Kaprysy przeznaczenia

RECENZJA

Autor: kglewis.stronaautorska
Wydawnictwo: waspos

Kaprys przeznaczenia tom 1

W świecie mafii jest to normalną rzeczą, że rodzice faceta wybierają dla niego żonę.

Delia jest córka capo di tutti capi Cosa Nastry. Jest kobieta z mocnych charakterem i nie daje sobą pomiatać, zawsze ma swoje zdanie.

Iwo Accardi jest następca przywódcy Camorry. Jest facetem pewnym siebie, aroganckim i bezwzględnym.

Delia zostaje poinformowana przez rodziców, że wychodź za mąż za nie jakiego Iwo Accardi. To małżeństwo ma być zaaranżowane, jak większość w ich świeci. Parze udaje się dojść jakiegoś porozumienia. Ale czy Delia i Iwo będą razem i stworzą, prawdziwe małżeństwo to dowiemy się w przyszłości.

Fabuła jest bardzo ciekawa. Książka jest według mnie dobrze napisana. Czytało mi się ją szybko. Podobało mi się zachowanie głównej bohaterki, bo nie dawała sobą pomiatać i zawsze miałaś coś do powiedzenia. 
Polecam Wam się z nią zapoznać, bo warto .
Gratulacje dla autorki i czekam za kontynuacja tej powieści.
Dziękuję wydawnictwu ...

O ile dobrze się orientuję ?Kaprysy przeznaczenia? to debiut autorki piszącej pod pseudonimem G. K. Lewis. W tym roku mamy ogrom debiutujących polskich autorek i to jest świetna sprawa! Tym razem pod skrzydłami wydawnictwa Waspos.
?Kaprysy przeznaczenia? to opowieść o dwójce ludzi, których połączyła miłość, z mafią w tle.
Głównymi bohaterami są: Delia Rossi, córka Capo di tutti capi Cosa Nostry i Iwo Accardi następca przywódcy Camorry. Delia to pewna siebie kobieta, twardo stąpająca po ziemi, wiedząca czego chce, a czego nie chce od życia i nie bojąca się po to sięgnąć, nawet jeśli w grę wchodzi rzucanie całą zastawą. Iwo to playboy, nie stroniący od kobiet i seksu, a zarazem bezwzględny następca capo Camorry.
Jak to często w mafii bywa, Delia i Iwo są dwojgiem ludzi, którzy poznają się na rzecz zaaranżowanego małżeństwa. Na początku Delia, jest bardzo niechętnie nastawiona zarówno do Iwa, jak i relacji, którą musi z nim tworzyć, myślała, że udało jej się ominąć system działający w mafii, nic bardziej mylnego. Nie może jednak zaprzeczyć, że Iwo jest atrakcyjnym mężczyzną i jego osoba wzbudza w niej pożądanie. Iwo natomiast wpadł w sidła urody i seksapilu Deli, biorąc sobie za wyzwanie, rozkochanie kobiety. Mają to szczęście, że uczucie pochłania ich boje, jednak jedno spotkanie burzy ich szczęście, jak domek z kart. Muszą stawić czoła przeszkodom, jakie przeznaczenie stawia im na drodze. Po kilku latach ich uczucie, choć osłabione, nadal istnieje, ale czy przeznaczenie powoli im być razem? Jaką tajemnice skrywa Delia, i co zaplanowali wrogowie Iwa?
Zacznijmy od całej historii, która trochę mnie zaskoczyła. Nie wiem dlaczego wyszłam z przekonania, że pierwszy tom, czyli będziemy tu mieć historię opisaną z detalami, jak to się poznali, jak doszło do zaręczyn, jak się zakochali i dziękuje. Autorka miała inny plan, owszem poznajemy Delię i Iwa, na samym początku ich znajomości, ale okres ich narzeczeństwa i miłości się rozwijającej jest przedstawiony w skrócony sposób, autorka skupiła się na wydarzeniach, które były konsekwencją ?kaprysów przeznaczenia?, dlatego poznajemy historię bohaterów dużo głębiej, w bardziej rozciągniętych ramach czasowych. Jeśli chodzi o wątek mafii, mimo, że się niby cały czas pojawia, dla mnie, na tle innych książek, z tego gatunku, jest bardziej tłem tej książki, niż myślą przewodnią, jest dobrze wyważony i pozwala się nam bardziej skupiać na bohaterach. Myślę, że tom drugi może bardziej obfitować, w tą tematykę. W tej części autorka poświęciła całą uwagę na bohaterów i relację między nimi, która jest bardzo burzliwa i zakończenie pozostawia niedosyt, ale taki pozytywny. Napisana bardzo dobrze, czyta się lekko i przyjemnie, chcąc zgłębiać historię dalej i dalej, by wiedzieć, czy wreszcie będą razem. Jest w niej duża dawka humoru, często takiego ironicznego.
Bohaterowie. Delia to kobieta pewna siebie, wiedząca czego chcę i dążąca do tego, mimo przeciwności losu, mimo sytuacji, których się nie spodziewała, umie odnaleźć się w życiu. Nic nie jest dla niej straszne. Potrafi pięknie wyglądać i strzelać do celu z idealną precyzją. To właśnie jej postać wprowadza najwięcej ironii do książki. Iwo to wreszcie (bo po niektórych książkach straciłam nadzieję) bezwzględny gangster, jakich lubię. Jest pewny siebie, twardy, nie bojący się pobrudzić rąk i zabić w okrutny sposób, tak wyobrażam sobie capo. Czasami nie mogłam się nadziwić, jak taki bezwzględny człowiek, nie jest w stanie poradzić sobie z upartą kobietą, ale przecież to nie odosobniony przypadek w książce i życiu ???? Ogólnie bohaterzy wykreowani rewelacyjnie moim zdaniem, są charakterystyczni, zapadający w pamięć. Jedyne, co mi średnio pasowało to imiona. Z jednej strony są inne, niespotykane, bo jednak często powtarzające się: Salvatore, Mateo, Luca, Antonio, już się nudzą, to nic nie poradzę, że na hasło Iwo, miałam przed oczami Facundo Arane ze ?Zbuntowanego Anioła?, a Delia kojarzy mi się z kosmetykami.
I rzeczą, która osobiście w jakiś tam delikatny sposób mnie irytuje to stwierdzenie ?posłać do piachu? popularne zresztą ostatnio.
Podsumowując. Mogłoby pojawić się więcej scen, szczegółów związanych z okresem Deli i Iwa, kiedy się poznawali, rozumiem jednak, że zamysł autorki był inny i szanuję to. Książka napisana bardzo dobrze, bohaterowie wykreowani super. Czyta się lekko, szybko. Pozostawia niedosyt, z rodzaju tych, że czytelnika irytuje czas, który musi poświęcić na doczekanie się kolejnego tomu. Polecam tą książkę wszystkim tak naprawdę. Myślę, że nawet antyfani mafii, będą z niej zadowoleni, bo to przede wszystkim książka o relacji między bohaterami. Sama ostatnio miałam momenty znużenia tą tematyką i cieszę się ogromnie, że książka ta trafiła w moje posiadanie, bo była przyjemną lekturą.

Dziękuję ... za możliwość zrecenzowania "Kaprysów przeznaczenia" ?? Gdy tylko przeczytałam opis tej książki, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Od dawna chciałam zabrać się za jakiś romans mafijny, ale nigdy nie było okazji. Gdy więc w końcu się przydarzyła, nie mogłam sobie odmówić.
?Kaprysy przeznaczenia? opowiadają historię dwójki ludzi, powiązanych ze światem włoskiej mafii. Z opisu dowiadujemy się, że Iwo Accardi to następca przywódcy Camorry, która sieje grozę w Neapolu. Jest przystojnym, młodym facetem, który doskonale zdaje sobie sprawę z tego, w jakim świecie żyje i korzysta z tego jak może. Jest bezwzględny i uwielbia zabawy na jedną noc z dziewczynami, które są nim zachwycone. Drugą bohaterką jest Delia Rossi, córka człowieka, którego boją się wszyscy ? capo di tutti capi Cosa Nostry. Ma swój charakter, nie pozwala sobą pomiatać i posiada całkiem niezłe doświadczenie w rzucie szklanymi naczyniami do celu. Gdy okazuje się, że los postanowił ich połączyć, zwłaszcza Delia jest negatywnie nastawiona do swojego narzeczonego i przyszłego męża. Jakie niespodzianki zgotuje im los i czy w końcu będą ze sobą razem szczęśliwi?
Delia już z samego opisu wydaje się być bohaterką, którą pokocha każda kobieta ? pewna siebie, znająca swoją wartość i walcząca o to, co jej się należy, w tym szacunek. Mnie jednak nie zachwyciła. Owszem, wszystkie te cechy pojawiły się u niej na kartach powieści, ale była dla mnie też trochę irytująca. Przez pierwsze 100-150 stron trudno mi się czytało tę książkę, bo miałam wrażenie, że ma ona sprzeczne ze swoimi myślami zachowania (od razu przepraszam przyjaciółkę, której częściowo opisywałam niektóre takie akcje). Myślałam, że bardziej polubię Iwo i faktycznie, gdybym z tej dwójki miała kogoś wybrać, mimo wszystkich, mniejszych i większych, grzeszków, wybrałam właśnie jego. Przyznaję jednak, że i jego miałam ochotę udusić za niektóre zachowania.
Po takim początku sądziłam, że książka kompletnie nie przypadnie mi do gustu i będę nią, niestety, kompletnie zawiedzona. Na szczęście dalsza część odrobinę uratowała moją opinię o ?Kaprysach przeznaczenia?. Końcówka faktycznie była pełna najróżniejszych emocji i przyznaję, nie chciałam odrywać się od czytania żeby w końcu poznać rozwiązanie kilku kwestii. Trochę żałuję, że akcja została urwana w takim momencie, według mnie przydałby się jeszcze jeden rozdział z perspektywy Delii, a może wtedy czytelnicy mieli jeszcze większy apetyt na drugi tom. Mimo wszystko planuję sięgnąć po kolejną część, gdy tylko wyjdzie, bardziej z ciekawości co do dalszego życia Delii i Iwa. Nie mogę jednak niestety powiedzieć, że pierwszym tomem byłam zachwycona. Trochę się zawiodłam, mogło być zdecydowanie lepiej i tego oczekiwałam po opiniach.

Delia Rossi jest córką capo di tutti capi Cosa Nostry, Ma braci a ona sama jest oczkiem w głowie rodziców. To żywiołowa, wybuchowa i temperamentna młoda kobieta. Nie raz coś rozbiła czy zdemolowała w przypływie szału. Chodząca bomba. Już wkrótce Delia pozna kapryśność losu na własnej skórze...
Iwo Accardi jest następcą Camorry. W mafijnym świecie wszystko na swoje miejsce a zasady są ściśle przestrzegane. Jego małżeństwo z dziką Delią jawi się w ciekawych barwach. Ten pewny siebie playboy nawet nie wie, ile i jakie walki przyjdzie mu stoczyć z tą małą, krnąbrną złośnicą. Ale to nie wszystko. Bowiem spokój w mafii jest tylko względny a zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie chciał kogoś zabić. Intrygi i kłamstwa są na porządku dziennym. Młodzi narzeczeni staną do niejednej walki. Nie tylko z własnymi charakterami, czystą chemia i pożądaniem ale również tajemnicami i intrygami. Na deser pojawi się zazdrość Nie będzie łatwo. Czy im się uda? Czy będą razem? W tym przypadku los będzie wyjątkowo kapryśny...

Skusił mnie opis tej powieści. I to bardzo. Okładka bowiem nie za specjalnie przypadła mi do gustu a dodatkowo, po ukończonej lekturze, nie oddaje tego humoru i tej ironii, która jest dosłownie naszpikowana. Autorka bowiem napisała romans mafijny z lekkim przymróżeniem oka. Z ogromną dawką właśnie wszędobylskiego humoru i ciętego języka głównej bohaterki. Od początku popłynęłam na falach historii. Delia Rossi szybko zyskała moją sympatię. To rozsądna młoda kobieta, która nie boi się powiedzieć tego, co myśli. Ironia to jej drugie imię. Wybuchowa niczym Etna. Nigdy nie wiadomo, jak zareaguje i z jakiej strony się pokaże. Raz jest miłą i potulną a innym razem pokazuje pazurki. Energia ją wręcz roznosi. Wychowana w świecie mafii wie, do czego służy broń i jak się nią posługiwać. W starciu z Iwem jest temperamentną i rozjuszoną kotką. Iskry leciały, że aż miło. Wybuchnął pożar, którego w żaden sposób nie można było zagłuszyć a tym bardziej okiełznać. Iwo mimo łatki playboya umie pokazać się z tej dobrej, lepszej strony. Rozrywkowe życie dobrowolnie podstosował kobiecie, która go oczarowała. Która okazała się być inna, niż przypuszczał. Oczarowała go i z pasją przystąpił jak prawdziwy myśliwy do polowania na zwierzynę. A ona sama zbytnio nie uciekała. To było genialne. Śmiałam się do momentami do łez. Nie przypuszczałam nawet, że w tej powieści jest aż taka komedia. Taka romantyczna, która wywoła uśmiech i wprawi w doskonały nastrój. Pierwsza scena miłosna była dla mnie zaskoczeniem. Sądziłam, że bezie jeszcze odłożona w czasie, w końcu młodzi doszli do porozumienia w tej kwestii. A tu niespodzianka. Ale za to jaka. Autorka skrupulatnie budowała napięcie. Spowalniała akcję, by za moment spuścić z łańcucha rozszalałą bestię. Niezwykle smakowite i pobudzające wyobraźnię opisy. Siedziałam jak na szpilkach czytając poczynania bohaterów. A jak do głosu dostała się intryga, kłamstwa i zaplecze mafijne, to już w ogóle nie mogłam się oderwać od powieści. Bardzo trafnie wszystko się ze sobą łączyło. Akcja szalała i byłą bardzo dynamiczna. Co rusz się coś działo ale w tym pędzie znalazło się miejsce na przemyślenia bohaterów i wszystkie możliwe emocje. Była równowaga pomiędzy nimi. Cała paleta emocji została mi zaserwowana. Nawet smutek i żal, które czułam całą sobą. Los w przypadku dwójki ognistych charakterów okazał się być niezwykle kapryśny. Skumulował na nich wszystko co tylko możliwe. Pierwszy tom skończył się w takim momencie, że aż nie mogę się doczekać kontynuacji. Chciałabym na już poznać dalsze losy i zobaczyć, jak Iwo zareaguje na wieść o małej, skrupulatnie chowanej tajemnicy. Zacieram łapki. Jestem oczarowana tą powieścią. Nie sądziłam, że pod tak niepozorna okładką znajdę taką bombę. Autorka chyba się fajnie bawiła podczas pisania tej historii. Wczuła się doskonale w wykreowanych przez siebie charakternych bohaterach. Ma lekki na prawdę przyjemny styl. To ciepła powieść o miłości, która musi pokonać wiele barier. Fanom mafijnych romansów powinna przypaść do gustu. Ja ją wchłonęłam dosłownie w kilka godzin i pozostał ogromny niedosyt. Zachęcam do czytania - w moim odczuciu warto po nią sięgnąć.

Zapraszam Was w brutalny świat Camorry, kiedy raz wstąpicie w jej szeregi nie będziecie w stanie, ani mieli możliwości go opuścić, brzmi mrocznie prawda? Niebezpieczny świat brudnych pieniędzy, przelanej krwi i bestialstwa fascynuje nie tylko czytelników, ale także autorów, którzy wprost prześcigają się w coraz to nowszych i ciekawszych opowieściach, mroczniejszych bohaterach i wyzwaniach. Kiedy K.G. Lewis zaproponowała mi objęcie jej książki patronatem to musiałam ją poznać, pozwolić sobie na przesiąknięcie w bezwzględny świat Camorry, czy mi się tam podobało?
Główną bohaterką książki ?Kaprysy przeznaczenia? jest Delia Rossi, młoda i piękna kobieta, która jest niezwykle charakterna, zna swoja wartość. Jest także córką capo Cosa Nostry, ale to nie powstrzymuje ją przed tym, aby wypowiadać swoje zdanie. Jest niezwykle silną kobietą, która będzie zmuszona wyjść za mąż za człowieka, którego jej wskażą. Aranżowane małżeństwo nie jest dla nikogo specjalnie wygodną sprawą, jednak liczą się wpływy, interesy, potęga i bezpieczeństwo rodziny. Dla Rossi został wybrany bezwzględny mężczyzna, który w przyszłości ma objąć posadę przywódcy Camorry ? Iwo Accardi. To mężczyzna niezwykle pewny siebie, który ma powodzenie i z tego korzystał, jednak przyszła pora, aby umocnić pozycję Camorry i Cosa Nostry, została mu wybrana przyszła małżonka, wszystko komplikuje jej niechęć. Czy dojdzie do wesela? Czy Delia i Iwo mimo wszystko jakoś się dogadają, czy może ten trzeci za bardzo tutaj namiesza? Walkę twych dwóch bohaterów można opisać, jako zderzeniem żywiołów, tylko, który zwycięży tą potyczkę? Czy takie siły i charaktery zdecydują się na kompromisy? Delia ma swoje sekrety, Accardi wrogów, chociaż nie wygląda to zbyt różowo, jeszcze wszystko może się wydarzyć.
?Kaprysy przeznaczenia? jest powieścią, którą wyjątkowo lekko się pochłania, brnie się coraz dalej i dalej, nawet nie spodziewałam się tego, że tak szybko dobrnę do końca tej historii, a przynajmniej tego tomu. Bohaterowie są różni, ale mają ze sobą wiele wspólnego, są uparci i potrafią walczyć o to, w co wierzą. On bezwzględny, pan i władca, a ona silna i ma zamiar mu pokazać, że jej zdanie także się liczy. To jest mieszanka wybuchowa, a mafiny świat ma swoje prawa, ale także i kaprysy. K.G. Lewis pokazała, że potrafi sobie poradzić z tak silnym motywem zaaranżowanego małżeństwa, który pojawia się w wielu książkach, nie tylko tych mafijnych.?Kaprysy przeznaczenia? to jedna z tych powieści, które znikają w oka mgnieniu pozostawiając po sobie wiele domysłów, które gdzieś tam bombardowały mój umysł. Zastanawiałam się, co teraz będzie i jak autorka zdecyduje się poprowadzić tą historię, a co najgorsze, jak długo przyjdzie nam czekać na drugi tom? Wiem, że niewiele minęło od premiery pierwszego tomu, a ja już marudzę o kolejny, ale co ja na to poradzę, jak to było takie dobre?

Jestem świeżo po lekturze kaprysów i mam ciężki orzech do zgryzienie jak się zabrać za recenzję książki. Ponieważ to debiut nie mamy porównania. Właśnie takie książki lubię. Oczywiście nie każdy debiut jest udany ale tu się nie zwiedziecie.

Delia to córka capo Cosa Nostry. Jedyna córka i dość specyficzna. Do tej pory byliśmy przyzwyczajeni , że kobiety w mafii miały mało do powiedzenia. Ciche (nawet jeśli się buntowały to mało wyraźnie) i znające swoje miejsce w szeregu, chowane pod kloszem. Delia jest inna. Ma dużo swobody i na wiele ojciec jej pozwala. Ma tylko zachować dziewictwo do ślubu. Wszystko się zmienia gdy ojciec jej przedstawia kandydata na męża. Niby ma wybór ale nie do końca taki jaki by chciała. Jeśli się zgodzi będzie mieć szansę poznania przyszłego męża przed ślubem, jeśli odmówi następny kandydat może okazać się jej koszmarem. Zgadza się poślubić Iwo tylko dlatego, iż jest młody, przystojny i to przyjaciel jej brata. Iwo to syn przywódcy Camorry, innej rodziny mafijnej.

Iwo jako syn przywódcy rodziny mafijnej, ma przejąć stery w rodzinie. Młody bezwzględny i arogancki i kobieciarz. Idealnie pasuje na mafiozo, i wydaje się, że wcale takim dobrym wyborem nie będzie. Ale z czasem im bardziej go poznajemy widać, że ma serce a Delia sprawia, iż z twardziela zmienia się w czułego kochanka.

Początkowo między ta dójka dochodzi do świetnej wymiany zdań. Ubawiłam się tymi scysjami. Delia ma pazurki a jej cięty język sprawia, że Iwo jeszcze bardziej się w niej zakochuje. Wszystko się układa idealnie, młodzi się docierają, ślub tuż tuż i bum. Mały błąd Iwa sprawi, iż Delia ucieka.

Fabuła książki świetnie skrojona. Początków mało się dzieje ale potem akcja tak przyspiesza, a wydarzenia zupełne zmieniają nasze podejście do tej historii. Miłośnicy erotyki się nie zawiodą. Sporo pikantnych scen, napisanych ze smakiem. Dużym plusem za wykreowanie postaci, a także za ukazanie nam świata mafii od zupełnie innej strony. Owszem są sceny brutalne i spor tej mrocznej strony. Ale jest też pokazana relacje rodzinna. I muszę przyznać, że tę książkę zdominowała Delia. Większość rozdziałów jest pisanych z jej perspektywy, część z punktu widzenia Iwa i są pojedyncze z perspektyw braci Deli. Zabrakło mi ciut więcej tych z pisanych perspektywą Iwo. A może właśnie to urok tej książki? Dotąd w książkach mafijnych dominuje męskie podejście.

I coś, czego "nie lubię". Zakończenie, ale to część pierwsza więc nie jest w sumie zaskoczeniem, że książka skończy się w takim momencie. I już nie mogę się doczekać z wypiekami na twarzy kolejnej części. Końcówka przyspiesza a wydarzenia tak wciągają, że nie sposób się oderwać. Książka nie należy do cienkich. Ma ok 400 str i nawet nie zauważymy kiedy ja skończymy. Polecam