Instynkt

"Instynkt" to drugi tom z cyklu o Kai Danielewicz, którą poznajemy w "Likwidacji", i której niestety w tym tomie trochę mi zabrakło.

Generalnie książka mi się podobała, była fajna, ciekawa. Akcja toczy się raczej nieśpiesznie, choć momentami odrobinę chaotycznie. Brak tu jakichś wielkich zwrotów, ale historia absolutnie nie jest nudna. Choć muszę przyznać, że mi osobiście pierwszy tom podobał się nieco bardziej. Niemniej jednak, mimo drobnych wad, książkę czytało mi się naprawdę dobrze i absolutnie nie żałuję, że po nią sięgnęłam.

Rozczarował mnie jedynie brak rozwinięcia sprawy z zakończenia "Likwidacji". Jednak mam nadzieję, że doczekamy się także tomu trzeciego, którego będzie głównym wątkiem. Oczywiście jeśli się ukaże, to z przyjemnością przeczytam.

Tak niewiele zabrakło, aby inspektor Beniamin Merle mógł rozkoszować się spokojem na emeryturze. Kiedy w lesie zostają znalezione zwłoki młodej kobiety, inspektor wie, że nie może odpuścić. Musi zająć się sprawą brutalnego morderstwa, które przypomina nierozwiązaną sprawę sprzed lat. Demon, dręczący go latami. Czyżby powrócił Kat z Wrocławia? Teraz albo nigdy. Zaczyna się wyścig z czasem.
.
Po książkę "Instynkt" sięgnęłam nie wiedząc, że jest to kontynuacja "Likwidacji". Mój błąd, który kosztował mnie irytację z powodu nieznajomości wątku lekarza sądowego, Kai Danielewicz. Postać pani doktor jest bardzo złożona i intrygująca. Zdecydowanie za mało o niej wiedziałam i zdecydował za mało było tej postaci w owej części.
.
Według mojej oceny "Instynkt" to dobry kryminał. Nie brakuje w nim emocji i stopniowego budowania napięcia czy też mocniejszych opisów. Beniamin Merle to ciekawa i dająca się lubić postać, której chce się kibicować. Głównego bohatera, Benka, możemy bliżej poznać dzięki retrospekcjom. Pomimo, iż dosyć szybko dostajemy informację (czy też domyślamy się wcześniej, jak to było w moim przypadku) kto stoi za morderstwem, to i tak zakończenie zaskakuje. Podoba mi się sposób w jaki autorka poprowadziła fabułę oraz to, że porusza w książce wątek psychospołeczny i daje czytelnikowi możliwość zajrzenia do zakamarków ludzkiego umysłu.

Czytałam recenzje wcześniejszej książki autorki i bardzo mnie zaciekawiły. Wiedziałam, że prędzej czy później zdecydowanie chcę przeczytać.

Na chwilę przed emeryturą inspektor Beniamin Merle zostaje przydzielony do śledztwa. Znaleziono zwłoki kobiety. Przypomina to sprawę sprzed lat, ponieważ zwłoki mają odciętą głowę która do reszty ciała jest przydrutowana.
O pomoc zamierza poprosić Kaje Danielewicz. To jest dopiero intrygująca postać

Zdecydowanie należy przeczytać tom pierwszy ,,Likwidacja". Tylko dzięki znajomości wcześniejszej części można w pełni smakować całą historię. Ja tak zrobiłam i powiem szczerze, że wciągnęło mnie na maksa.

Nadia Szagdaj stworzyła psychopatkę, że palce lizać. Jednak to nie wszystko. Autorka ma świetny styl a cała fabuła jest rewelacyjna. Nic się nie wlecze, nie ma niepotrzebnych skoków w bok. Tym samym była to prawdziwa czytelnicza uczta.

Podoba mi się klimat książki, pomysł na nią, jak i sposób prowadzenia. Nawet wtedy gdy wszystko wydawało się jasne, to i tak zostałam zaskoczona.

Pani Nadio ogromne gratulacje to była dla mnie wielka czytelnicza uczta