Kim jesteś, Klaro?

Utrata pamięci to chyba jedna z najgorszych rzeczy, jaka może komukolwiek się przytrafić, prawda? Choć nie powiem, bo ja bym np. chciała zapomnieć niektóre historie, które czytałam, aby móc na nowo przeżywać te emocje, które mi towarzyszyły podczas pierwszego czytania ???? Ale tak na poważnie, nigdy nie chciałabym stracić pamięci, bo nie wyobrażam sobie, jakbym miała na nowo wszystko ogarnąć. Przed tak trudną sytuacją stanęła właśnie Klara, która po wypadku samochodowym, nagle obudziła się w szpitalu i nie pamiętała kompletnie nic - twarze, które ją otaczały były dla niej obce, każdy dotyk czy przytulenie wprawiały ją w dyskomfort. No i ja jej się kompletnie nie dziwie, bo sama nie wiem co bym zrobiła w takiej sytuacji..

Tak jak już wyżej wspomniałam, główna bohaterka ma na imię Klara i można by powiedzieć, że zaczyna życie od początku, ma swoją czystą kartę, którą na nowo musi zapisać. Jest to jednak wyjątkowo trudne, bowiem każda osoba, która chce jej pomóc wprawia ją w jeszcze większe zakłopotanie i bezsilność. Jedyną osobą, z którą dobrze się jej rozmawia jest jej kuzynka Nadia, z którą od czasu do czasu wychodzi na imprezy. Jednak za każdym razem Klara wyczuwa wokół siebie czyjąś obecność. Gdy pewnego dnia wracając do domu taksówką, podczas wsiadania do niej dostrzega w uliczce tajemniczą postać, jej panika wzrasta. Coś jest naprawdę nie tak, a nikt nie chce zdradzić jej szczegółów z życia przed wypadkiem. I choć minęło pół roku, dziewczyna dalej nie wiedziała co zrobić ze swoim życiem, postanowiła więc znaleźć pracę. I udało jej się, dostała się do redakcji "Zero Life" w Warszawie, także oprócz tego, musiała się również przeprowadzić. Było jej to nawet na rękę, bowiem i tak nic nie łączyło ją emocjonalnie z rodzicami, a doszła do wniosku, że to będzie najlepszy moment na napisanie swojej historii na nowo. Jej szefem okazał się niezwykle przystojny Bruno, który zaproponował jej, aby anonimowo opisywała swoje życie i swoje odczucia, w związku z życiem z amnezją. Początkowo wydało się to dobrym pomysłem, ale im Klara więcej pisała, tym częściej zaczęły do niej wracać w pamięci sytuację, które mroziły jej krew w żyłach...do tego pewnego dnia zaczęła dostawać też dziwne i niepokojące smsy... czy Klarze uda się przypomnieć sobie wydarzenia, które miały miejsce przed wypadkiem? Kim była i jakie życie prowadziła?

Już od pierwszej strony książka wzbudziła we mnie lekki niepokój, autorka zaczęła swoją historię tak tajemniczo, że sama byłam ciekawa co takiego wydarzyło się w życiu Klary. Myślałam, że to będzie zwykły lekki romans, ale to było zdecydowanie połączenie romansu z kryminałem, w którym mamy cała masę tajemnic, niedopowiedzeń i postaci, które tak naprawdę nie wiadomo czy mówią prawdę, czy kłamią, kto jest złym, a kto dobrym. Czasem miałam wrażenie, że to thriller, bo nieraz miałam ciarki na plecach podczas czytania. Uwielbiam pióro autorki, a wszystko to co opisywała, dało się idealnie wyobrazić. Zagubiona bohaterka, która rozpoczyna pracę w redakcji, przystojny szef, który daje jej szansę zabłysnąć, rodząca się relacja między szefem a jego pracownicą i gdy już wydaje się, że wszystko jest na dobrych torach, nagle mamy taki plot twist, że czytelnik nie wie co, kiedy, z kim i dlaczego? Te mroczne tajemnice, dziwne wiadomości, ciągłe poczucie czyjejś obecności i te pojawiające się w głowie bohaterki sytuacje, których nie pamięta, ale mrożą jej krew w żyłach. Wszystko to jest przedstawiane w takim napięciu, że naprawdę ciężko odłożyć tę książkę chociaż na chwilę. Końcówka wprawiła mnie w lekkie osłupienie, bo za chiny ludowe nie spodziewałam się takiego obrotu wydarzeń. Wszystko było tak...pokręcone, przekombinowane i czasem miałam wrażenie, że lekko wyolbrzymione, ale pomimo wszystko dobrze bawiłam się przy lekturze tej książki. Były emocje, były ciarki na plecach, ciągłe napięcie i zaciekawienie, czyli wszystko to co lubię w historiach. Także, jeśli jeszcze nie czytaliście książki "Kim jesteś, Klaro" to gorąco Was do niej zachęcam!

Książka ,,Kim jesteś Klaro?" autorstwa Eweliny Dobosz niestety nie spełniła moich oczekiwań. Jest to jedna z gorszych powieści, jakie czytałam w tym roku. O ile nie w życiu. Fabuła wydaje się chaotyczna a postacie są płaskie. Liczyłam tu na obiecującą historię, a dostałam coś zupełnie przeciwnego. Dodatkowo, styl autorki nie zachęca do kontynuacji lektury, co nie jest dobrym zabiegiem literackim. To, czego jestem pewna po lekturze to to, że to doświadczenie czytelnicze było dla mnie rozczarowujące.

Autorka tej powieści, próbując połączyć wątki tajemnicy, amnezji i romansu, niestety popełnia błąd, wprowadzając chaos zamiast tworzyć interesującą narrację. Klara Zamojska, mimo dramatycznego wypadku, nie wydaje się być postacią, której czytelnik mógłby współczuć. Jej walka o odzyskanie pamięci staje się powolnym i nużącym procesem, podczas gdy obecność tajemniczego mężczyzny tylko komplikuje fabułę bez jasnego celu.

Dodatkowo, romans z redaktorem Bruno Leykiem jest przedstawiony powierzchownie, nie wnosząc istotnego elementu do historii. Całość sprawia wrażenie zagubionej w własnych wątkach, co utrudnia czytelnikowi zaangażowanie się w historię Klary. Zdecydowanie nie mogę Wam polecić książki ,,Kim jesteś Klaro??.

Podsumowując książka autorstwa Eweliny Dobosz mocno mnie rozczarowała, biorąc pod uwagę fakt, jak wielkie oczekiwania miałam sięgając po ten tytuł.

?Nazywasz się Klara Zamojska. Siedemnastego stycznia miałaś wypadek samochodowy, w którym doznałaś silnego urazu głowy. Lekarze stwierdzili u ciebie amnezję powypadkową??

?Kim jesteś, Klaro? autorstwa Eweliny Dobosz to genialne połączenie romansu oraz kryminału w jednej pozycji. Jestem pewna, że ta historia namiesza w głowie niejednego czytelnika. Czemu? Ilość niewiadomych jest zaskakująca oraz godna podziwu dla autorki za taką wyobraźnię... Byłą to dopiero moja pierwsza styczność z twórczością tej pani, jednak jeśli jej poprzednie książki będą tak samo dobre jak ta, to już wiem, czyje powieści planuję zakupić w najbliższym czasie!

Klara usilnie próbuje odzyskać wspomnienia, bez których nie jest sobą. Mimo że otacza ją wspierająca rodzina, nie potrafi odgonić od siebie natarczywych myśli, że za jej wypadkiem kryje się coś więcej. W ramach terapii zapisuje swoje przemyślenia. Wierzy, że dzięki temu odkryje prawdę.
To jednak dla niej za mało, decyduje się poszukać pracy. Redaktor naczelny jednej z lokalnych gazet dostrzega potencjał w jej tekstach i postanawia zaprosić ją na spotkanie. Bruno Leyk okazuje się bardzo zainteresowany sytuacją Klary i proponuje jej cykl felietonów, w których mogłaby opisywać wszystko, co czuje. Klara się zgadza, bo wierzy, że to dla niej duża szansa. Sytuację komplikuje jedynie to, że mężczyzna jest nieziemsko pociągający, a jego oczy niepokoją i intrygują jednocześnie. Fascynacja, która ich połączy, może mieć katastrofalne skutki.
W życiu Klary jest ktoś jeszcze, o kim wolałaby zapomnieć. Tajemniczy mężczyzna, który obserwuje każdy jej krok, nie próżnuje, gdy kobieta próbuje odkrywać kolejne karty ze swojego poprzedniego życia.

Lubcie sięgać po historie z motywem utraty pamięci? Przyznam, że jest to jeden z moich ulubionych motywów w książkach, przez co wymagałam od tej pozycji zdecydowanie więcej niż w przypadku innych pierwszych styczności z warsztatem danego autora.

Od samego początku wiemy tak samo niewiele jak główna bohaterka, co uważam za duży plus. Czemu? Ponieważ nie znoszę sytuacji, w których fikcyjne postacie wiedzą ode mnie więcej, a tutaj mogłam razem z Klarą krok po kroku dowiadywać się coraz więcej na temat jej przeszłości, o której nie powinna sobie nigdy przypomnieć...

Dobosz w genialny sposób przelała na kartki papieru emocje głównej bohaterki. Może i nigdy nie doświadczyłam amnezji powypadkowej, to jednak sposób oddania strachu oraz niepewności był na tyle realistyczny, że przez dłuższą chwilę miałam wrażenie, jakbym to ja była Klarą i czytała historię, w której to ja odgrywam główną rolę.

Przez wiszące w powietrzu tajemnice ?Kim jesteś, Klaro?? czysta się zdecydowanie za szybko. Co nóż na jaw wychodzą nowe niewiadome, przez co w mojej głowie pojawiała się coraz więcej pytań, a pani Ewelina nie była skłonna zbyt szybko podać mi na nie wszystkie odpowiedzi.

?Kim jesteś, Klaro?? to pozycja, w której romans nie odgrywa pierwszy skrzypiec, bo mi osobiście bardzo przypadło do gustu. Od samego początku liczyłam na powieść, która przez ilość sekretów oraz kłamstw pochłonie mnie bez reszty i tak się właśnie stało.

Czy książkę polecam? Polecam ten tytuł za względu na mistrzowski finał, który jest zaskakujący oraz trudny do przewidzenia. ?Kim jesteś, Klaro?? to bardzo dobre połączenie romansu oraz wątku kryminalnego - wątek sensacyjny spowoduje w Was ciarki, a wątek romansu pozwoli Wam na chwilę oddechu i odpoczynku od rodzących się w Waszej głowie pytań.