Kłamstwa od serca

Cecily zerwała ze swoim chłopakiem, Matthew i po tygodniu rozpaczania, postanawia iść do baru i napić się. Na miejscu waha się, czy nie zadzwonić do byłego i już prawie kończyć wybierać jego numer, gdy za plecami słyszy ?Nie rób tego?. Bohaterka sama siebie zaskakuje. Po długiej rozmowie z Grantem, udają się razem na spacer i tak docierają pod jej dom. Cecylia zaprasza nieznajomego na noc. Po prostu wchodzą do jej mieszkania i kładą się do łóżka od razu zasypiając. Następnego dnia rozstać się im jest trudno. Od początku mieli wrażenie, że znają się od zawsze.
A czy Matthew potrafi zapomnieć o swojej ukochanej? Jak można się domyśleć , nie potrafi. Ich losy na nowo się krzyżują. Ale czy są sobie pisani i będą na zawsze ze sobą? I co się stało z Grantem? To musicie już sami przekonać się.
Lektura jest w sam raz na zimowe wieczory. Czyta się ją szybko i lekko, ale miała coś w sobie co mnie irytowało. Chyba sam fakt, że każdy z bohaterów miał swój mniejszy lub większy sekret i okłamywał najbliższe osoby.

Od zamachu na World Trade Center mija właśnie 20lat, więc jest to dobry moment na przypomnienie tej tragedii. "Kłamstwa od serca" to historia dziejąca się przeddzień zamachu. Cecily przypadkowo, w barze poznaje Granta. Ich relacja jest bardzo oszczędna, jednak dziewczyna czuje, że jest to najbardziej wartościowa znajomość w jej życiu. Mężczyzna jednak skrywa tajemnice, których nie zdradza, bo nadchodzi 11 września.

Wspaniale się czytało tą powieść. Bardzo emocjonalna, dobitna i jeszcze z realizmem z 2001 roku. Klimatyczna. Jednak nie kupiła mnie tak jak oczekiwałam, chyba chciałam więcej dramatyzmu, bo chociaż nie brakuje tu smutnych momentów, to większe wrażenie zrobiłoby na mnie inne zakończenie. Nie rozumiem też wszystkich decyzji Cecily. Dziewczyna bardzo się miota w swoich wyborach, stawia na mniejsze zło, chociaż nie sposób jej odmówić altruizmu i troski o innych. Tytułowe kłamstwa, płynące z serca zostawiają nas z pytaniem, co jest ważniejsze, brutalna prawda, która krzywdzi czy przemilczanie dla dobra sprawy.

Lubię książki Emily Giffin za styl, za takie wyważenie, delikatność. Zawsze gdy widzę nowość, szykuję się na lekturę pełną trudnych uczuć, tak było i tym razem. Ciężko mi nawet jednoznaczenie ocenić tą powieść, bo podobała mi się, ale chciałam więcej, bo wiem na co stać autorkę.

11 września 2001 roku cały świat wstrzymał oddech, kiedy dwa samoloty uderzyły w wieże World Trade Center. Jak się później okazało, był to atak terrorystyczny. Wówczas wiele osób straciło swoich bliskich. Emily Giffin wykorzystała to wydarzenie do kanwy swojej powieści, tym samym dobrze odzwierciedlając realizm tego dnia.

Przewodnim motywem książki jest kłamstwo. Czy bylibyście w stanie wybaczyć wszystko? Mimo że ukochana osoba Was zawiodła, rozczarowała, okłamała, zdradziła? Czy najgorsza prawda zawsze jest lepsza, niż najlepsze kłamstwo? Podczas lektury stawiamy mnóstwo pytań i poszukujemy odpowiedzi. Mamy tu doskonałe odniesienie do wież WTC. Widzimy jak jeden dzień, jedna chwila wystarczy, by życie budowane na kłamstwie runęło...

Od samego początku obracamy się w aurze tajemnicy. Grant to postać, która budzi w czytelniku ciepłe uczucia głównie za sprawą tego z jakim oddaniem walczy o zdrowie brata bliźniaka. Z kolei Cecylia zaskoczyła mnie swoim zachowaniem i podejmowanymi decyzjami. Były momenty, kiedy po prostu złościłam się na nią, że nie dostrzegała swoich błędów. To ona gra pierwsze skrzypce w tej historii, choć może wydawać się na odwrót.

Zaskoczeniem było dla mnie również to, że tak naprawdę to każdy bohater jest wykreowany w taki sposób, iż w trakcie lektury kilkakrotnie zmieniamy o nich zdanie. Tu nic nie jest oczywiste, łatwe, ani takim, jak się wydaje.

Autorka kreśli życie codzienne bohaterów z ich problemami, niekiedy bardzo bolesnymi i trudnymi. Jednakże nie zapomina, by pokazać nam również i te piękne strony życia, bo mimo wszystko takie ono jest. Powieść dostarczyła mi wiele skrajnych emocji i uczuć. Miłość i nienawiść, lojalność i zdrada, współczucie i odrzucenie - tu wszystko wygląda jak w kalejdoskopie. Kłamstwa, sekrety, niedomówienia, intrygi, zaskakujące zwroty akcji - tu nie ma miejsca na banalność czy nudę. 

To historia pokazująca jak życie weryfikuje nasze priorytety, plany i marzenia. Każdy dzień nas zmienia oraz nasze postrzeganie pewnych rzeczy. Uświadamia jak ważna jest rozmowa, szczerość, zaufanie i zrozumienie w związku. Bez wątpienia książka zmusza do przemyśleń i refleksji.

"Kłamstwa od serca" to poruszająca, dojrzała powieść udowadniająca, że prawdziwa, bezwarunkowa miłość potrafi wybaczyć wszystko. To książka o potrzebie akceptacji i wsparcia ze strony rodziny, szczerej przyjaźni, kruchości życia. Polecam!

...

Przede wszystkim bardzo dziękuję ... za egzemplarz recenzencki książki "Kłamstwa od serca"?? Gdy tylko przeczytałam opis wiedziałam, że będę chciała ją przeczytać. Wspaniałym uczuciem była możliwość przedpremierowej lektury książki, by podzielić się z Wami swoją opinią na jej temat.
W "Kłamstwach..." poznajemy Cecily, będąca w rozsypce po zerwaniu z dotychczasowym chłopakiem. Po dłuższym czasie spędzonym w barze i po pewnej ilości procentów postanawia zadzwonić do Matthew. Przerywa jej w tym jednak przystojny nieznajomy, który odradza jej pochopne działanie. Zaczynają rozmawiać, znajdują wspólny język, aż w końcu lądują w łóżku, jednak do niczego między nimi nie dochodzi. Powoli między dwójką nieznajomych sobie ludzi pojawiają się uczucia, a z każdym spotkaniem Cecily i Grant rozumieją się coraz lepiej. Wreszcie decydują się zostać parą, jednak ich plany wkrótce niszczy atak terrorystyczny na World Trade Center. Cecily znajduje wśród plakatów z osobami zaginionymi jeden, przedstawiający jej ukochanego. Od tego momentu w jej życiu zachodzi wiele zmian, a ona sama musi zmierzyć się z wieloma kłamstwami. Czy uda jej się z tym wszystkim poradzić?
Przyznaję, że bardzo polubiłam Cecily. Poczułam z nią jakąś trudną do wytłumaczenia więź i kibicowałam jej w każdej chwili życia. Bardzo polubiłam też jej przyjaciela - Scottie zawsze chciał dla Cecily jak najlepiej i wszystkie rady, jakich jej udzielał były szczere i pochodziły prosto z serca. Co do Matthew i Granta miałam mieszane uczucia. Ostatecznie jednak z tej dwójki bardziej polubiłam Granta. Niestety, nie podobało mi się to, że akcję bardzo łatwo dało się przewidzieć. Być może czytałam już za dużo książek w takim stylu i wszystko się powtarza Przeszkadzało mi to jednak podczas czytania, bo nie było efektu zaskoczenia, który sprawiłby, że książka spodobała mi się bardziej. Poza tym wydaje mi się, że postaci Matthew i Granta były stworzone nieco chaotycznie - odniosłam wrażenie, że w pewnych momentach byli oni pełni sprzeczności.
Mimo tych niewielkich wad nie mogę powiedzieć, że książka mi się nie spodobała. To, że mi udało się przewidzieć akcję nie oznacza, że faktycznie jest ona przewidywalna. Jestem pewna, że znajdzie się duże grono osób, które pokochają "Kłamstwa..." całym sercem. Nie skreślajcie tej książki i dajcie jej szansę, a jestem pewna, że przynajmniej częściowo będziecie nią zachwyceni. Czekam na Wasze opinie po jej przeczytaniu

Pełno kłamstw, niedomówień i dziwnych zbiegów okoliczności. Cecily jest zwykłą kobietą, która tak naprawdę nie wie, czego oczekuje od siebie samej i własnego serca. Trudno jest jej podjąć decyzje, zaważające na jej losie. Mam wrażenie, że robi to pod chwilą impulsu. 


Dwóch facetów - obydwoje w niej zakochani. Ale nie jest to typowa opowieść romantyczna o rywalizacji facetów o względy dziewczyny. To opowieść o szybkiej miłości pełnej zagadek i tajemnic. Czasami mam wrażenie, iż akcja romantyczna dzieje się zbyt szybko, jednak dalsze części historii rekompensują ten pośpiech uczuć. 


Gdy już wkręciłam się w całą historię, nie mogłam się oderwać ! Po kolei wszystkie wątki zaczęły się rozjaśniać, ale jednocześnie pojawiały się kolejne pytania. Książka idealna na letni, wakacyjny wieczór.

?Kłamstwa od serca? autorstwa Emily Griffin jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością tej autorki i jestem pewna, że nie ostatnim. Myślę, że nie każdy odbierze jej treść w taki sam sposób jak ja, ale dla mnie była to niezwykła i bardzo poruszająca historia, która trafiła wprost do mojego serca. Były w niej momenty smutne, były również szokujące, ale także urocze i słodkie. Naprawdę nie mogłam jej odłożyć, ponieważ desperacko chciałam dowiedzieć się, jak zakończy się ta historia. Ogólnie rzecz biorąc, była to niesamowita i szalona książka, która bardzo mi się podobała. Autorka ma niezwykłą umiejętność tworzenia fabuły, która łączy w sobie elementy dramatu, romansu, humoru i niepokoju. Tylko po to, aby zrzucić małą bombę, gdy czytelnik najmniej się tego spodziewa. Pięknie napisana i przepełniona surową szczerością i emocjami, ta powieść podbiła moje serce i duszę. Nie tylko czytałam tę historię, ja nią żyłam.

Jedno przypadkowe spotkanie w barze, które zmieniło życie dwójki osób na zawsze. Cecily próbuje się pozbierać po długoletnim związku z mężczyzną, którego uważała za tego jedynego, za miłość swojego życia. Gdy poznaje uroczego i enigmatycznego Granta, nawet nie wie, jak wpłynie to na jej dalsze życie. To, co zaczyna się jako przygoda, szybko staje się czymś znacznie więcej. Cecily wierzy, że w końcu spotkała swoją bratnią duszę.

Książka od samego początku przykuła moją uwagę i pozwoliła na kilka godzin zapomnieć o otaczającym mnie świecie. Zwykle romanse nie są, aż tak pokręcone, ale ten jest, nawet bardzo. To było wciągające, emocjonalne i dla mnie bardzo szczere. Emily Griffin stworzyła wielowarstwowe postacie z bardzo widoczną głębią i pomimo tego, że wielokrotnie czułam się sfrustrowana ich zachowaniem, nadal byłam gotowa podążać za nimi w ich wyboistej podróży. Historia ma przeplatające się warstwy uczuć, które czuje się głęboko w sercu.
Moja jedyna drobna skarga to zakończenie i wybory, jakich dokonywała Cecily. Nie jestem do końca przekonana, że były one słuszne, ale no cóż. To jedna z tych książek, w których po prostu trzymasz się mocno i cieszysz lekturą. Jestem pewna, że ta książka nie spodoba się każdej osobie, a nawet może podzielić czytelników. Ale ja będę Was zachęcała, żebyście sami przeczytali i przekonali się czy jest to historia właśnie dla Was.

Wiosna, 2001 rok. Cecily Gardner siedzi samotnie w barze, kwestionując swoje życie. Czuje się samotna, tęskni za swoimi bliskimi i zastanawia się, czy podjęła dobrą decyzję, rozstając się ze swoim wieloletnim partnerem, Matthew.

Gdy już ma zadzwonić do Matthew, tajemniczy mężczyzna jej tego odradza. Spędzają razem noc, choć to nie była noc pełna uniesień. Grant, poznany w barze, jest prawdziwym gentelmanem i chce zaczekać z wielkimi krokami. Pomiędzy tą dwójką rozwija się uczucie ? coś zupełnie innego i niespotykanego. Niestety Grant znika nagle w chaosie wydarzeń z 11 września. Obawiając się najgorszego, Cecily dostrzega jego twarz na plakacie zaginionej osoby.

Ta książka była dla mnie perfekcyjna. Bardzo chciałam zatopić się w romansie, choć historia wcale nie jest prosta i idealna. Wątek z atakami terrorystycznymi z 11 września był smutny i przytłaczający, strach i niepokój dotyczące swoich bliskich, niepewność, co to wszystko przyniesie? Jednak uważam, że Emily Giffin świetnie to wplotła w fabułę, odzwierciedlając realizm tamtych wydarzeń.

Giffin ma bardzo lekkie pióro i pisze w bardzo przyjemny sposób. Czytelnik się zatapia i przepływa do końca powieści, nim się obejrzy. Bardzo łatwo wtopić się w życie bohaterów, może nawet z którymś się utożsamić.

Autorka opowiada słodko-gorzką historię miłosną, w której nie brakuje zwrotów akcji, kłamstw, intryg i bezwarunkowej miłości, która wszystko przebacza. Ostatecznie nie mogłam prosić o lepsze zakończenie! Polecam!