Jeden za drugim

Kolejne moje spotkanie z Carterem i jego bohaterem. Musze przyznać, że z każdą książką liczę na to iż Chris nie przestanie pisać zbyt szybko. Już po odłożeniu ostatniej jego pozycji jaką miałam zaczynam czuć braki jeśli chodzi o jego styl i towarzystwo.

Hunter i Garcia to dwa detektywi ze specjalnej jednostki wydziału zabójstw. W swojej karierze mają za sobą niejedno choć nadal nie wszystko. Jak się okazuje na świecie, a już na pewno w Los Angeles żyją osoby przepełnione nienawiścią i chęcią zemsty. A uczucia te są tak głębokie i silne, że człowiek drugiemu człowiekowi jest w stanie zrobić praktycznie wszystko. A co jeśli we własną grę zaczyna wciągać ludzi, którzy nie mają z tym nic wspólnego?

Pewnego dnia Robert dostaje dziwny telefon z prośbą by na swoim komputerze wpisał konkretny adres strony internetowej. Tym sposobem dzwoniący zmusza go do podjęcia dramatycznej decyzji. Detektywi na ekranach widzą mężczyznę zamkniętego w czymś na kształt szklanej (plastikowej?) skrzyni. Gdy oni zastanawiają się o co chodzi, telefonujący mężczyzna zadaje Hunterowi pytanie: Ogień czy woda? Wybierz jak ma zginąć ofiara.

Jak się okazuje to pierwsza z wielu transmisji jakie planuje morderca. Jednak jedyna, która była przeznaczona tylko dla detektywów. Kolejne transmitowane są na żywo poprzez stronę internetową, a śmierć jaką mają zginać ofiary wybierają... zwykli ludzie. I to poprzez głosowanie. Morderca okazuje się być informatycznym geniuszem. Nawet FBI do którego o pomoc zwraca się policja Los Angeles jest wobec niego bezsilne, a on wciąż jest nieuchwytny.

W jaki sposób zachęca ludzi do głosowania? Tak na prawdę tylko dzięki dwóm metodom. Jedna to psychologiczny trik i napis "WINNY / WINNA" na który człowiek odruchowo reaguje negatywnie. Nie wiedząc o co chodzi i tak zaczynamy szukać tak zwanej dziury w całym. Druga to ... ciekawość. Zabójca stawia na coraz wymyślniejsze sposoby zabijania i ludzie głosują, bo chcą się przekonać co kryje się pod konkretnymi metodami.

Ile osób zginie w tej okrutnej grze? Czy ofiary są ze sobą w jakikolwiek sposób powiązane czy może jednak morderca wybiera je losowo? Kim może być zabójca? W jaki sposób zagra na emocjach detektywów i zasieje w nich ziarno strachu i niepewności?

"Oglądasz... Głosujesz... i ktoś umiera..."*

Tak najkrócej można podsumować tą książkę. Czytając tę pozycję uświadomiłam sobie ile jest w niej prawdy i jak niewiele trzeba żeby zachęcić ludzi do decydowania o losie innych. W pozycjach Cartera podoba mi się jedna rzecz. Portret psychologiczny mordercy, który w pewien sposób tłumaczy nam dlaczego zachowuje się on w taki, a nie inny sposób. Każda z jego powieści ma ten element i na prawdę zasługuje on na duże uznanie. Książka tak jak wcześniejsze jest dość drastyczna i krwawa, więc nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić do czytania tych o mocnych nerwach i ostrzec tych o nieco delikatniejszych.

* - Cytat z "Jeden za drugim" Chris Carter, okładka