Jestem otchłanią

Miałam okazję zapoznać się z kilkoma pozycjami tego autora. Już nie mogłam doczekać się lektury jego najnowszej powieści.

Mało kto zwraca uwagę na osoby sprzątające i odpowiedzialne za śmieci. To własnie na takim zawodzie w swoim najnowszym utworze przede wszystkim skupia się Donato Carrisi. Wynajdywanie swoich ofiar nie jest rzeczą łatwą i każdy zabójca ma do tego jakiś swój specjalny sposób. Problem pojawia się wtedy gdy trzeba wybrać czy ratować dziecko, któremu grozi śmierć czy raczej pozostać nadal w ukryciu?

Donato Carrisi to już tak znany autor, że nie sposób przejść obok jego pozycji obojętnie. Gdy tylko nadarzyła się okazja od razu postanowiłam skusić się na nowy tytuł spod jego pióra. Od samego początku byłam nim zachwycona i tak pozostało aż do ostatniego zdania. Historia w bardzo przystępny sposób pokazuje, że niekiedy trzeba złamać swoje zasady.

Napisanie dobrej powieści z dreszczykiem nie jest sprawą łatwą. Zagraniczny autor w tym przypadku jednak spisał się na medal. Jest to jedna z tych pozycji, w których z wielką niecierpliwością wyczekuje się kolejnych scen, by jak najprędzej poznać dalszą linię fabularną.

,,Jestem otchłanią", którą napisał Donato Carrisi to prawdziwy majstersztyk na wolny dzień. Jestem zachwycona, że zdecydowałam się na lekturę tego wydania.

?RECENZJA?

"Śmieci wyrzucone przez człowieka opowiadają jego prawdziwą historię. Bo w przeciwieństwie do ludzi śmieci nie kłamią."
????
Kochani!
Długo zastanawiałam się, jak zacząć tę recenzję.
Długo zastanawiałam się nad tym, co ja mam Wam napisać w ogóle o tej książce.
Powieść "Jestem otchłanią" pisarza donatocarrisi w moim odczuciu jest dziwną lekturą, przede wszystkim zważywszy na imiona, jakie noszą nasi bohaterowie. Nie są one normalne, nie są takie, jakie byśmy dali swoim pociechom, czy ogólnie, nie są takie, jakie moim skromnym zdaniem być powinny. Są dziwne, nienaturalne i irytujące. Nie wiem dlaczego mi to tak przeszkadzało, ale jakoś przeżyłam to ???????? Kreacja postaci była wyważona, dobra i realna. Uważam, że gdyby nie te nieszczęsne imiona byłoby wspaniale ???????? Ale cóż... bywa. Jeśli chodzi o fabułę to była scalona, przemyślana i trzymała fason, ale również była taka nietuzinkowa oraz niespotykana. Ze strony na stronę byłam coraz bardziej ciekawa tego, co się wydarzy i w jaką stronę potoczy się cała ta historia. Akcja na początku była spokojna, stonowana, ale do czasu. Autorowi zapewne chodziło o to, żeby wzbudzić w czytelniku ogromną ciekawość oraz zaintrygować go i uważam, że mu się to udało. Jak akcja ruszyła z kopyta, a jej zwroty momentami szokowały.
Autor ma świetny język i styl, dzięki czemu przez książkę się "leci" i strona ucieka za stroną.
...

Każda zapowiedź premiery nowej powieści Donato Carrisi, to dla mnie zawsze oczekiwanie na czytelniczą ucztę. Autor szturmem wkroczył na listę moich ulubionych pisarzy i wiem, że po jego książki mogę sięgać w ciemno. "Jestem otchłanią" to było moje siódme spotkanie z jego twórczością i cóż, po lekturze mogę powiedzieć tylko, że jestem zachwycona.

Sprzątający mężczyzna żyje zgodnie z utrwalonym rytmem, chce pozostać niewidzialny, bo tylko w ten sposób potrafi funkcjonować. Wszystko zmienia się, gdy ratuje życie tonącej dziewczynki. Tym samym naraża się na niebezpieczeństwo, bo jego tropem podąża Łowczyni much.

"Jestem otchłanią" hipnotyzuje. To niezwykle trudna opowieść, która zanurzy was w otchłani smutku. Przepełniona jest bólem i cierpieniem. Bez zbędnej brutalności, za to z mistrzowsko rozbudowaną psychiką postaci, Autor buduje napięcie, które nie pozwoli wam oderwać się od lektury i co najważniejsze, szybko o niej zapomnieć. Na długo pozostanie w waszej pamięci, gwarantuję. To jedna z tych historii, obok których nie sposób przejść obojętnie. Carrisi nie boi się poruszać trudnych tematów. W "Jestem otchłanią" mówi o problemie społecznym, jakim jest przemoc. Maltretowane kobiety, krzywdzone dzieci, dla których dom, który powinien być azylem, staje się miejscem koszmaru. Przeraża to, ile bólu człowiek jest w stanie wyrządzić osobom, które powinien kochać i chronić. Często ofiar tak bardzo skrzywdzonych przez los, nie potrafimy zauważyć.
Carrisi po raz kolejny pokazuje, że jak mało kto potrafi tkać mroczne i pełne emocji powieści. "Jestem otchłanią" jest przemyślana i dopracowana w każdym calu. Tutaj każdy szczegół ma znaczenie, wszystko jest po coś. Nawet brak imion nadanych głównym bohaterom. A wszystkie te wątki łączą się w niezmiernie satysfakcjonujące zakończenie.
Takie książki chcę czytać! Polecam bardzo!

Sprzątający mężczyzna wie, że chcąc poznać ludzkie tajemnice należy przeszukać ich śmieci. W koszu każdej rodziny kryją się mroczne i pilnie strzeżone sekrety. Śmieci to przedmioty, a przedmioty to tropy, dzięki którym znajduje swoje kolejne ofiary.

?Śmieci wyrzucane przez człowieka opowiadają jego prawdziwą historię. Bo, w przeciwieństwie do ludzi, śmieci nie kłamią?.

Mężczyzna żyje w cieniu, chce pozostać niewidzialny. Wszystko zmienia się, kiedy pomaga tonącej dziewczynce. Czuje przyciągnie, jakiego nigdy nie czuł. Ta krótka chwila słabości, nagle ściąga na niego spojrzenia, a on nie może sobie na to pozwolić?

Donato Carrisi, to włoski autor thrillerów, który potrafi mnie zaskoczyć! ?Jestem otchłanią? to mroczna historia człowieka o czarnej duszy. Ta historia składa się z małych elementów. Jest jak klocki. Każdy klocek to nierozłączny element czyjegoś życia. Kiedy już wszystkie elementy zostają ułożone, nagle okazuje się, że ta układanka to przerażająca budowla ludzkich słabości i popędów nad którymi nie jesteśmy w stanie zapanować.

Autor bardzo mnie zaskoczył. Nie spodziewałam się togo, co na mnie czekało. Głosem dorosłego mężczyzny krzyczy dziecko. Zranione, porzucone, pozbawione miłości. Czy tak powinien wyglądać świat?

Bardzo polecam Wam książkę autora. Ta historia pełna trudnych decyzji, najgorszych instynktów, negatywnych emocji i nienaturalnych zachowań na długo pozostanie w mojej pamięci. Czekam na kolejne książki autora!

Autor Donato Carrisi stworzył bardzo tajemniczy, mroczny i bardzo smutny thriller - ?Jestem otchłanią?. Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji przeczytać tej powieści to radzę szybko to nadrobić. Dzięki autorowi zajrzycie w czarną otchłań, która jest ukryta głęboko w każdym z nas.
Poznacie pewnego tajemniczego sprzątacza, który chce być niewidzialnym i niezauważalnym dla otoczenia. Jest bardzo niebezpieczny. Czy morderca może być jednocześnie bohaterem? Dzięki pewnej tonącej dziewczynce zaczyna myśleć, że może być dobrym człowiekiem. Dostaje dobrego życiowego impulsu, jednak czy to wygra z jego czarną otchłanią? Czy przestanie wybierać kolejne ofiary? Poznacie jego straszne dzieciństwo. To ono go ukształtowało. W jego domu za zielonymi drzwiami mieszka tajemniczy Micky. To on wie o sprzątaczu dosłownie wszystko. Nic się przed nim nie ukryje. Micky strasznie się gniewa na naszego bohatera jak tylko on nie robi wszystkiego zgodnie z jego wolą. Brutalnie karze za to sprzątacza. Nie chcielibyście wtedy być w jego skórze. Micky ma bzika na punkcie dojrzałych kobiet z blond włosami.
Powieść ?Jestem otchłanią? zmusza nas do intensywnego myślenia i poszukiwania prawdy. Znajdziecie tutaj mnóstwo tajemnic do ukrycia. Nie wszystko jest takie na jakie wygląda. Musicie poznać postać ukrywającą się za zielonymi drzwiami. Dlaczego nasz bohater tak się jej boi i chce ukryć fakt, że zamiast zabić dziewczynkę to ją uratował?
Czy wierzycie, że nasza przeszłość, a właściwiej dzieciństwo ma ogromny wpływ na naszą przyszłość? Ta historia niestety pokazuje jak fatalne dzieciństwo miało wpływ na przyszłość naszego bohatera. Oczywiście książka ?Jestem otchłanią? wywołała u mnie mnóstwo różnych emocji od strachu aż do nienawiści. A co powiecie o przemocy? Mogę śmiało stwierdzić, że przemoc rodzi przemoc. W dużej ilości przypadków maltretowane dziecko w przyszłości będzie takie samo jak jego oprawca lub jeszcze go w tym przebije. Czytając tą historię możecie się o tym przekonać.
Poznacie również Łowczynię Much- kobietę, która pomaga innym maltretowanym kobietom. Jednocześnie próbuje zapomnieć i uciec od przeszłości. W życiu spotkała ją straszna tragedia. Czy losy sprzątacza i Łowczyni Much się skrzyżują?
?(?) Śmieci wyrzucane przez człowieka opowiadają jego prawdziwą historię. Bo w przeciwieństwie do ludzi śmieci nie kłamią. (?)
Sprzątający mężczyzna potrafi interpretować człowieka na podstawie jego śmieci. Dzięki temu potrafi również poznać głęboko skrywane sekrety. Jaką tajemnicę o was zdradzają wasze śmieci? Czy nasz sprzątający bohater byłby wami zainteresowany?
Czy w waszym domu, za zielonymi drzwiami mieszka niebezpieczny i bardzo brutalny lokator podobny do Mickyego?
Opowiedziane w tej książce historie zainspirowane są prawdziwymi wydarzeniami. Przerażające.
Dobry thriller, który wciągnął mnie od samego początku. Nie mogłam przestać czytać. Jestem zadowolona z tej książki. Czas poświęcony na czytanie tej historii nie był czasem straconym. Chętnie zobaczyłabym sprzątacza i Łowczynię Much na dużym ekranie. To byłby przerażający dreszczowiec...

Mówi się, że oczy są zwierciadłem duszy. Czy jeśli spojrzymy w oczy mordercy dostrzeżemy w nich otchłań zła? W oczy Sprzątającego mężczyzny nikt nie spogląda. Nikt go nie zauważa. Jest niewidzialny dla otoczenia, ale on na podstawie wyrzucanych śmieci wie niemal wszystko o interesujących go osobach. Osobach równie samotnych jak on, które wybiera na swoje ofiary. Jego otchłań pozostaje nieodkryta do czasu, gdy pomaga uwikłanej w szantaż Dziewczynce z fioletowym kosmykiem. Zaczyna się nim wówczas interesować Łowczyni much pomagająca ofiarom przemocy. Czy odkryje tajemnicę skrytą za zielonymi drzwiami, które dotychczas pozostawały zamknięte? Carrisi pokazuje po raz kolejny, że jest mistrzem w konstruowaniu mrocznej, wypełnionej po brzegi trudnymi emocjami i najniższymi ludzkimi instynktami fabuły, w której nic nie jest oczywiste. Tu przeszłość głosem przerażonego dziecka krzyczy o zainteresowanie, czułość i miłość. Teraźniejszość przynosi już tylko akceptację bezbrzeżnej samotności i niewidzialności wykorzystując je jako atuty w swoich planach. Wycieczka w głąb ludzkiego umysłu, w jego najciemniejsze, nieujawniane zakamarki fascynuje i przeraża zarazem. Podczas gdy w ?Domu głosów? ślizgałam się zaledwie po powierzchni otchłani, za sprawą hipnozy nieśmiało zaglądając czasami poza jej skraj, tak w przypadku najnowszej powieści ugrzęzłam na jej dnie bez szans na ratunek. Sprzątający mężczyzna niepostrzeżenie, tak jak on to potrafi, zakradł się do mojego umysłu i został w nim długo po odłożeniu powieści. Zakończenie, tak charakterystyczne dla Carrisiego, ukazuje zaskakujące powiązania, których oczekiwałam, ale i tak nie byłam w stanie przewidzieć. Pełna satysfakcja!

Jestem w otchłani smutku, do której strąciła mnie lektura tej powieści. Carrisi nasycił swoich bohaterów wyobcowaniem, doświadczył głęboko traumą i przerażającą samotnością. Dał im doświadczenia, jakich nikt nie chciałby mieć. Dla innych są przezroczyści, niewidoczni, nie zasługują nawet na imiona ? nazwani są ?sprzątającym mężczyzną? , ?dziewczynką z fioletowym kosmykiem?, ?łowczyni much?. Niemal jak duchy? Ich ścieżki przecinają się, krążą coraz bliżej siebie.
Diabeł to upadły anioł. Czy może jednocześnie po obu stronach granicy, być dobrym i złym? Skrajnie introwertyczny sprzątacz poznaje ludzi poprzez to, co wyrzucają do kosza. Bezbłędnie odczytuje wszystkie wskazówki, ukryte znaczenia, widzi wszystkie szczegóły. Śmieci nie kłamią. Jest przy tym niewidzialny, przecież nikogo nie interesuje, ma tylko robić swoje. Aż wykracza poza swoją rutynę i ratuje tonącą dziewczynę. Jego przyjaciel, Micky, nie będzie zadowolony?
Łowczyni much porzuciła swoje życie prywatne, by wypełniać swoją misję. Jest niezwykle zaangażowana w pomoc ofiarom przemocy, stara się poprzez taką działalność zatrzeć przeszłość, o której nie może zapomnieć.
Zło zatacza koło. Ciągle obecne, blisko. Znęca się okrutnie nad bohaterami.
?Jestem otchłanią? to przejmująca powieść. Pełna przemocy, przygnębienia i rozczarowana. Nie chodzi w niej o samo odkrywanie tajemnic i powiązań, lecz ważniejsze jest spojrzenie na wnętrze człowieka, emocje ? lub ich brak, pustkę?
Niejednoznaczna, niebanalna. Zdecydowanie polecam!