Idealny czas na smuteczek (twarda)

?Idealny czas na smuteczek? to powieść bardzo refleksyjna. Historia dzieje się na przestrzeni zmieniających się pór roku, a każda z nich inaczej oddziałuje na główną bohaterkę. Głównym motywem tego utworu są złożone relacje międzyludzkie, międzypokoleniowe, szacunek do drugiego człowieka, nieuchronność przemijania i dysonans poznawczy między młodością a starością.

Dwudziestoletnia Chizu, zmęczona pouczeniem przez matkę postanawia zamieszkać w Tokio u pani Ginko. Dziewczyna nie potrafi cieszyć się życiem, mimo że jest młoda. Jest zaskoczona, że kobieta korzysta i żyje pełnią życia, nie przejmując się przemijaniem czasu. Cały czas porównuje się z panią Ginko, patrzy na nią z góry, bo na starsze osoby już nic w życiu nie czeka. A pani Ginko manifestuje każdy dzień i korzysta, wszak przeżyła już wiele i stara się przekazać tę życiową mądrość Chizu, że każda chwila jest cenna, jednak nie mówi tego wprost. Dziewczynę męczą różne myśli i uczucia, jest bowiem u progu dorosłości, szuka pracy, chce odkładać pieniądze, znaleźć swoje miejsce na świecie, partnera, czuje się samotna w wielkim mieście, a w wyniku tego nawiązuje ekscentryczne relacje. Przeżywa kilkakrotnie rozstania. Relacja z matką też nie wygląda na wzorową. Kiedy matka ją krytykowała dokładnie wiedziałam co mogła czuć. Nie ważne co by robiła, gdzie by pracowała - nigdy nie będzie wystarczająco dobra dla niej, bo nie postępuje według jej uznania. Dla jej matki najważniejsza była szkoła, a Chizu nie chciała się uczyć, chciała pracować, żyć na własnych zasadach. Nie polubiłam głównej bohaterki, brakowało jej pokory i nie traktowała dobrze pani Ginko, która mimo wszystkich złośliwości, cały czas dziewczynę wspierała i okazywała jej ciepło.

Książkę czytało mi się dobrze i szybko. Pióro autorki bardzo przyjemne w odbiorze, ciekawe dialogi, w których można znaleźć wiele ukrytych emocji. Powieść nastraja w pozytywne myśli. To lektura idealna dla czytelników, którzy szukają głębi w przekazie, autorka bawi się słowem i symbolami. Jest to specyficzna lektura, ale warto się nad nią pochylić.