Grubsza sprawa

Przychodzę dziś do Was z bardzo fajnym i ciekawym debiutem, który zdecydowanie wprawił mnie w doskonały humor na długi czas. Mam nadzieję, że autorka nie poprzestanie na tej jednej historii i jeszcze nieraz nas zaskoczy, a sama "Grusza sprawa" zyska wielu zadowolonych i oddanych czytelników.

Mateusz- jeden z głównych bohaterów, odnajduje w lesie porzucony samochód a w nim kobiece nogi, ubrane jedynie w seksowne szpilki... Kilka dni później w niewielkim miasteczku pojawiają się kolejne nogi a później jeszcze jedne i jesz... Na mieszkańców pada blady strach, a śledztwo prowadzone przez miejscową policję nabiera rozpędu i prowadzi do coraz mroczniejszych wniosków i sięga już za granicę miasta...
Stanisława Rubel, dziarska osiemdziesięciolatka, która pragnie tylko bezpieczeństwa swojej rodziny, przez zupełny przypadek nadeptuje mordercy na przysłowiowy odcisk. Postanawia pomóc policji w ujęciu mordercy, jednak nie wszyscy popierają ten pomysł... Jej"wkład" w rozwiązanie sprawy, robi z niej chwilową gwiazdę internetu.
Czy morderca zostanie ujęty? Kto stoi za porwaniami młodych kobiet? Dlaczego tylko nogi, gdzie są resztki ciał? Tego już nie napiszę, ale gwarantuję, mimo że ogólnie historia ta jest dość mroczna, odkrywanie kolejnych kart i dochodzenie do rozwiązania zagadki, przyniesie Wam wiele frajdy.

Pomysł na fabułę w moim odczuciu trafiony został w dziesiątkę i zrealizowany w stu procentach. Kryminalna zagadka wciąga tak bardzo, że książkę odłożyłam dopiero w momencie, w którym skończyłam czytać. Tak, zarwałam dla niej noc i nie żałuję ani minuty. Bawiłam się wybornie, a pani Stanisława zostaje w tej chwili jedną z moich ulubionych literackich bohaterek. Ogólnie wszyscy bohaterowie są świetnie skonstruowani i poprowadzeni. Ich błyskotliwe przemyślenia, trafne i zabawne dialogi, słowne utarczki i zabawne przepychanki, powodują nieustanny uśmiech na twarzy, tworząc idealny balans dla naprawdę intrygującego, ale mocno krwawego wątku kryminalnego. Nie sposób ich polubić, i nawet pewna Wandzia przy bliższym poznaniu naprawdę sporo zyskuje. Autorka doskonale oddaje emocje wszystkich postaci, pokazuje ich uczucia lęki i zmartwienia, ale także podkreśla, jak ważny jest szacunek (mniejszy bądź większy), troska o drugiego człowieka i samozaparcie w dążeniu do celu.
Książkę czyta się dość szybko, wciąga, bawi, ale udowadnia także to, że rodzina to siła i każdy jej członek jest ważny.
Akcja nie goni może na złamanie karku, ale ma w sobie "to coś", coś, co spowodowało, że nie poczułam się znużona nawet przez chwilę. Momentami potrafi zaskoczyć, szczególnie końcówka to absolutny majstersztyk.
Barwne opisy pokazują wady i zalety małych miejscowości, doskonale oddając ich klimat i to jak żyje w tak małym, hermetycznym społeczeństwie.

Bardzo spodobała mi się ta historia, poczucie humoru Autorki idealnie pokryło się z moim, gdybym nie wiedziała, że to debiut, nigdy bym tak nie pomyślała. Zdecydowanie czekam na więcej.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. "Grubsza sprawa" to idealna odskocznia od szarej rzeczywistości. Zabawna, wciągająca, "nieodkładalna" do samego końca...

?-Podobno nie ma rzeczy niemożliwych,są tylko takie,na które potrzeba więcej czas-powiedziała poważnie Stanisława-Ale są też wyjątki.
Chyba dziesięć razy próbowałam zrobić prawo jazdy i nie dałam rady.To po prostu nie jest dla mnie!?

????W Wągrowcu podczas biegania Mateusz odnajduje nogi z butami.Od tej chwili nikt w miejscowości nie może czuć się bezpiecznie,ponieważ morderca nie pozwala o sobie zalomnieć.Do rozwikłania zagadki-oprócz policji-wkracza walecznababcia -Stanisława dla której zagadki to błachostki.
Kim okaże się morderca i kto pomoże go złapać?

????Walecznej babci Stanisławy nigdy nie mam dość!
Ponownie spędziłam z nią i innymi bohaterami niezapomniany wieczór.Razem z nimi śmiałam się,byłam przerażona a nawet miałam ciarki na skórze,gdy pojawiały się kolejne nogi.

???? Powieść jest mieszanką kryminału z komedią.Możemy razem z policjantami,Stanisława i innymi postaciami odkrywać tajemnicze zjawiska pojawiające się w Wągrowcu.Razem z nimi dedukowałam i myślałam kto okaże się mordercą.Śledztwo policyjne doprowadzało do odkrywania nowych rzeczy a działania babci Stanisławy przybliżały do odkrycia prawdy.
Połączenie duetu: policja+seniorka dały idealny duet,który dopełniał się idealnie

???? Oprócz śledztwa możemy towarzyszyć w niedzielnych obiadach Stanisławy i jej rodziny.Jest zabawnie,komicznie i śmiesznie?Potrafiła postawić na swoje,by wyjść cało z każdej opresji.
Gwarantuje,że wielokrotnie wybuchniecie śmiechem dzięki towarzyszeniu podczas akcji w których główną rolę gra Stanisława!
Tego nie da się opowiedzieć-to trzeba przeczytać i poznać samemu!

???? Dobra komedia kryminalna cechuje dobrą fabułę kryminalną z zabawnymi postaciami.W tej powieści odnajdujemy to wszystko.Dzięki temu historia na długo zostanie w pamięci.
Ja ją gorąco polecam

,, - Pan do kogo? - zapytał dyżurujący policjant.
-Wczoraj odkryłem w lesie nogi... "

Zabierając się za tą książkę nie sądziłam, że spotka mnie taki ubaw. Jest on spowodowany pewnymi powtórzeniami, które nieświadomie postacie wypowiadają, a to sprawia, że używanie mało precyzyjnych określeń co do sytuacji skutkuje totalną śmiesznością przekazu. Każdy bohater jest tutaj dobrym aktorem. Nic nie wyszło tutaj normalnie, podejrzewam, że nawet takich sytuacji ukazanych w taki sposób w ogóle nigdy nie było i nie będzie, ale właśnie to sprawiało, że byłam nią zachwycona. Gdyby aktorów było tu kilku i reszta normalnych ludzi, to opowieść byłaby nudna. Natomiast spotykając ułożonych, nienaturalnych i zabawnych w tej książce postaci, było mega dobrym podejściem. Jakbym była w innej rzeczywistości i nawet na najdrobniejszą rzecz patrzyła z niedowierzaniem i podziwem jednocześnie. Spodobała mi się tutaj staruszka, która miała ego większe od niej samej. Nie dodałam jeszcze, że każda ważniejsza postać jest tu bardzo dobrze opisana. My wiemy co robi oraz jakie prowadzi życie i z kim. Znamy również ich problemy, gdyż czasami mają związek z pracą, którą wykonują. Nawet z ciężkich problemów potrafią sobie żartować dodając barwne sarkazmy, które od razu się wychwytuje. Niekiedy byłam ciekawa do czego dąży ich rozmowa, gdyż śledztwo nie zajmuje tutaj kluczowego miejsca, jednak później rozumiałam tok ich postępowania. To komedia kryminalna z dużym naciskiem na słowo komedia. Tutaj kocha się aż za bardzo, troszczy aż za mocno i stoi na straży prawa spokoju rodziny. Do tego dochodzi stąpanie po kruchym lodzie jakim jest starsza kobieta. Inteligentna, wygadana, taka prawdziwa kura kwoka, która dla piskląt była gotowa na wszystko. Piekła najlepsze ciasta i robiła wyśmienite dżemy oraz najsmaczniejsze ciasteczka. Dla tych wszystkich dobroci ludzie wokół byli zdolni do wszystkiego. Nawet sam ksiądz proboszcz przegrywał z żołądkiem. Nic zatem dziwnego, że skoro starszą kobietę bardzo ciekawiły znalezione nogi bez reszty ciała, to nie spocznie, póki nie dowie się prawdy. Obawiała się o swoją ukochaną rodzinę i debatowała jak by tu poprawiać ich bezpieczeństwo. Oj zwyczajnie musicie sami ją przeczytać. Tylko uwaga, bo czytając ją możecie poczuć się głodni:-) Ekstra opowieść, bardzo ją polecam!