Hikikomori

Alex przez swój styl życia nie miał czasu na znajomości. Kiedy w końcu to zauważa, ciężko dokonać mu zmian.

Remik marzy o karierze muzycznej, jednak skupia się na karierze internetowej siostry dzięki której mogą żyć na wysokim poziomie.

Maja obsesyjnie dba o to by ukrywać swoje mankamenty, przez które jest odrzucana.

Kacper dba jedynie o siebie. Kiedy dochodzi do tragedii, zaczyna rozumieć, że jego styl życia krzywdzi innych.

Aniela ma poczucie, że jej koniec jest bliski, a kiedy terapia nie przynosi rezultatów, postanawia korzystać z życia na całego.

Maria korzysta z życia, nie patrząc na komentarze innych ludzi. Z czasem jednak życie wymusza zmianę.

Wiktora opowiada o swoich snach, w których wcielając się w różne postacie, uczestniczy w wojnie.

Wanda zauważa, że jej stan zdrowia się pogarsza i coraz więcej czasu spędza sama w domu. Wsparcie okaże jej nieoczekiwana postać.

Matylda ulega wypadkowi, po którym wychodzi w ciężkim stanie. Czeka ją rehabilitacja, ale może liczyć na wsparcie męża.

Alicja żyje w izolacji, stara się nie wyróżniać z tłumu. Czas spędza w internecie i tam żyje po swojemu.

Oliwia jest wysoce wrażliwa i jako dorosła osoba często rezygnowała z podejmowanych działań w obawie przed porażką.

Sara jest ofiarą przemocy domowej przez co trafia do szpitala. Powrót do normalności przychodzi jej z trudem.

Autorka przedstawia różne oblicza samotności w kilku krótszych lub dłuższych historii.

Bohaterowie są w różnym wieku, różnej płci, mają mniejsze lub większe problemy, ale łączy ich samotność. Każdy z bohaterów musi na swój sposób się z nią zmierzyć. Dla jednych historia zakończy się happy endem dla innych niestety nie. Autorka nie definiuje samotności tylko jako braku innych osób w otoczeniu bohaterów. Samotność objawia się również na inne sposoby.
Historie są intrygujące, różnorodne, pomysłowe i tworzą ciekawe połączenie, a przejścia między nimi są płynne. Dodatkowo wszystkie opowieści są realistyczne i mogą spotkać każdego z nas. Książa warta przeczytania. Historie są nieprzewidywalne, książkę przeczytałam w mgnieniu oka, a bohaterowie i ich opowieści skłaniają do refleksji.

"Hikikomori. Historie o uciekaniu w samotność" to literacki debiut artystki Poli Rise. Znalazłam tutaj zbiór dwunastu bardzo smutnych opowieści, które nie wszystkie mają szczęśliwe zakończenia. Bardzo emocjonująca książka. Czułam ból każdego bohatera. Autorka w idealny sposób ich wykreowała. Doskonale przedstawiła ich profile psychologiczne. Poznałam 12 bohaterów w różnym wieku, każdy z nich ma psychiczne problemy. Każdy mierzy się ze swoimi lękami. Największym z nich jest lęk przed wychodzeniem z domu. Znam ten problem, ponieważ codziennie z nim walczę.
Głównymi bohaterami zbioru opowiadań "Hikikomori. Historie o uciekaniu w samotność" są:
* Alex ? pracoholik. Osiągnął to co nieosiągalne. Z jakimi problemami się mierzy? Bardzo smutna postać. Czy znajdzie lekarstwo na swój lęk?
* Natalia ? influencerka. Jest bardzo popularna na Instagramie. Całe swoje życie podporządkowała pod social media. Czy ona ma czas na własne życie? Co się stanie, gdy nagle Instagram przestanie działać? Z jakimi problemami zmierzy się ta bohaterka? Zachowanie Natalii dało mi dużo do myślenia.
* Maja ? cierpi na pewną chorobę. Prowadzi nocny tryb życia. W dzień ukrywa się przed światem. Dlaczego? Ta bohaterka pozna pewnego mężczyznę. Czy miną jej lęki? Czy przestanie być samotna? Płakałam razem z tą bohaterką. Bardzo przejęłam się jej losem. To, co jej się przytrafiło, nigdy nie powinno mieć miejsca.
* Kacper ? ponad siedemdziesięcioletni mężczyzna, który w przeszłości był skupiony wyłącznie na sobie. Jak się czuje teraz? Czy żałuje swojego życia? Czy chciałby cofnąć czas? Zakończenie jego historii mocno mnie wzruszyło.
* Aniela ? ma dwadzieścia osiem lat i przeczuwa, że nie zostało jej dużo czasu. Jakie ma problemy? Czy czas będzie dla niej łaskawy?
* Maria ? starsza pani, która zmaga się z zanikami pamięci. Co ona czuje? Z jej problemem niestety zmaga się dużo ludzi. Ciekawe opowiadanie.
* Wiktoria ? zmaga się z potwornymi lękami. Jej historia najmniej mi się podobała.
* Wanda ? czy zmaga się z objawami menopauzy? Czy może to jest jakaś inna choroba? Kto okaże się jej przyjacielem? Ciekawe opowiadanie. Zakończenie wyciska łzy. Pozostawiło mnie z pytaniem: dlaczego tak?
* Matylda ? ta bohaterka przeżyła straszny wypadek samochodowy. Jej historia spowodowała u mnie potok łez. Nie mogłam się po niej pozbierać.
* Alicja ? to bardzo nieśmiała młoda dziewczyna. Ma swój świat, w którym czuje się najlepiej. Zawsze staje na uboczu. Ciekawa historia, ale zakończenie niekoniecznie.
* Oliwia ? jej historia mną wstrząsnęła. Młoda dziewczyna, która w swoim życiu dużo przeszła.
* Sara ? młoda kobieta, która sama dla siebie jest zagrożeniem. Czy jeszcze kiedyś dla niej wzejdzie słońce?
Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Aż trudno mi uwierzyć, że to jest literacki debiut Poli Rise. Perfekcyjnie dopracowane opowiadania. Krótkie, ale treściwe. Autorka przez swoje historie pokazała nam, z jakimi problemami psychicznymi zmagają się współcześni ludzie. Mamy tutaj między innymi pracoholika, osobę cierpiącą na alzheimera i osoby z lękami, które powodują, że nie można wyjść z domu. Do tego często występują grupy osób, które wyśmiewają i obrażają innych. Czy to jest wam znane? Jak myślicie, jak radzą sobie osoby zmagające się z lękami, które są non stop hejtowane?
Poda mi się, że przed każdym rozdziałem znalazłam kod do utworu Poli Rise, który idealnie współgra z daną historią. Słuchając i czytając, jeszcze głębiej odczuwałam problemy, z którymi zmagają się nasi bohaterowie.
Książka jest godna przeczytania. Każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.
Jeżeli uwielbiacie literaturę piękną, to nie będziecie rozczarowani tą książką.
Może zmagacie się z podobnymi problemami. Nie bójcie się prosić o pomoc. Jeszcze nie jest dla was za późno.
Te historie na długo pozostaną w mojej pamięci.
Co jest gorsze, samotność wśród ludzi czy w pojedynkę? Przeczytajcie, jak na to pytanie odpowiada sama autorka poprzez swoje opowiadania.
Książkę Poli Rise "Hikikomori. Historie o uciekaniu w samotność" powinna przeczytać współczesna młodzież. Dlaczego? Odsyłam do tego dzieła. Tam szukajcie odpowiedzi.
Czy wszyscy bohaterowie cierpią na wirusa Hikikomori?

Przyjrzyjcie się uważnie okładce. Jest to jedna z lepszych opraw, jakie widziałam w tym roku! Po pierwsze wygląda inaczej na pierwszy rzut oka, a inaczej, gdy się przyjrzymy. Początkowo widać tylko maziaje, ładne same w sobie, ale pozornie bez znaczenia. A po chwili uważnego spojrzenia wyłania się z nich kształt dziewczyny. Leżącej, skulonej, pokonanej. I to jest to drugie dno ? grafika idealnie koresponduje z tematem opowiadań. Wszystkie historie mówią o samotności, smutku, znikaniu, byciem niewidzialnym. Bohaterowie są ukryci ? jak ta grafika. Samotność jest niewidzialna.

?Co jest gorsze, samotność wśród ludzi czy w pojedynkę??

?Hikikomori? to opowiadania pisane smutkiem, samotnością, bólem i tęsknotą. Czułam emocje bohaterów, ich zagubienie, bezradność. Brak siły do stawienia czoła kolejnemu dniu. Przytłaczający ciężar niezrozumienia i samotności. Oczekiwania innych, ale i swoje własne, przerost ambicji, presja wysysają całą energię i nie zostaje już nic, by normalnie funkcjonować. Rodzi się lęk i chęć ucieczki w głąb siebie.

Wirus samotności może dopaść każdego, bez względu na status, czy stan społeczny. Bez względu na ilość sukcesów i porażek. Atakuje podstępnie. ?Hikikomori? to projekt, który ma zwrócić uwagę na ten problem, uwrażliwić. I w mojej opinii spełnia swoje zadanie.

A jeszcze dodam ciekawostkę: to projekt interdyscyplinarny, w jego skład wchodzą: książka, album muzyczny, cykl teledysków, wirtualna galeria w metaverse i materiał dokumentalny. Każdy rozdział opatrzony jest kodem do odtworzenia muzyki, więc zaczynając czytać tekst, można włączyć odpowiednią nutę.

Polecam!