Imperium w płomieniach

"Ukrywanie przeszłości nigdy nie działa tak dobrze, jak zwykłe jej pomijanie."

Zawsze nieco utrudniam sobie poznawanie przygód czytelniczych, chwytam za kolejny tom zamiast grzecznie zacząć od pierwszego. Zupełnie uleciało mi z głowy, że mam dostęp do powieści otwierającej cykl i przeszłam do drugiej, ale to nic, w przypadku fantastyki można sobie na to pozwolić, w dowolnym momencie wkroczyć w zupełnie obcy świat i pozostać w nim na chwilę. Zwłaszcza, kiedy poruszamy się w przyszłości, w przestrzeni kosmicznej, na międzyplanetarnym statku. Takie podróże możliwe są nie dzięki fenomenalnej technologii, a głębokiej znajomości fizyki, w tym nurtów czasowych, metakosmologicznych struktur.

Ziemia stała się daleką przeszłością, o marginalnym znaczeniu dla Floty Imperialnej, teraz liczą się jedynie Wolne Systemy i zbliżanie się cywilizacji do gwałtownego końca. Aby zminimalizować efekty upadku podejmowane są działania zaradcze. Jednak giną one w mieszance politycznych machinacji, religijnych odniesień, rywalizacji wpływowych rodów, spisków zakrojonych na szeroką skalę. Podgrzewana jest atmosfera nieufności, kłamstwa i manipulacji. Imperium szybko może stanąć w płomieniach, ich źródeł nie trzeba szukać w zewnętrznym wszechświecie, wewnętrzne wojny podjazdowe o władzę i bogactwo to wystarczający czynnik prowadzący ku katastrofie. Sojusze, które nie wytrzymują prób, zbieganie się wielkich interesów na krótki czas, zdrady uderzające z najmniej spodziewanej strony, ucieczki nie zawsze kończące się powodzeniem.

John Scalzi stawia na różnorodność postaci, każda wywodzi się z innego środowiska, obarczona odmienną indoktrynacją zbiera unikalne doświadczenia życiowe. Czasami ma się wrażenie, że o ile bogactwo bohaterów jest niewątpliwym plusem powieści, tak nie do końca przekonują postawy i zachowania. Zbyt zero jedynkowy behawioryzm, tylko czarne i białe osobowości, prosi się o rozbudowanie i pokolorowanie. Cieszy natomiast uwzględnienie silnych kobiecych pierwiastków nadających rytm historii. Powieść wzbogacają kryminalne nuty, nadające fabule intrygującego pazura, wciągające w roszadę tajemnic i sekretów. Nie zabrakło romantycznej nici spajającej postaci z dwóch biegunów pozycji społecznej. We wszystko wpleciono dawki sympatycznego humoru, okraszono dosadnymi sformułowaniami, ciętym językiem, który ubarwia narrację.

Wielka przygoda fanów space opery powraca! John Scalzi i jego "Imperium w płomieniach" na pewno zaskoczą każdego zauroczonego poprzednią częścią ("Upadające imperium") serii The Interdependency.

Rozległy świat, wymyślone na nowo prawa oraz zasady, walki, bezwzględne morderstwa, tajemnice - w tej historii wszystko jest możliwe. Przy pierwszym tomie byłam sceptyczna, niepewna czy odnajdę się w fabule, skoro zazwyczaj nie sięgam po tego typu lektury. A jednak nim się obejrzałam powieść wciągnęła mnie na całego i naprawdę dobrze się bawiłam. Z przyjemnością więc sięgnęłam po kontynuację, która utrzymuje poziom i prowadzi nas dalej, wprowadzając nowe motywy i nowych bohaterów do tego co mieliśmy okazję już poznać.

Jedynym minusem tej serii jest dla mnie fakt, że pierwszy tom przeczytałam już jakiś czas temu i gdy sięgnęłam po "Imperium w płomieniach" niewiele już pamiętałam. Myślę, że to za sprawą dość intensywnej akcji, która skupia się w kosmicznej przestrzeni (a ta nigdy nie będzie moją mocną stroną) i pojawiającym się zakręconym nazwom. Musiałam powoli odkopywać wspomnienia i łączyć je z aktualnymi wydarzeniami, więc trochę wolniej czytałam drugi tom, ale wszystko pozostałe wypadło lepiej niż dobrze: silna, wiarygodna kreacja bohaterów, zwroty w fabule, zaskoczenia oraz intrygujące wątki.

Fabuła imponuje rozmachem. Świat przedstawiony jest przeogromny. Autor stanął na wysokości zadania tworząc opowieść dopracowaną w każdym najdrobniejszym szczególe. Obserwujemy jak Nurt, pozawymiarowy tunel, który umożliwia podróże między systemami gwiezdnymi, zanika a przy tym kolonie wystawione na pastwę losu zaczynają panikować. Czy to oznacza, że ludzkość w końcu zniknie z powierzchni? Imperoks Grayland II, przywódczyni Wspólnoty zrobi wszystko, by ocalić ludzi, ale problemy jakie napotka na swojej drodze oraz niebezpieczeństwa okażą się niemalże niemożliwe do pokonania. W powietrzu wisi również wojna domowa, więc już nikt nie może być pewny potencjalnej przyszłości.

No cóż, nie jest to na pewno prosta historia i sądzę, że odnajdą się w niej przede wszystkim fani gatunku. Sama jestem jednak przykładem na to, że nawet ten kto na co dzień wybiera inne książki może zachwycić się prozą Johna Scalazi. Autor miał fantastyczny pomysł i bardzo dobrze wykonał swoją pracę przez co jego seria imponuje nie tylko światem przedstawionym, ale i dopracowanymi bohaterami, których perypetie wydają się nie mieć końca.

"Imperium w płomieniach" ma moc. Książka jest intensywna w odbiorze, gna na złamanie karku a czytelnik może spędzić wielką choć i niebezpieczną przygodę w przestrzeni kosmicznej. Zapomniałam na moment o romansach, słodkich historyjkach i sięgnęłam po drugi tom serii, którą śmiało mogę nazwać wartą przeczytania i polecenia!

Po przeczytaniu pierwszego tomu wiedziałam, że ta seria ma ogromny potencjał. Jednak nie mogłam przewidzieć, że autor obierze taki kierunek! Jestem pod ogromnym wrażeniem tej części, bo była ona tak świetna, że od razu chciałabym przeczytać kolejny tom.
Uwielbiam wykreowanych bohaterów. Każdy z nich jest na swój sposób specyficzny, odróżnia się od innych. Podobał mi się cięty język jednej z bohaterek. Nigdy tego nie mówię, ale do niej idealnie pasowało przeklinanie.
Wydarzenia są kontynuowane z poprzedniej części, jednak pojawiają się tutaj także nowe wątki, które są tak świetne i wciągające, że nie da się od nich oderwać! Cała książka utrzymana jest w niezwykłym klimacie, który wyróżnia tę historię spośród pozostałych.
Jeśli jakimś cudem nie czytaliście pierwszego tomu albo czytaliście, ale nie przypadł wam aż tak bardzo do gustu, to ta kontynuacja jest prze-genialna! Koniecznie musicie po nią sięgnąć.