Kat z Płaszowa

Amon Göth był komendantem obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Książka jest oparta na faktach, a autor dzięki relacjom, dokumentom, fotografiom i nagraniom odtworzył nie tylko portret psychologiczny Götha, lecz także przedstawił jego krótki życiorys, bestialskie traktowanie więźniów i swoich pracowników oraz upadek. Komendant z Płaszowa osobiście zabił kilkaset osób. Aby powstrzymać jego żądze mordu, musieli interweniować sami przełożeni z SS..

O rany... Treść jest oczywiście wstrząsająca, przejmująca i nie do pojęcia dla normalnego człowieka. Skupmy się jednak na tym, czego dokonał Max Czornyj. Podjął się trudnego zadania i opisał poczynania Amona Götha w narracji pierwszoosobowej, skupiając dużą uwagę na jego uczuciach, emocjach, pragnieniach i potrzebach. I zrobił to genialnie! Poznajemy dojście głównego bohatera do pozycji komendanta, zalążek jego życia prywatnego, sposób sprawowania rządów, a w końcu także aresztowanie. Dzięki zastosowaniu tego typu narracji i świetnemu odtworzeniu charakteru Götha możemy bardziej szczegółowo poznać błędny kierunek, który obrał jego umysł, gdy nakazywał ciału mordować oraz torturować Bogu ducha winnych ludzi. Autor nie przesadził z ilością bestialskich wydarzeń, nie poskąpił emocji, treść jest wystarczająca, by poznać sposób myślenia i postępowania komendanta, a także dowiedzieć się, jak skończył. Göth lubił luksus, pieniądze i otaczanie się drogocennymi przedmiotami - został aresztowany za przestępstwa dewizowe. Nienawidził Żydów i często dawał upust swojemu gniewu krzywdząc wszystkich, niezależnie od tego, czy były to dzieci, kobiety, czy starcy. Treść jest ciężka, momentami wyciskająca łzy, ale powinniśmy ją poznać choćby dla oddania tym sposobem hołdu ludziom, którzy zginęli z powodu kaprysów tego człowieka. Książkę czyta się dosyć szybko ze względu na styl autora, świetny sposób przekazania informacji, oraz na to, że do każdego przedstawionego wydarzenia została dodana notka uzupełniająca. Brakowało mi kilku informacji z życiorysu Götha, jednak główny cel autora został osiągnięty. Wielkie brawa dla Maxa Czornyja!

?Kat z Płaszowa? to kolejna z opartych na faktach powieści Maxa Czornyja, w której autor ukazuje nam świat oczami zwyrodnialca, zbrodniarza wojennego, dla którego wojna jest polem do zaspokojenia sadystycznych skłonności. I czyni to tak realistycznie, że trudno udźwignąć ogrom emocji targający czytelnikiem w trakcie lektury i długo po jej zakończeniu.

Tym razem wcielamy się w postać Amona Götha czerpiąc radość z rosnącej w siłę, a później dochodzącej do władzy partii faszystowskiej. Dumę z oczyszczenia z Żydów Lublina, Krakowa i Tarnowa, z rozbudowania i zarządzania obozem w Płaszowie. Zapewniając sobie rozrywkę poprzez strzelanie z balkonu do więźniów, wieszania ich, strzelania do kobiet i dzieci.

To jest po prostu chore. Inaczej nie można tego nazwać. Z kart książki wyłania się obraz psychopaty, w którym wojna uwalnia najgorsze instynkty, który zachłystuje się swoją władzą, mocą sprawczą i bezkarnością. Czerpie radość z okrucieństwa i bezwzględności budząc powszechny strach.

Czy można powiedzieć, że ludzi traktuje jak zwierzęta? Absolutnie nie. On swoje psy kocha ponad wszystko. Tylko z ludzkiego cierpienia czerpie podnietę.

To obraz bestialstwa, które trudno objąć rozumem. Obraz, który jednak warto przywoływać, żeby uświadomić sobie, że niektórzy ludzie są zdolni do najgorszych okrucieństw, a zyskując władzę nie cofną się przed niczym.

Literatura obozowa jest jedną z tych po które sięgam często.
Nie jest mi obce okrucieństwo i bestialstwo opisywane w nich. Wiele osób było urodzonymi mordercami, bez krzty współczucia. Przepraszam bez odrobiny ludzkich uczuć.
Osoba Amona Gotha nie jest mi obca, kiedyś czytałam o jego zbrodniach.
W książce "Kat z Płaszowa" dostajemy historię tego człowieka pisaną z jego punktu widzenia.
Jest to książka oparta o fakty, nagrania, fotografie, relacje. Autor poprzez tą wiedzę chciał stworzyć jak naepszy portret psychologiczny Gotha.
Uważam, że mu się do świetnie udało.
Amon Gothe uważał się za pana życia i śmierci. Był austriackim zbrodniarzem wojennym, komentandem obozu koncentracyjnego w Płaszowie oraz likwidatorem gett żydowskich w Krakowie i Tarnowie.
Znany był z wyjątkowego sadyzmu, był bestią nie człowiekiem.
Pławił się wyższością nad więźniami, uwielbiał do nich strzelać na przykład jadąc samochodem czy będąc na balkonie.
Podczas egzekucji przebierał się w swoje śmieszne rekwizyty. Stosował wyszukane tortury czy karanie za błachostki.
Pisząc te kilka zdań nasuwa mi się kilka siarczystych epitetów na jego temat, ale "cenzura" nie pozwala. Myślę, że doskonale wiecie co mam na myśli.
Polecam Wam książkę. Bardzo dobrze napisana powieść. Autora nie muszę zachwalać, bo każdy z was go doskonale zna.

"Kat z płaszowa" to historia Amona Götha, który uważał się za pana życia i śmierci.


Max Czornyj doskonale wcielił się w umysł w bezdusznego Amona Götha, który był komendatem nazistowskiego obozu koncentracyjnego. To co się wtedy wyprawiało przeszło moje najśmielsze oczekiwania, to było naprawdę przerażające i niezrozumiałe jak można w taki sposób postępować i nie mieć jakichkolwiek ludzkich odruchów. Amon wykorzystywał każdą sytuację do zabicia człowieka i to w naprawdę okrutny sposób. Strzelał do więźniów z okien samochodu lub z balkonu willi. Ze szczególnym upodobaniem zabijał matki z dziećmi i starców.
Jego sadyzm nie znał granic, mordowanie i wymyślanie okrutnych tortur sprawiało mu największą frajdę.
Dla mnie to była ciężka lektura, którą wielokrotnie odkładałam, bo nie potrafiłam czytać o tych wszystkich makabrycznych posunięciach. Zdecydowanie trzeba mieć do tego silne nerwy, których mi momentami zabrakło.

~"KAT Z PŁASZOWA" to n-ta najnowsza pozycja czytelnicza od znanego wam wszystkim Maxa Czornyja, który z prędkością światła zaskakuje nas kolejnymi nowościami. Nowościami, które szokują, mrożą krew w żyłach, a jednocześnie dostarczają ogromu niezapomnianych emocji jak i wiedzy.
~Prezentowany tytuł po "Besti z Buchenwaldu" to kolejna opowieść na faktach tym razem o Amonie Göthcie komendancie nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Krakowie, która ukazuje bulwersujące życie, okrutność,bezduszność, zezwierzęcenie i sadyzm człowieka, który uważał się za Boga, pana życia i śmierci. Mężczyzna z czystą premedytacją torturował swych służących oraz mordował z zimną krwią matki z dziećmi, osoby starsze, strzelał do więźniów jak do kaczek z auta samochodu i balkonu swej willi, co sprawiało mu największą radość.To tylko cząstka tego czym zajmował się sam diabeł w ludzkiej postaci nazywany przez więźniów "Śmiercią w kapeluszu".
Nawet sami przełożeni SS momentami byli wręcz zbulwersowani i zniesmaczeni działaniami samego Amona Götha.
~Max Czornyj przy pomocy mistrzowskiej narracji pierwszoosobowej, wcielił się w umysł psychopatycznego zbrodniarza, czasów drugiej wojny światowej.Co pozwoliło oczami psychopaty smakować jego sadyzm oraz prawdziwe okrucieństwo, którego dopuścił się Amon Gotham. Mężczyzna, który pod wpływem alkoholowej rozpusty z czystą przyjemnością mordował swoje ofiary nie widząc w tym nic złego.
~Ostrzegam iż cała historia przeznaczona jest dla ludzi o mocnych nerwach.Opisy zbrodni, brutalność czynów, nowe psychopatyczne pomysły tortur, bestialskie zachowanie, ogrom krwi, powoduje zniesmaczenie, lęk czy nawet przerażenie.
Pomijając fakt że wszystko wydarzyło się naprawdę i cała historia jest nie łatwą lekturą gorąco wam polecam!Jest to kolejna z tych książek, która pozostanie z wami już na zawsze.
Polecam J.K.

?Jednak ja? Ja zawsze pragnąłem osiągnąć znacznie więcej. Chciałem być panem życia i śmierci, więc musiałem wdrapywać się na szczyty. Nie obawiając się upadku.?

Prawda czasami bywa bardziej przerażająca od wymyślonej fikcji. Amon był zwykłym dzieckiem, nastolatkiem, miał kochających rodziców, którzy prowadzili własne wydawnictwo. Co spowodowała, że z pogodnego dziecka, któremu nic nie brakowało do szczęścia, stał się bezwzględnym, brutalnym mordercą? Z zaciętością i uporem, nie przebierając w słowach i czynach dążył do wyznaczonego celu. Stopniowo awansował, aż dotarł tam, gdzie chciał. Nie zważał na nic i nikogo, bez powodu strzelał do ludzi. Znęcał się, zadawał wyrachowane tortury, z chorą satysfakcją mordował starców i matki z dziećmi. Osobiście zabił kilkaset osób. Po trupach dążył do celu, przez parę lat czuł się jak Pan Bóg?

Fabuła opiera się na faktach historycznych, jest wielowymiarowa, niejednoznaczna, mrozi krew z żyłach. Autor ma rewelacyjny styl, umiejętnie buduje napięcie, które wzrasta z przewracanymi stronami. Chwilami miałam ciarki na plecach i czułam ból. Bardzo obrazowo i plastycznie ukazuje makabryczne zbrodnie Amona Göthego, komendanta obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Pan Max niczego nie wybiela, nie tuszuje i nie ocenia. Okrucieństwo i sadyzm w czystej postaci. Wydarzenia przedstawione są z pierwszoosobowej perspektywy. Krok po kroku wnikamy w umysł Amona. Dostrzegamy jego pragnienia, znamy myśli, marzenia, motywy postępowania. Był zdolny do wszystkiego, głęboki, przerażający portret psychologiczny bestii w ludzkiej skórze. Jego nie można nazwać człowiekiem?

Emocje jakie kłębiły się we mnie podczas czytania były bardzo przytłaczające. Czułam niechęć, odrazę, byłam do głębi poruszona i przerażona. Jak można być tak nieludzkim?

Powieść poraża ogromem zła, zła zadawanego z premedytacją. Nie od razu mogłam o niej napisać. Musiałam dać sobie czas, aby ochłonąć. Czytałam wiele książek o tematyce obozowej, jednak w tej bestialstwo i okrucieństwo nie mają granic. Żadnych! Ważna i potrzebna lektura, ku przestrodze. Zachęcam, nie jest to łatwa pozycja, ale warto. Tatiasza i jej książki.

Opowiem Wam o książce pod tytułem "Kat z Płaszowa". Autor Max Czornyj genialnie przedstawił portret psychologiczny austriackiego zbrodniarza wojennego Amona Götha.
Ja bardzo lubię historię i interesuje mnie wszystko, co związane jest z historią drugiej wojny światowej oraz obozów koncentracyjnych. Max Czornyj fenomenalnie opisuje to, co działo się w tamtych czasach.
Wydarzenia opisane w tej książce są oparte na faktach i bardzo przerażające.
Amon Göth urodził się w Wiedniu 11 grudnia 1908 roku.
Gdy jego ojciec wyjeżdżał z domu on zostawał z matką, która miała twardą rękę i surową dyscyplinę dla kilkuletniego chłopca.
Poznajemy Amona, który stał się potworem, który bez skrupułów zabijał ludzi pod byle pretekstem. Wydawał polecenia egzekucji swoim podwładnym, ale też sam zabijał starszych mężczyzn oraz matki z dziećmi. Strzelał do ludzi z samochodu lub z balkonu willi, w której mieszkał. Sadysta torturował swoje ofiary i zabił mnóstwo osób.
Mężczyzna w czasie II wojny światowej pełnił funkcję komendanta obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Amon Göth ambitnie realizował swoje plany.
Ostrzegam, jeśli jesteście osobami zbyt wrażliwymi zastanówcie się, czy chcecie czytać o tych przerażających zbrodniach.
Mnie ta książka wciągnęła bardzo od pierwszej strony. Już na samym początku znienawidziłam tego okropnego Amona, ale czytałam tę historię z wielkim zainteresowaniem, aby dowiedzieć się, co ten psychopata i sadysta jeszcze wymyśli.
Jeśli szukacie wrażeń i historii, które podniosą Wam ciśnienie to przeczytajcie tę książkę. Gwarantuję, że nie będziecie rozczarowani, bo autor genialnie opisał te zdarzenia oraz zbudował portret psychologiczny sadysty.
Wielkie brawa dla autora za to, że tak fenomenalnie stworzył tę historię.
Na długo pozostanie w mojej pamięci.
Ta powieść jest rewelacyjna!
Warto przeczytać.
Polecam z całego serca!

"Kat z Płaszowa" Max Czornyj

Amon Göth jako przełożony nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Płaszowie cechował się szczególnym okrucieństwem. Lubował się w zadawaniu cierpienia słabszym, a zwłaszcza kobietom i dzieciom. Wśród swoich podwładnych siał niewyobrażalny terror, grozę i strach...
"Kat z Płaszowa", czyli kolejna odsłona swoistej serii autorstwa lubianego wśród czytelników twórcy thrillerów i dreszczowców, opowiadającej historie oparte o prawdziwe wydarzenia w formie zbeletryzowanej. Takim oto sposobem powstały powieści o Ilse Koch, Józefie Cyppku i kilku innych "morderczych" osobistościach. Teraz przyszła kolej na opowieść o Amonie Göth, czyli bestii w ludzkiej skórze, przerażającym, brutalnym komendancie bez żadnych skrupułów, dla którego nie istniały żadne granice, a sam siebie uważał za pana życia i śmierci, chciał dyktować tym bezlitosnym siłom warunki, tak, by wszystko działało na jego zasadach.
Max Czornyj ponownie wbija czytelnika w fotel. Przez karty powieści przelewa się bezmiar okrucieństwa, rzeki krwi i łez. Ból, wyczerpanie i obezwładniający strach. "Kat z Płaszowa" szokuje, wywołuje emocje, jakich nie doświadczymy przy żadnej innej lekturze, niektórych z nich nawet nie jesteśmy w stanie jednoznacznie określić. Nasze doznania są tym bardzo wyraźne, ponieważ narracja prowadzona jest z perspektywy samego Götha, którego bestialstwo zadziwiało nawet jego przełożonych z SS.
To właśnie dzięki temu, że autor zdecydował się na przedstawienie bardzo dokładnego punktu widzenia zbrodniarza, jesteśmy w stanie poznać jego rozbudowany, wielowarstwowy portret psychologiczny, który, choć jest nieco, a nawet niesamowicie skrzywiony, to fascynuje odbiorców swoją realnością i podobieństwem do prawdy.
Podziwiam Czornyja za to, że nie umieszcza postaci Amona Götha do ram przedmiotu. Do końca udaje mu się zachować namiastkę ludzkiego wymiaru jego psychiki, pomimo wszelkich mani, zboczeń i chorych fascynacji. Osobowość ta nie zostaje także sprowadzona jedynie do terminu "machina do zabijania", jednak rzeczywistość była zupełnie inna. Autor pokazał, że każdy człowiek, nawet ten najokrutniejszy ma uczucia, odczuwa tak samo, jak inni, ma emocje.
Nie mogę pominąć świetnego zarysowania tego, jak nazistowska ideologia oddziaływała na zwykłych ludzi. Wielu młodych uważało ją za niezmierzone dobro, aczkolwiek doprowadziła ona do upadku psychicznego wielu, w tym głównego bohatera "Kata z Płaszowa".
Do powieści Maxa Czornyja mam jeden zarzut, a mianowicie - miejscami jest ona przeciągnięta i chaotyczna, ot co. Były momenty, w których autor nie zachował proporcji, a co skutkuje przegadaniem właśnie.
?6/10
...

Przeszywający swąd palących się ciał. Ogłuszający huk kolejnych seryjnych wystrzałów. Rozdzierający serce szloch matek. Istne piekło na ziemi, które stało się jego codziennością. Codziennością, którą się napawał. O której wręcz marzył.

Cóż, przyznam bez bicia, że zarówno książki wojenne, jak i literatura stricte obozowa, to kompletnie nie mój konik. Jednak teraz już wiem, że sięgając po "Kata z Płaszowa" nie mogłam trafić lepiej - prawdziwe wydarzenia ukazane są bowiem w dość nietuzinkowy sposób, a mianowicie z perspektywy samego zbrodniarza, Amona Götha. Przez to od razu pochłaniają i sprawiają, że trudna w odbiorze treść staje się bardziej przystępna, choć niewątpliwie wciąż pozostaje wstrząsająca.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Maxa Czornyja i muszę przyznać, że swoista lekkość jego pióra w połączeniu z niewymuszonym stylem zdecydowanie przypadły mi do gustu. Z pewnością w przyszłości sięgnę jeszcze po typową fikcję literacką z jego dorobku, by przekonać się, czy równie dobrze radzi sobie na innych płaszczyznach.

"Kat z Płaszowa" to książka, która praktycznie czyta się sama. Kolejne strony coraz szybciej przeciekały mi przez palce i tym samym coraz bardziej przerażały udowadniając, iż rzeczywistość bywa okrutniejsza niż fikcja. To historia wręcz nasiąknięta sadyzmem i bestialstwem, która dosadnie ukazuje czyste zło. Zło w ludzkiej, bezdusznej postaci. Pozycja piekielnie mocna, ale warta przeczytania. Polecam!

Dziś kilka słów o jednej z premier... ?Kat z Płaszowa? autorstwa Max Czornyj
To historia oparta na faktach i to najbardziej przeraża. Amon Göth osobiście zabił kilkaset osób (w tym wiele kobiet i dzieci), zlecił zabicie niezliczonej ilości ludzi. Uwielbiam strzelać do ludzi z balkonu willi, wzbudzać przerażenie? przynosić śmierć.
To historia sadysty, chorego człowieka (choć tak, jak pisze sam autor ?słowo ?człowiek? obdzierane jest dla mnie z jakiegokolwiek nimbu pierwiastka boskości?. Staje się nadużyciem.) z chorymi ambicjami, bez sumienia? fanatyka, którego poczynania były nawet dla zwierzchników z SS przesadzone.
Amond uważał się za władcę, decydował o życiu i śmierci tysięcy istot. Jednym słowem przekreślał ostatnią nadzieję osadzonych w Płaszowie. Pokojówki trzęsły się ze strachu, nalewając mu zupę, osadzeni po stroju komendanta wnioskowali, ile osób straci życie? a on rósł w siłę, poczucie bezkarności, bestialstwo.
To książka mocna, bezwzględnie brutalna. Autor zwracając się bezpośrednio do czytelnika, przykuwa uwagę, ale również zmusza nas do odpowiedzi, dlaczego sięgamy po takie książki? Dlaczego czytamy o makabrycznych wydarzeniach z przeszłości, które nie powinny się wydarzyć?
Wplecenie w tekst fragmentów dokumentów jest mocnym przypomnieniem? to nie fikcja, to nie wyobraźnia autora? to przerażająca przeszłość, o której powinniśmy pamiętać.
Polecam lekturę ?Kata z Płaszowa?, bo to świetnie napisana, przerażająca historia Amonda Götha, komendanta obozu koncentracyjnego. Historia sadysty, która winna być przestrogą. Historia fanatyka, który do końca swego życia nie czuł skruchy, nawet w ostatnich listach przez egzekucją podkreślał, że niczego nie żałuje.

?Wszystkie emocje mają swój zapach, a z perspektywy lat wiem, że najwyrazistszy jest zapach strachu.?
Max Czornyj jest jednym z tych autorów, dla których niestraszne są nawet najbrutalniejsze historie. Po raz kolejny udowadnia czytelnikom, że ?rzeczywistość jest bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji.? Tym razem za sprawą komendanta obozu koncentracyjnego Amona Gotha, który swoim zachowaniem i swoimi czynami, zapisał się w historii jako kat z Płaszowa? jedna z postaci, które mrożą krew w żyłach i które, według mnie, żyły zdecydowanie za długo?
?Ja zawsze pragnąłem osiągnąć znacznie więcej. Chciałem być panem życia i śmierci, więc musiałem wdrapać się na same szczyty. Nie obawiając się upadku.?
Już na samym początku czytania, wiedziałam, ze ta historia zmrozi mi krew w żyłach. Myślałam, że nic nie pobije historii Ilse Koch, Bestii z Buchenwaldu, ale tu mamy do czynienia z kimś jeszcze bardziej przerażającym i bezdusznym. Chociaż to zależy? co według danego człowieka jest gorsze, czy osoba czerpiąca niesamowitą przyjemność z rzeczy wykonanych ze skór więźniów, czy osoba, która zabijanie traktuje jako zwykłe codzienne zajęcie, jak np. wstawanie. Wybór należy do Ciebie. Ja osobiście jestem przerażona tym, że takie osoby żyły naprawdę. Chora ambicja Amona Gotha, którą karmił każdego dnia , to coś dosłownie niewyobrażalnego. Jego chęć podporządkowania sobie wszystkich i dochodzenie na szczyt po trupach ? i to dosłownie, jest czymś budzącym niesmak i wywołującym ogrom skrajnych emocji, które odczuwa się jeszcze długo po przeczytaniu tej książki. On normalnie chełpił się tym, że ludzie wyższą rangą doceniają jego ?działania?(choć po prawdzie, o wszystkich niestety nie wiedzieli), a ludzie ?nieważni? boją się nawet na niego spojrzeć. Dla niego nie miało znaczenia, czy osoba którą zabijał był mężczyzna, kobieta, czy bogu ducha winne dziecko. To psychopata, sadysta, zwyrodnialec, który naprawdę nie powinien nigdy się urodzić. Ja nie mogę zrozumieć, co musiało się stać w głowie nastolatka, którego rodzina należała do normalnych ludzi, trudniących się sprzedażą książek i sztuki. Jego młodzieńcze zainteresowanie faszyzmem i późniejsze działania w młodzieżowych organizacjach faszystowskich pozwoliły mu się realizować, a jego zawzięcie i chłodne podejście do sprawy, w przyszłości zaowocowało awansem na komendanta. Autor w genialny sposób pokazuje całą historię tego psychopaty, a zwracanie się bezpośrednio do czytelnika, uważam za bardzo udany zabieg, który wywołuje jeszcze większe ciarki na plecach. Cały czas ma się wrażenie, że ta osoba siedzi obok i tak po prostu o tym nam opowiada. Bez uczuć, bez emocji, jakby podawała Ci przepis na dobry obiad. Creepy! A fragmenty tego jak traktował służbę czy kobiety?.uff naprawdę mocna rzecz.
?Kat z Płaszowa? będzie swoją premierę miał 26 stycznia. Książka jest naprawdę warta przeczytania i jak najbardziej Ci ją polecam. Zapada w pamięć na długi czas?

?RECENZJA PRZEDPREMIEROWA?

"Opuchnięte, powykrzywiane twarze wisielców patrzą na mnie z niemym wyrzutem. Ich wargi są obrzmiałe, języki wywalone, a policzki sinofioletowe. Wiatr delikatnie nimi porusza. Tracą ich pieszczotliwym dotykiem. Poezja. Czasem nachodzą mnie myśli, które dobrze byłoby spisać. Teraz jest jedna z takich chwil i żałuję, że nie mogę zostać tu dłużej.
Wzywają mnie obowiązki. Mimo to nie potrafię się powstrzymać. Przechodzę jeszcze kilkukrotnie tuż pod drewnianymi słupami, z których dyndają zwłoki..."

To jeden z wielu fragmentów, który zapadł mi w pamięci i przeraził. Bo jak można być takim zwyrodnialcem i mieć satysfakcję z odebrania życia? Te pytania towarzyszyły mi do końca lektury i myślę, że przy kolejnych książkach na faktach, też ze mną będą.
????
"Kat z Płaszowa" to najnowsza, tegoroczna książka pisarza maxczornyj. Jak wiecie, uwielbiam autora i mogę brać jego powieści w ciemno. Zarówno kryminały, jak obyczajówki czy literaturę faktu. Tym razem pisarz przedstawia nam kolejnego zwyrodnialca wojennego, który swoją osobą wzbudzał strach i lęk, ale zarazem respekt w jakiś sposób. maxczornyj od pierwszych stron chce nam ukazać z jaką osobą mamy do czynienia. Widać, że wszystko jest skrupulatnie przemyślane i dopracowane przez autora. Pisarz posiadł ogromną wiedzę, co do tej realnej osoby. Kreacja postaci jest na wysokim poziomie i naprawdę potrafiłam go sobie wyobrazić pod każdym względem oraz w każdej sytuacji. Przerażało mnie to, z jaką osobą mam do czynienia, przerażało mnie to, że w tak prosty sposób potrafił zamordować i mieć z tego powodu ogromną satysfakcję. Czułam lęk i zarazem strach, że ktoś taki chodził po naszych miastach... Powiem Wam, że do teraz nie mogę dojść do siebie po tej lekturze. Wstrząsnęła mną i zapamiętam ją na bardzo długo, albo nawet do końca. Zastanawiam się jak bardzo trzeba być spaczonym człowiekiem, żeby czerpać tyle radości z krzywdy niewinnych ludzi. Mój mały mózg tego nie ogarnia, bo jak dla mnie sama myśl, żeby skrzywdzić kogoś jest już straszna, a co dopiero czyn. Powiem Wam szczerze, że strasznie chciałabym wiedzieć, co siedzi w psychice takich ludzi, co nimi kieruje, czy to faktycznie powoduje diabeł, czy my, jako ludzie, jesteśmy od narodzin skazani na zło z własnego wyboru? Jestem ciekawa, czy kiedyś się tego dowiem, czy jednak nie. W tym miejscu polecam Wam ów książkę na faktach! Jest to przerażająca lektura, ale zarazem dająca ogromny obraz tego, co działo się podczas wojny, i że nie tylko Hitler, czy Stalin byli okrutni, bo moim zdaniem Amonowi Ghot nic nie brakowało, żeby mógł stanąć na równi z nimi.
Uważam, że pisarz po raz kolejny zrobił dobrą robotę!
Ukłony, Panie Czornyj!
????
Powieść ma swoją premierę już 26.01! Czekajcie na nią tak, jakbyście siedzieli na szpilkach! ?...

Historia przedstawiona w najnowszej książce Maxa Czornyja budzi w czytelniku skrajne emocje, których ja w trakcie czytania lektury nie mogłem poskromić w żaden sposób. ?Kat z Płaszowa? to nic innego, jak świat widziany oczami jednego z najokrutniejszych zbrodniarzy wojennych, którego sadyzm nie mieścił się absolutnie w żadnych granicach ludzkiej wyobraźni.

Amon Leopold Göth będący głównym ?bohaterem? i narratorem całej opowieści urodził się 11 grudnia 1908 roku w Wiedniu jako jedyny syn zamożnej rodziny handlarzy książkami i sztuką. Już od najmłodszych lat przejawiał zainteresowanie nacjonalizmem i faszyzmem, a w wieku zaledwie 17 lat zapisał się do faszystowskiej młodzieżówki, co oczywiście w połączeniu z jego psychopatyczną naturą zaowocowało błyskawiczną karierą w strukturach SS. Jako komendant niemieckiego obozu koncentracyjnego w Płaszowie oraz likwidator żydowskich gett w Krakowie i Tarnowie, przyczynił się do śmierci dziesiątek tysięcy Żydów oraz Polaków.
Skala okrucieństwa, którego dopuszczał się Göth budziła także niesmak nawet wśród nazistów, co tylko potwierdza jego psychopatyczną osobowość o nieobliczalnych skłonnościach sadystycznych. Wynaturzenie, które prezentował było tak potworne, iż nazywanie go człowiekiem godzi w godność każdej ludzkiej istoty i jest zwyczajnie wielkim nietaktem delikatnie rzecz ujmując. Z pewnością Amon Göth stanowi niewątpliwą porażkę samego Stwórcy, z którą ten polemizować już nie jest w stanie.

Napisać książkę o pozbawionym pierwiastku ludzkim psychopacie też trzeba umieć. Po prostu. Ale napisać historię widzianą oczami tak ohydnego zwyrodnialca, zachowując przy tym obiektywizm i profesjonalizm to już mistrzowska klasa światowa, do której wstęp mają tylko nieliczni. Max Czornyj tego dokonał i zrobił to o dziwo z ogromną gracją.

Ukłony, Panie Czornyj!

... gdyż była to dla mnie przerażająco fascynująca podróż w głąb świata, którego na szczęście nie miałem okazji poznać. Książkę oczywiście polecam każdemu, bez wyjątków, bez względu na upodobania czytelnicze czy też sympatię bądź antypatię do autora. Stanowi ona bowiem także niezwykle ważny element historii, którą powinien znać każdy i każdy powinien ją pamiętać?