Historia wypraw krzyżowych i frankijskiego Królestwa Jerozolimy (twarda)
Tom I Muzułmańska anarchia i monarchia frankijskaO Akcji
Akcja Podziel się książką skupia się zarówno na najmłodszych, jak i tych najstarszych czytelnikach. W jej ramach możesz przekazać książkę oznaczoną ikoną prezentu na rzecz partnerów akcji, którymi zostali Fundacja Dr Clown oraz Centrum Zdrowego i Aktywnego Seniora. Akcja potrwa przez cały okres Świąt Bożego Narodzenia, aż do końca lutego 2023.
z Agiles, s. 277. Według Wilhelma z Tyru nie chodziło o kalifa, ale o seldżuckiego sułtana Persji Barkiyaruka, który według krążących plotek miał przybywać na czele dżihadu (Wilhelm z Tyru, s. 302). Zresztą, jak zobaczymy dalej, zarówno dla Wilhelma z Tyru, jak i dla Alberta z Aix, to Rajmund z Tuluzy miał rozsiewać te wieści, przekupiony przez emira Dżabli, co miało na celu spowodowanie odejścia wojsk Gotfryda z Bouillon. Z kolei arabski kronikarz Ibn al-Athir, Kamil, s. 205, mówi wprost, że to władca Dżabli rozpuścił pogłoski o nadejściu sułtana Persji na pomoc Syrii, aby spowodować odejście Franków. Frankowie byli upewniani o tym, że armia egipska także zmierza przeciwko nim. Plotka, raz puszczona, została przez emira Trypolisu rozpowszechniona w obozie Rajmunda z Trypolisu. 524 Histoire anonyme de la premi?re Croisade, s. 187; Albert z Aix, s. 453. 525 Lotaryński kronikarz Albert z Aix sugeruje, poprzez swoje opisy, owo niezadowolenie Gotfryda: emir Dżabli miał przekupić Rajmunda z Tuluzy, aby rozpuścił fałszywą plotkę o wyprawie kalifa, żeby w ten sposób sprowokować Gotfryda do odejścia spod miasta i zakończenia oblężenia, por. Albert z Aix, s. 453. Podobna narracja o antyprowansalskim wydźwięku u Wilhelma z Tyru, s. 302. 526 R. Dussaud, Topographie historique, s. 91-92. 527 Histoire anonyme de la premi?re Croisade, s. 189. 528 Guynemer z Boulogne, porozumiawszy się z Edgarem Aethelingiem, współdziałał z nim w celu zapewnienia krucjacie panowania na morzu oraz dostarczania jej regularnych dostaw. 529 Rajmund z Agiles, s. 290. 530 Tamże, s. 278; Albert z Aix, 454-455. 531 Jak pisze Wilhelm z Tyru, wysłannicy bizantyjscy przypomnieli, że wszyscy baronowie zostali jego [cesarza - przyp. tłum.] lennikami i zaprzysięgli na Ewangelię, że miasta i zamki, które zdobędą, a które należały do cesarstwa, nie zostawią sobie, ale oddadzą je i wszystkie ziemie aż do Jerozolimy, por. Wilhelm z Tyru, s. 307. 532 Rajmund z Agiles, s. 286; F. Chalandon, Essai sur le r?gne dAlexis Ier, s. 214. 533 Rajmund z Agiles, s. 279-285. Por. też Fulcher z Chartres, s. 344-345 i Radulf z Caen, s. 682. 534 Chodzi o krzyżowców z Lotaryngii, Normandii i właściwej Francji (Ile-de-France) - przyp. tłum. 535 Wilhelm z Tyru, który pisał swoją oficjalną kronikę 80 lat później i nie krył swego antyprowansalskiego nastawienia, tak napisał o Arnulfie: Był człowiekiem uczonym, ale wiódł złe życie, był zbyt złośliwy i skory do zwady, Wilhelm z Tyru, s. 304. 536 Albert z Aix, s. 455; Rajmund z Agiles, s. 289. 537 Tamże. 538 Rajmund z Agiles, s. 285; Wilhelm z Tyru, s. 308-309. 539 Histoire anonyme de la premi?re Croisade, s. 189. 540 Rajmund z Agiles, s. 278. Kadi Dżabli ze swojej strony, bojąc się krzyżowców, którzy mogli zwrócić się przeciwko niemu po przerwaniu oblężenia Arki, miał im zaoferować analogiczne warunki, z tym że kwota, którą proponował, wynosiła 5 tys. złotych aurei (tamże). 541 Tamże, s. 289. 542 Histoire anonyme de la premi?re Croisade, s. 191. Obietnica nawrócenia emira Trypolisu na chrześcijaństwo wydaje się mało wiarygodna, chociaż Rajmund z Agiles twierdzi, że w czasie oblężenia Arki kilku muzułmanów nawróciło się, por. tamże, s. 278. 543 Albert z Aix, s. 457. 544 Tamże. 545 Wilhelm z Tyru, s. 310. 546 Albert z Aix, s. 457. 547 Nahr al-Kalb czyli Rzeka Psia - rzeka w Libanie uchodząca do Morza Śródziemnego - przyp. tłum. 548 Albert z Aix, s. 458; Histoire anonyme de la premi?re Croisade, s. 193. 549 Ibn al-Athir, Kamil, s. 197; F. Buhl, Al Kuds, w: Encyclopédie de lIslam, s. 1163; K. Zetterstéen, Sokman ibn Ortok, w: Encyclopédie de lIslam, I, s. 534. 550 Dynastia Ptolemeuszy rządziła Egiptem w latach 304-30 Pierwszym królem Egiptu z tej dynastii był Ptolemeusz I, jeden z dowódców Aleksandra Wielkiego, a ostatnią królową - Kleopatra. Od 30 r. Egipt był prowincją rzymską, a potem bizantyjską (wschodniorzymską). Od 642 r. Egipt znajdował się w granicach państwa muzułmańskiego - przyp. tłum. 551 Muhammad Ali - namiestnik sułtana tureckiego w Egipcie, następnie wicekról (1805-1849). Dążył do samodzielności, prowadząc właściwie niezależną od Turcji politykę międzynarodową. Słynął z okrucieństwa w prowadzeniu wojen i despotyzmu w dziedzinie rządów wewnętrznych. Położył podwaliny pod unowocześnienie Egiptu i jego usamodzielnienie - przyp. tłum. 552 W czasach gdy R. Grousset pisał swoje dzieło, Egipt znajdował się pod władzą Wielkiej Brytanii jako protektorat (1881-1922). Ogłoszona w 1922 r. niepodległość w zasadzie nie zmieniła sytuacji, w dalszym ciągu krajem rządzili Brytyjczycy, stąd użyte przez historyka określenie ,,obecni Anglo-Egipcjanie" - przyp. tłum. 553 Por. Becker, Badr al-Djamali, w: Encyclopédie de lIslam, I, s. 571. 554 Becker, Al Afdal, w: Encyclopédie de lIslam, I, s. 148.
Opis produktu:
Dzieło francuskiego historyka już w momencie publikacji wzbudziło duże emocje. Autor opisał epopeję lewantyńskich wypraw krzyżowych, traktując je jako przedsięwzięcie `francuskie` oraz przedstawiając państwa krzyżowe w Palestynie i Syrii jako zamorskie, kolonialne enklawy średniowiecznej Francji. Dla Grousseta Królestwo Jerozolimy było dwunastowieczną Francją w miniaturze, Hrabstwo Trypolisu - Prowansją w Libanie, a Księstwo Antiochii to syryjskie państwo francuskich Normanów. Nie ulega wątpliwości, że Grousset postrzegał dzieje krucjat przez pryzmat cywilizacyjnej roli Francji, co wzbudzało i ciągle wzbudza dość surowe sądy historyków zajmujących się zagadnieniem średniowiecznych wypraw krzyżowych. Co interesujące, są to opinie wypowiadane głównie przez historyków anglosaskich (...) bądź niemieckich (...). Jaka jest więc praca Rene Grousseta? Przede wszystkim jest to dzieło oparte na znakomitej znajomości źródeł z epoki. Autor swobodnie posługuje się kronikami zachodnimi, łacińskimi i starofrancuskimi, ale także dziełami kronikarzy arabskich, które obszernie cytuje i analizuje. Należy też dodać, że Grousset był wybitnym orientalistą, świetnym znawcą muzułmańskiego Wschodu, co dawało mu niezbędną wiedzę o historii i geografii Orientu. Większość dokonanych przez niego ustaleń obowiązuje do dzisiaj, a przyjęta przez niego trzytomowa formuła Historii wypraw krzyżowych została powtórzona np. przez Stevena Runcimana, obficie zresztą czerpiącego z dzieła swojego francuskiego kolegi. Jeżeli przychylamy się do opinii, że Rene Grousset pisze swoje dzieło z pozycji francuskiego `kolonialisty`, to trzeba zauważyć, że potrafi też być surowy w ocenie postępowania `francuskich` krzyżowców. Karol Polejowski Z przedmowy do wydania polskiego Rene Grousset urodził się 5 września 1885 r. w Aubais (dep. Gard). Studia historyczne ukończył na uniwersytecie w Montpellier, po czym rozpoczął pracę w administracji publicznej. Po wybuchu I wojny światowej walczył jako sierżant w 81. pułku piechoty. W 1915 r. został ranny, a wróciwszy do zdrowia, pełnił służbę jako sanitariusz. Po zakończeniu wojny został profesorem historii i geografii w Szkole Języków Wschodnich oraz pracował jako muzealnik w Luwrze, w Muzeum Guimet (od 1929 r.) i dyrektor Muzeum Cernuschi (od 1933 r.). Był też sekretarzem redakcji Journal asiatique i członkiem Rady Muzeów Narodowych Francji. 14 lutego 1946 r. został wybrany na członka Akademii Francuskiej, gdzie po śmierci Andre Bellessorta zajął fotel nr 36 wśród `Nieśmiertelnych`. Był redaktorem Encyclopedie de la Pleiade. Zmarł 12 września 1952 r. w Paryżu i został pochowany na cmentarzu ontparnasse. Wśród najważniejszych prac Grousseta, obok trzytomowej Historii wypraw krzyżowych (1934-1936), możemy wymienić: Historię Azji (3 tomy, 1921-1922), Historię Dalekiego Wschodu (1929), Cywilizacje Wschodu (1929-1930), Imperium stepu: Attyla, Czyngis-Chan, Tamerlan (1938), Imperium mongolskie (1941), Zdobywca świata. Życie Czyngis-Chana (1944), Historia Armenii do 1071 roku (1947).Produkt wprowadzony do obrotu na terenie UE przed 13.12.2024
| Szczegóły | |
| Dział: | Książki |
| Kategoria: | Historia |
| Wydawnictwo: | Napoleon V |
| Oprawa: | twarda |
| Okładka: | twarda |
| Wymiary: | 240x170 |
| Liczba stron: | 621 |
| ISBN: | 9788381780124 |
| Wprowadzono: | 17.05.2019 |
RECENZJE - książki - Historia wypraw krzyżowych i frankijskiego Królestwa Jerozolimy, Tom I Muzułmańska anarchia i monarchia frankijska - RENE GROUSSET
Zaloguj się i napisz recenzję - co tydzień do wygrania kod wart 50 zł, darmowa dostawa i punkty Klienta.