Heaven

Gdy ludzi dotykają tragiczne wydarzenia, zmienia się wokół nich bardzo wiele, lecz nazbyt często zmieniają się także i oni. Przygnieceni żalem i nie mogący poradzić sobie z okolicznościami, które miały miejsce i wypaliły ogromny żal w samym środku serca, szukają zapomnienia o swoich problemach. Niestety często szukają go nie tam gdzie powinni i wszystko zmierza w jeszcze gorszym kierunku. Dotyczy to osóbi niezależnie od tego w jakim są wieku, ile mają doświadczeń i kto próbuje im udzielić wsparcia. Gdy życie wywraca się do góry nogami, każdy szuka odskoczni, która pozwoli mu wyciszyć kłębiące się w nim emocje.
Aimee poznajemy gdy rozpoczyna swoje wakacje w niewielkim miasteczku, w którym mieszka jej ciotka i kuzynki. Nie jest z tego powodu szczęśliwa to właściwie mało powiedziane, jest oburzona karą, jaką zastosował wobec niej ojciec. Bo właśnie jako karę za swoje zachowanie traktuje pobyt w Pickering. Kiedyś była miła, uczynna, kochała rysunek i śpiew. Po śmierci matki interesowały ją jedynie kolejne imprezy, spędzane z nowo poznanymi przyjaciółmi, którzy nie mieli na nią dobrego wpływu. Pobyt z dala od nich ma w założeniu pomóc Aimee wrócić na dawne tory, by stała się tą samą dziewczyną, jaką była przed tragedią, która spotkała jej rodzinę. Czy to się uda?
Simon kilka lat temu przeprowadził się do Pickering. Zachwyca swoją urodą i większość dziewczyn z miasteczka jest pod ogromnym wrażeniem chłopaka. On jednak nie korzysta ze swojego uroku i wydaje się być zwykłym, wchodzącym w dorosłość młodym człowiekiem. Śpiewa i gra w kościelnym chórze, choć to jedynie ułamek jego zdolności muzycznych. Wstydzi się jednak pokazywać swoją twórczość innym ludziom, pisze i gra jedynie dla siebie. Przyjaźni się z kuzynką Aimee, a tym samym bardzo szybko staje się elementem świata nowo przybyłej dziewczyny. Dziewczyny, od której nie potrafi odwrócić wzroku.
"Heaven" to typowa powieść dla nastolatków. Pierwsze miłości, towarzysząca im niepewność, porady sercowe od równie niedoświadczonych przyjaciół- to wszystko znajdzie się w tej książce. Jest napisana prostym językiem, dzięki czemu bez problemu trafi w target wiekowy czytelników będących na podobnym etapie dojrzewania co bohaterowie, a nawet odrobinę młodszych. Autorka za pomocą postaci pokazuje, jak trudno jest zapanować nad zbuntowanym człowiekiem i jakie wyzwanie stanowi okiełznanie niepokornej duszy. Znajdziemy tu także całkiem sporo nawiązań do wiary i jej wpływu na życie, za czym ja akurat nie przepadam w książkach. Relacja głównych bohaterów rozwija się powoli i, co mi bardzo przypadło do gustu, opiera się na ich poznawaniu i spędzaniu wspólnie czasu, co uważam za dobry przekaz w książce kierowanej do młodszych czytelników. Znajdą się tu elementy zaskakujące, które wzmagają pozytywne wrażenia z lektury. Jest tu także obecna muzyka, niezwykle ważna dla bohaterów. Co ciekawe, powieść jest tak zgrabnie zakończona, że kolejny tom może się pojawić, natomiast w pełni zadowala obecnie zamknięcie historii Simona i Aimee, które funduje Autorka. Szukając wartościowej pozycji dla nastolatków, z pewnością warto zwrócić uwagę na ten tytuł.

????,,Każdy popełnia błędy, ale nie można żyć z nimi na zawsze, tylko się na nich uczyć i zostawiać je za sobą"???? ~ Karolina Glabisz

Każdy z nas popełnia błędy, przeżywa trudne momenty swojego życia, a czasem się nawet zagubi, schodząc na złą drogę. To spotkało właśnie Aimee. Jedna tragedia zmieniła wszystko i dziewczyna wpadła w złe towarzystwo. Po jednym incydencie na imprezie, ojciec decyduje się na wakacje, zawieźć ją na wakacje do Pickering, do jej ciotki, gdzie ma nadzieję, że dziewczyna odnajdzie się na nowo po śmierci matki.  Czy wyjazd odmieni jej spojrzenie na życie? Czy pozna tam przyjaciół i odnajdzie siebie? 

,,Heaven" to debiutancka powieść z gatunku New Adult Karoliny Glabisz. Byłam bardzo ciekawa tej książki, bo już sam opis zapowiadał coś w stylu nie romansu, ale historii o zagubionej dziewczynie z trudną przeszłością, która w nowym otoczeniu musi się odnaleźć. Zatem jakie są moje odczucia wobec debiutu Karoliny Glabisz? 

Nigdy nie lubię oczekiwać czegokolwiek po książkach, bo zazwyczaj wtedy się zawodzę. Dlatego nie oczekiwałam niczego wielkiego, ale to co dostałam bardzo mi się spodobało. Była to na pozór spokojna powieść, w której wiele się nie działo. Nie było zaskakujących plot twistów, które aż tak bardzo by mnie zaskoczyły. Może jeden? Ale to nie oznacza, że nie będziecie się przy niej dobrze bawić, bo ja świetnie spędziłam z nią czas!

Ogromnie polubiłam bohaterów, którzy nie są płascy i płytcy, ale dobrze wykreowani. Najbardziej polubiłam Naomi. Była cudowną bohaterką. Wprost nie da się jej nie lubić. Na uwagę zasługuje też kreacja głównym bohaterów ? Aimee i Simona. Aimee jest dość zagubioną dziewczyną, co wyraźnie ujęła autorka, zważając na jej przeszłość. Jednak zmiana otoczenia nieco zmienia jej perspektywę patrzenia na świat. Może trochę ta przemiana stała się za szybka, ale nie przeszkadzało mi to. W książce występuje narracja pierwszoosobowa, co mi bardzo pasowało. Chociaż szkoda, że tak mało było Simona, przez co nie mogłam go tak dobrze poznać jak główną bohaterkę. Bardzo brakowało mi szerszej jego perspektywy, bo pojawiła się zaledwie trzy razy. Cieszę się, że postacie drugoplanowe nie zostały płytko potraktowane i mają swoje własne historie.

Uwielbiam klimat lata w powieściach i dlatego bardzo się cieszę, że w tej się pojawił. W końcu akcja działa się w wakacje, w Kanadzie, a samo miejsce akcji było fajnie przedstawione. Widać, że autorka wie o czym pisze.

Pojawił się i wątek romantyczny, ale został dobrze przedstawiony, a relacja rozwijała się swoim tempem. Zwłaszcza, że bohaterowie dużo o sobie wiedzieli, swoje największe tajemnice co ich zbliżyło do siebie.

Autorka porusza także wiele ważnych tematów i pokazuje, że na zmiany zawsze przyjdzie czas i to, iż czasem zabłądzimy nie jest niczym złym, a po złych przeżyciach zawsze może spotkać nas coś dobrego.

Jedyne co mi najbardziej przeszkadzało to to, iż często miałam wrażenie, a zwłaszcza na początku, że wszystko dzieje się za szybko. Powieść ma trzysta jedenaście stron, więc może właśnie dlatego.

Podsumowując ,,Heaven? Karoliny Glabisz jest idealną na lato powieścią, która pod płaszczykiem letniego klimatu, humoru i przepychanek słownych bohaterów, porusza ważne tematy dotyczące między innymi utraty bliskiej osoby, wiary, nowych początkach w życiu i trudnych decyzjach, jakie na życiowej drodze zakrętów musimy podejmować. Autorka ma przyjemny styl pisania, przez co książkę czyta się szybko. Na pewno nie obędzie się bez wzruszeń i emocji. Mimo paru mankamentów jest to dobra książka, którą mogę Wam polecić. Ode mnie dostaje 7/10????
...