Każde kolejne lato

Percy mieszka z rodzicami w Toronto i z tym miastem wiąże swoje życie. Jednak gdy w wieku trzynastu lat przybywa na wakacje do Barry `s Bay, nie ma pojęcia jak bardzo to wpłynie na jej losy. Jako nastolatka potrafi się odgryźć, choć w głębi duszy jest delikatna i dość niewinna. Cieszy się dużym zaufaniem rodziców i nigdy tego nie nadwyręża. Kocha horrory, nawet te klasy B i nigdy nie odmówi kolejnego seansu. Ponadto umiejętnie wyplata bransoletki przyjaźni, choć tego lata, gdy wszystko się zmienia, aktualnie nie ma dla kogo ich robić.

Sam jest młodszym z braci Florek. Bardziej zamknięty w sobie, skupiony na nauce, pragnie zostać lekarzem. O niczym bardziej nie marzy jak o wyrwaniu się z Barry `s Bay, a skupiając się na pogłębianiu wiedzy wie, że może to osiągnąć. Jest świetnym biegaczem i fascynatem anatomii. Jako nastolatek niczym się nie wyróżnia ? brakuje mu tężyzny fizycznej i charyzmy brata, jednak z roku na rok coraz bardziej się to zmienia. Z miejsca staje się najlepszym kompanem wakacyjnych przygód Percy, a z upływem czasu najważniejszą osobą w jej życiu.

?Każde kolejne lato? to powieść, która wciągnęła mnie bez miary w całej swojej okazałości. Przeplatana teraźniejszość z kolejnymi retrospekcjami wspólnego spędzania czasu głównych bohaterów stanowiła świetny zabieg. Z przyjemnością przyglądałam się relacji Sama i Percy, tak wyjątkowej i trudnej do podrobienia, najpierw niewinnej, a potem ewoluującej do czegoś tak głębokiego, że trudno to opisać. Doskonałym pomysłem było trzymanie w tajemnicy powodu, dla którego ich drogi rozeszły się na długie lata, przez co tonęłam w domysłach i z jeszcze większym zaangażowaniem przerzucałam kolejne kartki. Niebanalny, lekki, a zarazem magiczny styl Autorki sprawił, że trudno mi było tę pozycję odłożyć, a wszelkie opisy umieszczone w tej historii przeniosły mnie bezpośrednio do Barry `s Bay, co wcale nie jest łatwe do zrobienia jedynie za pomocą słów. Ta opowieść jednocześnie boli, niesie ze sobą tęsknotę za tym, co wydaje się bezpowrotnie utracone, ale też daje ukojenie dzięki umiejscowieniu fabuły- bowiem niewielkie miasteczko nad jeziorem zdaje się być oazą, do której każde z nas chciałoby uciec. Jak dotąd, dla mnie, to najlepsza powieść tego lata, pięknie mówiąca nie tylko o niesamowitej miłości, ale też o błędach przeszłości, po których trudno się pozbierać w całość. Gorąco polecam!

Przed rozpoczęciem tej recenzji zerknęłam na inne opinie, i cóż... Parę z nich było średnich i moja innością nie zabłyśnie.
Zamysł na tą historię był dobry, przynajmniej w moim odczuciu: miłość kiełkująca w nastolatkach, przechodząca przez różne etapy, zwieńczona rozejściem się dróg dwójki głównych bohaterów, jednak po paru latach oboje ponownie się spotykają..

I tutaj zaczynają się schody. Akcja jest podzielona na dwie strefy czasowe: kiedyś i teraz. Niestety, źle mi się to czytało, choć zazwyczaj takie zabiegi uwielbiam. Rozdziały z przeszłości były w moim odczuciu przydługie. Dużo przyjemniej czytałoby mi się tą historię, gdyby pierwsze była opisana historia nastolatków, a następnie nastąpił przeskok do "dwanaście lat później". Kolejna rzecz, której mi brakowało, to chemia między bohaterami. O ile między Samem i Percy w latach młodości, gdy zbliżali się do pełnoletności spomiędzy nieśmiałości przebijały się iskry, tak późniejsze spotkanie mocno mnie zawiodło. Rozumiem, to ludzie, którzy kiedyś się kochali ale w moim odczuciu dekada to dużo czasu, i głupstwem jest otwieranie się na starą znajomość w pełni od pierwszych chwil ponownego spotkania.

Ale to jeszcze nie koniec opinii. Ta książka to nie tylko minusy, bo gdyby naprawić powyżej wymienione przeze mnie elementy powstałby najlepszy romans tego lata. Za wyjątkiem Charliego (brata głównego bohatera, który w rozdziałach z młodości wkurzał mnie niemiłosiernie) postacie dały się lubić, szczególnie rodzice. Klimat powieści, wieczorne kąpiele w jeziorze, praca w rodzinnej restauracji, rodzimy, polski akcent, to czynniki które sprawiły, że lektury nie odłożyłam, tylko przeczytałam ją w jedno czwartkowe popołudnie.

Jak zawsze w przypadku książki, którą się nie zachwycam radzę wam samym przeczytać, bo każdy z nas ma inny gust i jestem pewna, że wśród czytelników znajdzie się niejeden fan powieści Carley Fortune.

"Każde kolejne lato" to spektakularny debiut Carley Fortune. To piękny, chwytający za serce, wzruszający i dobrze napisany romans o rodzinie, przyjaźni, złamanym sercu, stracie, drugiej szansie, pierwszej miłości, błędach młodości i przebaczeniu. Historia zawarta na stronach tej książki jest tak ciekawa i wciągająca, że pochłonęłam ją w ciągu jednego wieczoru.

Powieść zaczyna się od momentu w którym Persephone (w skrócie nazywana Percy) odbiera telefon od swojego przyjaciela z dzieciństwa, Charliego, brata jej byłego chłopaka i byłego najlepszego przyjaciela - Sama, z informacją o pogrzebie jego matki. To sprawia, że zaczyna wspominać swoje pierwsze lato w miejscowość Barrys Baye w Kanadzie, to jak poznała Sama i Charliego, jak Sam został jej najlepszym przyjacielem i ostatecznie chłopakiem i jak Barrys Bay stało się dla niej ulubionym miejscem na świecie, aż do czasu gdy wszystko nagle rozpadło się kilkanaście lat temu.
Powieść ukazuje relacje pomiędzy Samem i Percy, którzy po raz pierwszy spotkali się jako nastolatki w Barrys Bay i jest zapisem tego jak ich przyjaźń wyewoluowała w coś znacznie większego. Historia obejmuje 12 lat ich życia i śledzi ich zażyłą i słodką przyjaźń od momentu ich pierwszego spotkania aż do czasów teraźniejszych. Sam i Percy byli najlepszymi przyjaciółmi, którzy dorastali razem, pływając w jeziorze, bawiąc się, oglądając razem straszne filmy i zwierzając się sobie ze swoich planów i marzeń. Koniec końców zakochali się w sobie i zaczęli ze sobą spotykać, jednak ostatecznie dzieląca ich odległość, szkoła i inne problemy sprawiły, że się rozdzielili. Jednak najbardziej niszczycielski dla ich związku i przyjaźni był błąd, który popełniła Percy i który sprawił, że w rezultacie ona i Sam nie widzieli się przez kolejnych dwanaście długich lat.
Historia jest opowiedziana z punktu widzenia Percy, akcja toczy się naprzemiennie między jej obecnym życiem w wieku 30 lat, a retrospekcjami z sześciu wakacji, które Sam i Percy spędzili razem. To świetny zabieg, ponieważ dzięki temu historie z przeszłości łączą się z historiami z teraźniejszości, przeszłość i teraźniejszość nakłada się na siebie, co pozwala czytelnikowi zrozumieć cały ten emocjonalny bagaż, jaki niosą Percy i Sam, zaś autorka powoli ujawnia czytelnikowi, co doprowadziło do rozłamu między bohaterami.

To historia, która opiera się na dobrze wykreowanych postaciach i pokochałam je wszystkie od dosłownie pierwszego rozdziału. Wszyscy bohaterowie zostali scharakteryzowani w bardzo realistyczny sposób i sądzę, że wielu czytelników może się z nimi utożsamiać. Dzięki nim przypomniałam sobie własne dzieciństwo, pierwszą miłość i błędy, które wtedy popełniłam. Percy to wspaniała postać, a przez to, że to ona prowadziła narracje, mogłam ją dobrze poznać. Czasy jej dorastania, doświadczanie prawdziwej przyjaźni i pierwszej miłości, odkrywanie talentu pisarskiego, radzenie sobie z własną niepewnością... wszystko to sprawiało, że była pełnokrwistą, barwną postacią. Percy i Sam stanowili fascynujące charaktery, podobnie jak wszystkie postaci poboczne, z których każda wniosła coś do historii, a tym samym sprawiła, że powieść stała się bardziej wszechstronna i wiarygodna. Wszystkie postaci były pogłębione, a ich charaktery dobrze rozwinięte, dzięki czemu można było się do nich przywiązać. Miały swoje zalety, ale miały też wady. Dzięki temu uświadomiłam sobie, że nikt z nas nie jest doskonały, każdy popełnia błędy, natomiast przebaczenie (drugiej osobie, a także samu sobie) jest potrzebne by móc ruszyć dalej ze swoim życiem. Powieść była wypełniona autentycznymi dialogami i realistycznymi zdarzeniami. Autorka perfekcyjnie ukazała nerwowość i bezbronność pierwszej miłości, rozwijającą się tożsamość, poczucie winy, żal i możliwość otrzymania drugiej szansy. Książka była tak interesująca, że nie byłam w stanie jej odłożyć, tak bardzo ciekawiło mnie co właściwie rozdzieliło tę parę, która wydawała się być stworzona dla siebie.

Prawdę mówiąc zakochałam się nie tylko w tej historii, ale także w Barrys Bay w Ontario w Kanadzie. Autorka tak bardzo wciągnęła mnie w swoją historię, że czytając dosłownie czytałam zapach jeziora, słyszałam plusk wody i czułam promienie ciepłego słońca na swojej skórze. Otoczenie domku nad wodą było tak realistycznie i barwnie opisane, że myślę, że u każdego czytelnika wywoła nostalgię za minionymi letnimi, ciepłymi dniami spędzonymi na wylegiwaniu się nad wodą i beztroskimi czasami młodości kiedy spędzaliśmy leniwe, letnie godziny na zabawie i rozmowach ze swoimi przyjaciółmi.
Moje ulubione rozdziały tej powieści, to przede wszystkim te, których akcja miała miejsce w przeszłości. Opisują one wycinek czasu, gdy Percy i Sam spotkali się po raz pierwszy w wieku 13 lat, aż do momentu gdy oboje skończyli 18 lat. Te rozdziały mają w sobie całą tą piękną magię opowieści o dorastaniu, pierwszej miłości, o letnim, wakacyjnym romansie i o przejściu od przyjaciół do kochanków. Więź między Percym, a Sam rozwija się od nieznajomych do przyjaciół, najlepszych przyjaciół, aż w końcu to zakochania i miłości. Obserwowanie tego jak ich relacja stopniowo się zmienia było naprawdę emocjonujące i powodowało u mnie trzepot serca. Ich uczucia rozwinęły w się w naturalnym i powolnym rytmie i naprawdę wspaniale było obserwować jak dosłownie na moich oczach dorastają, zmieniają się i zakochują. To zdecydowanie jedna z moich ulubionych historii z motywem "od przyjaciół do kochanków " jakie ostatnio przeczytałam. W tych retrospekcyjnych rozdziałach jest wiele nostalgii i sentymentu, uczuć, które są typowe dla dorosłych osób wspominających swoje dzieciństwo i nastoletnie lata. Być może dlatego tak łatwo było mi zaangażować się w tę historię. Opowieść wciąga i w pewnym sensie zabiera czytelnika do jego własnych czasów młodości.

Aż trudno uwierzyć, że to debiutancka powieść autorki. Udało jej się stworzyć wiarygodne i zapadające w pamięć postacie, jej styl pisania jest barwny, żywy i wciągający, zaś samo tempo powieści zostało dobrze rozegrane. To piękny, zapadający w pamięć i emocjonalnie satysfakcjonujący debiut, który idealnie nadaje do zabrania na wakacje, na plażę, lub do nadmorskiej kawiarni. Podsumowując jeśli lubisz małomiasteczkowe historie o dojrzewaniu, których akcja toczy się w gorące letnie dni, jeśli przemawiają do ciebie historie o pierwszej miłości, straconych szansach, drugich szansach i przebaczeniu, to nie będziesz chciał przegapić tej powieści!