High Hopes

Wybór życiowej ścieżki, którą pragnie się podążać nie należy do najłatwiejszych. Jednak gdy już znajdzie się swój cel, swoje powołanie, to funkcjonuje się o wiele lepiej, choć nie zawsze ta droga jest usłana różami. Bycie lekarzem wiąże się z mnóstwem wyrzeczeń, niedoborem snu, walką z samym sobą i wieloma wyzwaniami. Nie zawsze też jest obarczone sukcesem, stąd nie każdy nadaje się do tego zawodu. Ale są ludzie, którzy nie powinni znaleźć się nigdzie indziej.

Laura marzyła o tym, by zostać rezydentką w szpitalu Whitestone i jej się to udało. Wiedziała, że czeka ją wiele pracy, a zetknięcie się z praktyką nie ma zbyt wiele wspólnego z teorią, jednak podążanie ścieżką zawodową rodziców było dla niej szalenie istotne. Ta kobieta wie, czego chce, wie, kim chce się stać i jest gotowa wiele poświęcić by to osiągnąć. Ma w sobie siłę, która pozwoli jej zmierzyć się z nieoczekiwanymi zakrętami losu. Chce leczyć, operować i stawać się coraz lepszą. Nie była jednak przygotowana na spotkanie, które zmieni dla niej wszystko.

Nash jest kardiochirurgiem i mimo dość młodego jak na lekarza wieku ma odpowiednie predyspozycje, by stać się jednym z najlepszych w swoim fachu. To mężczyzna opanowany, skupiony na pracy, nieco zdystansowany i podchodzący poważnie do swoich zadań. Jako opiekun rezydentów też nie ma zamiaru zawieść i rzetelnie, ale także profesjonalnie wykonuje swoje obowiązki. Wszelkie plany mężczyźnie rujnuje jednak Laura, która od pierwszego spotkania zwraca jego uwagę i szybko przestaje być dla niego jedynie początkującą lekarką, która wymaga nadzoru.

"High Hopes" zabiera nas do świata szpitala Whitestone i przyznam szczerze, że nie sądziłam, że będzie to aż tak pochłaniająca przygoda. Książka napisana jest wręcz wybitnie, z odpowiednim balansem między ukazywaniem życia zawodowego i prywatnego postaci. Realia pracy lekarza są tu przedstawione fenomenalnie, a gdy przenosimy się na korytarze szpitala, mamy wrażenie jakbyśmy wraz z postaciami decydowali o życiu i zdrowiu pacjentów. Ava Reed pisze po prostu wspaniale, lekko, a zarazem niezwykle emocjonalnie i umiejętnie uderza w czułe struny duszy i serc swoich czytelników. Co ważne, kreuje nie tylko świetnych, głównych bohaterów, ale i przykuwa naszą uwagę do ciekawych postaci pobocznych, które uświetniają fabułę. Przyznam szczerze, że to jedna z tych książek, których nie miałam ochotę kończyć, bo każda strona w niej się znajdująca była naprawdę angażująca i wybornie napisana i z niecierpliwością czekam na kolejny tom tego cyklu. Jestem autentycznie zachwycona tą opowieścią, realiami świata medycznego, jakie tu otrzymujemy i oczywiście rozwojem relacji Nasha i Laury. W tej historii nie ma niczego, co chciałabym zmienić, a to o czymś świadczy. Ogromnie polecam!

Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, po jaką książkę sięgnąć, by była w klimatach Waszych ulubionych seriali medycznych, to już śpieszę z odpowiedzią - seria Szpital Whitestone będzie dla Was idealna!
HIGH HOPES to pierwszy tom i przedstawia losy Laury - nowej rezydentki w szpitalu oraz Nasha - opiekuna rezydentów. Oczywiście pojawiają się też bohaterowie drugoplanowi, którzy wiele wnoszą do opowieści (szczególnie polubiłam Iana!), jednak w tym tomie całość skupia się najbardziej na Laurze i Nashu. Występuje między nimi niesamowita chemia, przez co chętnie im kibicowałam. Co ciekawe, poza wątkiem relacji między tą dwójką, historia jest przeplatana różnymi przypadkami pacjentów, ktore rozwiązują nasi lekarze. Nadaje to nieco dynamizmu akcji oraz w fajny sposób urozmaica fabułę. Potęguje też ten specyficzny klimat, który możemy znać już z serialowych produkcji medycznych. I co mi się podobało - nie było samych kolorowych przypadków, które udaje się rozwiązać, nie każdy pacjent zostaje wyleczony, a nasi rezydenci nie od razu są idealni, popełniają błędy i uczą się, jak przenieść wiedzę zdobytą na studiach do realiów pracy w szpitalu. Autorka zrobiła też research i naprawdę postarała się nam wiernie opowiedzieć o wszystkich medycznych niuansach, a także umieściła na końcu słowniczek z poszczególnymi terminami.
Przyznam, że wkręciłam się już od pierwszej strony i bardzo szybko pochłonęłam całość, a zakończenie sprawiło, że potrzebuję tomu drugiego na już! To, co wydarzyło się na ostatnich stronach, to jakiś rollercoaster!
No i na koniec - książka jest pięknie wydana. Od okładki, przez skrzydełka i wklejkę, aż po ozdobniki przy początkach rozdziałów. Żałuję tylko, że nie ma barwionych brzegów.
Uwielbiam poprzednią serię autorki i zdecydowanie Szpital Whitestone również dołącza do grona perełek. Serdecznie polecam!

"(...) - Kiedy umieramy, nie odchodzimy. Rozdzielamy się pomiędzy sercami tych, którzy nas kochali i których my kochaliśmy, i tam żyjemy. Jako ochrona i pocieszenie. Jako wspomnienie. Jako miłość."

Nie!
Nie!
Nie!
Ja się nie zgadzam na takie zakończenie!
Chcę kontynuację na już, bo wiem, że teraz będzie mi to spędzać sen z powiek!

O Boże!
Jaka to była dobra książka! Nie, nie dobra! Idealna.
Pełna napięcia.
Pełna akcji.
Pełna emocji.
Och! Takie powieści to ja uwielbiam.
Dopracowane w każdym calu.
Z wyrazistymi bohaterami.
Z fabułą, która wciąga, wciąga, wciąga...
I to tak bardzo, że ja już zazdroszczę osobom, które tę książkę mają jeszcze przed sobą!
Naprawdę!
Ja już tęsknię za bohaterami!
Za adrenaliną!
To zakończenie zostawiło mnie w takim osłupieniu, że nie wiem, jak wytrwam w tym oczekiwaniu na kontynuację!
To książka była... mocna!
Pełna pasji!

Autorka przenosi nas do szpitala, gdzie każdy dzień do walka.
Walka o zdrowie i życie innych ludzi.
To krew, pot i łzy.
To ogromne poświęcenie.
To chwile pełne napięcia, ale też wzruszeń.
To miejsce, gdzie każdy błąd słono kosztuje...
I Ava Reed w doskonały sposób je przedstawiła.
Widać, że przed napisaniem "High hopes" zrobiła porządny research.
Zapoznała się z najważniejszymi terminami medycznymi, umieszczając je na końcu książki w słowniczku.
Jednocześnie autorka ostrzega, że zarówno pierwszy tom serii "Szpital Whiteston", jak też i kolejne, poruszają trudne tematy, więc sięgając po nie, należy liczyć się z tym, że po plecach nie raz przebiegną ciarki.
Ale będzie też słodko i namiętnie...
Bo czymże byłaby powieść bez miłosnego wątku?
Nie, tego akurat nie może, wręcz nie powinno zabraknąć w romansie.

W "High Hopes" poznajemy losy Laury i Nasha.
Ona jest rezydentką w Szpitalu Whitestone.
On jest wybitnym kardiochirurgiem i przełożonym Laury.
Rodzące się między nimi uczucie jest nie tylko nieetyczne, ale też w pewien sposób zakazane.
A jeśli wyjdzie na jaw... Możemy domyślić się co może się wówczas stać...
A ono oczywiście wychodzi...
Ojjj
Nie będzie łatwo...
Nie obędzie się bez łez i rozczarowan...
Nie obędzie się bez pytań, na które nie otrzyma się odpowiedzi...
Bo nic tak nie boli i nie dekoncentruje, jak załamane serce.
Nic tak nie boli, jak puste spojrzenie osoby, która jeszcze nie tak dawno była dla nas całym światem...
Nic tak nie boli, jak starta...

Czy Laura i Nash odnajdą drogę do siebie?

"High Hopes" to powieść, którą autorka nasączyła emocjami. Cudownie się ją czytało. Nie obeszło się bez strachu i niepewności.
Nie obeszło się bez straty i rozczarowania.
Nie obeszło się bez cichej nadziei, która dodaje skrzydeł.
Serdecznie ją Wam polecam.
A ja z niecierpliwością czekam na kolejny tom.