Grzeszne tajemnice Klodi

"Grzeszne tajemnice Klodi" Katarzyna Krakowiak
Wydawnictwo: Novae Res
Premiera: o7.o7.2o22r.

Klaudia to czterdziestoletnia, wysoka, ładna kobieta. Jest pewna siebie i niezależna.

Klaudia ponad siedemnaście lat temu przyjechała do Ibizy. Stworzyła sobie tam nowy dom i swój własny biznes. Żyła spokojnie i dość nudnie. Czego nie można powiedzieć o jej młodości. Wspomnienia i szaleństwa wracają gdy w odwiedziny przylatuje jej przyjaciółka, również Klaudia. Kobiety planują świętować swoje czterdzieste urodziny.

Jakie wspomnienia powrócą do Klaudii? Jak swoje urodziny bedą świętować przyjaciółki? Jaka przeszłość ciągnie się za Klodi?

"Grzeszne tajemnice Klodi" to piękna okładka, która skojarzyła mi się z panną młodą. Jej biel może sugerować niewinność. Jednak to nie kolor a materiał czyli koronka i przezroczysty tiul zdecydowanie bardziej oddają to co dzieje się w tej książce.

W książce tej poznajemy dwie szalone hot40.
Przyjaciółka głównej bohaterki ma waleczną naturę i jest pyskata o ile można nazwać tak dorosłą kobietę. Ale jak się okazuje Klodi również nie jest spokojną osobą. Mimo iż początek sugerował inaczej.

Fabuła, którą wymyśliła dla nas autorka byla ciekawa. Chodź muszę przyznać, że początkowo robiłam wielkie oczy czytając o wyczynach kobiet to później zaczęłam im zazdrościć tego, że nie boją się żyć i mają gdzieś co pomyślą o nich inni.
Kodi nie była grzeczna dziewczyną, oj nie. Nie była również grzeczną kobietą.
Kobiety przeżywały swoją drugą młodość. Korzystały z życia i uroków Ibizy. Alkohol, imprezy, mężczyźni, sex wszystko to towarzyszyło im podczas świętowanie urodzin.

Autorka przeplatała. Teraźniejszość ze wspomnieniami. Powroty do przeszłości sprawiały, że książka robiła się bardziej tajemnicza jednocześnie bardziej mogliśmy poznać główną bohaterkę. A jak się okazuje jej życie do łatwych nie należało.

"Grzeszne tajemnice Klodi" jest napisana lekkim i przyjemnym stylem. Czyta się ją szybko. Akcja jest prowadzona umiarkowanym tempem. Polecam poznać historię Klodii...

Klaudia ma czterdzieści lat i prowadzi małą kawiarnię na Ibizie. Jest kobietą spełnioną, odważnie spełniającą swoje fantazje. Życie dało jej niezłą szkołę, dlatego żyje chwilą. Ale nie zapomina o przeszłości. To właśnie ona ją ukształtowała.
Do Klodi przylatuje przyjaciółka, która była przy niej przez te wszystkie lata. A wraz z nią powracają wspomnienia. Do tego na drodze obu kobiet stają dwaj mężczyźni.
Czy Klodi wyjawi wszystkie swoje tajemnice? Co jej się przytrafiło zanim trafiła na Ibizę? Czy przyjaciółka kolejny raz stanie na wysokości? Jakie znaczenie dla Klodi będzie miał nowo poznany mężczyzna? Czy to będzie szansa na miłość?

Debiuty. Tu zawsze jest jedna wielka niewiadoma. Ale każdy od czegoś zaczynał a ja z przyjemnością, choć również obawami, po nie sięgam.
Debiut autorki jest powieścią dość mocno zaskakującą. Pierwszym okazało się nadanie takich samych imion. Drugi to fakt rozwiązłości i takiego dość rozrywkowego stylu życia bohaterek. Trzeci to mocne zderzenie teraźniejszości z przeszłością, która wcale taka piękna nie była. Wręcz przeciwnie - z każdym kolejnym skokiem wstecz oczy coraz szerzej się otwierały z niedowierzania na to, czego doświadczył ją jakże nieprzewidywalny los.
Autorka ładnie budowała napięcie. Dostarczała akcji i dreszczyku oczekiwania na to, co jeszcze się pojawi.
Został zachowany również element zaskoczenia, co już pisałam powyżej.
Przyzwoicie skomponowani męscy osobnicy - ci główni oczywiście. Zarówno Adam, jak i Sławek. Nie dało się ich nie polubić.
O ile oni byli w porządku, tak kobiety, obie, dość mocno mnie irytowały swoim zachowaniem. Przyjaciółka głównej bohaterki w pewnym momencie sama powiedziała "ryczące czterdziestki". I wiecie co? W zupełności się z tym zgadzam! A niestety na takie osoby mam alergię. Szczególnie, że jeden motyw już na początku przechylił szalę goryczy. W życiu nie wybaczyłabym takiego świństwa, jakie zrobiła Klodi i to jeszcze wtedy, gdy ta była obok. Zdecydowanie nie popieram.
Sama główna bohaterka była odważna, szalona i bezpardonowa. Ciut rozwiązła i testująca sprzyjające okazje. No, ok. Takie kobiety istnieją. Z drugiej strony bagaż emocjonalny, jaki dostała od losu, ukształtował ją tak, a nie inaczej. I to zdecydowanie było dobrze pokazane. Wszystko było ze sobą spójne tylko niestety znowu coś poszło nie tak. Szczególnie, że chwilami zachowywała się jak nastolatka z tymi pomysłami, zagrywkami i fochami. Kolejna dość mocno irytująca postać, mówiąca wszystko z podtekstem seksualnym - za dużo tego było i dla mnie zupełnie nie wesołe i nie dostarczające rozrywki.
Zabrakło mi niestety większego zarysu przeszłości. Chociażby przykładów z życia z rodzicami i Maćkiem a nie tylko na zasadzie wymienienia problemu.
Finisz niestety również do mnie nie trafił. Zbyt skąpy. A niestety dla mnie osobiście największym problemem był styl autorki. Książkę męczyłam trzy dni, co trochę odkładałam czytanie na później.
To niestety w ogólnym rozrachunku nie była satysfakcjonująca lektura. Nie dla mnie. Dłużyła mi się i bardzo się przy niej wynudziłam. Nie trafiła do mnie.
Zachęcam za to do wyrobienia sobie własnego zdania. W końcu nie zawsze gusta się pokrywają.

Wyzwolona czterdziestka.
Te słowa chyba najlepiej opisują Klodi. Pomimo swojego wieku i bagażu doświadczeń, ta dziewczyna wie jak się bawić ???? Frywolna, otwarta, szalona, a przy tym nie zważająca na to co wypada, czy ograniczenia. Na Ibizie zabawa trwa na okrągło, w dzień i w nocy leje się alkohol, a i męskiego towarzystwa nie zabraknie. Klodi razem z najlepszą przyjaciółką postanowiły wcisnąć pauzę w codzienności i zabawić się jak za starych dobrych czasów. Jednak niektóre rzeczy powinny zostać w przeszłości, a za sprawą nieporozumienia ruszy machina wspomnień, a dawno ukryte żale i złości mogą zburzyć ich poukładany świat.

Przyznam, że z taką historią się jeszcze nie spotkałam. Dorosłe kobiety szaleją jak nastolatki, mężczyźni są wodzeni za nos, alkoholu lejący się strumieniami i totalny brak zahamowań.
Postać Klodi jest dobrze rozwinięta. Poznajemy jej przeszłość i teraźniejszość, najważniejsze momenty które ukształtowały ją na otwartą, głęboko zranioną kobietę. Dzięki nieplanowanemu spotkaniu odkryła, że dawno pogrzebane, nieprzepracowane problemy potrafią uderzyć w najmniej spodziewanym momencie i dać człowiekowi w kość. Humorystyczne dialogi i zabawne sytuacje dodają lekkiego klimatu, a zawiłe zakończenie głębi i sprawia, że nie jest to wyłącznie opowieść o wakacjach dwóch szalonych czterdziestek, a bardziej o drugiej młodości. Szalonej, odważnej, nie do zatrzymania.
A więc, dacie się porwać gorącemu klimatowi Ibizy?

Klaudia, która ma czterdzieści lat, jest spełnioną kobietą. Mieszkając na Ibizie, prowadzi małą kawiarnie. Jest kobietą, która potrafi wprost powiedzieć, co jej nie pasuje i czego chce od życia. Wizyta bliskiej przyjaciółki uruchamia w niej wir wspomnień. Jedne będą powodować uśmiech na jej twarzy, a drugie smutek. Czy da radę pomimo ciekawej przeszłości spokojnie żyć?

Jest to debiut, który mnie osobiście zaskoczył. I nie teraz, a pierwszy raz, gdy dostałam jako pierwsza z wielu osób tekst do przeczytania. Dlatego, że jest to coś innego, świeżego. Całą historię uwielbiam za to, że nie jest jakoś poważna, a wesoła i przyjemna.

Natomiast osobami, które wręcz uwielbiam w tej książce są Klodi i Klaudia. Ich relacja przyjacielska jest wyjątkowa i też jest przykładem tego, że każdy w swym życiu może również mieć taką osobę. Ale oprócz tej wspaniałej więzi, te dwie wariatki mają ciekawe poczucie humoru, które osobiście wiele razy poprawiało mi nastrój. ????

Kochana Kasiu, nawet nie wiesz jaka jestem szczęśliwa z tego, że teraz każdy może poznać Klodi i jej historię. Stworzyłaś coś, co według mnie daje do myślenia. Pokazuje innym kobietom, że każda jest wspaniała i warta wszystkiego. Gratuluję ci słońce tej wspaniałej premiery ???? i dziękuję, że mi zaufałaś i mogłam być twoim patronem oraz za paczkę, która jest przepiękna. ???? Również pragnę ci podziękować za to, że dałaś nam, czytelnikom, taką wyjątkową historię. Dziękuję. ????

Kochani, z całego serca zachęcam do poznania tej historii, gdyż ona nie jest taka jak myślicie. Jest inna i wyjątkowa. ???? Chcę również podziękować pozostałym patronkom tej książki. Kochane, była to dla mnie sama przyjemność być w takim wspaniałym gronie. ????

Ocena: 10/10.

...
"Czekałam na wyjątkową w moim życiu osobę. Dzięki niej w jeden dzień zmieniło się całe moje życie."

Nie będzie to recenzja jak wszystkie, bo ta książka nie jest jak inne. Jest wyjątkowa, niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju.

W tej książce bohaterka nie jest idealną kobietą z bajowym życiem. Tutaj mamy kobietę ze wszystkim mankamentami, życiowymi problemami i przeszłością, która nie była taka kolorowa. Miała wiele potknięć, jednak z każdym kolejnym była coraz silniejsza. Właśnie ta bohaterka jest prawdziwa, naturalna a co za tym idzie bliska nam, jako kobietom. Właśnie taki był zamierzony efekt, aby ta książka była jak kobieta dla kobiety.

Jest to zwariowana, pełna humoru i energii kobieta, przychodzą dni, kiedy najchętniej zawinęłaby się w koc i leżała tak przed długie dni. Ona stawia czoła każdemu problemowi, nie poddaje się, kiedy coś zmierza w złym kierunku. Nie idealna kobieta, która mogłaby się stać wzorem dla niejednej osoby.

W tej książce przenosimy się do pięknego miejsca, jakim jest Ibiza. Opisy, jakie serwuje nam tutaj autorka, pobudzają wyobraźnię i możemy się poczuć tak, jakbyśmy sami przechadzali się tymi uliczkami. Jest to coś magicznego. Sprawia, że te krajobrazy są na wyciągnięcie ręki, mimo że dzieli nas spora odległość.

W tej historii możecie spodziewać się emocji, które rozłożą was na łopatki. Będziecie śmiać się i płakać razem z bohaterkami. Opanuje was złość, radość i bezradność. Emocji nie będzie końca. Z każdą kolejną przeczytaną stroną będziecie pragnęli więcej i więcej. Nie zabraknie miłosnych uniesień, które obleją, wasze policzki czerwienią. Autorka wie, jak rozgrzać atmosferę.

Bardzo podobało mi się to, że teraźniejszość została zestawiona z przeszłością. Powracamy to tego, co było dawniej. Możemy w ten sposób jeszcze lepiej poznać bohaterkę i przekonać się, co tak naprawdę się u niej stało.

Ale to nie wszystko. Będą tajemnice i momenty zaskoczenia. Byłam w tej książce niczym Sherlock Holmes. Autorka i tak wysiudała mnie na manowce, bo nie przewidziałam tego, jaka okaże się prawda.
Nieporozumienia i wybuchy złości, to także nieodłączny element tej książki. Te wszystkie rzeczy sprawiają, że ta książka jest jeszcze ciekawsza.
Na koniec małe podsumowanie.
Zaczynając czytać tę książkę, jak i ją kończąc, miałam w głowie tylko stwierdzenie, że takiej książki jeszcze nigdy nie czytałam. Kasia stworzyła historię, która nie jest podobna do żadnej innej. Drugiej takiej po prostu nie ma. Jest to niezwykłe uczucie móc wejść do świata bohaterów, który jest nieznany. Kiedy dostałam możliwość objęcia tej książki patronatem, skakałam pod sam sufit. Pamiętam do dzisiaj, jakie emocje towarzyszyły mi podczas czytania tej książki. Nigdy ich nie zapomnę.
...

Gdybym miała użyć tylko jednego słowa by opisać tą książkę, jakie by to było? WYJĄTKOWA! ????

Czytając pierwszy raz historię Klodi i Klaudii poczułam emocje bardzo skrajne, pojawiła się u mnie radość, śmiech, żal, współczucie, a nawet wzruszenie. To co na początku najbardziej mnie urzekło to opisy. To było coś tak fantastycznego, że czytając o krajobrazach, o ulicach czy nawet budynkach, czułam się jakbym sama przemierzała ścieżki Ibizy. I wiecie co? Udało mi się to zrealizować w rzeczywistości, dzięki Kasi, która zabrała mnie do malowniczej Ibizy pokazując mi na żywo miejsca, które były opisane w książce. Za to będę wdzięczna jej do końca życia ????

Kolejną rzeczą, która mnie zainteresowała to opis scen erotycznych, kiedy przeczytałam niektóre fragmenty, w głowie pojawiła mi się myśl "cholera dobre to jest, jeszcze takich opisów nie czytałam". Erotyzm pojawiający się w książce był pełen emocji, zmysłowości, szczegółów, które sprawiały, że momentami robiło mi się ciepło.

Oczywiście najbardziej pogratulowałam Kasi za to, że dałam zrobić się w trąbę z całą akcją książki. Pamiętam to dokładnie, jak dałam się zaskoczyć, a później rozpierała mnie radocha na samą myśl, że cała akcja była rozegrana po mistrzowsku.

Poczucie humoru zawarte w dialogach sprawiały, że momentami śmiałam się w głos, zaś sam żart był niebanalny i inteligentny. Szaleństwo i wariactwo bohaterek dawały mi obraz postaci bardziej realnych niż fikcyjnych.

Obie bohaterki Klodi i Klaudia to osoby biorące życie garściami, pokazują, a nawet wręcz uczą, że istnieje przyjaźń na całe życie, a wiek to tylko liczba. Obie takie podobne, a jednak tak zupełnie różne. Moje serce skradła Klodi swoją wrażliwą duszą, przemyśleniami i zamiłowaniem do literatury i poezji. Dzięki temu stała mi się jeszcze bardziej bliższa ????

Czytając i poznając bohaterki nauczyłam się kilku rzeczy. Klodi wzbudziła we mnie wiarę w to, że możemy być szczęśliwi, że możemy być wolni. Poznając jej historię, wspomnienia, wyciągnęłam swoje myśli i wnioski. Taką kobietą jaką jest Klodi jest każdego dnia każda z nas. Rozterki, bagaż przeszłości, problemy, tylko pytanie jak sobie z tym wszystkim poradzimy? Kiedy zaczniemy patrzeć na siebie i własne szczęście, kiedy w końcu zawalczymy o same siebie.

"Bo czasami przeszłość popycha nas do tego by rozwinąć swoje skrzydła i odlecieć ku własnej wolności?"

Ewolucja jaką przeszła Klodi pokazała mi, że nic nie ma bardziej wartościowego niż zadbanie o swój los, odkrywanie swoich marzeń, pragnień, poznawanie samej siebie i uczuć względem innych.

Ta książka tak bardzo dała mi do zrozumienia, że warto zaryzykować, że w każdej z nas jest ta siła i odwaga by przeciwstawić się innym, i uświadomić sobie, że jesteśmy Panami własnego losu.

Na koniec zostawiłam jednak temat, który jest dla mnie niezwykle ważny. Temat przyjaźni. Przyznam szczerze, że jak pierwszy raz czytałam "Grzeszne Tajemnice Klodi" nie potrafiłam się przełamać i w jakiś sposób darzyć sympatią Klaudii. Często sama zadaje sobie pytanie: Czym dla mnie jest przyjaźń? Kim dla mnie jest przyjaciel?

Prolog, który zawarty jest w książce to idealny przykład przyjaźni.

Bo tak naprawdę czy przyjaźń tak bardzo różni się od miłości? Cytując fragment Pisma Świętego: "Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje." Czy nie możemy powiedzieć tego samego o przyjaźni?

Czytając po raz kolejny Klodi uświadomiłam sobie, że każdy człowiek popełnia błędy, a prawdziwa przyjaźń potrafi wybaczyć?
M.Martinez_book