Heban (twarda)

"Heban" jest zbiorem reportaży, które przybliżają nam Afrykę z końca epoki kolonializmu. Pokazują, w jaki sposób na tym tajemniczym dla przeciętnego Europejczyka kontynencie rodzą się nowe organizmy państwowe i na jakie trudności w tej drodze do niepodległości napotykają. Pozwalają wniknąć w postać zwykłego Afrykańczyka i poznać jego mentalność, zwyczaje, troski, radości. Jest to obraz Afryki drugiej połowy XX stulecia pokazany "prosto z mostu" i "od drugiej strony". Jest to realna książka pokazująca nam obraz prawdziwej Afryki i jej kultury, polityki i mentalności. Jest bogata w liczne opisy sytuacji odgrywających się właśnie w Afryce, na czarnym lądzie. W książce są momenty tragiczne, groźne i przerażające jak i też sympatyczne. Taki właśnie „nieukolorowany” i bezpardonowy obraz Afryki przedstawia nam Ryszard Kapuściński. Wstrząsająca to lektura, ale szczerze polecam. Polecam ją każdemu kto interesuje się nie tylko Afryką, geografią czy historią, ale każdemu kto ciekawy jest opowieści o innym świecie. Nie banalnych i prostych – a tych napisanych z polotem, ale bez patosu.

"Heban" to książka o czarnym drewnie, czarnym lądzie i jego ciemnoskórych mieszkańcach. Niezwykle emocjonalne i zapadające w pamięć reportaże o tej części świata są jak dotykanie gołą ręką drgającego i krwawiącego serca Afryki. Nie da się ukryć, że autor czuł ogromny związek z tym miejscem, rozumiał afrykańską ludność, szukał przyczyny ich nieszczęść i niepowodzeń. Książka jest do bólu autentyczna, co stanowi jej największą wartość. Wzbogaca czytelnika w zasoby pokaźnej wiedzy, poszerza horyzonty, kształtuje światopogląd oraz prowokuje do zadawania pytań. Gorąco zachęcam do lektury tej książki!

Niewiele jest osób, które znają prawdziwy obraz czarnego lądu. Co tu dużo mówić, nasze myślenie jest szablonowe i stereotypowe. "Heban" Ryszarda Kapuścińskiego przerywa ten nieszczęsny łańcuch uprzedzeń serwując nam książkę pełną ciepła, uroku i drastycznej prawdy o życiu w Afryce. Dzięki lekkiemu i prostemu stylowi autentyzm tej książki jest wręcz namacalny. Czytając ją nasze zamknięte oczy zaczynają powoli się otwierać: przypominamy sobie o zapomnianych już prawdach i przez chwilę trzymamy w dłoniach ten umykający w współczesnym świecie sens istnienia. Za cenę książki otrzymujemy utracony setki lat temu specyficzny rodzaj wrażliwości i empatii.
Są książki, których poznanie zostaje w człowieku na dłużej niż kilka chwil, książki, po które sięgnąć powinno się przynajmniej raz w życiu. "Heban" zdecydowanie jest taką książką.

Gdzie i w jaki sposób kończy swój żywot słoń? Dlaczego lew atakuje człowieka; jakiej proweniencji osobnik waży się na tak desperacki czyn? Kto de facto był twórcą apartheidu? Czy można bardziej od kobiety pożądać kroplę wody i kawałek cienia?

Na te oraz wiele innych pytań znajdziemy odpowiedź w „Hebanie” Ryszarda Kapuścińskiego. Książka ta , podobnie jak „Cesarz” czy „Wojna futbolowa”, jest kopalnią wiedzy o Afryce. Kontynencie wielokulturowym, ogromnym, zróżnicowanym, napawającym strachem, ale i ujmującym swoim pięknem.

„Heban” to opowieść o ludziach żyjących w skrajnie niesprzyjających warunkach, dla których cały dobytek ogranicza się do jednej koszuli, łyżki i garnka. „Heban” to również opowieść o ludziach zapomnianych przez Europejczyków, traktowanych przez nich protekcjonalnie.

Ryszard Kapuściński w swojej twórczość zwraca uwagę na ogromne problemy wynikające ze stopniowej pauperyzacji społeczeństwa. Proces ten w XIX i XX wieku szczególnie dotknął Afrykę oraz Amerykę Łacińską. Ważne są dla Kapuścińskiego tolerancja oraz chęć do dialogu. Lektura ta powinna być zalecana wszystkim ludziom cierpiącym na europo- cz amerykocentryzm.

Książka Ryszarda Kapuścińskiego pt.: "Heban" stanowi odzwieciedlenie przeżyć autora, których doznał w rzeczywistośći, przebywająć w Afryce. "Heban" obrazuje rzeczowo, lecz niezmiernie ciekawie, życie ludności tubylczej, afrykańskiej, skłania nas do zadumy i reflekscji. Niejednokrotnie, czytając owy zbiór reportaży, zadajemy sobie pytanie: "Czy świat jest sprawiedliwy, iż jednym dał wszystko a drugim praktycznie nic?" Książka jest bardzo ciekawa i interesująca, napisana językiem zrozumiałym dla czytelnika. Polecam.