Kobieta w Kapeluszu

Jedno z większych rozczarowań czytelniczych. Może byłoby mniejsze, gdyby nie pozytywne recenzje, które przeczytałam. Może gdyby nie moje oczekiwania na trzymającą w napięciu lekturę. A tak przemęczyłam się z dziwaczną książką jeden wieczór i tyle. Nie lubię gdy autor nie szanuje czytelnika, a tu właśnie tak jest. Nie można bezkarnie wmawiać innym, że dzieci nie dotyczą żadne przepisy. Że nie ma prawa adopcyjnego, spadkowego, nie ma obowiązku edukacji, czy choćby obowiązkowych szczepień. Do tego dorzućmy jeszcze papierowych bohaterów, takich pozbawionych głębi, zachowujących się jak kiepscy aktorzy z teatru amatorskiego. Aż żal papieru, który został zmarnowany na edycję tej powieści. Polecić mogę jedynie na rozpałkę do pieca. 

Atmosfera w ?Kobiecie w kapeluszu? od początku jest gęsta, stalking, bo on jest motywem przewodnim, został ujęty z trochę innej perspektywy. Nie otrzymacie psychofana, który wydzwania, wysyła SMS-y czy sapie w telefon, a przemyślaną intrygę mającą na celu zniszczyć życie. Kobietawkapeluszu jest krok w krok ze swoją ofiarą, wręcz jakby była w jej otoczeniu, słyszała z kim i o czym rozmawia. Ivi pije kawę z przyjaciółkami, kobietawkapeluszu jest przy innym stoliku, Ivi przymierza sukienkę, kobietawkapleuszu wrzuca fotkę tej samej sukienki, ale wiszącej na wieszaku. Niezwykle skrupulatne osaczanie, zaszczuwanie, doprowadzające do obłędu, oglądania się za siebie, aż do chwili kiedy przestajemy wierzyć sobie samemu, aż zaczynamy podejrzewać najbliższe nam osoby.

?Kobieta w kapeluszu? to również obraz młodych ludzi, którzy szukają uwagi wśród obserwatorów na portalach społecznościowych, tam rośnie wiara we własne możliwości, idealnie proporcjonalna do wzrostu serduszek czy komentarzy. Jednak tam też rośnie zagrożenie.

Sylwia Bies potrafi namieszać w głowie i robi to z wyczuciem, nie przedobrzając w żadną ze stron, powieść jest mocna i ma mocny finał. Czekam na każdą kolejną!