Kłamca 2.8 Papież sztuk

Szczerze mówiąc czytałam na siłę.

Nie minęło wcale tak dużo czasu, a ja znowu wzięłam się za czytanie Kłamcy. Czyżbym chciała mieć tę serię już za sobą? Nie to nie tak. Może to trochę niepodobne do mnie, ale polubiłam Lokiego, wręcz można by powiedzieć, że zżyłam się z nim i chętnie wracam do jego przygód.

Loki to nordycki bóg kłamstwa współpracujący z aniołami, który tym razem ma twardy orzech do zgryzienia. Otóż musi stanąć do walki ze swoim największym wrogiem, którego sam stworzył - Dezyderiusz Crane. Czy Kłamcy uda się go pokonać?

,,Wszystko to powiedział władczym, przepełnionym pewnością głosem, a Manuel mógłby przysiąc, że gdy słowa wylewały się z jego ust, jakiś bezcielesny, nieco schrypnięty głos nucił coś jako ścieżkę dźwiękową, podkład dla tej przemowy. Patetyczną i zadziorną jak kawałki Hansa Zimmera z czasów Twierdzy Manuel uwielbiał ten film, był wielkim fanem Nicholasa Cagea (jako fanka tego filmu i aktora musiałam przytoczyć ten fragment).


Książkę czytałam w formie ebooka przez co ominęła mnie interaktywna zabawa zabawa, na którą można natknąć się w środku. Polega ona na tym, że czytelnik co jakiś czas odsyłany jest o kilkanaście stron dalej, by wybrać sobie zakończenie danej historii. Osobiście uwielbiam tego typu gierki, bo mam wrażenie, że uczestniczę w historii nie tylko jako czytelnik, ale też połowiczny twórca. Postaram się za jakiś czas wrócić do tej konkretnej powieści w formie papierowej i nadrobić zaległości.

Jeżeli chodzi o tę część Kłamcy czuję maleńki niedosyt jeżeli chodzi o fabułę. Mimo, iż tworzyła ona całość, brakowało mi w niej czegoś. Powinnam to jakoś uargumentować, bo wychodzę na czepialską babę, ale nie potrafię. Brak tego, czego nie potrafię nazwać nie umniejsza historii jaką zbudował autor. Dawka humoru sprytnie wplatana w dialogi, dobrze rozpisane postaci w połączeniu z ilustracjami znajdującymi się w środku powodują, że książka dla czytelnika jest bardzo atrakcyjna. Dodatkowym plusem tej pozycji jest wzmianka o tym jak powstał pomysł na postać i cykl, którego bohaterem jest Loki. Dzielenie się z fanami takimi smaczkami zawsze jest mile widziane. Ode mnie 7/10.

Kiedy myślisz, że Kłamca niczym nowym cię nie zaskoczy pojawia się Papież Sztuk, czyli 2.8 część cyklu. Zdecydowanie różni się od innych książek w serii, ponieważ w całości poświęcona jest jednej historii, a w poprzednich tomach było kilka opowiadań. Niech Was to nie zmyli - ta powieść jest pełna niespodzianek i nie mówię tu tylko o nagłych zwrotach akcji.

W tym tomie obserwujemy narodziny nowego boga, do którego powstania - trochę niechcący, ale za to w jakim stylu (oraz z poczuciem humoru) - przyczynił się nie kto inny jak Loki. Jak teraz odkręcić ten wariacki, nowy kult i powstrzymać zwariowane bóstwo, rosnące w siłę z dnia na dzień. Wszystko to za sprawą pewnego serialu, który ma tak wielu zwolenników, a wręcz wyznawców, którzy uwielbiają Dezyderiusza Cranea. Co za zakręcona historia! Kłamca musi się nieźle nagimnastykować, aby posprzątać ten bajzel i nie podpaść skrzydlatym.

Jeśli chodzi o Dezyderiusza czyli wspomnianego neoboga - co za irytująca postać! Te jego wewnętrzne narracje i rozmowy ze samym sobą - koleś ma naprawdę nierówno pod sufitem. Człowiek ma ochotę go zatłuc od pierwszych stron. ;) Na szczęście Loki i jego świta w postaci Erosa i Bachusa są jak zwykle w świetnej formie, nie dadzą czytelnikowi się nudzić.

Powieść ta zmusi was trochę do kartkowania, taka interaktywna zabawa. Kolejna rzecz - to co widać na pierwszy rzut oka, to świetny komiks z wydarzeniami z książki. Poza tym wspaniałe ilustracje do bajki opowiadanej przez Bachusa wykonane przez moją ulubioną Magdalenę Babińską!