Każdy nowy dzień

Życie Ewy leci na łeb, na szyje, a wszystko przez alkohol, który okazał się dla niej podstępnym, zdradzieckim nałogiem. Myślała, że ma wszystko pod kontrolą, że coś jej się od życia należy, że nie jest uzależniona. Co tam jedna lampka wina? przecież, inni też piją. Niestety okazjonalne picie, przerodziło się w rytuał, który z czasem całkowicie wymknął się spod kontroli. Przez zgubny nałóg oddaliła się od męża, zaniedbała dzieci, wdała się w romans oraz naraziła życie swoje i bliskich. Czy picie jest ważniejsze od nich?

Strasznie mnie irytowała główna bohaterka, ale kreacja jej postaci właśnie taka miała być. Przecież nie można ze spokojem patrzeć na alkoholika, który się na własne życzenie się stacza. Jest to widok przykry, przygnębiający i smutny. Na jednej szali znajduje się rodzina, przyjaciele, pasja i dom, a na drugiej zgubne szczęście i spokój, które na chwile daje ukojenie. Ewa jest wykreowaną postacią, ale takich kobiet wokół nas jest wiele. Potrafią się dobrze maskować. Myślą, że dadzą sobie radę same, ale niestety, bez leczenia nie da się wyjść z nałogu. Dzień, tydzień, miesiąc, rok abstynencji, a potem powrót do bagna, cugi, wypieranie problemu. Kontrolowane picie, które staje się przymusem, to również alkoholizm.

Poruszany w książce problem jest ogromny i przejmuje całą fabułę. Czytając poprzednie części, zastanawiałam się, dlaczego tak mało informacji zostało ujawnionych na temat Ewy, miałam zamiar bardziej ją poznać w ?Każdym nowym dniu?, w końcu to jej poświęcony został ten tytuł, no i poznałam. Szkoda tylko, że jej losy są takie smutne. Przede mną ostatni tom, jestem ciekawa, co dalej będzie się działa z jej postacią.

Mimo negatywnych emocji, jakie ta książka wzbudziła we mnie, chęci potrząśnięcia Ewą i wykrzyczenia, by się ogarnęła, uważam, że była ona bardzo ciekawa, wciągająca oraz pouczająca. Mam nadzieję, że komuś otworzy oczy, uświadomi, do czego doprowadzić może nałóg.

W tle oczywiście są przyjaciółki Ewy, którym poświęcone zostały pozostałe części serii. Lena prowadzi swój biznes i szykuje się do ślubu. Karolina pozostaje w związku z kolegą z dziecięcych lat, a jej uczucia do malutkiej córeczki rozkwitają, a Anka zaczyna nowy rozdział w życiu, który Ewa w łatwy sposób może rozwalić. Szkoda, że tak mało ich tutaj, ale taki właśnie alkohol, zajmuje w życiu alkoholika pierwsze miejsce i przysłania cały świat.

Gorąco polecam Wam tę serię, lecz zacznijcie lepiej od początku, by odnaleźć się w całej historii.

"Każdy nowy dzień" to już trzeci tom serii "Babski wieczór" od Eweliny Miśkiewicz, której bohaterkami są cztery przyjaciółki. Po Lenie i Karolinie pora na bliższą znajomość z Ewą.

Podczas gdy Lena z Karoliną wychodzą na prostą, Ewa skręca w złą drogę, drogę swego ojca, którą obiecała nigdy nie iść.
Tkwi w dziwnym i na dłuższą metę wyniszczającym układzie, podszytym ogromnym napięciem erotycznym. Dzieciaki zaczynają sprawiać kłopoty wychowawcze.
To wszystko sprawia, że kobieta szuka ukojenia, coraz częściej odnajdując je na dnie kieliszka.

"Taki wła­śnie jest nałóg. Ni­we­czy w pył wszel­kie plany, jest sil­niej­szy od uczuć, spra­wia, że ja­kie­kol­wiek próby wy­rwa­nia się z niego koń­czą się na ni­czym. Upa­dasz, pod­no­sisz się, upa­dasz? I tak w kółko. Do czasu, aż jakiś upa­dek wresz­cie otwo­rzy ci oczy albo spra­wi, że cał­ko­wi­cie prze­pad­niesz".

Ta część jest zdecydowanie najtrudniejsza pod względem emocjonalnym. Nie spodziewałam się takiego natłoku niepokojących i uwierających uczuć. Obraz osoby popadającej w uzależnienie nie należy do przyjemnych. Najbardziej zdumiewające jest to, jak człowiek potrafi oszukiwać samego siebie. Ewa niszczy swoje życie, raniąc bliskie jej osoby. Przykład ojca alkoholika nie okazał się wystarczający, kobieta na własnej skórze musi się przekonać, jak wielki popełnia błąd.
Na dodatek zdecydowała się na trudną relację miłosną, która uruchomi spiralę kłamstw i cierpienia. To tylko kwestia czasu, aż jej życie obróci się w gruzy. Czy znajdzie w sobie siłę, by odbić się od dna?

"Każdy nowy dzień" Ewelina Miśkiewicz

Mogłoby się wydawać, że Ewa czuje się spełniona w roli matki i żony. Jednak płomień miłości w związku z Konradem powoli wygasa. Dzieci wkraczają w nowy etap życia, buntują się, miewają problemy w szkole i ze sobą. A dotychczas szczęśliwa Ewa szuka pocieszenia w lampce wina i w ramionach przystojnego, szarmanckiego Przemka...
"Każdy nowy dzień" to kolejna książka z serii "Babski wieczór" tak uwielbianej przez czytelniczki i czytelników powieści obyczajowych. Powieści wchodzące w skład cyklu odznaczają się wyjątkowym ciepłem, otulającą atmosferą, jaką emanują oraz ukazaniem problemów najzwyklejszych w świecie ludzi. I to właśnie znajdziemy w historii skonstruowanej przez Ewelinę Miśkiewicz.
Ogromnym atutem "Każdego nowego dnia" jest to, że choć epizod romantyczny pojawiający się w pewnym momencie życia bohaterów nie wysuwa się na pierwszy plan, ale mimo to jest znaczący dla rozgrywającej się fabuły. Na równi z tymże wątkiem czytelnik śledzi rozwój uzależnienia od alkoholu u Ewy. Autorka w prosty, płynny, bezkompromisowy sposób przedstawiła to, jak alkohol wpływa na człowieka, na jego rodzinę, poczucie własnej wartości, potrzeby związane z życiem w rodzinie. Miśkiewicz tym samym pokazuje, że topienie smutków, trosk i problemów w winie, czy innym trunku niczego nie zmieni na lepsze, a jedynie na gorsze, doprowadzi do nieszczęścia.
"Każdy nowy dzień" to subtelna, równa na każdej płaszczyźnie, rozwijająca się sukcesywnie opowieść o zagubieniu w życiu, uzależnieniu, błędach popełnianych przez nas wszystkich, ale również o pasji, nadziei, miłości i namiętności, rodzicielstwie oraz walce o swoje, walce o swoje nowe, lepsze "ja".
Przyznam, że nie spodziewałem się, że będzie to książka tak bardzo wpasowująca się w moje ideały ? nieidealna, rzucająca światło na wszystkie niedoskonałości bohaterów oraz niesamowicie życiowa, jak i również pouczająca, taka, z której płynie pewna nauka, w tym wypadku dotycząca destrukcyjnego wpływu alkoholu na środowisko uzależnionego i jego samego.
Polecam.
?7/10

...

Trzeci tom serii "Babski Wieczór" zaskakuje i funduje czytelnikom prawdziwy emocjonalny rollercoaster, po którym nie sposób ochłonąć wyjątkowo długo. Ewelina Miśkiewicz skutecznie udowadnia, iż nie boi się trudnej tematyki i nie zamierza oszczędzać swoich postaci. Historia Ewy wciągnęła mnie już od pierwszych stron i trzymała w swych niespokojnych szponach aż do samego finału, nie dając chwili wytchnienia.

?Każdy nowy dzień? to poruszająca na wskroś opowieść o trudnym dzieciństwie, niebezpiecznym uzależnieniu od alkoholowego upojenia, lecz także o grze pozorów, jakiej ulega sama zainteresowana. W perfekcyjny sposób został nakreślony mechanizm samousprawiedliwiania się, który dopada każdego uzależnionego. Zaintrygowanie, czy bohaterce uda się zwalczyć destrukcyjny nałóg, a także naprawić rozpadającą się rodzinę, jest na tyle silna, iż nie pozwoli odłożyć książki na półkę, przed dotarciem do finału. Pisarka bowiem nie ma zamiaru zaspokoić tej ciekawości, umiejętnie i efektowanie manipuluje czytającym, wplątuje bohaterki w skomplikowane relacje i sieć mrocznych kłamstw, co chwilę podrzuca im pod nogi kolejne kłody. Bez wątpienia, nieobliczalność oraz autentyczny przekaz są ogromnymi walorami tej chwytającej za serce historii.

Niesłychanie urzekło mnie pióro autorki, wyróżnia się subtelnością i przystępnością, dzięki czemu lektura stanowi czystą przyjemność, a kartki same przelatują przez palce. Całość dopełniają inteligentne, emocjonujące, jakże przemawiające dialogi, które silnie absorbują czytającego i pozwalają jeszcze mocniej utożsamić się z misternie wykreowanymi, nadzwyczaj autentycznymi bohaterami.

Pisarka nakreśliła niebanalne, interesujące, złożone postacie, jakie wywołują całą lawinę skrajnych emocji. W mistrzowski sposób oddany został także wpływ alkoholu na funkcjonowanie pozornie idealnej rodziny. Portret psychologiczny głównej bohaterki ewidentnie zasługuje na brawa, silnie potrząsa czytelnikiem, skłania do zadumy, aż wreszcie boleśnie przeszywa serce. Akcja tak naprawdę nie daje chwili wytchnienia, dlatego poziom adrenaliny sięga niemal zenitu, w skutek czego lekturę pochłania się z zaciśniętymi ze złości i strachu zębami, ale i z wypiekami na twarzy.

?Każdy nowy dzień? jest nieprzewidywalną, poruszającą, pełną napięcia, wręcz bolesną historią, która w mistrzowski sposób ukazuje niszczycielską moc nadużywanego alkoholu, a także konsekwencje braku rozmowy z najbliższymi. Doskonałe kreacje bohaterów, wartka i niebanalna fabuła, autentyczny, silnie angażujący przekaz, a wszystko to nakreślone niesłychanie przyjemnym, ekspresyjnym piórem. Niesamowicie prawdziwa i przenikliwa, ucząca empatii, zrozumienia, otwierająca oczy, ale też skłaniająca do zadumy nad faktem, jak łatwo stracić kontrolę nad własnym życiem i stać się zagrożeniem dla najbliższych. Zanurzcie się w tej poruszającej lekturze, wyruszcie w niezapomnianą, boleśnie prawdziwą, angażującą podróż i przekonajcie się na własnej skórze, ile jest w stanie zniszczyć bezwzględny nałóg. Gwarantuję, że ta książka zatrząśnie waszym sercem!

Trzeci tom serii Babski Wieczór już nie jest taki otulający i przyjemny jak poprzedni. Ale to tylko dobrze. Bo autorka nie boi się trudnych, kontrowersyjnych i bolesnych tematów. Tym razem główną bohaterką jest Ewa, która z pozoru ma cudowne życie, jednak w środku nie jest już tak kolorowo.
Książka nie jest łatwa pod względem tematu, jednak nie jest przygnębiająca czy dołująca. Napisana jest w sposób przyjemny i taki prosty, a jednak z całą gamą emocji i przemyśleń. Jak podobał mi się drugi tom (pierwszy jeszcze przede mną), to tak ten bardziej mnie wciągnął. Przeczytałam ją błyskawicznie. Jest tutaj dużo smutku, tęsknoty, zagubienia i walki o kolejny dzień.
Warta polecenia, warta przeczytania.