Kłamstwa, wszędzie kłamstwa

Daisy i Simon to, wydawać by się mogło na pierwszy rzut oka, idealne małżeństwo, z cudowną córeczką oraz przepięknym domem. Jednak na tej kruchej fasadzie zaczynają się pojawiać coraz większe pęknięcia... Jedna impreza, jeden powrót do domu doprowadza do wypadku, obracając ich dotychczasowe życie w pył ... Jak poradzić sobie w obliczu tragedii? Czy połamane kawałki uda się posklejać w całość?

Narracja poprowadzona została z perspektywy głównych postaci, na przestrzeni kilku lat. Dzięki temu możemy lepiej poznać ich myśli, uczucia czy przeszłość. Fabuła wciąga od pierwszych stron, popychając czytelnika w wir sekretów i kłamstw, które piętrzą się niczym ogromna góra lodowa, powoli doprowadzając do podejrzeń, złości oraz niwecząc wspólnie przeżyte dotychczas dni. Bujda ma to do siebie, że jedna powoduje kolejne, rodząc ich całą lawinę, spod której ciężko jest się wydostać. Bohaterowie są bardzo realistyczni, wręcz do bólu prawdziwi, choć nie zmienia to faktu, iż potrafią niezmiernie irytować - to tylko uatrakcyjnia lekturę. Ciągłe zwroty akcji oraz odkrywanie prawdy przed odbiorcą sprawiają, iż książka wprost hipnotyzuje oczarowując treścią, rosnącym napięciem bądź rozbudowaną warstwą psychologiczną.

Autorka zwraca uwagę na wiele aspektów, które dotyczą zarówno ciała jak i ducha. Przygodę z tą pozycją zaczynamy od pragnienia posiadania dziecka, długoletnich problemów z jego poczęciem, niepłodnością bądź walką o tak upragnione potomstwo. Możemy zobaczyć, z jakimi trudnościami, rozterkami, rozpaczą, a czasem wręcz desperacją muszą mierzyć się takie pary. Jak ciężki oraz bolesny bywa ten okres i do czego są w stanie posunąć się osoby chcące, by ich marzenie się spełniło.

Innym tematem poruszonym przez pisarkę był alkoholizm. Czytelnik poznaje możliwe przyczyny tej choroby, obserwuje przechodzenie z wysoko funkcjonującego alkoholika do, brutalnie rzecz ujmując, zwykłego pijaka, patrzy na staczanie się po równi pochyłej, która prowadzi do samego dna, zaznajomi się z przykrymi, a nawet tragicznymi skutkami takiego upadku. Przyjdziemy też razem z Simonem katorżniczą drogę do wytrzeźwienia, pobyt w więzieniu, odwyk, a także powolne wychodzenie z nałogu.

Jest jeszcze cała masa innych wątków, utrapień, kłopotów lub dolegliwości, jakie zostały przytoczone w tej świetnej powieści. To znakomita propozycja dla miłośników thrillerów psychologicznych, w której zawartości można przepaść bez reszty. Gorąco zachęcam do zapoznania się z całością.

Daisy i Simon wyglądają na szczęśliwe małżeństwo, ale to tylko pozory. Ich związek zbudowany jest na kłamstwie. Mężczyzna jest alkoholikiem, pije na umór, choć się do tego nie przyznaje, podejrzewa swoją żonę o zdradę, gdyż okazuje się, że jest bezpłodny, więc jakim cudem mają sześcioletnią córkę? Pewna impreza zmienia ich życie diametralnie, staje się coś, co nigdy nie powinno mieć miejsca, a para będzie musiała ponieść konsekwencje, które będą się za nimi ciągnąć całe życie.

?Kłamstwa, wszędzie kłamstwa?, to ciekawa i gruba książka. Zawiera wiele treści, opisów, więc z całą pewnością nie spodoba się tym, którzy preferują szybką akcję. Rozdziały napisane zostały naprzemiennie z perspektywy Daisy i Simona, więc poznajemy ich myśli i sekrety, o których oni sami nawet nie wiedzą. Nie rozumiem tylko dlaczego powieść ta została sklasyfikowana jako thriller. Według mnie jest to literatura obyczajowa albo dramat, ale na pewno nie dreszczowiec. Miłośnicy thrillerów mogą więc czuć się zawiedzeni, ale jeśli lubicie owiane tajemnicą obyczajówki, które klimatem nieco przypominają mocną literaturę, to na pewno książka Wam się spodoba.

Bohaterowie są różnorodni. Prócz głównych postaci poznajemy również ich przyjaciół. Przyznam, że w pewnym momencie nie umiałam stwierdzić, kogo lubię, a kogo nie. Wychodzi na to, że każdy z nich ma mocne i słabe strony. Nieco irytowała mnie Daisy, ponieważ momentami zachowywała się wręcz niedorzecznie. Oczywiście nie mogę Wam wyjawić dlaczego, gdyż byłoby to zbytnie zdradzenie treści, napomknę jedynie, że teoretycznie jest silną, niezależną, mądrą kobietą, ale w niektórych momentach wychodzi z niej krucha myszka, która nie wie, jak się zachować. Winy szuka wszędzie dookoła, tylko nie widzi jej w sobie.

Zakończenie mnie zaskoczyło, myślałam, że ta historia jest prosta, że od początku wiadomo, jak sprawa się potoczy. Jednak autorka kilkukrotnie mnie zwiodła. Cieszy mnie to, ponieważ powieść okazała się nieprzewidywalna. Wymyśliłam sobie zupełnie inny finał, ale ten stworzony przez Adele Parks mnie usatysfakcjonował.

?Kłamstwa, wszędzie kłamstwa?, to powieść pełna tajemnic i niedomówień. Z boku wszystko wydaje się inne niż za zamkniętymi drzwiami. Jakże łatwo przywdziać uśmiech na twarz i udawać, że wszystko jest w jak najlepszym porządku. Kłamstwo rodzi kolejne kłamstwo, gdy raz się zacznie ciężko skończyć. Jesteście ciekawi co wydarzyło się w życiu Daisy, Simona oraz ich córeczki Millie? Koniecznie przeczytajcie książkę.

?NIE CHCIAŁEM JEJ ZAWIEŚĆ. JAKIM TRZEBA BYĆ CZŁOWIEKIEM, ABY ZAWIEŚĆ KOGOŚ CELOWO??

Daisy, Simon i Millie - idealna rodzina. Mama, tata i córka. Idealny dom, w idealnym sąsiedztwie.

Po wielu latach starań o dziecko, Mallie jest jak cud. Rodzina nareszcie jest w komplecie. Na tej idealnej tafli życia z czasem pojawiają się głębokie rysy. Jedna noc zmienia wszystko, a ich trzyosobowa rodzina nagle się rozpada. Na jaw wychodzą tajemnice. Kłamstw nie da się przecież wiecznie ukrywać, prawda?

?...Osobiście uważam trójkę za najbardziej znaczącą ze wszystkich cyfr, ponieważ tak ściśle jest powiązana z czasem: przeszłość, teraźniejszość, przyszłość; początek, środek, koniec; narodziny, życie, śmierć..?

Książka ?Kłamstwa, wszędzie kłamstwa? to idealny przykład małżeńskiej nieszczerości, która powoli zabija relację dwóch bliskich sobie osób. Niedopowiedzenia, ukrywanie prawdziwych myśli i intencji, tajemnice i wzajemne pretensję to tylko kilka przykładów z bardzo długiej listy.

Historia Daisy i Simona wciągnęła mnie od samego początku. Ich pragnienia przeplatają się z bezradnością i cichym cierpieniem. Autorka pozwala poznać nam bohaterów, tak normalnych i ludzkich. Długie wewnętrzne monologi i fabuła, która skupia się przede wszystkim na bohaterach, nie zaskakuje niespodziewanymi zwrotami akcji, ale pozwala nam dzień po dniu zmagać się z rzeczywistością Simona i Daisy.

Jeżeli mam się czepiać, to oczekiwałam troszkę bardziej rozwiniętego i zaskakującego zakończenia. Historia dla mnie po prostu się urywa. Zabrakło mi dopełnienia będącego wisienką na torcie tej historii.

Uwielbiam mroczne, ale zarazem przemawiające, choć jakże dramatyczne historie, które silnie mącą w głowie, do szpiku przepełniają podejrzliwością, aż wreszcie przybierają formę obezwładniającej hipnozy, jaka w kulminacyjnym momencie dosłownie pozbawia tchu. Bezsprzecznie, Adele Parks nakreśliła zawiłą, misternie uknutą opowieść, podczas której kolejno odkrywane karty wbijają w fotel i uderzają do głowy. Liczne retrospekcje i dwutorowa narracja tworzą z tej przejmującej historii niesłychanie angażujące doświadczenie, które nie pozwoli zasnąć, nim cała prawda nie zostanie ujawniona.

Powieść zaczyna się spokojnie, autorka niespieszne dokonuje prezentacji postaci, pozwala się z nimi utożsamić i zrozumieć, jakie bolesne doświadczenia doprowadziły ich do miejsca, w którym znajdują się obecnie, a nie da się ukryć, jest to płożenie dramatyczne, które z każdą kolejną stroną staje się jeszcze bardziej tragiczne. Ciekawość, jakie dramaty kryją się za drzwiami domu Simona i Daisy oraz jak wiele mrocznych sekretów skrywają, nie pozwala nawet na krótką przerwę w lekturze, a kolejne zaskakujące zwroty akcji dosłownie odbierają świadomość. W tej historii nikogo nie można być pewnym, dzięki czemu pochłania się ją z wypiekami na twarzy, przewracając kartki niczym w transie!

Bezsprzecznie, ostoją tej hipnotyzującej powieści są doskonale nakreślone, przemawiające, złożone oraz boleśnie doświadczone przez los postacie, a także starannie utkana między nimi sieć miażdżących kłamstw, która choć wiele lat nienaruszona, pomału zaczyna pękać. Co ciekawe, ból przenikający się z fałszem został tak głęboko zakorzeniony, że czasem już sami bohaterowie nie są w stanie odróżnić prawdy od stworzonej wizji. Kto naprawdę jest tym złym, a kto poszkodowanym?

?Kłamstwa, wszędzie kłamstwa? jest poruszającą, nieprzewidywalną, misternie skonstruowaną, dopieszczoną fenomenalnym, niespokojnym klimatem powieścią o skrupulatnie utkanej sieci toksycznych kłamstw, która miażdży pozornie szczęśliwą rodzinę. To także wzruszająca i bolesna historia o skrywanych dramatach, wyparciu i uległości, jaka zafunduje wam niezapomniany wachlarz emocji! Wyjątkowa, szokująca, przeszywająca na wskroś! Polecam całym sercem!

?RECENZJA PRZEDPREMIEROWA?

Daisy, Simon i Millie to z pozoru szczęśliwa rodzina, której niczego nie brakuje, jednak nic bardziej mylnego. Kłamstwo rodzi kolejne kłamstwo, a przez to już nie wiadomo, komu można ufać i wierzyć. Jedna noc potrafiła zmienić wszystko. Jak to się potoczy? Czy prawdą, która wyjdzie na światło dzienne, naprawi relacje rodzinne?
????
"Kłamstwa, wszędzie kłamstwa" to połączenie thrilleru z kryminałem. Ogólnie powieść bardzo mi się podobała, jednak mam pewne "ale", a mianowicie chodzi o zbyt długie i nużące opisy, które stanowczo - jak dla mnie - były niepotrzebne. Chociaż ktoś pewnie powie , że się czepiam ??????????? ale jak wiecie, nie lubię tak długich opisów. Fabuła od samego początku była intrygująca i ciekawa. Mamy tutaj dość zawiłą historię, w której nic nie jest pewne i jasne. Akcja toczy się własnym torem. Może nic tutaj nie dzieje się zbyt szybko, jednak kompletnie mi to nie przeszkadzało. Autorka powoli dawkuje nam informacje i stopniowo poznajemy co, gdzie, jak, dlaczego. I powiem Wam, że byłam zaskoczona tym, co tutaj się działo. Oczywiście w pozytywnym znaczeniu tego słowa! ???? Fabuła nie należy do tych łatwych i przyjemnych. W ów lekturze jest poruszony ciężki temat, do którego nie każdy podchodzi z dystansem, jednak ten temat jest bardzo ważny. Nie będę Wam zdradzać szczegółów, bo to będzie spoiler, a tego nie chcemy ???? Więc w tym miejscu zachęcam Was do sięgnięcia po nią. Dodatkowo uważam, że kreacja bohaterów była na wysokim poziomie. Pomału można było ich poznać, mogliśmy dowiedzieć się o tym, z czym się mierzą, co myślą, czują. A jeśli chodzi o język i styl napisanej powieści, to gdyby nie te długie opisy, byłoby wszystko git, jednak mimo to uważam, że zarówno język, jak i styl, był przestępny oraz przyjemny. Tak, jak wcześniej pisałam - polecam Wam tę powieść! ???? Miłego i spokojnego poniedziałku Wam życzę, moi Mili! ...

"Kłamstwa, wszędzie kłamstwa" to dość ciekawe połączenie thrillera z obyczajówką. Autorka kilkukrotnie mnie zaskoczyła, nie tylko formą narracji, ale także zwrotami akcji.
Historia, którą stworzyła Adele Parks dotyczy małżeństwa - Simona i Daisy. Wieloletnie starania o dziecko i alkohol przygasiły płomień między dwójką bohaterów. Narodziny ich córki, Millie, powinny na nowo wnieść szczęście do ogniska domowego. Oczywiście tak się stało, na jakiś czas. Po kilku latach problem z alkoholem narasta, kłamstwa, które nie miały ujrzeć światła dziennego pomału wychodzą na powierzchnię z bańki tajemnicy. Dochodzi do wypadku, po którym ciężko jest się podnieść rodzinie Barnes. Czy jest szansa na uratowanie małżeństwa? Co się stanie, gdy długo skrywane tajemnice wyjdą na jaw?
Zacznę od narracji z którą spotkałam się chyba pierwszy raz. A raczej z jej pomieszaniem. Historię poznajemy z dwóch perspektyw - Daisy, która sama opowiada czytelnikowi, co jej się przydarzyło, oraz Simona, gdzie jego losy są przedstawione w formie trzecioosobowej. Jeśli mam być szczera, to nie do końca pojęłam, dlaczego narracja jest zróżnicowana. Faktem jest, że mnie to zaintrygowało i próbowałam dojść, po co autorka to zastosowała. Chyba mi się nie udało tego rozgryźć ????
Poznajemy losy bohaterów nie tylko w czasie teraźniejszym, ale również ich przeszłość. Początki znajomości, ich zachowania, szczęśliwe chwile, choć już sam prolog mówi, że będziemy mieli do czynienia z ważnym problemem - alkoholem.
Autorka mocno nakreśliła problem alkoholizmu, wpływ na osobę pijącą jak i jej rodzinę. Jak człowiek uzależniony wcale nie uważa tego za problem, wręcz przeciwnie, alkohol to najlepszy kumpel, który go rozumie. Zawsze. W jaki sposób taka osoba sięga dna i jak łatwo jest wrócić do nałogu. Ważny jest też temat samego kłamstwa, który pojawia się w tytule. Uważam, że to co robiła bohaterka było w pewien sposób samolubne, dziwne, a gdy na końcu poznałam jak do tego wszystkiego doszło... Cóż, nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Sam finał jest dość mało realny, przynajmniej w moim odczuciu, choć nie twierdzę, że w ogóle niemożliwy. W naszym świecie dzieją się różne dziwne rzeczy.
Uważam, że cała intryga była ciekawa, wciągająca, choć napięcie budowało się powolnym tempem. Może ta książka nie wyrwała mnie z kapci, ale cieszę się, że mogłam ją przeczytać, bo spędziłam z nią miło czas. Mimo trudnych tematów głównych ????