Il professore. Włoska miłość

Przychodzi niespodziewanie

Miłość, czasem czekamy na nią całe życie, czasem nie pojawia się nigdy, czasem zjawia się niespodziewanie, przewracając nasze życie do góry nogami, trafia nas jak grom z jasnego nieba, porywa nas jak huragan i potem nic nie jest jak dawniej.
Takiego uczucia właśnie doświadczają bohaterowie najnowszej powieści Weroniki Tomali, ?Włoska miłość?, Magda i Matteo. Ona, studentka piątego roku, on, profesor sztuki na jej uczelni. Ona, samotna, w młodym wieku straciła najbliższych, wychowywana przez babcię, marzy o pełnej, szczęśliwej rodzinie, on, żonaty z piękną, ale zimną emocjonalnie Pauliną, skłócony z ojcem. Ich spotkanie zapoczątkuje historię miłości pięknej, prawdziwej, ale zarazem zakazanej i z pozoru niemożliwej. Jak to w opowieściach o miłości bywa, ich uczucie także zostanie wystawione na próbę, czy ją przetrwa, tego dowiecie się sięgając po książkę.
Mimo że powieść czyta się szybko i z przyjemnością, za sprawą dobrego pióra autorki, tak cała historia zawiodła moje oczekiwania. Praktycznie przez połowę książki nie dzieje się nic ciekawego, takiego co przyciągnęłoby uwagę czytelnika i zachęcało do dalszej lektury. Dlatego odkładałam książkę parę razy zniechęcona tym co czytam. Pod koniec książka nabiera tempa, a historia nabiera rumieńców, choć niektóre sceny przywołały w mojej głowie wspomnienia telenowel, które za dzieciaka oglądało się w telewizji. Chcę być szczera w swojej opinii , więc przyznam wam, że przez pierwszą część wynudziłam się jak mops, mimo że można dużo dowiedzieć się o sztuce, o obrazach, widać ogrom pracy, którą autorka włożyła w przygotowanie do omawianego tematu. Co do bohaterów, to ani Magda ani Matteo nie zdobyli mojej sympatii. Nie zauważyłam momentu w którym zaczęła się ich historia miłosna, brakowało mi tej chemii między nimi, parę spotkań, kilka rozmów i bach, okazuje się, że się w sobie zakochali. Rozumiem, że miała być to miłość od pierwszego wejrzenia, to uczucie, spadające na człowieka z nieba, ale czytelnik nie ma okazji zobaczyć tego rodzącego się uczucia, nie ma możliwości przeżywania go razem z głównymi bohaterami. Winne temu są kilkukrotne przeskoki w czasie, które serwuje nam autorka, które wpływają na to, że historia Magdy i Matteo jest niepełna. Ostatecznie nie wiem też, jakie jest przesłanie ?Włoskiej miłości?, czy ma pokazywać siłę i trwałość miłości, czy skutki niedopasowania w małżeństwie, konsekwencje złych wyborów, skutki zdrady, której przedstawianie w literaturze czy kinematografii nigdy nie jest proste ani przyjemne w odbiorze. Myślę, że każdy czytelnik inaczej odbierze tę powieść i co innego będzie dla niego tym przesłaniem.
Podsumowując, ?Włoska miłość? jest książką przeciętną, nie opowiada o niczym nowym, wszak temat nieszczęśliwego małżeństwa, zdrady i miłości, która pojawia się nagle i okazuje się być ważniejsza od tego co było dotychczas, to nic nowego. Intryga żony Matteo była czymś intrygującym, choć niesmacznym i rażącym, ale i ją wprawne oko czytelnika rozgryzie szybciej niż główny bohater. Niektóre sceny przywołują na myśl telenowele, jedna mimo swojego dramatycznego wydźwięku nie wywołała we mnie łez ani wzruszenia, a śmiech. Chyba ze względu na swoją sztampowość, nie chcę spoilerować, być może czytając domyślicie się, którą scenę miałam na myśli. Brakowało mi podbudowania relacji głównych bohaterów, pełniejszego obrazu ich miłości, bym naprawdę uwierzyła w to uczucie, które ich połączyło. Nie polubiłam bohaterów, być może dlatego, że mało o nich się dowiadujemy, nie mamy okazji lepiej ich poznać, związać się z ich historią. Mimo pięknej Florencji, sztuki, która otaczała bohaterów, dla mnie ta cała historia była jakaś mdła, bez kolorów. Czegoś w niej mi zabrakło, emocji, tak, to chyba dobre słowo. Może gdyby powieść była dłuższa? Nie wiem. Jeśli chcecie poznać historię Magdy i Matteo, i lubicie pióro Weroniki Tomali to sięgajcie po ?Włoską miłość?, ale ja zauroczona okładką książki, dałam się zwieść i ostatecznie się rozczarowałam.
...

Magda jest cichą i spokojną studentką piątego roku na krakowskiej uczelni, która chce bezproblemowo skończyć studia. Nie podejrzewa jednak, że nowy profesor sztuki włoskiej Matteo Bartollini, tak mocno namiesza w jej życiu. Jest on inteligentnym i bardzo przystojnym mężczyzną, za którym oglądają się wszystkie studentki. Jednak ma on też żonę. Czy zakazane uczucie może prowadzić do szczęśliwego zakończenia? Zbliżająca się wycieczka do Florencji, może zmienić wszystko w życiu bohaterów. Tylko czy na lepsze?

?Il professore? nie jest moją pierwszą książką autorki, więc mniej więcej wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Liczyłam na przyjemną książkę, z ciekawą fabułą, z którą spędzę dzień lub dwa i dokładnie to dostałam.

Historia Magdy i Mattea bardzo mnie wciągnęła. Zakazane relacje zawsze intrygują. Tutaj mamy do czynienia z wycofaną, młodą studentką i starszym żonatym profesorem. Nie jest to, może motyw niespotykany wcześniej w literaturze, więc nie byłam jakoś bardzo zaskoczona tym, jak rozwinęła się ta cała relacja. Zaskoczyło mnie natomiast to, co stało się z żoną profesora i jak zakończyła się książka. Co jest zdecydowanym plusem.

Relacja między głównymi bohaterami rozwijała się w naturalnym tempie, nie byli oni ot tak, nagle w sobie zakochani. Wszystko działo się tak, jak mogłoby się to wydarzyć w prawdziwym życiu. Problemy, z którymi się borykają, chwile zwątpienia czy szczęścia, to wszystko jest bardzo realne. Bohaterowie zostali wykreowani w taki sposób, że nie sposób im nie kibicować.

Od samego początku widać, że autorka bardzo dużo czasu poświęciła na zebranie materiału do książki. W ?Il professore? zawartych jest wiele informacji dotyczących włoskiej sztuki, jak i Florencji. Czytając tę historię, ma się wrażenie, jakby się tam było.

?Włoska miłość? jest idealną książką, dla tych osób, które lubią w książkach znajdować różne wartościowe cytaty. Ta pozycja jest ich pełna. Wiele fragmentów skłania do refleksji.

Podsumowując, ?Tam gdzie diabeł mówi dobranoc? nadal jest moją ulubioną książką autorki, ale ?Il professore? również dobrze oceniam. Jest to książka idealna na wieczory, które robią się coraz dłuższe.

Każda kolejna książka Weroniki jest dla mnie zagadką. Wiem, że jest to Autorka należy do niestandardowych pisarek, bo zawsze czymś zaskoczy. Zawsze idealnie odda emocje, przedstawi bohaterów i ich problemy oraz w sposób chwytający i wciągający czytelnika przestawi całą historię. Ja sięgam po jej każdy tytuł z wiedzą, że dostarczy mi książkę na wysokim poziomie.

?Życie potrafi doprowadzić do sytuacji, które mają nieprzewidywalne zakończenia. Spleść okoliczności, które budzą w nas nieznane i nieodkryte dotąd instynkty.?

Tym razem mamy zakazana relacje studentki i nauczyciela. On mężczyzna żonaty, ona samotna introwertyczka zdana na siebie. Czy połączy ich coś więcej niż tylko miłość do sztuki ?

?Pozwolił mi przez chwilę poczuć się kimś ważnym. Wyjść ze skorupy zwyczajności.?

Matteo jest nauczycielem z pasją. Chce zarazić nią studentów. Pochodzi z Włoch, ale osiadł tu w Polsce razem z żoną. Jednak jego życie nie jest barwne i z kobietą nie najlepiej mu się układa. Wspólny wyjazd ze studentami do Włoch pokaże mu, że nadal może cieszyć się z życia, a nie żyć w cieniu. Pokaże mu to młoda kobieta, która przeszła jak na swój wiek już sporo.

?Młodość nie jest zamknięta w jakichś wytyczonych ramach rozumowania i postępowania. Nie data urodzenia, profesorze, tylko doświadczenia weryfikują naszą dojrzałość. Nie sądzi pan??

Miłość, która miała się nigdy nie pojawić będzie miała masę barier do przejścia. Będzie borykać się z problemami i burzą, która nie będzie bezpieczna, bo pozostawi po sobie ofiary. Kto będzie cierpieć najbardziej ? Czy relacja zmieni się w coś więcej i będzie miała rację bytu ?

?Bywają takie wybory, których efekty da się zmienić. Owszem, bywa ciężko ? przerywa. ? Trzeba tylko chcieć.?

Muszę przyznać, że Weronika idealnie zgłębiła się w temat włoskiej sztuki. Idealnie przygotowała się do tej książki, co dla mnie czytelnika jest niebywale ważne. Nie chcemy czytać jakiś wyssanych z palca historii miast tylko czytelnik chce realiów i tu Autorka idealnie przedstawiła ten aspekt.
Ja bardzo lubię czytać książki, gdzie romans jest doprawiony solidną porcją sztuki, malarstwa czy literatury.

Pewnie myślicie, że ta książka Was nie zaskoczy. Ale tak będzie, bo wydarzy się coś, czego nie spodziewa się czytelnik. To dla mnie było zdecydowanie szokująca, ale niesamowicie doskonałe posunięcie ze strony Autorki.

Dla mnie ten tytuł to idealne połączenie nadal tajemniczych Włoch, zakazanego uczucia, które pojawia się mimo wszystko i walki o przyszłość, która stoi pod znakiem zapytania.

Szczerze Wam ją polecam !