Im przeznaczone

Powieść "Im przeznaczone" mocno mnie poruszyła. Zdecydowanie godna polecenia dla tych, którzy poszukują inspiracji do odkrywania siebie i swojego miejsca w świecie.

Gdy zaczęłam czytać niedawną premierę Alzbety Bublanovej ?Im przeznaczone?, automatycznie nasunęło mi się skojarzenie ze słynnym swojego czasu filmem z Johnem Travoltą i Kristie Alley ?I kto to mówi?, w którym nowo narodzone dziecko opowiada historię z własnej perspektywy. Dlaczego?

Bo właśnie pierwsza część książki pozwala nam spojrzeć na świat oczami dziecka i to począwszy od zderzenia ciepła i bezpieczeństwa, jakiego zaznało w łonie matki z tym co na zewnątrz, nieznane, zimne i nieprzyjazne, ale też budzące ciekawość. Dziewczynka jest świadkiem zagubienia swoich rodziców i poszukiwania przez nich własnego miejsca w świecie, ich wzajemnych kłamstw, pretensji, zdrad i niespełnionych ambicji.

Ale to tylko część intrygującej i pełnej emocji historii niespodziewanie zataczającej koło i łączącej troje bohaterów, którym autorka oddaje głos. Każde z nich inaczej podchodzi do życia, ma inne marzenia i cele. Inaczej postrzega związki i kieruje się odmiennymi zasadami, ale wszystkich łączy dążenie do bliskości, zrozumienia i miłości, dla której warto żyć.

Czy to zbieg okoliczności, że ich drogi się przecinają, czy może jest im to z góry przeznaczone, zapisane w gwiazdach?

Pierwsza część książki, momentami humorystyczna, ale poruszająca tematykę dość trudnych rodzinnych relacji nie przygotowała mnie na tak emocjonujący ciąg dalszy i budzące uśmiech zakończenie. Ujął mnie prosty i sugestywny styl autorki, płynące z treści emocje, ale też wnikliwość, z jaką kreśli obraz swoich bohaterów.

Ta dość niepozorna objętościowo książka okazała się nie tylko zajmującą lekturą zachęcającą do refleksji, ale również skradła moje serce. Bardzo pozytywne zaskoczenie!

Życie jest drogą, podróżujemy szukając harmonii. Spotykamy ludzi którzy zostają lub odchodzą z naszej przestrzeni; kochamy, lubimy, szanujemy, unikamy, uciekamy...
Jest ogrom uczuć które czujemy i zgodnie z którymi staramy się postępować.

W książce poznajemy bliżej trzy byty splecione ze sobą od lat, chociaż o tym nie wiedzą. Autorka pokazuje jaki świat jest mały.

Los to przypadek? Karma?

Trzy historie patrzenia na świat.
Różne marzenia i czyny, pragnienia te same.
Chcemy kochać i być kochanymi.

"Jest mi z tobą dobrze- mówi, a ja uznaję, że to znaczy, że mnie kocha. Jest to wyznanie człowieka, który w swojej dumie nie wyzna tego lepiej."

Wspominając powieść wcześniej nawiązałam do innej książki pisarki o kreatywnym pisaniu, dzięki któremu możemy kreatywnie myśleć. Podtrzymuję tamtą tezę, rozszerzając ją o kreatywne życie.

Bardzo dziękuję za możliwość objęcia patronatem tej obfitującej w emocje książki.
Jej ciepło i prostota nadal we mnie krążą.

Polecam.
...