Historia pewnego kota

Koty. Piękne i dostojne. Miękkie futerko i miłe w dotyku. Dzikie i tajemnicze. Poruszające się z wielkim majestatem. Oto jeden z nich jest bohaterem niniejszej opowieści. To on żył przez siedemnaście lat u boku swojej ukochanej, Laury Agusti. Hiszpańska artystka, malarka, miłośniczka tych cudownych zwierząt. Opowiada o swoim życiu, w którym on ? Hej, miał swoje centralne miejsce. Autorka kocha zwierzęta, darzy je wielkim szacunkiem i ogromną miłością. Nie wyobraża sobie bez nich życia. To umiłowanie zaczęło się już w dzieciństwie, gdy przez dom przewijały się różne zwierzęta. Ale on, kot syjamski, znalazł miejsce na dłużej, był jej przyjacielem i umiłowanym.
?Ludzie są zbyt zadufani i pewni siebie. Ale mieszkam z kotami przez większość mojego życia i wiem, że można zobaczyć i poczuć świat inaczej?.
Laura Agusti snuje nam nie tylko piękną opowieść o relacji łączącej ją z kotem. Ale przedstawia znaczenie kota w literaturze i sztuce, opowiada ciekawości o kotach i zasypuje nam informacjami, które każdy przyjaciel kota winien znać. A to wszystko jest okraszone cudownymi obrazkami o kotach. Te ilustracje nadają szyku lekturze, znakomicie ją wzbogacają i urozmaicają. Jeszcze nie można nie wspomnieć, że Historii pewnego kota jest pięknie wydana, twarda oprawa zdobiona złoceniami. Wydawnictwo Albatros słynie z tego, że przywiązuje ogromną wagę nie tylko do zawartości lektury, ale i do oprawy. Już samym zerknięciem na okładce czujemy się zaproszeni do środka, do ciekawej przygody z tajemniczym puchatym stworzeniem.
Mamy przed sobą bardzo intymny obraz przyjaźni, wzajemnego zauroczenia i wspaniałych chwil, będących udziałem człowieka i kota syjamskiego. Widać wyraźnie, że miłość, jaką darzy się kota wraca do nas ze zdwojoną siłą. Potrafią się odwdzięczyć za przyjazne traktowanie, ale potrafią też być złośliwe, gdy je źle traktujemy. Ale mają też w sobie niesamowitą moc i energię, która działa uzdrawiająco, może być znakomitą terapią i uśpieniem złych emocji. Pozwala pozbyć się toksycznych przeciwności losu i ukoić ból. Jednym słowem, życie u boku kota to coś pięknego i wzruszającego, dar losu, na który nie każdy zasługuje.
?Samotność sprawiła, że moja relacja z Hejem zacieśniła się i jeszcze bardziej zajmowaliśmy się sobą nawzajem. Był moją pociechą, moim partnerem i wsparciem, a po tylu latach nasza więź zamieniła się wręcz w węzeł?.
Mnie ta lektura wzruszyła, przeniosła we wspaniały świat, w którym jest możliwa przyjaźń i wzajemne zrozumienie, jakie panuje między człowiekiem i kotem. Autorka zagrała na bardzo delikatnych nutkach, zapukała do serca i je otworzyła na dobroć i miłość. Pokazała, że można kochać i szanować zwierzęta i to ze wzajemnością.
Polecam, emocjonalna karuzela wrażeń i intymna autobiografia miłośniczki zwierząt. Czerpcie z niej wzór, naśladujcie i kochajcie zwierzęta. One tak bardzo tego pragną i potrzebują, a my możemy im to okazać!

?Nawet najmniejszy przedstawiciel kotowatych jest dziełem sztuki.? Leonardo da Vinci Książka na sympatyczne wypełnienie wolnego czasu, zajrzenie do świata kocich spraw, przyjrzenia się kociej naturze, chociażby nonszalancji, elegancji i czujności, funkcji towarzyszenia człowiekowi. Miłośnicy mruczusiów z pewnością uśmiechną się na podobieństwo wrażeń prezentowanych przez Laura Agustí do wziętych z własnego życia z kotami. Pomimo uwzględnionych w książce porad, tak naprawdę niewiele dowiadujemy o tym gatunku futrzaków, gdyż to publikacja bardziej poświęcona konkretnemu futrzakowi o imieniu Hej i jego relacji z autorką. A obok luźne wspomnienia z dzieciństwa, historia traktowania kotów w różnych krajach, czworonogach pojawiających się w sztuce (ten aspekt bardzo mnie zainteresował), czy echa pasji odnajdywania w człowieku zwierzęcych cech. Nie zabrakło także kilku ciekawostek, lecz wszystko powierzchownie i pobieżnie potraktowane. Znalazłam znacznie więcej korzyści z posiadania kotów w domu niż uchwyciła autorka. Felinoterapię intuicyjnie, w pełnym zakresie i przekonaniem, stosuję od dzieciństwa, podobnie jak kynoterapię. Głębsze też zdobyłam rozeznanie w kocich zwyczajach i ich koegzystencji z psami. Wiedzę o roślinach trujących dla kotów potraktowałam jako obowiązkową dla każdego właściciela kotów. Nie chcę abyście odnieśli wrażenie, że publikacja nie była atrakcyjna, ponieważ jak najbardziej miała walory, ale wyrażały się głównie w oprawie graficznej, ilustracjach celnie oddających kocią naturę i język ich ciała, ciepłym intymnym klimacie. Z każdej strony wypływała miłość do zwierząt i pragnienie dzielenia się nią z innymi, zachęcanie do zrozumienia kotów, szacunek wobec ich osobowości i troska o ich dobro. Tekst na jedno poznanie, ale do rysunków można wracać wielokrotnie, wyłapywać szczegóły i podobieństwa z towarzyszącymi nam w życiu kocimi istotami. Jak wiele szczęścia nam dają, jak spełnieni jesteśmy ofiarowując im szczęście? Czy faktycznie to my wybieramy koty, drogą kupna, adopcji i przygarnięcia, a może bardziej prawdopodobne jest, że to one wybierają nas, kogoś, kogo potrzebują i do kogo się przywiązują?

?Nawet najmniejszy przedstawiciel kotowatych jest dziełem sztuki.? Leonardo da Vinci

Książka na sympatyczne wypełnienie wolnego czasu, zajrzenie do świata kocich spraw, przyjrzenia się kociej naturze, chociażby nonszalancji, elegancji i czujności, funkcji towarzyszenia człowiekowi. Miłośnicy mruczusiów z pewnością uśmiechną się na podobieństwo wrażeń prezentowanych przez Laura Agustí do wziętych z własnego życia z kotami. Pomimo uwzględnionych w książce porad, tak naprawdę niewiele dowiadujemy o tym gatunku futrzaków, gdyż to publikacja bardziej poświęcona konkretnemu futrzakowi o imieniu Hej i jego relacji z autorką. A obok luźne wspomnienia z dzieciństwa, historia traktowania kotów w różnych krajach, czworonogach pojawiających się w sztuce (ten aspekt bardzo mnie zainteresował), czy echa pasji odnajdywania w człowieku zwierzęcych cech. Nie zabrakło także kilku ciekawostek, lecz wszystko powierzchownie i pobieżnie potraktowane.

Znalazłam znacznie więcej korzyści z posiadania kotów w domu niż uchwyciła autorka. Felinoterapię intuicyjnie, w pełnym zakresie i przekonaniem, stosuję od dzieciństwa, podobnie jak kynoterapię. Głębsze też zdobyłam rozeznanie w kocich zwyczajach i ich koegzystencji z psami. Wiedzę o roślinach trujących dla kotów potraktowałam jako obowiązkową dla każdego właściciela kotów. Nie chcę abyście odnieśli wrażenie, że publikacja nie była atrakcyjna, ponieważ jak najbardziej miała walory, ale wyrażały się głównie w oprawie graficznej, ilustracjach celnie oddających kocią naturę i język ich ciała, ciepłym intymnym klimacie. Z każdej strony wypływała miłość do zwierząt i pragnienie dzielenia się nią z innymi, zachęcanie do zrozumienia kotów, szacunek wobec ich osobowości i troska o ich dobro. Tekst na jedno poznanie, ale do rysunków można wracać wielokrotnie, wyłapywać szczegóły i podobieństwa z towarzyszącymi nam w życiu kocimi istotami. Jak wiele szczęścia nam dają, jak spełnieni jesteśmy ofiarowując im szczęście? Czy faktycznie to my wybieramy koty, drogą kupna, adopcji i przygarnięcia, a może bardziej prawdopodobne jest, że to one wybierają nas, kogoś, kogo potrzebują i do kogo się przywiązują?

?Nawet najmniejszy przedstawiciel kotowatych jest dziełem sztuki.? Leonardo da Vinci

Książka na sympatyczne wypełnienie wolnego czasu, zajrzenie do świata kocich spraw, przyjrzenia się kociej naturze, chociażby nonszalancji, elegancji i czujności, funkcji towarzyszenia człowiekowi. Miłośnicy mruczusiów z pewnością uśmiechną się na podobieństwo wrażeń prezentowanych przez Laura Agustí do wziętych z własnego życia z kotami. Pomimo uwzględnionych w książce porad, tak naprawdę niewiele dowiadujemy o tym gatunku futrzaków, gdyż to publikacja bardziej poświęcona konkretnemu futrzakowi o imieniu Hej i jego relacji z autorką. A obok luźne wspomnienia z dzieciństwa, historia traktowania kotów w różnych krajach, czworonogach pojawiających się w sztuce (ten aspekt bardzo mnie zainteresował), czy echa pasji odnajdywania w człowieku zwierzęcych cech. Nie zabrakło także kilku ciekawostek, lecz wszystko powierzchownie i pobieżnie potraktowane.

Znalazłam znacznie więcej korzyści z posiadania kotów w domu niż uchwyciła autorka. Felinoterapię intuicyjnie, w pełnym zakresie i przekonaniem, stosuję od dzieciństwa, podobnie jak kynoterapię. Głębsze też zdobyłam rozeznanie w kocich zwyczajach i ich koegzystencji z psami. Wiedzę o roślinach trujących dla kotów potraktowałam jako obowiązkową dla każdego właściciela kotów. Nie chcę abyście odnieśli wrażenie, że publikacja nie była atrakcyjna, ponieważ jak najbardziej miała walory, ale wyrażały się głównie w oprawie graficznej, ilustracjach celnie oddających kocią naturę i język ich ciała, ciepłym intymnym klimacie. Z każdej strony wypływała miłość do zwierząt i pragnienie dzielenia się nią z innymi, zachęcanie do zrozumienia kotów, szacunek wobec ich osobowości i troska o ich dobro. Tekst na jedno poznanie, ale do rysunków można wracać wielokrotnie, wyłapywać szczegóły i podobieństwa z towarzyszącymi nam w życiu kocimi istotami. Jak wiele szczęścia nam dają, jak spełnieni jesteśmy ofiarowując im szczęście? Czy faktycznie to my wybieramy koty, drogą kupna, adopcji i przygarnięcia, a może bardziej prawdopodobne jest, że to one wybierają nas, kogoś, kogo potrzebują i do kogo się przywiązują?

,,Historia pewnego kota", którą napisała Laura Agusti jest jednym z tych wydań, które na pewno szczególnie spodoba się miłośnikom kotów.

Książka napisana przez Laurę Agusti wydana jest w stosunkowo dużym formacie i w sztywnej oprawie. Na uwagę zasługuje bardzo ciekawa i przykuwająca wzrok warstwa graficzna i z tego powodu to wydanie stało się jeszcze bardziej atrakcyjne.

,,Historia pewnego kota" Laury Agusti opowiada o jej wielkiej miłości do kota imieniem Hey. Oprócz tego autorka skupiła się również na ciekawostkach dotyczących ogólnie tego gatunku zwierząt.

Odpowiadała mi możliwość zapoznania się właśnie z tym wydaniem. Dzięki temu, że jest to doskonała propozycja na wolny czas na pewno jest się czym zainteresować, jeśli weźmie się pod uwagę to wydanie.

,,Historia pewnego kota" Laury Agusti to idealna okazja do tego, by móc jeszcze lepiej zagłębić się w taką kocią lekturę.