Hashimoto

niesamowity-swiat-ksiazek.blogspot.com
Odkąd ujrzałam tę książkę, a raczej światowy poradnik w zapowiedziach zapaliła mi się lampka w głowie: może wreszcie o to zadbam. Moja przygoda z chorą tarczycą zaczęła się dość dawno temu, a Hashimoto pojawiło się parę lat potem. Zanim przeczytałam tę książkę byłam pewna, że nie jest to aż tak powszechna choroba autoimmunologiczna, a tu niespodzianka. Ma ją od 13,4% do 38%. Nigdy nie przywiązywałam uwagi do systematycznego zażywania tabletek czy wizyt u endokrynologa. Czytając objawy śmiałam się, bo większość z wymienionych mam. To dość niedorzeczne, ponieważ czytałam to z uniesionymi brwiami (miałam je prawie przy linii włosów - dosłownie). 90 dni wydaję się wiecznością, ale kusi mnie by spróbować, martwi mnie jednak trzymanie diety, bo jak na razie jestem na rotacyjno-obrotowej (gdzie się nie odwrócę, tam coś zjem) i no cóż, jestem kluską xd. Poza tym produkty wykluczone z diety (białko, gluten) to główne składniki tego co jem (uwielbiam mleko i budyń, a także bułki). Woli zbyt silnej też nie mam, ćwiczyłam dość intensywnie przez miesiąc, a potem... Się skończyło, lenistwo wzięło górę. Nie będę was jedna męczyć tym co robię, a czego nie.
Izabella Wentz pokazała, że można w bardzo łatwy sposób pozbyć się objawów (które są czasem niezbyt przyjemne), bo samej choroby pozbyć się nie da. Jest to raczej nietypowa recenzja, ale w sumie to też nie jest typowy poradnik. Nic więcej powiedzieć nie mogę, no oprócz tego, że teraz na temat mojej własnej choroby wiem więcej, a co lepsze wiem jak mogę jej trochę zapobiegać. Polecam tę książkę każdemu, kto ma Hashimoto, jest niezwykle edukująca i napawająca nadzieją, że dość już wahań wagi, czy humorki (nie tylko miesiączki je powodują - w przypadku kobiet). Brakuje mi jeszcze samozaparcia, ale niedługo spróbuję swoich sił. Raz jeszcze polecam i gdybyście zaczęli szybciej ode mnie to jestem ciekawa rezultatów.

Pozdrawiam, Sara ?

Początek książki ciekawy - chciałam przeczytać w mig te wszystkie wstępy i wprowadzenia aby jak najszybciej się dowiedzieć odnośnie tematu książki. Kiedy dotarłam już do sedna - słabo - typowo "amerykańskie" pisanie - jak najwięcej stron, jak najmniej konkretnej treści. Odechciało mi się czytać dalej.

Czemu sięgnęłam po tę książkę? Odpowiedź jest prosta. Sama choruję na autoimmunologiczne schorzenie tarczycy i od jakiegoś czasu wertuję książki w poszukiwaniu odpowiedzi na dręczące mnie pytania.

Jednocześnie, opowiedziałam o tej książce swojemu lekarzowi, który odpowiedział mi krótko: ?Każdy może dziś napisać książkę?. Powiedziałam mu o tym przed skończeniem książki, pomyślałam wtedy, że to trochę niemiłe z jego strony dyskredytować pracę kogoś, kogo owoców pracy nie zna się dobrze.

Jednak po lekturze książki stwierdzam, że było w powyższym zdaniu dużo racji. Autorka pisząc tę książkę jako farmaceuta z zawodu, pisze przede wszystkim z perspektywy samej siebie , dodając do tego opinie spotkanych przez siebie pacjentów. Nie cytuje, z nazwy lub imienia i nazwiska żadnych konkretnych zespołów badawczych, lekarzy, ani programów badawczych. Używa zwrotów typu: "uważa się". " zaleca się". Dla mnie to poważna wada. Wiem, że wiele osób uzna, że zwyczajnie się czepiam, bo przecież autorka sama choruje na tę chorobę i wie o czym mówi. Tak, wie, ale też nie przytacza zdania nikogo innego. Traktuje siebie jako główne źródło wiedzy. Niestety dla mnie książka traci przez to sporo na wartości. Staje się bowiem tylko źródłem dobrych rad, połączonych z prywatnym doświadczeniem jednej osoby. Dla mnie to zdecydowanie za mało.

Porady takie, jak zmiana diety, suplementacja, eliminacja z diety pewnych produktów to tylko powtarzanie tego, co już wiemy. Dla mnie ta książka miała być, według wstępnych założeń źródłem, nowych informacji. Nie jest nim. A szkoda.

Kolejną rzeczą, która dla mnie skreśla tę książkę jest fakt, że żaden z krajowych specjalistów zajmujących się chorobą Hashimoto lub chorobami tarczycy w szerszym ujęciu, nie został poproszony o konsultację tej książki i nie napisał żadnej przedmowy, posłowia czy komentarza. Nie ma tam żadnej medycznej wypowiedzi polskiego specjalisty na temat tego, co autorka napisała w książce, a pamiętajmy, że pracuje w USA, gdzie sposób podejścia i leczenia pacjentów z Hashimoto może być zupełnie inny.

PRZECZYTAJ KONIECZNIE więcej na: domowaksiegarnia.blogspot.com