Igrzyska śmierci

Igrzyska śmierci to światowy BESTSELLER. Po książki sięgnęłam na początku stycznia i pokochałam je. Cała seria wywołała u mnie tyle emocji. Przy epilogu nie mogłam powstrzymać łez. Jeśli ktoś nie wie za co się zabrać to proszę czytać właśnie TO. Trzy tomy przeczytałam w niecałe cztery dni. Serię czytało się bardzo szybko i przyjemnie. Igrzyska są idealną lekturą dla nastolatków pod względem idealnego wyważenia gatunkowego. Trochę romansu, trochę akcji, trochę fantasy i oczywiście młodzieżówka. Każdą część trzyma w napięciu od pierwszego zdania do samego końca. Cykl opowiada o losach Katniss i Peety, którzy trafiają razem na arenę, a potem wpadają w inne tarapaty [głównie z winy Katniss ;) ]. Pokochałam postać Katniss od pierwszej strony. Co do Peety, na początku miałam mieszane uczucia w stosunku do niego, ale szybko zmieniłam nastawienie. Z połączenia ich charakterów powstaje idealny zloty środek. Ich różnorodność jest wielą zaletą całej historii. Katniss jest niezwykle odważna i zdolna do poświęceń za najbliższych, a Peeta jest odważnym mówcą, dzięki czemu umie zafascynować i trochę zmanipulować widownię. Chłopak posiada również świetne poczucie humoru, którego używa w trudnych chwilach, dla rozładowania napięcia. Zawsze wie co powiedzieć, żeby ktoś poczuł się lepiej. Między tymi dwoma niby różnymi, a jednak tak podobnymi osobami rodzi się uczucie, a co dalej się dzieje dowiecie się, jeśli przeczytacie serię?

???????????????? ???????? ????????????????????????????, ???????????? ???????? ???????? ????????????????, ???????????? ???????????????? ???????????????? ????????.

Igrzyska śmierci to światowy BESTSELLER. Po książki sięgnęłam na początku stycznia i pokochałam je. Cała seria wywołała u mnie tyle emocji. Przy epilogu nie mogłam powstrzymać łez. Jeśli ktoś nie wie za co się zabrać to proszę czytać właśnie TO. Trzy tomy przeczytałam w niecałe cztery dni. Serię czytało się bardzo szybko i przyjemnie. Igrzyska są idealną lekturą dla nastolatków pod względem idealnego wyważenia gatunkowego. Trochę romansu, trochę akcji, trochę fantasy i oczywiście młodzieżówka. Każdą część trzyma w napięciu od pierwszego zdania do samego końca. Cykl opowiada o losach Katniss i Peety, którzy trafiają razem na arenę, a potem wpadają w inne tarapaty [głównie z winy Katniss ;) ]. Pokochałam postać Katniss od pierwszej strony. Co do Peety, na początku miałam mieszane uczucia w stosunku do niego, ale szybko zmieniłam nastawienie. Z połączenia ich charakterów powstaje idealny zloty środek. Ich różnorodność jest wielą zaletą całej historii. Katniss jest niezwykle odważna i zdolna do poświęceń za najbliższych, a Peeta jest odważnym mówcą, dzięki czemu umie zafascynować i trochę zmanipulować widownię. Chłopak posiada również świetne poczucie humoru, którego używa w trudnych chwilach, dla rozładowania napięcia. Zawsze wie co powiedzieć, żeby ktoś poczuł się lepiej. Między tymi dwoma niby różnymi, a jednak tak podobnymi osobami rodzi się uczucie, a co dalej się dzieje dowiecie się, jeśli przeczytacie serię?

Niedawno przeczytałam książkę autorstwa Suzanne Collins pt. ,,Igrzyska śmierci. Przedstawia ona losy szesnastoletniej Katniss Everdeen. Dziewczyna mieszka w dwunastym dystrykcie, w którym co roku dwójka dzieci zostaje wysłana na igrzyska. W niektórych dystryktach jest to szansa na zdobycie sławy i pieniędzy, jednak w dwunastce jest to wysłanie dziecka na pewną śmierć. Chodź jest jeszcze młoda już zmierzyła się z przeciwnościami losu takimi jak: utrata ukochanego ojca, załamanie psychiczne matki i została odpowiedzialna za wyżywienie rodziny. Chodź kocha swoją mamę jej oczkiem w głowie jest jej młodsza siostra Prim. To aby ją uratować Katniss trafia na arenę zmieniając przy tym podejście swojego dystryktu do igrzysk, ponieważ wszyscy zaczynają wierzyć, że ma szansę wygrać.
Oprócz tego w życiu głównej bohaterki jak w życiu każdej innej dziewczyny jest pełno miłosnych zawirowań. Niektóre są szczere, a niektóre tylko po to aby przeżyć. Ale czy na pewno tylko po to?
Gdy zaczęłam czytać tą książkę nie mogłam się oderwać, napięcie cały czas wzrastało i nigdy nie mijało. Poczułam się jakbym to ja uczestniczyła w igrzyskach.

Bardzo ciekawa książka, nie tylko dla młodzieży. Pokazuje do czego może doprowadzić chęć zachowania władzy. Jak władza może wpływać na życie i decyzję jednostki. Warto przeczytać, bo świat w Igrzyskach nie jest, aż tak daleki od rzeczywistości.

Okazuje się, że pomimo całkowitej kontroli, zdesperowane jednostki dar w stanie zrobić coś, czego nikt nie potrafił przewidzieć. Jednostka może pokrzyżować plany tych którzy pozornie sterują jej życie.

Książka pokazuje jak władza strachu potrafi ograniczyć działania. Z drugiej strony widzimy, że w pewnym momencie mamy dość ograniczeń i wtedy nikt i nic nie powstrzyma nas przed działaniem.

Jedna z tych książek, które trzeba przeczytać i wyciągnąć z niej wnioski.