Hildur T.1 Hildur

Hildur Runarsdottir jest policjantką w niewielkiej miejscowości na Islandii. Kobieta ma za sobą bardzo ciężkie dzieciństwo. Spokój znajduje, serfując w zimnych wodach Atlantyku.
Partnerem Hildur zostaje praktykant, który przyjechał na Islandię z Finlandii, Jakob. Uciekł on na malownicze fiordy od skomplikowanej sytuacji rodzinnej.

Niespodziewanie w spokojnej do pory miejscowości dochodzi do serii zbrodni. Giną ludzie, których z pozoru nic ze sobą nie łączy. Hildur i Jakob muszą znaleźć wspólny mianownik i powstrzymać mordercę za nim zginą kolejne osoby.

Islandia to kraj, który mnie fascynuje. Wydaje się zimny, wietrzny, a jednocześnie piękny i magiczny. Cieszę się, że miałam okazję, chociaż na chwilę się tam przenieść za sprawą książki Satu Rämö "Hildur".

Autorka stworzyła niesamowicie klimatyczny kryminał, od którego trudno się oderwać. Główni bohaterowie od razu wzbudzają sympatię. Mają za sobą ciężkie przeżycia, z którymi każde próbuje sobie poradzić na swój sposób. Hildur znajduje spokój, serfując w lodowatych wodach Atlantyku. Mnie zimno się robiło na samą myśl o tym. Jakob za to w każdej wolnej chwili dziergał swetry. Przyznajcie, że to osobliwe hobby dla mężczyzny, do tego policjanta. Jednak zwykle są oni kreowani całkiem inaczej.

Akcja książki rozgrywa się w małej miejscowości na Fiordach Zachodnich. Większość mieszkańców zna się, chociaż z widzenia. Autorka przybliża czytelnikom kulturę i problemy Islandczyków. Możemy poznać ich największe problemy i bolączki. Okazuje się, że sporym problem jest tu alkoholizm, przemoc domowa i narkotyki. Zbrodnie zdarzają się bardzo rzadko.

Fabuła jest ciekawa i skomplikowana. Okazuje się, że geneza dzisiejszych zbrodni znajduje się w przeszłości. Akcja toczy się swoim tempem, ale nie ma tu nudy. Cały czas coś się dzieje. Pojawiają się nowe tropy i nowe ofiary. Do tego do Hildur wraca przeszłość. Przed laty zaginęły jej dwie młodsze siostry. Ślad po nich całkowicie zaginął, jakby rozpłynęły się w powietrzu. Teraz niespodziewanie pojawia się nowa poszlaka, a Hildur nie potrafi przejść obok niego obojętnie. Chce dowiedzieć się, co spotkało jej siostry.

"Hildur" to pierwszy tom cyklu fińskiej autorki, która przed dwudziestoma latami zamieszkała na Islandii. Niesamowity islandzki klimat skradł moje serce i będę wypatrywała kolejnych tomów.

Czy Islandia znajduje się na Waszej liście wymarzonych kierunków?

Satu Rämö przenosi nas w mroczne zakamarki Islandii, gdzie surowa natura stanowi idealne tło dla intrygującej historii o śledztwie, traumie i tajemnicach przeszłości. "Hildur" to powieść, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala oderwać się aż do ostatniej.
Autorka stworzyła prawdziwy majstersztyk gatunku nordic noir. Mroczna atmosfera, surowy klimat Islandii, skomplikowani bohaterowie ? wszystko to tworzy wyjątkową mieszankę, która przywodzi na myśl najlepsze dzieła skandynawskiej literatury kryminalnej. Rämö umiejętnie buduje napięcie, stopniowo odsłaniając kolejne karty zagadki.

Główna bohaterka, Hildur, to postać niezwykle złożona i fascynująca. Policjantka, twarda, zmagająca się z własnymi demonami i traumatycznymi przeżyciami z dzieciństwa, a jednocześnie próbuje odnaleźć się w życiu zawodowym. Jej walka z lękami, wyrażana poprzez surfing w lodowatych wodach Atlantyku, dodaje jej postaci autentyczności i głębi. Walka z lękami nadaje jej postaci głębi i autentyczności. Relacja Hildur z jej partnerem, Jakubem, dodaje powieści intymności i sprawia, że czytelnik jeszcze bardziej angażuje się w losy bohaterów. Jakub natomiast uciekając przed skomplikowaną sytuacją życiową, ucieka na Islandie.

Islandia w powieści Rämö to nie tylko tło akcji, ale pełnoprawny bohater. Surowa przyroda, mroczne fiordy, tajemnicze jaskinie ? wszystko to tworzy niepowtarzalny klimat i potęguje uczucie niepokoju. Autorka z niezwykłą precyzją opisuje islandzką naturę, która zarówno fascynuje, jak i przeraża.

"Hildur" to powieść, która łączy w sobie elementy kryminału z nutką islandzkiego mistycyzmu. Mroczne sekrety sprzed lat, tajemnicze zniknięcia i wątki nadprzyrodzone dodają historii głębi i tajemniczości. Czytelnik, podobnie jak bohaterowie, próbuje odgadnąć, co naprawdę kryje się za mgłą otaczającą przeszłość.

"Hildur" to powieść, która nie tylko dostarcza rozrywki, ale także skłania do refleksji nad naturą ludzkiej psychiki i siłą przeszłości. Jeśli szukasz mrocznej i wciągającej historii, to ta książka jest dla Ciebie. Rämö stworzyła prawdziwe arcydzieło, które na długo pozostanie w pamięci czytelnika. Akcja niezbyt szybka, autorka prowadzi nas swoim tempem, dając odkryć mroczne tajemnice sprzed lat i teraźniejsze.

Małe islandzkie miasteczko nawiedza seria morderstw. Z pozoru nie ma między nimi wspólnego mianownika.. Sprawą zajmuje się oficer śledcza Hildur oraz jej partner, Jakob, który przyleciał na praktyki z Finlandii. Im głębiej posuwają się w śledztwie, tym więcej zaskakujących tropów pojawia się przed nimi. Podążając ich śladem odkrywają tajemnice jakie nosili w sobie ofiary. Hildur jednocześnie musi mierzyć się z demonami przeszłości, naznaczonej rodzinną tragedią. Co łączy obecne zbrodnie z tajemniczym zaginięciem z przed lat dwóch dziewczynek, które wyszły do szkoły i nigdy już nie powróciły?

"Hildur" autorstwa Satu Rämö, to prawdziwie nordycki kryminał, osadzony pośród islandzkich fiordów, w małym miasteczku, gdzie każdy zna każdego. Książka idealna na jesienne wieczory, gdyż fabuła pełna deszczowej, wietrznej aury, miejscami z brodzącymi w śnieżnych zaspach bohaterami opowieści, cudownie będzie współgrać z ciepłym kocykiem i gorącą jesienną herbatką. Z racji, że styl pisania autorki, nowatorski, bez podążania po utartych ścieżkach kryminalnych, w całości mnie kupił, a gatunek nordic noir, to w pełni mój klimat, recenzja będzie pełna zachwytów. Nie znajduje w tej historii żadnego minusa, może poza tym, że musiała się skończyć. Ale to pierwszy tom, więc czuję się pocieszona. Kanwę historii stanowią w dużej mierze, wątki prywatnego życia postaci, szczególnie Hildur. Autorka ciekawie je poprowadziła, śledziłam je z wielkim zainteresowaniem. Po za tym nie da się nie zauważyć, że mają one pewną łączność z prowadzonym śledztwem.
Jeśli chodzi o tematy poboczne jak np. opisy krajobrazu czy pogody, które często w książkach bywają przydługie i nużące, w tym przypadku, są bardzo na miejscu i sprawiają, że czytelnik wnika w swoisty, islandzki klimat. A zbrodnia i tajemnice w takim otoczeniu, dodają smaczku i mają swój niepowtarzalny "urok". Cudownie daje się odczuć mroczną aurę pełną niedomowień i sekretów, która nieustannie towarzyszy czytelnikowi od pierwszej do ostatniej strony.