Jak zszedłem na psy

W przypadku literatury podróżniczej przekrój książek wydawanych w tym gatunku jest tak ogromny, że na pewno uda się znaleźć tytuły, które w pełni pod względem danej tematyki spełnią oczekiwania odbiorcy. Nie inaczej z pewnością będzie z książką ,,Jak zszedłem na psy", która została wydana nakładem wydawnictwa Novae Res.

Szata graficzna nie przykuwa od razu wzroku odbiorcy, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, by w przyszłości skusić się na to wydanie. Autor skupia się w nim na wędrówkach, które są opisane w poszczególnych rozdziałach. Warto już na początku wspomnieć o tym, że w podróżach wiernym towarzyszem był pies, który, niestety, całkiem niedawno odszedł z tego świata.

,,Jak zszedłem na psy" Tadeusza Rybczyńskiego to wydanie, w którym nie zabrakło także zdjęć czworonoga, który był dla Autora prawdziwym przyjacielem. Opisy wędrówek także są ciekawe, jednak to fragmenty i ilustracje związane ze zwierzakiem stają się najbardziej interesujące. ,,Jak zszedłem na psy" nie jest obszerną pozycją, więc z powodzeniem można dowiedzieć się z niego jak wyglądało niekoniecznie prawidłowe życie Autora i co wpłynęło na to, że postanowił je zmienić.

,,Jak zszedłem na psy" autor Tadeusz Rybczyński książka z gatunku podróżniczych jakich próżno szukać u mnie. Jednak nie mogłem obok tego tytułu przejść obojętnie. Kupił mnie od razu, a następnie okładka oraz opis.

Tadeusz Rybczyński opowiada w książce o swoim życiu, pieszych wędrówkach, przygodach jakie go spotkały podczas nich, o chorobie córki, a wszystko to w towarzystwie czworonożnego przyjaciela Karelczyku - karelski pies na niedźwiedzie, a czasami kilku przyjaciół.

Ukazane jest przede wszystkim piękno Gór Izerskich. Ponadto wędrowca oprowadza nas po górskich szlakach w Czechach, na Słowacji i Węgrzech.

Książka jest bardzo krótka, bo zaledwie liczy 227 stron i jest w mniejszym bardzo poręcznym formacie, ale spotkamy w niej wiele ciepła. Szczęścia, sukcesów, a także smutku i łez. Dodatkowo każdy rozdział zawiera autentyczne zdjęcia autora ilustrujące opisywaną przygodę.

Ja już dawno zszedłem na psy. Książka trafiła do mnie i zachęciła do zabrania kolejnego czworonożnego przyjaciela w Góry Izerskie, które są dla mnie również wyjątkowe i piękne.

Polecam wszystkim kochającym góry i tym którzy w psach widzą trochę więcej niż tylko cztery łapy i ogon.