Incognito

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, poprzednie książki Pauliny, które czytałam bardzo mi się podobały, dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok jej najnowszej powieści - "Incognito" rozpoczynającej nowy cykl. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i prosty w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się naprawdę ekspresowo. Ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam losy bohaterów. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie zostali świetnie wykreowani - nie są krystaliczni, tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, są charakteni, zadziorni. Na uznanie zasługują także postaci drugoplanowe, które wprowadzają tutaj sporo wrażeń, emocji i zamieszania. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów - Artura i Anki - co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Oboje od pierwszych chwil zaskarbili sobie moją sympatię i byłam ogromnie ciekawa w jakim kierunku autorka poprowadzi ich losy oraz relację. Jeśli już mowa o ich relacji, to ta została przedstawiona naprawdę po mistrzowsku - Anka i Artur to przyjaciele, tacy na dobre i na złe, dla których przyjaźń jest na pierwszym miejscu i nie chcieliby żeby pożądanie wzięło górę i zepsuło to co jest między nimi. Jednak w wyniku wielu różnych wydarzeń/sytuacji napięcie między nimi naprawdę mocno wzrasta a do głosu zaczynają dochodzić różne uczucia i emocje. Z każdą kolejną czytaną stroną to wszystko tylko się nasila. Ich potyczki słowne wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech. Autorka w świetny sposób przedstawiła pracę dziennikarki śledczej, - Anki, prokuratora - Artura oraz policji - Szczepana oraz to jak wszystkie organy się przenikają i ze sobą łączą w przypadku absorbujących spraw. W "Incognito" został w rewelacyjnej sposób zaprezentowany wątek kryminalny. Autorka w umiejętny sposób buduje napięcie, zagęszcza atmosferę i wodzi Czytelnika za nos. Z niepokojem śledziłam to co się tutaj działo i już w pewnym momencie naprawdę nie wiedziałam co przyniosą kolejne strony powieści. Kiedy już myślałam, że wszystko wiem i w zasadzie wszystkie karty zostały odkryte Świst zaserwowała zakończenie pozostawiające mnie z szokiem na twarzy. Mam tyle pytań, jest tyle niewiadomych. Świetnie spędziłam czas z tą książką i nie mogę się już doczekać dalszych losów bohaterów, bo coś czuję, że jeszcze wiele się u nich wydarzy i nie jednym mnie zaskoczą. Polecam!

???? RECENZJA ????

TYTUŁ:"Incognito"

AUTOR:paulina_swist

WYDAWNICTWO:wydawnictwomuza

Ania -pani redaktor poczytnego pisma kobiecego,oraz dziennikarka śledcza
Artur - prokurator regionalny,przyjaciel Anny "od zawsze"
Oboje zawsze mogą na siebie liczyć,wspierać i przyjdzie im się o tym przekonać gdy na horyzoncie pojawia się postać seryjnego mordercy, który zna każdy ich krok.
3 morderstwa co 48godzin,znajomi którzy mogą mieć powiązanie ze sprawą i pytania które mnożą się jak grzyby po deszczu.....

Czy 13 jest pechowa?
Oj nie...13 zobowiazuje ????????
13 powieść autorki rozłoży na łopatki nawet najbardziej wymagających fanów kryminału....
Co tu się zadziało??!!!
Seryjny morderca,niczym nieuchwytny cel,wodzi za nos prokuratora. Postać Artura,z całą pewnością jest konkurencją dla uwielbianego przeze mnie Zimnego. Anka i pozostali bohaterowie mają kluczowe znaczenie w tej historii .Każda z postaci dużo wnosi do fabuły. Współpraca i wzajemne zrozumienie pozwala im dotrzec do zaskakującego finału i zdemaskowana mordercy.
Genialne dialogi, sarkastyczny humor,cięty język i nieprzewidywalna akcja to w tym przypadku recepta na sukces tej książki. Autorka pokazuje nam nieco inna odsłonę swojej twórczości,więcej kryminału,mniej seksu i zło które czai się za rogiem.
Ja niezmiennie uwielbiam pióro autorki. "Incognito" otwiera nową serię i już stawia wysoko poprzeczkę. Ja ze swojej strony gorąco zachęcam Was do przeczytania tej książki i już zacieram ręce na kontynuację ????????

Czy lubicie, kiedy jedna książka łączy w sobie dwa lub więcej gatunków?
Ja bardzo! Być może dlatego uwielbiam twórczość Pauliny Świst, zawsze dobrze się bawię przy tych sensacyjnych komediach romantycznych!

Tym razem autorka zaserwowała nam nieco inne połączenie, nadal z jej flagowym poczuciem humoru i iskrzącą chemią, ale też kilkoma trupami...
Jestem zachwycona tą kryminalną wersją Śwista i tak bardzo nie mogę doczekać się dalszego ciągu!

Głównymi bohaterami jest para wieloletnich przyjaciół- dziennikarka śledcza Anka i prokurator regionalny Artur.
Oboje zostaną w jakiś sposób wplatani w sprawę seryjnego zabójcy, który po latach pojawił się w tym samym miejscu.
Tylko jak, skoro od dawna siedzi w więzieniu?
Artur, Ania i Szczepan - jeden z policjantów pracujących przy sprawie, spróbują wspólnie odkryć tożsamość mordercy.
Będzie to trudne i nieco przerażające, skoro on najwyraźniej zna każdy ich ruch...
Czy zdążą przed kolejnymi ofiarami?
A może oni sami nimi będą?

Ile się tu działo! Wkręciłam się w tę historię tak bardzo, że przeczytałam ją od deski do deski w kilka godzin.
Świetnie skonstruowany wątek kryminalny miesza się tu z małym emocjonalnym trójkątem, wyśmienitym humorem i cudowną przyjaźnią. Właśnie ten element najbardziej mnie tu zaskoczył i zachwycił. To chyba pierwsza taka opisana przez autorkę relacja i, kurczę, pokochałam ją od pierwszych stron. Jednocześnie też rozterki bohaterów były bardzo sensowne, a Szczepan okazał niezłym konkurentem dla Artura. Jak się ta plątanina emocji i pragnień skończy?
No cóż, myślę, że tę trójkę może chwilowo rozproszyć coś innego...

A wracając do wątku kryminalnego, dla mnie chyba największym wskaźnikiem jakości jest to, że nie domyśliłam się, kim jest sprawca. Nawet, jeśli przez nanosekundę przeszło mi to przez myśl, to autorka skutecznie wyprowadzała mnie w pole.
Lubię naprzemienną perspektywę, a tutaj została ona jeszcze wzbogacona o przemyślenia mordercy, co studziło trochę pozytywne emocje i wprowadzało odpowiedni klimat, aby zaraz znowu powrócić do zabawnych przepychanek słownych i picia drinków.
Kocham tę mieszankę i naprawdę, naprawdę chcę już wiedzieć, co będzie dalej, chociaż zakończenie było fajnie i zgrabnie zorganizowane, a także efektowne. Ja chyba po prostu zawsze czuję niedosyt po książkach Śwista.
Świetna! 8,5/10!