Ja, mama i nasi zwariowani przyjaciele (twarda)

Dziecko od początku stwierdza, że wypowiedzi dorosłych czasem nie mają sensu i ma rację! W końcu to oni chcieli kiedyś wprowadzać normy na prostowanie bananów. Oczami dziecka wszystko wydaje się takie proste i cudownie łatwe.

Zestaw wielu cech charakteru i reakcji ludzkich ? małego bohatera jednak nic nie dziwi i wszystko wydaje się bardzo normalne. Świat jest złożony, barwny i nierzadko chaotyczny, niczym ten prawdziwy zza progu, pomimo że fabuła napisana została z ogromnym rozmachem i niesłychana wyobraźnią. Wiedzę odnajdujemy pomiędzy wierszami i tłumaczymy dziecku, o co dokładnie chodzi, cieszą się wszyscy.

Świat i ludzie odrobinę jak z ?Alicji w krainie czarów?, bo nie zupełnie normalny, ale wartościowy, bo można się w nim przejrzeć i zobaczyć z innej perspektywy rozmaite stany, ludzi, byt. Polecam jako odtrutkę na jałowe, płytkie bajki jakie często czytają artyści w telewizji ABC.

Mam nadzieję, że to będzie cykl książek, ponieważ ta rodzina i ich znajomi z bloku są odwzorowaniem każdej innej. Pomimo, że tu przedmioty mają ludzkie problemy, sąsiedzi zaś to zwierzęta lub osoby kopiujące dzikie zachowania, to całość przemawia do dziecka i prezentuje dobre życie nawet z przejściowymi problemami, bo każdy jakieś miewa.

O odkrywaniu dobroci w każdym z nas, ofiarowywaniu radości innym, dzieleniu się szczęściem i ze zdumieniem i otwartością do rzeczywistości, która jest fajna, bo ja w niej jestem razem z moją mamą i to wystarcza na dobry początek.

Fantastyczne dziecięce poglądy, które trafiają na podatny grunt. Już na samym początku bohater dziwi się, że jego mamusię nazywa się samotną matką, bo przecież nie jest sama. Bardzo podoba mi się ta bezpośredniość i okazuje się całkiem logiczne patrzenie na świat.

Szałowe, z pomyślunkiem, z fantazją jakiej trudni szukać u autorów na rynku literatury dla najmłodszych. ?Ja, mama i nasi zwariowani przyjaciele? jest odkrywcze, inspirujące i intrygujące coraz bardziej z każdą kolejną historią.