I będę cię kochać aż do śmierci

Anna Kasiuk jest dla mnie dość znaną autorką, choć wcześniej nie miałam za bardzo okazji, by poznać którąś z jej powieści. Jedna z nich trafiła w moje ręce dzięki spontanicznym zakupom, a druga dzięki uprzejmości wydawnictwa Jaguar. Tak oto I będę cię kochać aż do śmierci trafiło na jedną z moich półek i pewien czas czekało na swoją kolej. Dzisiaj nadszedł ten czas, gdy mogę opowiedzieć Wam więcej słów na temat tej pozycji.

Rita jest kobietą po przejściach. Jej wielka miłość skończyła się nagle i niezbyt pozytywnie, a obecny związek również nie napawa radością. Kobieta ma dwoje synów, specyficznego męża i swój własny pensjonat, któremu oddaje całe serce. W swoim obecnym życiu nie ma zbyt wiele czasu na radość, którą i tak wciąż przyćmiewa chorobliwa zazdrość małżonka. Pewnego dnia do pensjonatu przyjeżdża ON. Ten, o którym Rita starała się zapomnieć. Ten, którego imię wciąż wywołuje ból i niechciane wspomnienia. Czy Rita wybierze właściwie? Co wygra: rozum czy serce?

Zaczynając lekturę tej książki, nie potrafiłam uciec od wrażenia, iż nie będzie to kolejna powieść obyczajowa, przy której wypuszczę kilka łez i która dostarczy mi niesamowitego happy endu. No i cóż, za wiele się nie pomyliłam, jednak w tym wszystkim znalazło się miejsce na dość spore zaskoczenie. Pierwsze spotkanie z twórczością Anny Kasiuk uważam więc za naprawdę udane i dające motywację do poznawania dalszych historii spod jej pióra.

Główna bohaterka powieści, Rita, okazała się bohaterką, której nie mogłam nie polubić. Z jednej strony jej dość dzika i taka szalona natura stawiała ją w całkiem niezłym świetle, lecz z drugiej okazało się, iż Rita coraz bardziej zamyka się w sobie, a ciągły strach i napięcie całkowicie zdominowało jej życie - ten aspekt z kolei sprawił, iż w stosunku do tej bohaterki odczuwałam morze współczucia. Nikomu nie życzę tego, co musiała przeżywać Rita. Autorka bardzo dobrze ukazała tę postać pod względem psychologicznym ? kobieta ta sama gotowa była nadstawić karku, byleby zapewnić swoim dzieciom dobre i szczęśliwe dzieciństwo, nie patrząc nawet na to, czy ona sama jest w choć poprawnej formie psychicznej.

Pióro Anny Kasiuk okazało się bardzo dobre. Choć sama historia raczej nie należy do tych najweselszych, to czytało się ją przyjemnie, dosyć lekko i całkiem szybko. Pochłonęłam tę powieść w niecałe dwa dni, a przy pracy i innych obowiązkach może stanowić to nie lada wyczyn. Autorka zadbała również o to, by czytelnicy mogli poznać tę historię z kilku perspektyw. Do głosu doszła nie tylko główna bohaterka, ale i jej mąż, przyjaciel no i jej przeszłość. Myślę, że dzięki temu mogłam zrozumieć postępowanie poszczególnych postaci, choć i tak względem jednej z nich odczuwam ogromną złość - nadal.

I będę cię kochać aż do śmierci to powieść o sile, jaką ma w sobie matka, by znieść największe krzywdy dla swoich dzieci. To powieść o poszukiwaniu choć cząstki szczęścia w świecie, który już dawno przestał cieszyć. To powieść o miłości, która po latach nie umiera, a jednak wciąż nie jest na tyle dojrzała, by mogła przekształcić się w coś więcej. Zauroczyłam się tą powieścią, a jej zakończenie tylko utwierdziło mnie w tym przekonaniu. Jeżeli lubicie i szukacie dobrej powieści obyczajowej, to zdecydowanie polecam Wam ten właśnie tytuł.

Dzięki tej książce zetknęłam się z nową autorką, która zachwyciła mnie swoim warsztatem pisarskim i lekkim piórem. Historia jaką stworzyła wciągnęła mnie od pierwszych stronic, zaintrygowała i poruszyła głęboko ukrytą strunę w zakamarkach duszy, wywołując wachlarz przeróżnych odczuć. Miłość jest pięknym uczuciem, ale może być problematyczna i nieraz przez nią podejmujemy błędne decyzje.

Na łamach powieści poznajemy Ritę, która jako młoda osoba korzystała z życia u boku ukochanego Tomasza. Niestety jedno niefortunne zdarzenie spowodowało, że chłopak broniąc dziewczynę, trafia za kratki na długi czas. Rita szybko się pociesza i bierze ślub z innym. Wyjeżdża na Mazury by tam prowadzić pensjonat i stadninę koni. Małżeństwo nie przynosi jej spełnienia, dlatego wplątuje się w romans z policjantem. Wtedy, nagle w jej drzwiach pojawia się znowu ten, którego tak bardzo kochała i wciąż wspominała.

Czy Rita wypląta się z kłopotliwej sytuacji i dokona właściwego wyboru? Co będzie dla niej ważniejsze: miłość i szczęście z ukochanym czy dostatnie, wygodne życie u boku wybuchowego męża? Czy jej decyzja będzie przemyślana?

Powiem wam, że poruszyła mnie ta lektura, w której dogłębnie się zatraciłam. Z wielką uwagą obserwowałam główną bohaterkę, próbowałam ją zrozumieć i znaleźć logikę w jej postępowaniu.

Pani Anna nieraz mnie zaskoczyła i nie pozwoliła na przewidzenie jak potoczą się losy Rity. Na szczególne uznanie zasługują końcowe karty, które oszałamiają i trochę zasmucają. Wiele osób mogłoby potępiać główną bohaterkę, ale ja ją podziwiam. Ta kobieta tyle przeszła, życie ją nie oszczędzało i było usłane bolesnymi oraz nieprzyjemnymi momentami.

Dopiero po odłożeniu książki na bok i przemyśleniach zaczęłam rozumieć dlaczego Rita postępowała w życiu tak a nie inaczej. Jej poświęcenie dla dziecka, uciekanie do chwilowych przyjemności, by oderwać się od rzeczywistości, przemoc domowa doprowadzała do tego, że miałam załzawione oczy a moje serce rozsadzał mocny ból.

Autorka naprawdę genialnie wykreowała postaci, bardzo rzeczywiste, charakterne. Dzięki cudownym opisom bez problemu oczami wyobraźni widziałam ujmujące Mazury.

Uważam, że jest to pozycja, po którą warto sięgnąć. Poznajcie niezwykle intrygujące losy kobiety, która poprzez chwilowe uciekanie do tego co ja uszczęśliwiało, potrafiła przetrwać tyle zawirowań i ciężkich do wytrzymania dla wielu z nas przeżyć. Z całego serca polecam.

Ostatnio miałam okazję poznać twórczość kolejnej z polskich autorek. I będę cię kochać aż do śmierci to pierwsza książka Anny Kasiuk jaką przeczytałam, a zarazem najnowsza, która wyszła spod jej pióra. Książki obyczajowe często są odzwierciedleniem rzeczywistości, dlatego czytelniczki mogą utożsamiać się z ich bohaterkami. Czy w recenzowanej powieści znajdziemy takie wydarzenia i takie postaci? Oczywiście - i w tym miejscu muszę dodać, że tą realność owej historii, brak słodzenia i naginania rzeczywistości uważam za jej największy plus. Trzeba przyznać, że opowieść jest ciekawa, ale mam też kilka pewnych zastrzeżeń - o tym w dalszej części recenzji.

Autorka umieściła protagonistów w miejscu, do którego, jak sama przyznaje w podziękowaniach, ma sentyment i darzy je miłością. Malowniczy obraz Mazur oraz miłość do koni to tło rozgrywających się wydarzeń i jeśli lubicie podobne tematy to z pewnością spodoba się wam problematyka tej opowieści osadzona w takich właśnie ramach fabularnych.

Główna bohaterka to kobieta z trudną przeszłością, która znalazła schronienie na wsi i wiedzie tam z pozoru wydawać by się mogło - spokojne życie. Jednak pod przykrywką szczęśliwej rodziny tkwi pewna zadra, wyniszczająca Ritę i jej charakter, zabierająca jej wolność, usidlająca ją i niepozwalająca być w pełni szczęśliwą. Kiedy w pensjonacie prowadzonym wspólnie z mężem, zjawia się dawna miłość protagonistki, odżywają wspomnienia i piękno młodzieńczych, beztroskich lat. Czy bohaterka zechce wrócić do przeszłości, uwolnić się od gehenny teraniejszości i zawalczyć o lepszą przyszłość? Czy porzuci dobrą pozycję i majętną posiadłość w imię wyższych uczuć? Z pewnością nie jest to łątwa decyzja. Problematyka utworu została przekazana czytelnikom wyraziście, z łatwością można dostrzec istotę dylematów, które targają Ritą. Niestety demony potrafią dopaść nas wszędzie i to nawet takie, które są powoływane do życia przez najbliższe nam osoby. Warto zatem wykradać losowi każdą chwilę szczęścia i czasami pozwolić sobie na zapomnienie...

Historia napisana przez Annę Kasiuk jest z jednej strony typowa, gdyż próba ułożenia sobie życia po trudnej przeszłości z nowym mężczyzną to dość popularny temat w literaturze. Jednakże nie oznacza to, że autorka podąża utartymi schematami, a wręcz przeciwnie, stara się wprowadzać do fabuły inne rozwiązania i zaskakiwać czytelnika. Rita ma wielu adoratorów i ten wątek można odbierać inaczej, w zależności od własnych przekonań i odczuć. Mimo że opowieść była ciekawa, to podczas czytania nasunęły się mi na myśl pewne zastrzeżenia, o których chiałabym teraz wspomnieć. Otóż, styl autorki w tej powieści odebrałam jako zbyt zdystansowany pod względem emocji bohaterów. Ponadto, treść niekiedy odbierałam jako sprawozdanie z czyjegoś życia, nie opis toczących się wydarzeń. Wątek miłości do koni także nie został zbyt bardzo rozwinięty, chociaż można zauważyć, że autorka kocha te zwierzęta. Bez względu na tych kilka niedoskonałości, uważam książkę za ciekawą, i najbardziej doceniam ją za przesłanie, które pokazuje czytelnikom, jak łatwo stracić wolność, ale też pokazuje to, że można ją w pewnym stopniu odzyskać. Opisy przyrody też udały się autorce bardzo dobrze i z łatwością można było wyobrazić sobie przedstawiane przez nią miejsca oraz poczuć ich magiczny klimat w swojej wyobraźni.

Dużym plusem jest też wspomniana wcześniej realność sytuacji, w której znalazła się bohaterka. Ma ona świadomość tego, że musi poświęcić pewne rzeczy w imię innych. Stara się wykradać chwile szczęścia, ale nie ufa naiwnie w wielką miłość, chociaż kiedyś jej podejście do życia było zupełnie inne. To prawdziwe podejście do jej sytuacji uważam za perfekcyjne odwzorowanie położenia wielu kobiet i za to należą sie autorce wielkie brawa. Oczywiście w powieści nie zabraknie nieco romantyzmu, ale nie przyćmiewa on istoty fabuły, lecz świetnie dopełnia jej przekaz.

?Bo miłość jest największą bronią przeciwko wszystkiemu, co staje człowiekowi na drodze.?

Rita z mężem i synami mieszka w niewielkiej miejscowości na Mazurach, prowadzą dobrze prosperujący pensjonat i bar. Mąż jest w stosunku do niej bardzo zazdrosny, bywa gwałtowny i brutalny, nie stroni od alkoholu. Twierdzi, że ją kocha, jednak cóż to za miłość, gdy strach i niepewność jest codziennością. Rita ma za sobą bolesną przeszłość, kiedyś w innym życiu była zupełnie inną osobą. Razem z chłopakiem - Tomkiem, planowali wspólną przyszłość, nie stronili od imprez, wygłupów i ryzykownych wycieczek, wydawało się, że świat do nich należy. Jedno wydarzenie, tragiczna w skutkach bójka i Tomek na długie lata trafia do więzienia. Teraz po latach niespodziewanie zjawia się u niej w pensjonacie i chce ją odzyskać. I Piotr policjant, przyjaciel, z którym łączy ją zakazana i jednocześnie piękna relacja.

Jakie to nasze życie bywa czasami trudne i zagmatwane. Fabuła ciekawie poprowadzona, niesie ogromne sprzeczne emocje, ukazuje pokomplikowane relacje międzyludzkie. Pani Anna z łatwością i wnikliwością oddaje emocje jakie stają się udziałem naszych bohaterów. Często miałam wrażenie, że z nimi przemierzam ich trudne, życiowe ścieżki. Narracja toczy się z kilku perspektyw, co daje nam szersze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Rita to silna, cierpliwa, wrażliwa, pracowita i? pogubiona młoda kobieta. Poczułam do niej ogromną sympatię, jednak nie do końca potrafiłam zrozumieć. Tkwi w toksycznym związku dla dobra dzieci, to nie tak powinno być. Złożona postać Jana, męża Rity, z jednej strony bardzo kocha żonę, chce dla niej jak najlepiej, z drugiej staje się jej tyranem. Z domu wyniósł pewne wzorce, nie potrafi się ich pozbyć, a przecież mogliby być szczęśliwi. Piotr - dobry, łagodny, spokojny, chciałby otoczyć Ritę i jej dzieci szczególna opieką. I Tomasz ? dawna miłość, czy uda mu się odzyskać Ritę?

Trzech mężczyzn i ona jedna. Z przyjemnością przeniosłam się do świata wykreowanego przez Autorkę i bardzo dobrze mi tu było. Pani Anna porusza trudne, złożone, chwilami kontrowersyjne tematy. Błędy młodości, które nie dają o sobie zapomnieć i kładą się cieniem na teraźniejszości. Toksyczny związek, kontrola, zazdrość, nadużywanie alkoholu, dotkliwe razy. Ogromna miłość do dzieci, trwanie przy mężu alkoholiku i brutalu, aby zapewnić im godny start w dorosłe życie. Trudne decyzje i ich konsekwencje. Dokonane wybory i trwanie przy nich wbrew wszystkiemu. Życie niesie liczne niespodzianki i nigdy nie wiemy w którą stronę się potoczy.

Miłość i szacunek do koni, przepiękne widoki mazurskiej krainy, aż chciałoby się rzucić wszystko i choć na chwilę tam przenieść, pooddychać tym powietrzem.

Mądra, bardzo życiowa, niepokojąca, niebanalna opowieść, którą czyta się bardzo szybko. Skomplikowana, trudna miłość, złe decyzje i ich konsekwencje, potrzeba kochania i bycia kochanym. Przyjaźń, miłość i nienawiść. Zakończenie zaskoczyło mnie, można snuć przypuszczenia i nadzieję. Było to moje pierwsze spotkanie z Autorka, ale na pewno nie ostatnie. Serdecznie polecam,Tatiasza i jej książki :)

Budzi się dzień
Pije kawę na tarasie
Schodzę po stopniach , które trochę skrzypią pod naciskiem , stawiam pierwsze kroki na trawie pokrytej rosą i wdycham zapach świeżości , zachwycam się tym , że mogę tego doświadczyć. Jestem wdzięczna i czuje szczęście?

Tak może wyglądać życie idealne , tylko czy na pewno ? Na pozór szczęście , które widzimy u innych może być fikcją. Patrzymy na uśmiechnięte twarze i nie myślimy o tym jakie tragedie mogą się kryć za zamkniętymi drzwiami? bo przecież widać uśmiech.. Przeszłość , która często nie daje się zamknąć , dusi i męczy? Historia napisana przez Annę Kasiuk to przepełniona emocjami opowieść o ucieczce , o szukaniu bezpiecznej przystani ale przede wszystkim o potędze rodzicielskiej miłości , jako mama rozumiem wiele i wiem , że dla swoich dzieci rodzic jest w stanie zrobić absolutnie wszystko? mocno uczuciowa z zaskakującym zakończeniem - takiego się nie spodziewałam ;) ale to chyba świadczy o tym , że jest też nieprzewidywalna :) Ja Wam szczerze polecam ????

Z miłości do nienawiści...
Jaka to cienka granica...
Znacie to uczucie?

Ja niestety znam i boli mnie to za każdym razem, gdy sobie o tym przypomnę, gdy wspomnienia wrócą... Jednak staram się sobie tłumaczyć co nie co i jakoś ogarniać tę rzeczywistość ???? Czy mi się to udaje? Tego nie wiem ???????????

?RECENZJA?

Rita.
Nowy rozdział.
Rodzina.
Złe decyzje?
Trudny wybór.
On.
Życie, które nie jest usłane różami.
????
To było moje pierwsze spotkanie z tą pisarką annakusiak_autorka, ale niesamowicie udane! ???? Na pierwszy odstrzał wspomnę o okładce, która bardzo mi się spodobała. Po ów ilustracji można sobie pomyśleć wiele i wiele może być nam obiecane, jednak nie dajcie się zwieść! Bo historia w tej książce jest głęboka, boląca, życiowa... Złe decyzje, zagubienie i cała ta towarzysząca otoczka tej fabule, chwyta za serce. Jednak niektóre sytuacje nasza główna bohaterka, Rita, zgotowała sobie sama i troszkę mnie to martwiło, że w niektórych sytuacjach po prostu robiła to, co robiła ???? Ale nie mnie ją oceniać ???? Uważam, że jej kreacja była odpowiednia, jak każdej innej postaci. Czuć było bijące od nich emocje i to, z czym się mierzą. Historia momentami była trudna do czytania, bo pisarka poruszyła ciężkie, życiowe tematy, które nieraz są tematami tabu.
Przemoc fizyczna,
przemoc psychiczna,
uzależnienia - to jest coś, co boli za każdym razem, gdy się o tym czyta, czy słyszy, lecz właśnie trzeba o tym mówić! Dlatego cieszę się, że autorzy w swoich dziełach poruszają tak życiowe tematy, które są BARDZO WAŻNE! Jeśli chodzi o język i styl napisanej lektury, to uważam, że są przyjemne, lekkie i mimo ciężkich tematów, czyta się tę książkę błyskawicznie i z wielką dozą zainteresowania. Ani na chwilę nie mogłam się oderwać, co bardzo mnie cieszy, bo wiem, że sięgnę po książki autorki nie raz, nie dwa ???? Dlatego w tym miejscu polecam Wam tę lekturę! ???? Cudownej soboty moi Mili! ...

"I będę cię kochać aż do śmierci" to książka o miłości, o poświęceniu dla ukochanej osoby, ale również historia kobiety, która każdego dnia walczy o przetrwanie dla dobra swoich dzieci.
Rita jest do szaleństwa zakochana w Tomaszu, planuje spędzić z nim resztę życia. Jedna chwila sprawia, że ich życie zamienia się w koszmar, a plany legną w gruzach.
Dziewczyna ucieka od swojego starego życia i przenosi się na mazury. Tu poznaje Jana i jej życia w miarę się stabilizuje, jednak mąż jest bardzo zazdrosny o żonę i potrafi podnieść na nią rękę. Względny spokój w życiu Rity burzy pojawienie się Tomasza.
Książka Anny Kasiuk pokazuje nam, że przeszłość prędzej czy później zawsze nas dopadnie, a miłość nie zawsze potrafi wygrać ze złym losem.
Ta historia pokazuje jak ważne jest, żeby w życiu mieć osoby, na które zawsze możemy liczyć i które uchronią nas przed złymi ludźmi.

Rita w młodości uwielbiała poczuć wiatr włosach i odrobinę szaleństwa, w dzień który miał być najszczęśliwszym w jej życiu dochodzi do tragedii i wskutek tych wydarzeń kobieta jest zmuszona uciekać, wybór pada na mazurskie miasteczko. Rita zakłada rodzinę i prowadzi pensjonat nad jeziorem. W jej małżeństwie różnie bywa, jednak dla kobiety najważniejsze są dzieci.
Pewnego dnia w drzwiach jej pensjonatu pojawia się jej "przeszłość". Jakich wyborów dokona Rita?

Nie miałam wcześniej przyjemności czytać żadnej powieści Pani Ani, ale jestem pewna, że to zmienię! Jestem na świeżo po lekturze, książkę przeczytałam dzisiaj rano w niespełna dwie godziny.
Czytając "I nie opuszczę Cię aż do śmierci" śmiem twierdzić, że autorka ma wybitną zdolność do tworzenia historii z których bije realność i życiowa prawda. Tworzy przy tym pełnokrwistych bohaterów, z przyziemnymi problemami i rozterkami, których z pewnością nie raz spotkaliśmy na swojej drodze i z którymi możemy się z powodzeniem często utożsamić. Takie historie cenie sobie najbardziej - życiowe, nieprzesłodzone, z ktorych kart na każdym kroku wylewają się emocje.
Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych tematów, między innymi przemoc domowa - zarówno fizyczna, jak i psychiczna, problem alkoholowy oraz uzależnienie się od "tyrana". Zatem czytając tą historię doświadczymy naprawdę wielu doznań - niepokoju, strachu, niepewności, poczucia niesprawiedliwości. Odkryjemy jak ważne jest poczucie bezpieczeństwa i jak wiele w stanie jest poświęcić człowiek, żeby zapewnić upragnione bezpieczeństwo, szczęście i miłość osobie, którą kocha. To słodko - gorzka opowieść o poświęceniu, trudnych wyborach i wbrew pozorom miłości ponad wszystko. Jestem pewna, że ta książka niejednego czytelnika skłoni do przemyśleń i zastanowienia się nad własnym życiem. Autorka pozostawiła zakończenie książki otwartym i takie w moim odczuciu jest genialne, jeśli chodzi o tą historię! Moja ocena to 9/10.

I ślubuję Ci... wszystko zaczyna się obietnicą. Szczęścia, wierności, wzajemnego szacunku, miłości. Ale życie to nie bajka, a związki nie zawsze trwają aż po kres dni. Relacje mogą nieść ze sobą rozczarowanie, smutek, strach, a nawet ból. I o różnego rodzaju relacjach właśnie opowiada ta książka. Ukazuje codzienność Rity, której los nie oszczędzał i nadal nie skończył wystawiać jej na próby. Bez upiększania, bez filtrów, możemy obserwować jej cierpienie i dojmującą samotność, a także walkę, by przetrwać każdy kolejny dzień.
Rita jest matką dwóch chłopców, współwłaścicielką pięknego pensjonatu na Mazurach, hodowczynią kilku koni. Jej mąż jest sprytnym biznesmenem i sprawił, że pod względem materialnym nie musi się o nic martwić. A jednak jej życie w niczym nie przypomina sielanki. Przemoc zarówno fizyczna jak i psychiczna są jej codziennością. Podobnie jak obezwładniającym strach, marazm, brak oparcia czy czułości. Jej mężem od dawna zaczął rządzić alkohol i wyniesione z domu marne wzorce. Pocieszenie odnajduje na łonie przyrody, wśród pracowników, podczas opieki nad dziećmi i na okazyjnych schadzkach z miejscowym policjantem. Gdy niespodziewanie przeszłość puka do jej drzwi ona gubi się już całkowicie. Czy w jej sytuacji istnieje jakiekolwiek wyjście?
To bolesna i rzeczywista historia, która otwiera oczy na wiele spraw, ale też nakazuje nad mnóstwem wartości się zastanowić. Czy można kochać pomimo wielu lat rozłąki? Czy istnieje taka miłość, która trwa, niezależnie od okoliczności? Czas płynie, ludzie się zmieniają, czy można ot tak wrócić do tego, co było? Nie zawsze przecież to, co było dobre dla nas kiedyś sprawdzi się w teraźniejszości. A czy miłość, taka prawdziwa, może ranić? Jeśli tak, to do jakiego stopnia? Kiedy przychodzi ten moment, że należy powiedzieć pas, postawić wszystko na jedną kartę i odejść? To nigdy nie jest łatwe, niezależnie od sytuacji, decyzja o rozstaniu jest szalenie trudna. Autorka pochyla się nad tymi wątkami, próbuje za pomocą głównej bohaterki znaleźć złoty środek. Przejmująco opisuje realia życia z alkoholikiem, blizny, jakie pozostawia po sobie trauma, a także poświęcenie na jakie gotowa jest zdobyć się kobieta dla najważniejszych dla niej istot- dzieci. Jan, Tomasz, Piotr- żaden z tych mężczyzn nie był idealny, każdy popełniał błędy- mniejsze lub większe, dotykające Ritę bardziej lub mniej. Na swój sposób każdy z nich darzył ją miłością. Ale ona czasem jest toksyczna, czasem wszystko niszczy, a czasem jest tak silna, że aż boli, że zostawia w sercu ślady na zawsze ale i daje siłę do podjęcia najdrastyczniejszych decyzji. Bo gdy się kogoś kocha, jego szczęście jest priorytetem. Ta mądra i wartościowa powieść niesie wiele refleksji, a zakończenie może zaskakiwać, może nawet niektórych rozczaruje, choć moim zdaniem jest czystą perfekcją. Gratuluję Autorce, ta lektura była niesamowitą i pouczającą przygodą.

?I będę cię kochać aż do śmierci? od początku zachwyca swoją oprawą, pod którą skryta jest bolesna opowieść o miłości, niespełnionych marzeniach i poszukiwaniu szczęścia. Nie jest to słodka historia miłosna, w której wszystko układa się tak, jakbyśmy tego chcieli. Jest to historia, która pokazuje, że życie nie jest bajką ze szczęśliwym zakończeniem, tylko bezustanną walką o szczęśliwą przyszłość. Ta historia chwyta za serce i dostarcza ogromu emocji. Zabiera czytelnika w piękną, bolesną i emocjonalną podróż poszukującą duszy. To przejmująca opowieść o miłości i stracie, ukrytych marzeniach, tajemnicach, a co najważniejsze o odnalezieniu siebie. Ta historia złamała mi serce i sprawiła, że poczułam tak wiele. Ta książka to wspaniała eksploracja miłości i żalu oraz tego, jak bolesna przeszłość i nie domknięte sprawy mogą zmienić człowieka. Myślę, że naiwnością jest myślenie, że ludzie nie zmieniają się po tym, jak uporają się z tak intensywnym żalem, a ta książka doskonale to oddaje. Ta historia jest pod wieloma względami bolesna, ale również piękna i urzekająca.

Anna Kasiuk zabrała nas w prawdziwą i rozdzierającą serce, ale przy tym piękną podróż, podczas której Rita musi zmierzyć się ze swoją przeszłością. Kiedyś u boku Tomasza wiodła beztroskie życie. Był miłością jej życia, oparciem i najlepszym przyjacielem. Jednak jeden błąd przekreślił ich wszystkie plany i marzenia. Dzisiaj jest żoną Jana i matką dwóch chłopców. Rodzina mieszka na Mazurach, gdzie prowadzi pensjonat nad jeziorem. Jej życie nie jest niestety idealne. Gdy pewnego dnia w drzwiach pensjonatu pojawia się jej miłość sprzed lat, życie Rity wywraca się do góry nogami.

Czytanie tej książki było emocjonalną podróżą, a moje serce pękało raz za razem, zanim powoli zostało złożone z powrotem. Nie martwcie się, ta książka nie pozostawi Was w zawieszeniu. Jest jasne zamknięcie, ale niestety nie obędzie się bez bolesnych kosztów. Wszystko to, przez co przechodzi Rita, aby umieścić na swoim miejscu kawałki swojego zniszczonego życia, jest absolutnie niesamowite. Jej podróż jest druzgocąca i inspirująca. Ta historia sprawiła, że myślałam i czułam. Sprawiła, że wyobrażałam sobie, jak inne mogłoby być moje życie, co bym zrobiła, gdyby coś potoczyło się inaczej.

W końcu wszystko było słodko-gorzkie, ale mimo wszystko szczęśliwe. Nie mogę powiedzieć, że zgadzam się lub nie zgadzam z tym, jak to się potoczyło. Przesłanie tej historii jest tak prawdziwe, szczere i jednoznacznie piękne. Jeśli szukacie książki, która zabierze Was w emocjonalną podróż, skłoni do myślenia i sprawi, że poczujecie ogrom emocji, to absolutnie polecam Wam tę historię.

Powieść opowiada o życiu,złych decyzjach,konsekwencjach i miłości,której się nie zapomina oraz o troskach dnia codziennego.

Rita mieszka ze swoim mężem i synami na Mazurach prowadząc pensjonat i bar.Zazdrosny mąż i romans z policjantem to nie jedyne kłopoty Rity.Dodatkowo pojawienie się mężczyzny sprzed lat wywołuje burze w życiu Rity?
Jak potoczą się losy bohaterow?
Decyzje zostania podjęte przez rozum czy serce?

Przepiękna historia o losach bohaterow,która niesie ze sobą przekaz i przestrogę.
Podjęta decyzja sprzed lat powoduje,że poniesione konsekwencje burzą świat Rity i Tomka.Niestety po latach rozłąki oboje są innymi ludźmi.

Piękne Mazury w którym akcja książki jest rozgrywana dodaje jej urokowi.

Autorka porusza w książce ważny temat jakim jest przemoc domowa połączona z uzależnieniem.Jest to temat bardzo delikatny-również obecnie.Osoby,które doświadczają tej przemocy zmieniają się.Czasem nie potrafią się odizolować się od oprawcy.Zachowanie Rity było dla mnie zaskakujące i miałam ochotę nią potrząsnąć?
Emocji w lekturze dodaje pojawienie się w życiu Rity trzech mężczyzn w jednym czasie.Zagubiona w swoich uczuciach Rita nie potrafi zdecydować.

Wciągająca fabuła w książce połączona z poruszanymi wieloma ważnymi tematami sprawiła,że książka bardzo mi się podobała.Choć niejednokrotnie byłam zaskoczona niektórymi wydarzeniami.

Wiele emocji w książce gwarantuje,że podczas jej czytania nie będziecie się nudzić.
Książka ukazuje różne oblicza miłości dla której potrafimy wiele znieść i poświecić.