Jęk zamykanych bram

Jęk zamykanych bram to książka, którą mam problem jednoznacznie ocenić. Z jednej strony podobała mi się, a z drugiej strony miała momenty, które uważam za zbędne. Akcja książki biegnie tutaj powolnie. Jest to książka wielowątkowa i posiadająca wielu bohaterów, przez co zmusza do większego skupienia. To akurat lubię w kryminałach.
Pewnego dnia na oddział chirurgii trafia ochroniarz Arek Maj. Wkrótce jego ciało odnajduje inny pacjent. Lekarka próbuje skontaktować z osobą, którą Maj wskazał do kontaktu. Okazuje się, że ta osoba 2 lata temu zaginęła. Do bliskich Arka próbuje dotrzeć również pewna kelnerka, Edyta. Sprawą zajmuje się również Matusz, były policjant. To co dowiaduje się szokuje. Co ukrywał Arek? Dlaczego musiał umrzeć? Przekonacie się sami.
Autor posiada swój styl pisania, który chyba nie za bardzo przypadł mi do gusty. Za to pan Wojciech wspaniale przedstawił tutaj portret psychologiczny każdego z bohaterów. Każda z postaci ma trudną przeszłość, która wpływa na teraźniejszość.
Nie zabraknie tutaj napięcia jakie towarzyszy w trakcie czytania. Czuć również gęstą, mafijną atmosferę. Natomiast zakończenie jest z tych, którego kompletnie nie spodziewałam się.
Czy polecam tę książkę? Tak. Myślę, że znajdzie ona swoich fanów. Dla mnie nie była ona zła, ale była tylko dobra.

To naprawdę świetnie dopracowany kryminał. Postacie są ogromnie tajemnicze, jeśli już kogoś poznajemy, to odkrywa nam swoje karty wraz z treścią. Ochroniarz jest mocno tajemniczy, później dowiadujemy się kim jest i jeszcze później, dlaczego pracuje u pewnego mecenasa. Sam mecenas jest postacią jakby widmo, bo inni go widzą jak coś robi, ale już na miejscu, kiedy za nim przychodzą gdzieś się zapodziewa, lub przestaje być o nim mowa. Poznajemy go bardziej na podstawie prowadzonych rozmów telefonicznych. Praktycznie od razu natrafiamy na dziarską akcję, bo to w dziale pierwszym jego pracownica widzi, że wbiega do lokalu, a później przyjeżdża karetka. Próbując dowiedzieć się co się stało, zostaje ostrzeżona, by nie pakowała się w nie swoje sprawy i nie obserwowała tego, co się dzieje. Dział drugi, to pobyt ochroniarza w szpitalu, który miał bronić córkę mecenasa. Nie wiadomo co tam się wydarzyło, ale my wiemy, że gdziekolwiek ktoś się nie rusza, jest dobrze pilnowany przez ludzi tej ważnej osobistości. Nadchodzi jednak moment, gdzie nic nie idzie po niczyjej myśli. Pacjent bowiem traci życie i trudno jest znaleźć kogoś z jego rodziny. Kiedy kelnerka się o tym dowiaduje jest w szoku. Był on bowiem jej bliskim przyjacielem, który tuż przed napadem dał jej do przechowania ogromną sumę pieniędzy. Teraz nie wie komu ma je oddać. Pytań co do osoby zmarłej jest całe ogrom, ogólnie cała książka się kręci wokół tego tematu. Ktoś jednak postawił sobie za cel zrobić wszystko, by dowiedzieć się dlaczego zginął. Czyżby na karty książki miał wkroczyć ktoś jeszcze?
Przyznam się wam, że nie lubię czytać książek o mafii, gdyż jest tam za dużo wulgarności. Tutaj też się ona pojawia, ale z takim smakiem i wyważeniem, że nie ma czegoś takiego jak nadużycie. To jedna z książek autora, która mocno mnie wkręciła właśnie z powodu niekończących się tajemnic oraz postaci mocno wyrazistych. Wiemy kto tu rządzi, kto tylko leczy, a kto lecząc prowadzi dochodzenie. Spotkamy twardziela z wyglądu, kobiecą mądrość i strach, który nakazuje ukrywanie się. Gdyby nie ciaśniej osadzony druk, pewnie byłaby sporym grubaskiem. Świetna!