Gwiazda z pierwszego piętra (twarda)

Oj, niebezpieczna jest ta książka, niebezpieczna. Otworzyłam ją, tak mniej więcej w połowie, żeby przekonać się jak pisze autorka i wsiąkłam. Tak po prostu musiałam się dowiedzieć, co będzie dalej. I jak się skończy znajomość Mikołaja, Helen, Olafa. I to pomimo tego, że nie jestem czytelnikiem docelowym. Nie pozostaje mi nic innego, tylko docenić talent pisarki. Potrafi z lekkością skrzydeł motyla przedstawiać poważne, trudne sprawy. Dorosłe problemy, które mają wpływ na życie dzieci. I to nawet wtedy, gdy dorośli starają się nie obarczać potomstwa swoimi kłopotami. Normalnie oklaski na stojąco za styl, za formę, za unikanie chodzenia na łatwiznę, za pomysł i za realizm. Bo życie nie zawsze jest różowe, co nie znaczy, że mamy się nie starać, by takie było, że mamy prawo źle się zachowywać, bo los nas nie rozpieszcza. Kurczę, najlepiej po prostu przeczytajcie sami. I to czym prędzej.