Hrabia Monte Christo (twarda)

?Na pierwszym stopniu szafotu śmierć zdziera maskę, jaką nosiło się przez całe życie, i ukazuje się prawdziwa twarz.?

We wczesnych licealnych czasach czytałam ?Hrabię Monte Christo? ze względu na mroczną intrygę i ekscytującą przygodę, niesamowite składniki jednej z najchętniej poznawanych książek świata. Mocno utknęły w pamięci, tym bardziej, że wiele innych utworów literackich do nich się odwoływało. Po niemal trzech dekadach, powróciłam do Edmunda Dant?sa, aby dokładnie przyjrzeć się skomplikowanej naturze człowieka, wejść do epoki początku dziewiętnastego wieku. 

Wspaniałe dzieło Dumasa, fascynujące studium tego, jak dotknięcie zła potrafi zmienić człowieka, wyzwolić silne uczucia, na całe życie zmienić postrzeganie innych. Jestem pod ogromnym wrażeniem mistrzowskich umiejętności obrazowania ludzkiej duszy, tego co pcha ku ciemnym cieniom, groźnie wybrzmiewa i straszy obrazem uczynków. Pochłania obserwowanie, jak z ziarnka zazdrości wyrasta trująca roślina pomówienia, ze źle ulokowanej miłości nieszczere oddanie, a z wybujałej ambicji potworny uczynek. Dumas perfekcyjnie odmalowuje okoliczności i następstwa narodziny zemsty, proces zamieniania się serca w kamień, pielęgnowania nienawiści w poczuciu niesprawiedliwości, dojrzewania potrzeby odpłacenia się za krzywdy i stracone szanse, kształtowania przysięgi odwetu i planu kar wobec prześladowców. Już czternastoletni pobyt Edmunda w więzieniu pierwszorzędnie prowadzi po różnorodności emocji, kontrastowych i skrajnych, subtelnych i dobitnych, trudnych i łatwych, zrozumiałych i tajemniczych. A co dopiero późniejsze zdarzenia. Ciąg dalszy tekstu przy drugim tomie "Hrabia Monte Christo". Bookendorfina