Kaktus

?Kaktus? to powieść wydana przez wydawnictwo Albatros w popularnej serii Mała Czarna reklamowanej jako ?opowieści z życia wzięte? i ?inteligentna rozrywka?.
Główna bohaterka ?Kaktusa? Susan Green, czterdziestopięcioletnia kobieta, to perfekcyjna pani domu i biura, z dokładnie opracowanym i skrupulatnie realizowanym planem na życie. Mężczyzna, owszem, ale spotkania tylko w wyznaczonym dniu i nigdy na stałe. Mieszkanie pedantycznie wysprzątane, ubrania dopasowane do sylwetki i komponujące się z resztą garderoby, a więc wyłącznie ciemnoszare i czarne, praca w biurze wzorowa zorganizowana, tylko niestety wymagająca kontaktów z ludźmi: ?Gdyby nie to, że pracuję z ludźmi, przebywanie w biurze byłoby całkiem znośne?(sic!). Tak, nasza Susan to introwertyczka, skupiona na sobie, niepragnąca kontaktów z innymi, typ samotnika, któremu najlepiej jest samemu ze sobą. I nagle jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki ten jej poukładany, uporządkowany świat zaczyna się walić. Najpierw informacja o śmierci matki, zaraz potem nieplanowana ciąża i do tego konflikt z bratem w sprawie podziału majątku. Gdzieś na horyzoncie nieśmiało puka też do drzwi Susan nieoczekiwana miłość i znienacka na jaw wychodzi tajemnica rodzinna ściśle związana z jej przeszłością. Jak w tym wszystkim odnajdzie się nasza Kaktusowa bohaterka, czy będzie nadal kłuła wszystkich wokół i liczyła tylko na siebie? A może znajdzie się ktoś, kto udzieli Susan wsparcia w walce z przeciwnościami losu, a przede wszystkim pomoże pozbyć się jej tego kolczastego, dokuczliwego pancerza? Przeczytajcie, proszę tę powieść i przekonajcie się sami, czy nasza zgryźliwa i sarkastyczna Susan zmieni swoje podejście do ludzi i życia?
Zresztą kreacja głównej bohaterki stworzona przez debiutującą autorkę bardzo mi się spodobała. Ta lekko kolczasta osobowość Susan, pozornie antypatyczna, kobiety niechętnie wchodzącej w bliższe relacje z innymi ludźmi, została świetnie i z dużym wdziękiem nakreślona, może trochę przerysowana, ale dzięki temu zachowanie bohaterki nie budziło mojej niechęci, a tylko lekki uśmiech, a może nawet współczucie, bo Susan przecież nie do końca odnalazła się w tym świecie przez siebie stworzonym. Sylwetki drugoplanowych bohaterów też zostały wiarygodnie skrojone, rozbudowane psychologicznie, ukazane z domieszką czarnego humoru i ironii, przejaskrawione w niektórych odsłonach, chociażby mocno ekscentryczna i karykaturalna ciotka Sylvia z jej wścibskimi córkami, leniwy i niedojrzały Edward, pedantyczny Richard czy wreszcie krzepka ale konkretna Brigid. Taki sposób przedstawienie postaci świadczy o tym, że autorka jest niezwykle wnikliwym i uważnym obserwatorem rzeczywistości i potrafi swoje spostrzeżenia przelać na papier, czyniąc ze swych bohaterów ludzi z krwi i kości.
Kolejnym atutem tej powieści jest też wartka akcja, fabuła pełna nieoczekiwanych zwrotów, dobre tempo wydarzeń dzięki czemu książkę Haywood czyta się naprawdę dobrze i szybko. Może nie jest to komedia romantyczna w dosłownym tego słowa znaczeniu, bo scen bardzo zabawnych w niej nie było, ale kilkakrotnie pojawił się uśmiech na mojej twarzy, chociażby wtedy, gdy bohaterowie skrupulatnie dzielą się obowiązkami wychowawczymi dotyczącymi nienarodzonego jeszcze dziecka Susan. I ten specyficzny rodzaj humoru, taki nieco sarkastyczny, pełen ironii pojawiał się czasem w utworze, czyniąc z powieści słodko-gorzką opowieść o życiu, którego nie da się do końca zaplanować i które zaskakuje nas niespodziankami losu.
?Kaktus? to dobra powieść obyczajowa, taki komediowy dramat, który momentami bawi, czasem wzrusza, a innym razem irytuje, ale nie pozostawia obojętnym. Powieść bardzo życiowa, mocno osadzona w rzeczywistości, naturalna, opowiadająca historię, która mogłaby się zdarzyć naszej koleżance czy sąsiadce. Autorka ma niewątpliwy dar pisania, umie stworzyć interesujący utwór, z nieszablonowymi postaciami, z ujmującym, uroczym zakończeniem.

Susan jest ekscentryczną kobietą po czterdziestce. Właśnie umarła jej mama, a ona nie zgadza się z zapisem testamentu, z którego wynika, że jej brat ma dożywotnie prawo użytkowania rodzinnego domu, co krzyżuje jej plany, ponieważ liczyła na sprzedaż nieruchomości i podział pieniędzy. Nigdy nie miała dobrego kontaktu z Edwardem, czuła że zawsze on był faworyzowany przez matkę. Przed nią trudny okres, ponieważ czeka ją ciężka prawnicza batalia, a na domiar złego okazało się, że jest w ciąży, a z ojcem dziecka nie wiąże przyszłości, mimo relacji, która łączyła ich od lat.

Bardzo podobała mi się ta książka. Myślę, że duży wpływ miała na to główna bohaterka. Przedstawiona została jako samowystarczalna jędza, ale ja ją polubiłam. Dostrzegłam w niej coś z siebie. To prawda, że jest ekscentryczna oraz stroni od ludzi, ale jest również niezależna, samodzielna i lubi swoje życie takie, jakie jest. Ponadto okazuje się, że da się dotrzeć do jej serca przez twarda powłokę i nie jest ona taka, jak o niej wszyscy myślą.

W ?Kaktusie? znajduje się dużo opisów, przemyśleń, a akcja nie jest spektakularnie szybka. Wiem, że nie każdemu się to spodoba, zwłaszcza że widziałam dużo średnich opinii na temat tej powieści. Ja uważam, że była to ona ciekawa, wciągająca, z dobrze wykreowanymi bohaterami. Prócz Susan poznajemy również jej sąsiadkę z góry, która z rozmachem weszła w jej życie, podobnie jak Rob ? przyjaciel jej brata. Wiecie, że kaktusy mają kolce, nie dlatego, by ochronić się przed wrogiem, lecz dlatego by dać roślinie choć trochę cienia? Taka właśnie jest Susan. Stroni od ludzi, wręcz ich odpycha, ale jeśli ktoś poświęci jej trochę uwagi, to mięknie.

Uważam, że autorka idealnie skonstruowała powieść obyczajową. Nie jest przesłodzona, tak jak często ma to miejsce w tego typu pozycjach. Zawiera w sobie wiele ironicznych uwag, co wywoływało uśmiech na mojej twarzy. Mimo lekkiego charakteru porusza również poważne, życiowe tematy, jakimi jest śmierć bliskiej osoby, konflikt w rodzinie, nieplanowana ciąża, a również po części samotność. Czytając ją, mamy wrażenie, jakbyśmy uczestniczyli w życiu Susan. Jeśli lubicie sięgać po pozycje z tego gatunku lub szukacie czegoś, by oderwać się na moment od cięższej lektury, to myślę, że będzie to dla Was odpowiednia pozycja. Ja bawiłam się przy niej wyśmienicie.