • Darmowa dostaw z Inpost Pay produkt

Opis produktu:

Z ilustracjami Kamila Targosza

O babce, która wierzyła w duchy, o starym psie, o pisarzu z Izdebek i o przyjacielu, z którym złaził Grochów i przejechał pół Polski Stasiuk pisze o umieraniu i namacalności życia, o materialności wspomnień, o bliskości śmierci i jej wiecznej niedostępności. Bury kot zwija się w kłębek w cieple stygnącego ciała starej suki, babka, `cała w czerni, szczupła i spokojna`, przechodzi do świata, który zawsze był obok, Guścio choć niewiele już może powiedzieć, złośliwie pluje pestkami. A przyjaciel, `odlatując przez komin`, przynosi zapach pociągu do Łupkowa, dzikich jabłoni na ulicy Makowskiej i chłodnej wiosny w portowym Piranie. Cztery opowiadania Andrzeja Stasiuka to boleśnie piękna opowieść o śmierci, o zwyczajnej kropce na końcu życia.

`Kiedyś nas nie będzie. Są ludzie i zdarzenia, które pomagają nam przyzwyczaić się do tej myśli. Bo to w końcu przychodzi. I to tak jakoś szybko i zwyczajnie, jakby zawsze było obok.` Andrzej Stasiuk

`Ta książka jest magicznym wezwaniem pomocy. I pomoc nadchodzi z przeszłości, którą autor zaklina. Od babki, która wierzyła w duchy. Od ojca proletariusza, który godził się na swój los. Od zmarłego przyjaciela, który odleciał przez komin. Stasiuk stawia tą książką rozpaczliwy opór wobec płynnej rzeczywistości. Przywołuje na pomoc stare zaklęcia on, syn ludu, który niegdyś swoich zmarłych chował pod progiem. Żeby ich mieć na wieki. Żeby mieć dowód, że żyliśmy prawdziwym życiem, nie?` Tadeusz Sobolewski

``Grochów` to kulminacja nieprzystawalności, niemożliwe zderzenie przeciwieństw. Obwąchiwania przestrzeni, które - do czasu - ocala przed przemijaniem; i chłodnego rytmu upływających lat. Ziemskiej obecności, literackiego tropienia wspólnych być - mimo wszystko przecież z nadzieją, bo tylko przez bycie da się opisać niebycie; i nieobecności, która za chwilę nastąpi, kiedy przyjaciel stanie się kupką pyłu.` Zofia Król

`Stasiuk pisze o śmierci bez cienia sentymentalizmu i egzaltacji, rzeczowo, subtelnie. Grochów to jego kolejna mała, świetna książka.` Piotr Bratkowski
S
Szczegóły
Dział: Książki
Kategoria: Literatura piękna,  Powieść społeczno-obyczajowa
Wydawnictwo: Czarne
Oprawa: twarda
Okładka: twarda
Rok publikacji: 2021
Wymiary: 125x195
Liczba stron: 96
ISBN: 9788381912549
Wprowadzono: 17.06.2021

Andrzej Stasiuk - przeczytaj też

Dziewięć (twarda) Książka 28,67 zł
Dodaj do koszyka
Fado (twarda) Książka 22,91 zł
Dodaj do koszyka
Jadąc do Babadag (twarda) Książka 35,75 zł
Dodaj do koszyka
Opowieści galicyjskie (twarda) Książka 25,47 zł
Dodaj do koszyka
Przewóz (twarda) Książka 31,86 zł
Dodaj do koszyka
Rzeka dzieciństwa (twarda) Książka 27,84 zł
Dodaj do koszyka

RECENZJE - książki - Grochów - Andrzej Stasiuk

Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.

4/5 ( 1 ocena )
  • 5
    0
  • 4
    1
  • 3
    0
  • 2
    0
  • 1
    0

Wpisz swoje imię lub nick:
Oceń produkt:
Napisz oryginalną recenzję:

rad***********

ilość recenzji:2

28-09-2021 12:30

Stasiuk sprawdza się w prozie powieściowej, w felietonie i najtrudniejszej formie literackiej jakie są opowiadania. Te, które znajdziemy w tym tomie rozpoczyna tekst ?Babka i duchy? i od pierwszych zdań zostajemy wprowadzeni w charakterystyczną dla tego pisarza narrację. Surowy, oszczędny, ale paradoksalnie bardzo obrazowy styl to jego atuty. Nie bez powodu Tadeusz Sobolewski w ?Kinie? napisał, że ?Grochów? to proza bardzo filmowa i pewnie doczeka się ekranizacji tak jak to było w przypadku ?Białego kruka? i ?Opowieści galicyjskich?. Głównym tekstem tego zbioru jest, kończący go tytułowy ?Grochów?. Dla autora jest to rejon najmocniejszych obrazów, zapachów czy dźwięków (takich jak np. osobliwy gulgot diesla) Obszar, który kształtował jego młodzieńcze postrzeganie świata. Świata, który akceptował, ale nie mógł się jednak z nim zgodzić. (?Musiałem być zdrajcą żeby ocaleć?). To proletariacka dzielnica, której życie jest wyznaczone rytmem pracy w fabryce, a centrum geograficznym jest Plac Szembeka. Stasiuk porównuje lewobrzeżną i prawobrzeżną Warszawę do Bronxu i Brooklynu. To tam, za Wisła było zawsze prawdziwe miasto i tam jeździło się na ?goździkowe? piwo francuskimi autobusami Berilet. Pisze jednak także, że ta grochowska strona, choć z pozoru mniej prawdziwa, była dla niego jednak w jakimś sensie cenniejsza... Ostatni tekst to jednak przede wszystkim swego rodzaju epitafium dla przyjaciela, który niedawno odszedł. Razem jeździli po Polsce z rosyjską gitarą, na której on grał ?Worried man blues? Woody`ego Guthriego i z płóciennym workiem zamiast plecaka. Łapali autostop lub wsiadali do zadymionych pociągów... Z pewnym rozrzewnieniem Stasiuk przywołuje ?tamte dni. Gdy nic nam nie groziło?. Jednak ten stan nie mógł trwać wiecznie, bo człowiek musi się liczyć z przemijalnością. Czas odbiera to co do niego należy i jest nieubłagany.

Czy recenzja była pomocna?